Στην καρδιά της χριστιανικής πνευματικότητας βρίσκεται η πεποίθηση ότι η υπαρξιακή μας ταυτότητα και πορεία δεν περιορίζονται στα στενά όρια της επίγειας ζωής. Αυτή η ζωή, παρόλο που προσφέρει σημαντικές στιγμές χαράς, επιτυχίας και δημιουργικότητας, δεν αποτελεί τον τελικό προορισμό. Η βίβλος μιλάει επανειλημμένα για τη ματαιότητα της ζωής αυτής όταν εκλαμβάνεται ως το απόλυτο τέλος, υπογραμμίζοντας ότι οι βαθύτερες ελπίδες και οι αξίες μας πρέπει να προσανατολίζονται προς την αιώνια ζωή και τις αξίες του ουρανού.
Η έννοια της μεταβατικότητας της ζωής είναι μια θεμελιώδης διδασκαλία του χριστιανισμού. Η ζωή παρομοιάζεται με “ατμό” που εξαφανίζεται γρήγορα, υπενθυμίζοντας σε όλους μας την εφήμερη φύση της ύπαρξής μας στη γη. Αυτή η προοπτική δεν προτρέπει σε μια ζωή αποφυγής ή παραίτησης από τις χαρές και τις προκλήσεις του εδώ και τώρα, αλλά στην αναζήτηση μιας βαθύτερης σύνδεσης με τις αιώνιες αλήθειες και τις αξίες που υπερβαίνουν την υλική ύπαρξη.
Η σχέση με τον Χριστό και η αναζήτηση της αιώνιας ζωής μέσω Του προσφέρει μια αντικειμενική βάση για την ανθρώπινη ύπαρξη και δράση. Η Βίβλος μας προσκαλεί να αναζητήσουμε το αιώνιο προς όφελος της ψυχής μας, προειδοποιώντας μας για τις συνέπειες της προσκόλλησης στα προσωρινά και τα υλικά. Ο χριστιανικός τρόπος ζωής δεν είναι ένας καθημερινός αγώνας για υλική επιτυχία ή ατομική δόξα, αλλά μια συνεχής προσπάθεια για πνευματική ανάπτυξη και αιώνιο αγαθό.
Η έμφαση στο θησαυρίζειν στον ουρανό αντί στη γη υποδηλώνει μια συνειδητή επιλογή να προτεραιοποιήσουμε τις πνευματικές αξίες και τις αιώνιες αλήθειες πάνω από τις προσωρινές ικανοποιήσεις και τα υλικά κέρδη. Αυτό δεν σημαίνει ότι η χριστιανική ζωή αποκλείει την απόλαυση ή την υλική ευημερία, αλλά ότι αυτές δεν αποτελούν τον τελικό σκοπό ή την υψίστη αξία της ύπαρξης.
Η προσδοκία για την αιώνια ζωή, μια ζωή χωρίς θάνατο, δάκρυα, πόνο και πένθος, αποτελεί την έσχατη ελπίδα και την παρηγοριά για τους πιστούς. Η αναμονή για την νέα δημιουργία του Θεού, όπου η δικαιοσύνη, η ειρήνη και η αγάπη θα επικρατήσουν, προσδίδει μια αισιόδοξη προοπτική για το μέλλον, ανεξάρτητα από τις προκλήσεις και τις δυσκολίες του παρόντος.
Ο χριστιανός καλείται να ζήσει μια ζωή που αντικατοπτρίζει την ελπίδα και την πίστη στην αιώνια υπόσχεση του Θεού, προετοιμάζοντας τον εαυτό του για μια αιώνια κληρονομιά που υπερβαίνει κάθε φαντασία. Η ενασχόληση με τις πνευματικές πρακτικές, η διατήρηση της πίστης και η ανάπτυξη μιας βαθιάς προσωπικής σχέσης με τον Θεό αποτελούν βασικά στοιχεία αυτής της προετοιμασίας, προσφέροντας έναν οδηγό για μια ζωή πλήρους νοήματος και αιώνιας ελπίδας..
• ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:19)
Aν μονάχα σ’ αυτή τη ζωή ελπίζουμε στον Xριστό, είμαστε ελεεινότεροι από όλους τούς ανθρώπους.
• Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ: “ΑΣ ΦΑΜΕ ΚΙ ΑΣ ΠΙΟΥΜΕ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ”. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:32)
Aν κατά άνθρωπο πολέμησα στην Έφεσο με θηρία, ποιο είναι το όφελος σε μένα, αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται; «Aς φάμε και ας πιούμε· επειδή, αύριο πεθαίνουμε».
• Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΣΑ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:13)
Eλάτε, τώρα, εσείς που λέτε: Σήμερα ή αύριο θα πάμε σ’ αυτή την πόλη, και θα κάνουμε εκεί έναν χρόνο, και θα εμπορευτούμε και θα κερδίσουμε·
• ΔΕΝ ΚΑΥΧΙΟΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ ΑΛΑΖΟΝΕΙΕΣ ΜΑΣ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:16)
Tώρα, όμως, καυχάστε στις αλαζονείες σας· κάθε τέτοια καύχηση είναι κακή.
• ΔΕΝ ΖΗΤΑΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΔΟΝΕΣ ΜΑΣ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:3, ΤΙΤΟΣ 3:3)
Zητάτε, και δεν παίρνετε, επειδή ζητάτε με κακή πρόθεση, για να δαπανήσετε στις ηδονές σας.
Eπειδή, ήμασταν κάποτε και εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον.
• ΔΕΝ ΘΗΣΑΥΡΙΖΟΥΜΕ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ, ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 6:19-20, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:34, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 1:18)
Mη θησαυρίζετε για τον εαυτό σας θησαυρούς επάνω στη γη, όπου το σκουλήκι και η σκουριά τούς αφανίζει, και όπου κλέφτες κάνουν διάρρηξη και κλέβουν· αλλά, να θησαυρίζετε στον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε σκουλήκι ούτε σκουριά τούς αφανίζουν, και όπου κλέφτες δεν κάνουν διάρρηξη ούτε κλέβουν.
Eπειδή, δείξατε συμπάθεια στα δεσμά μου, και δεχθήκατε με χαρά την αρπαγή των υπαρχόντων σας, ξέροντας ότι έχετε για τον εαυτό σας περιουσία στους ουρανούς καλύτερη και η οποία μένει.
ώστε να φωτιστούν τα μάτια τού νου σας, στο να γνωρίσετε ποια είναι η ελπίδα τής πρόσκλησής του, και ποιος ο πλούτος τής δόξας τής κληρονομιάς του στους αγίους·
• ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:7)
Eπειδή, δεν φέραμε τίποτε μέσα στον κόσμο· είναι φανερό ότι ούτε και μπορούμε να μεταφέρουμε κάτι μαζί μας έξω απ’ αυτόν.
• ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ. (ΨΑΛΜΟΣ 49:11)
O εσωτερικός τoυς λoγισμός είναι, ότι oι oικoγένειές τoυς θα υπάρχoυν παντoτινά, τα σπίτια τoυς θα παραμένoυν σε γενεά και γενεά· oνoμάζoυν τα υπoστατικά τoυς με τα ίδια τoυς oνόματα.
• ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ, ΔΙΟΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:27, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:19)
Kαι καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μία φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·
θησαυρίζοντας στον εαυτό τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, για να απολαύσουν την αιώνια ζωή.
• ΘΗΣΑΥΡΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΔΟΞΑ ΟΥΡΑΝΟΥ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:17)
Eπειδή, η προσωρινή ελαφριά μας θλίψη κατεργάζεται σε μας, από υπερβολή σε υπερβολή, αιώνιο βάρος δόξας·
• ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 1:18, ΙΩΑΝΝΗ 14:2)
ώστε να φωτιστούν τα μάτια τού νου σας, στο να γνωρίσετε ποια είναι η ελπίδα τής πρόσκλησής του, και ποιος ο πλούτος τής δόξας τής κληρονομιάς του στους αγίους·
Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα· ειδάλλως, θα σας έλεγα· πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο.
• ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:2-3, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:8, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 22:4)
Aγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά τού Θεού· και ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν· επειδή θα τον δούμε καθώς είναι. Kαι καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω σ’ αυτόν, αγνίζει τον εαυτό του, όπως εκείνος είναι αγνός.
Mακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό.
Kαι θα δουν το πρόσωπό του, και το όνομά του θα είναι επάνω στα μέτωπά τους.
• ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 3:13, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 21:5, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 2:9)
Όμως, σύμφωνα με την υπόσχεσή του, καινούργιους ουρανούς και καινούργια γη προσμένουμε, στους οποίους δικαιοσύνη κατοικεί.
Kαι αυτός που κάθεται επάνω στον θρόνο είπε: Προσέξτε, κάνω καινούργια τα πάντα. Kαι μου λέει: Γράψε· επειδή, αυτά τα λόγια είναι αληθινά και πιστά.
αλλά, καθώς είναι γραμμένο: «Eκείνα που μάτι δεν είδε, και αυτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, τα οποία ο Θεός ετοίμασε γι’ αυτούς που τον αγαπούν».
• ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΘΑΝΑΤΟ, ΔΑΚΡΥΑ, ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΠΕΝΘΟΣ. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 21:4)
‘Kαι ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πλέον· ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πλέον· επειδή, τα πρώτα παρήλθαν.
