Η ευσέβεια αποτελεί μια καθημερινή πρόκληση και ταυτόχρονα μια ευκαιρία για βαθύτερη σχέση με τον Θεό. Από τη στιγμή που αποφασίζουμε να επιστρέψουμε στον Θεό, ξεκινά ένα ταξίδι ανανέωσης και αγιασμού, όπου η ευσέβεια γίνεται ο οδηγός μας. Αυτή η διαδικασία απαιτεί να γυμναστούμε πνευματικά, να απομακρυνθούμε από τα στοιχεία του κόσμου που δεν αρμόζουν στην κλήση μας και να εμβαθύνουμε στη μελέτη του λόγου του Θεού.
Η καθημερινή κοινωνία με τον Θεό μέσω της προσευχής, της μελέτης της Αγίας Γραφής και της συμμετοχής σε κοινότητες πίστης ενισχύει την πνευματική μας ζωή και μας βοηθά να διατηρούμε μια σωστή στάση απέναντι στο Θεό. Οι πράξεις μας και η συμπεριφορά μας πρέπει να αντανακλούν την αγάπη και τη δόξα Του, όπως μας καλεί ο Ιωάννης 3:21 και ο Ρωμαίους 12:2.
Η αποφυγή της συμμόρφωσης με τον κόσμο και η διατήρηση της αγάπης του Θεού είναι ζωτικής σημασίας για την ευσέβεια. Καθώς βαδίζουμε στο παράδειγμα του Ιησού και ομολογούμε το όνομά Του στον κόσμο, όπως στο Ματθαίο 10:32 και στον 1 Πέτρου 2:21, επιβεβαιώνουμε την πίστη μας μέσω καλών έργων και γινόμαστε άξιοι μαθητές του Χριστού.
Τέλος, η τακτική αυτοαξιολόγηση της πίστης μας βοηθά να διατηρούμε την καρδιά και το
πνεύμα μας στον σωστό δρόμο, αποφεύγοντας την πλάνη και ενισχύοντας την πνευματική μας ανάπτυξη. Η συνειδητοποίηση ότι η πίστη μας πρέπει να συνοδεύεται από έργα που αντανακλούν την αγάπη και την αφοσίωση μας προς τον Θεό, όπως τονίζεται στο Εφεσίους 2:10 και 1 Τιμοθέου 6:18, μας υπενθυμίζει την ανάγκη για διαρκή προσπάθεια και αφοσίωση στον αγιασμό μας.
Είναι ουσιαστικό να αναγνωρίζουμε ότι η ευσέβεια δεν είναι μια στατική κατάσταση, αλλά μια διαρκής διαδικασία ανάπτυξης και ενδυνάμωσης. Καθώς προσπαθούμε να ζήσουμε σύμφωνα με τις διδαχές του Χριστού, να μελετάμε το λόγο του Θεού καθημερινά, και να βαδίζουμε στα βήματα του Ιησού, ανακαλύπτουμε περισσότερο την αλήθεια του Θεού και βιώνουμε μια βαθύτερη σχέση μαζί Του.
Η ευσέβεια, λοιπόν, αποτελεί τον πυρήνα μιας πλούσιας και ικανοποιητικής πνευματικής ζωής, η οποία μας φέρνει πιο κοντά στο Θεό και μας βοηθά να ανταποκριθούμε με αγάπη και ευγνωμοσύνη στην απέραντη αγάπη που έχει για εμάς. Μέσω της ευσέβειας, αποδεχόμαστε την πρόκληση να ζήσουμε μια ζωή που δοξάζει τον Θεό και να γίνουμε φως στον κόσμο, αντανακλώντας την αγάπη και τη δικαιοσύνη Του σε κάθε στιγμή της ύπαρξής μας.
Αυτό το ταξίδι προς την ευσέβεια δεν είναι πάντα εύκολο και απαιτεί συνεχή αυτοπειθαρχία, αφοσίωση και την ικανότητα να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις με θάρρος και εμπιστοσύνη στον Θεό. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει την ενεργό απόφαση να ακολουθήσουμε τις θείες εντολές, να απορρίψουμε τις προσκολλήσεις και τις επιθυμίες που μας απομακρύνουν από τον Θεό και να αναζητήσουμε με συνέπεια το θέλημα Του για τη ζωή μας.
