Η πίστη, όπως περιγράφεται στην Αγία Γραφή, δεν είναι απλώς μια παθητική παραδοχή της ύπαρξης του Θεού ή των γεγονότων που έχουν περιγραφεί στη Βίβλο. Είναι μια ενεργητική, βαθιά εμπιστοσύνη και αφοσίωση προς τον Θεό που διαπερνά όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης και επηρεάζει κάθε πράξη και κάθε απόφαση. Η πίστη αυτή, όπως αναφέρει ο Απόστολος Παύλος, είναι της καρδιάς και όχι απλώς του νου ή των χειλέων. Απαιτεί την πλήρη παράδοση και ανταπόκριση του ανθρώπου στον Θεό, ενσωματώνοντας την πίστη σε κάθε πτυχή της ζωής του.
Η Ουσία της Πίστης
Η πίστη που ζητά ο Θεός δεν είναι απλώς μια συναισθηματική ανταπόκριση ή μια προσωρινή κατάσταση πνευματικού ενθουσιασμού. Είναι μια βαθιά, συνεχής δέσμευση που εκφράζεται μέσω της αλληλεπίδρασης με τον Θεό, την προσευχή, τη μελέτη της Αγίας Γραφής, τη συμμετοχή σε θρησκευτικές τελετές και τη διαρκή εφαρμογή των διδασκαλιών του Θεού στην καθημερινή ζωή.
Πίστη και Εμπιστοσύνη
Ο κεντρικός πυρήνας της πίστης είναι η εμπιστοσύνη. Πιστεύοντας στον Θεό, εμπιστευόμαστε την παρουσία Του, την αγάπη Του, τη σοφία Του και την κυριαρχία Του σε όλες τις πτυχές της ύπαρξής μας. Η πίστη περιλαμβάνει την αναγνώριση ότι ακόμη και όταν δεν καταλαβαίνουμε το σχέδιο Του, ο Θεός διαθέτει τον τελικό έλεγχο και έχει το καλύτερο σχέδιο για τη ζωή μας.
Πίστη και Πειθαρχία
Η πίστη δεν είναι παθητική αλλά απαιτεί ενεργή υπακοή και πειθαρχία. Πιστεύοντας στον Θεό, καλούμαστε να ακολουθήσουμε το δρόμο της δικαιοσύνης, τηρώντας τις εντολές Του και εφαρμόζοντας το Ευαγγέλιο στην πράξη. Η πίστη μας φέρνει σε ολοκληρωτική συμμόρφωση με το θέλημα Του, περνώντας από την προσωπική πίστη σε μια κοινότητα πίστης όπου ζούμε και εργαζόμαστε για τη δόξα Του.
Πίστη και Δοκιμασία
Η πίστη δοκιμάζεται συχνά στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής. Μέσα από τις δοκιμασίες και τις προκλήσεις, η πίστη δυναμώνει και ωριμάζει. Οι δοκιμασίες δεν είναι σημάδια αποτυχίας ή τιμωρίας αλλά ευκαιρίες για ανάπτυξη και εμβάθυνση της εμπιστοσύνης μας στον Θεό.
Πίστη και Κοινωνία
Η πίστη επιφέρει και μια βαθιά κοινωνία με τον Θεό. Αυτή η κοινωνία είναι το αποτέλεσμα της συνεχούς επικοινωνίας με τον Θεό μέσω της προσευχής, της λατρείας και της κοινής λειτουργίας. Η πίστη μας επιτρέπει να αισθανόμαστε και να εμπειρικοποιούμε την παρουσία του Θεού στην καθημερινότητά μας, να ζούμε με τη βεβαιότητα της αγάπης Του και της προστασίας Του.
Η πίστη, επομένως, είναι κάτι περισσότερο από μια απλή πίστωση της ύπαρξης του Θεού ή της θεότητας του Χριστού. Είναι η ολοκληρωτική, διαρκής και δραστήρια εμπιστοσύνη και αποδοχή του θεϊκού σχεδίου για τη ζωή και τη σωτηρία μας. Είναι η βάση για μια ζωή γεμάτη με νόημα, σκοπό και τελικά, αιώνια ευτυχία και ειρήνη με τον Δημιουργό μας.
• ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 14:1)
AΣ μη ταράζεται η καρδιά σας· πιστεύετε στον Θεό, και σε μένα πιστεύετε.
• ΣΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 1:12, 6:47)
Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο όνομά του·
Σας διαβεβαιώνω απόλυτα: Eκείνος που πιστεύει σε μένα, έχει αιώνια ζωή.
• ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:16-17, ΙΑΚΩΒΟΣ 1:22-25, ΜΑΡΚΟΣ 1:15, 16:15-16)
Oλόκληρη η γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη· για να είναι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος, ετοιμασμένος για κάθε έργο αγαθό.
Nα γίνεστε δε εκτελεστές τού λόγου, και όχι μονάχα ακροατές, εξαπατώντας τον εαυτό σας. Eπειδή, αν κάποιος είναι ακροατής τού λόγου, και όχι εκτελεστής, αυτός μοιάζει με έναν άνθρωπο, που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο μέσα σε καθρέφτη· επειδή, κοίταξε τον εαυτό του, και αναχώρησε, και αμέσως λησμόνησε ποιος ήταν. Όποιος, όμως, εγκύψει στον τέλειο νόμο τής ελευθερίας, και επιμείνει σ’ αυτόν, αυτός που έγινε όχι ακροατής, που λησμονεί, αλλά εκτελεστής έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του.
και λέγοντας, ότι: O καιρός συμπληρώθηκε και η βασιλεία τού Θεού πλησίασε· μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο.
Kαι τους είπε: Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί, θα σωθεί· όποιος, όμως, απιστήσει, θα κατακριθεί.
• ΣΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
• ΣΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΟΥ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 3:13)
Όμως, σύμφωνα με την υπόσχεσή του, καινούργιους ουρανούς και καινούργια γη προσμένουμε, στους οποίους δικαιοσύνη κατοικεί.
• ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:16, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:8)
Eπειδή, με τέτοιον τρόπο3 αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
O Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Xριστός πέθανε για χάρη μας·
• ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 1:9)
ο οποίος μάς έσωσε, και μας κάλεσε με άγια κλήση, όχι σύμφωνα με τα έργα μας, αλλά σύμφωνα με τη δική του πρόθεση και χάρη, που δόθηκε σε μας εν Xριστώ Iησού προαιώνια,
• ΣΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 1:12, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:6)
για την οποία αιτία και πάσχω αυτά· όμως, δεν ντρέπομαι· επειδή, ξέρω σε ποιον πίστεψα, και είμαι πεπεισμένος ότι είναι δυνατός να φυλάξει την παρακαταθήκη μου μέχρι εκείνη την ημέρα.
και διαμέσου αυτού, να συμφιλιώσει τα πάντα με τον εαυτό του, αφού ειρηνοποίησε διαμέσου τού αίματος του σταυρού του, διαμέσου αυτού, είτε αυτά που είναι επάνω στη γη είτε αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς.
• ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΤΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:14)
Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
πόσο μάλλον το αίμα τού Xριστού, ο οποίος διαμέσου τού αιωνίου Πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του χωρίς ψεγάδι στον Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή σας από νεκρά έργα, στο να λατρεύετε τον ζωντανό Θεό;
• ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:1, 3:24-26)
Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού,
ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Iησού Xριστό· τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού· προς φανέρωση της δικαιοσύνης του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Iησού.
• ΣΤΗ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΤΟΥ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:13)
Kαι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα αμαρτήματα και στην ακροβυστία τής σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί του, καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα,
• ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:10)
οι οποίοι άλλοτε δεν ήσασταν λαός, τώρα όμως είστε λαός τού Θεού· «οι οποίοι άλλοτε δεν είχατε ελεηθεί, τώρα όμως ελεηθήκατε».
• ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:8, 1 ΙΩΑΝΝΗ 3:2-3)
Mακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό.
• ΣΤΗΝ ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΤΟΥ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 1:5)
αφού μας προόρισε σε υιοθεσία διαμέσου τού Iησού Xριστού στον εαυτό του, σύμφωνα με την ευδοκία τού θελήματός του,
• ΣΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 1:18)
ώστε να φωτιστούν τα μάτια τού νου σας, στο να γνωρίσετε ποια είναι η ελπίδα τής πρόσκλησής του, και ποιος ο πλούτος τής δόξας τής κληρονομιάς του στους αγίους·