Η καθημερινή μελέτη του λόγου του Θεού και η προσευχή αποτελούν θεμελιώδεις πρακτικές που μας βοηθούν να αναπτύξουμε μια βαθύτερη κατανόηση της θείας αγάπης και σοφίας. Αυτή η πνευματική τροφή ενδυναμώνει την πίστη μας και μας εξοπλίζει για να ζήσουμε μια ζωή που ανταποκρίνεται στις αξίες του Ευαγγελίου, προσφέροντας ένα ισχυρό μαρτύριο της αλήθειας σε έναν κόσμο που αναζητά ελπίδα.
Η ενσωμάτωση των αρχών της ευσέβειας στην καθημερινή μας ζωή απαιτεί μια συνειδητή προσπάθεια να ζήσουμε με ακεραιότητα, να διατηρήσουμε την καρδιά και το νου μας καθαρά και να εκφράζουμε την αγάπη του Θεού μέσα από τις σχέσεις μας με τους άλλους. Αυτό σημαίνει επίσης να είμαστε φως στο σκοτάδι, προσφέροντας ελπίδα και ενθάρρυνση σε όσους αναζητούν την αλήθεια.
Σε τελική ανάλυση, η ευσέβεια δεν είναι απλώς μια προσωπική προσπάθεια ή μια εσωτερική κατάσταση της καρδιάς, αλλά μια δυναμική διαδικασία που αφορά την ολοκληρωτική μας αφοσίωση στον Θεό και την ενεργό συμμετοχή μας στον κόσμο ως μάρτυρες της αγάπης και της δικαιοσύνης Του. Η διαδικασία αυτή μας καλεί να ανταποκριθούμε στην κλήση του Χριστού για έναν βίο που αντικατοπτρίζει την ομορφιά, την αγνότητα, και την αλήθεια του Ευαγγελίου, προσφέροντας τον εαυτό μας ως ζωντανά δοχεία της θείας χάρης.
Η ανάπτυξη της ευσέβειας στη ζωή μας απαιτεί μια συνεχή, θεμελιωμένη στην προσευχή και στη μελέτη της Αγίας Γραφής, προσέγγιση που μας επιτρέπει να βαθύνουμε την προσωπική μας σχέση με τον Θεό και να αποκτήσουμε μια βαθύτερη κατανόηση του πώς Εκείνος θέλει να ζούμε και να δρούμε. Κάθε βήμα προς την ευσέβεια είναι ένα βήμα πιο κοντά στον Θεό, ενισχύοντας τη σχέση μας μαζί Του και βοηθώντας μας να αναπτύξουμε έναν χαρακτήρα που ανταποκρίνεται περισσότερο στη θεία Του εικόνα.
Σε αυτή τη διαδικασία, η κοινότητα της πίστης παίζει κρίσιμο ρόλο, προσφέροντας υποστήριξη, καθοδήγηση και ενθάρρυνση. Μέσα από την κοινή λατρεία, την αδελφική αγάπη και την αμοιβαία υποστήριξη, ενισχύουμε ο ένας τον άλλον στην πορεία μας προς την ευσέβεια, μοιραζόμαστε τις προκλήσεις και τις νίκες μας, και μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον πώς να ζούμε πιο πλήρως σύμφωνα με τις διδαχές του Χριστού.
Στο τέλος, η ευσέβεια δεν είναι απλά ένα σύνολο πράξεων ή πεποιθήσεων, αλλά μια δυναμική και διαρκής σχέση με τον ζωντανό Θεό, που μετασχηματίζει την καρδιά και το πνεύμα μας. Μέσα από αυτήν την προσωπική σχέση και αφοσίωση, ανακαλύπτουμε την πραγματική έννοια της ζωής και της ύπαρξής μας, βρίσκουμε τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και τις προκλήσεις, και προσφέρουμε ένα θετικό παράδειγμα στον κόσμο γύρω μας.
Καθώς συνεχίζουμε να γυμναζόμαστε στην ευσέβεια, ας θυμόμαστε ότι ο κάθε ένας από μας είναι ένα έργο υπό εξέλιξη στα χέρια του Θεού, και με την υπομονή, την πίστη και την αφοσίωση, μπορούμε να πλησιάσουμε περισσότερο στο ιδανικό της αγίας ζωής που Εκείνος έχει οραματιστεί για εμάς. Η ευσέβεια είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα σε μια πιο βαθιά, πιο πλούσια και πιο ικανοποιητική σχέση με τον Θεό, οδηγώντας μας σε μια ζωή γεμάτη νόημα, σκοπό και αληθινή χαρά.
Η ευσέβεια αποτελεί μια καθημερινή πρόκληση και ταυτόχρονα μια ευκαιρία για βαθύτερη σχέση με τον Θεό. Από τη στιγμή που αποφασίζουμε να επιστρέψουμε στον Θεό, ξεκινά ένα ταξίδι ανανέωσης και αγιασμού, όπου η ευσέβεια γίνεται ο οδηγός μας. Αυτή η διαδικασία απαιτεί να γυμναστούμε πνευματικά, να απομακρυνθούμε από τα στοιχεία του κόσμου που δεν αρμόζουν στην κλήση μας και να εμβαθύνουμε στη μελέτη του λόγου του Θεού.
Η καθημερινή κοινωνία με τον Θεό μέσω της προσευχής, της μελέτης της Αγίας Γραφής και της συμμετοχής σε κοινότητες πίστης ενισχύει την πνευματική μας ζωή και μας βοηθά να διατηρούμε μια σωστή στάση απέναντι στο Θεό. Οι πράξεις μας και η συμπεριφορά μας πρέπει να αντανακλούν την αγάπη και τη δόξα Του, όπως μας καλεί ο Ιωάννης 3:21 και ο Ρωμαίους 12:2.
Η αποφυγή της συμμόρφωσης με τον κόσμο και η διατήρηση της αγάπης του Θεού είναι ζωτικής σημασίας για την ευσέβεια. Καθώς βαδίζουμε στο παράδειγμα του Ιησού και ομολογούμε το όνομά Του στον κόσμο, όπως στο Ματθαίο 10:32 και στον 1 Πέτρου 2:21, επιβεβαιώνουμε την πίστη μας μέσω καλών έργων και γινόμαστε άξιοι μαθητές του Χριστού.
Τέλος, η τακτική αυτοαξιολόγηση της πίστης μας βοηθά να διατηρούμε την καρδιά και το πνεύμα μας στον σωστό δρόμο, αποφεύγοντας την πλάνη και ενισχύοντας την πνευματική μας ανάπτυξη. Η συνειδητοποίηση ότι η πίστη μας πρέπει να συνοδεύεται από έργα που αντανακλούν την αγάπη και την αφοσίωση μας προς τον Θεό, όπως τονίζεται στο Εφεσίους 2:10 και 1 Τιμοθέου 6:18, μας υπενθυμίζει την ανάγκη για διαρκή προσπάθεια και αφοσίωση στον αγιασμό μας.
Είναι ουσιαστικό να αναγνωρίζουμε ότι η ευσέβεια δεν είναι μια στατική κατάσταση, αλλά μια διαρκής διαδικασία ανάπτυξης και ενδυνάμωσης. Καθώς προσπαθούμε να ζήσουμε σύμφωνα με τις διδαχές του Χριστού, να μελετάμε το λόγο του Θεού καθημερινά, και να βαδίζουμε στα βήματα του Ιησού, ανακαλύπτουμε περισσότερο την αλήθεια του Θεού και βιώνουμε μια βαθύτερη σχέση μαζί Του.
Η ευσέβεια, λοιπόν, αποτελεί τον πυρήνα μιας πλούσιας και ικανοποιητικής πνευματικής ζωής, η οποία μας φέρνει πιο κοντά στο Θεό και μας βοηθά να ανταποκριθούμε με αγάπη και ευγνωμοσύνη στην απέραντη αγάπη που έχει για εμάς. Μέσω της ευσέβειας, αποδεχόμαστε την πρόκληση να ζήσουμε μια ζωή που δοξάζει τον Θεό και να γίνουμε φως στον κόσμο, αντανακλώντας την αγάπη και τη δικαιοσύνη Του σε κάθε στιγμή της ύπαρξής μας.
Αυτό το ταξίδι προς την ευσέβεια δεν είναι πάντα εύκολο και απαιτεί συνεχή αυτοπειθαρχία, αφοσίωση και την ικανότητα να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις με θάρρος και εμπιστοσύνη στον Θεό. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει την ενεργό απόφαση να ακολουθήσουμε τις θείες εντολές, να απορρίψουμε τις προσκολλήσεις και τις επιθυμίες που μας απομακρύνουν από τον Θεό και να αναζητήσουμε με συνέπεια το θέλημα Του για τη ζωή μας.
Η καθημερινή μελέτη του λόγου του Θεού και η προσευχή αποτελούν θεμελιώδεις πρακτικές που μας βοηθούν να αναπτύξουμε μια βαθύτερη κατανόηση της θείας αγάπης και σοφίας. Αυτή η πνευματική τροφή ενδυναμώνει την πίστη μας και μας εξοπλίζει για να ζήσουμε μια ζωή που ανταποκρίνεται στις αξίες του Ευαγγελίου, προσφέροντας ένα ισχυρό μαρτύριο της αλήθειας σε έναν κόσμο που αναζητά ελπίδα.
Η ενσωμάτωση των αρχών της ευσέβειας στην καθημερινή μας ζωή απαιτεί μια συνειδητή προσπάθεια να ζήσουμε με ακεραιότητα, να διατηρήσουμε την καρδιά και το νου μας καθαρά και να εκφράζουμε την αγάπη του Θεού μέσα από τις σχέσεις μας με τους άλλους. Αυτό σημαίνει επίσης να είμαστε φως στο σκοτάδι, προσφέροντας ελπίδα και ενθάρρυνση σε όσους αναζητούν την αλήθεια.
Σε τελική ανάλυση, η ευσέβεια δεν είναι απλώς μια προσωπική προσπάθεια ή μια εσωτερική κατάσταση της καρδιάς, αλλά μια δυναμική διαδικασία που αφορά την ολοκληρωτική μας αφοσίωση στον Θεό και την ενεργό συμμετοχή μας στον κόσμο ως μάρτυρες της αγάπης και της δικαιοσύνης Του. Η διαδικασία αυτή μας καλεί να ανταποκριθούμε στην κλήση του Χριστού για έναν βίο που αντικατοπτρίζει την ομορφιά, την αγνότητα, και την αλήθεια του Ευαγγελίου, προσφέροντας τον εαυτό μας ως ζωντανά δοχεία της θείας χάρης.
Η ανάπτυξη της ευσέβειας στη ζωή μας απαιτεί μια συνεχή, θεμελιωμένη στην προσευχή και στη μελέτη της Αγίας Γραφής, προσέγγιση που μας επιτρέπει να βαθύνουμε την προσωπική μας σχέση με τον Θεό και να αποκτήσουμε μια βαθύτερη κατανόηση του πώς Εκείνος θέλει να ζούμε και να δρούμε. Κάθε βήμα προς την ευσέβεια είναι ένα βήμα πιο κοντά στον Θεό, ενισχύοντας τη σχέση μας μαζί Του και βοηθώντας μας να αναπτύξουμε έναν χαρακτήρα που ανταποκρίνεται περισσότερο στη θεία Του εικόνα.
Σε αυτή τη διαδικασία, η κοινότητα της πίστης παίζει κρίσιμο ρόλο, προσφέροντας υποστήριξη, καθοδήγηση και ενθάρρυνση. Μέσα από την κοινή λατρεία, την αδελφική αγάπη και την αμοιβαία υποστήριξη, ενισχύουμε ο ένας τον άλλον στην πορεία μας προς την ευσέβεια, μοιραζόμαστε τις προκλήσεις και τις νίκες μας, και μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον πώς να ζούμε πιο πλήρως σύμφωνα με τις διδαχές του Χριστού.
Στο τέλος, η ευσέβεια δεν είναι απλά ένα σύνολο πράξεων ή πεποιθήσεων, αλλά μια δυναμική και διαρκής σχέση με τον ζωντανό Θεό, που μετασχηματίζει την καρδιά και το πνεύμα μας. Μέσα από αυτήν την προσωπική σχέση και αφοσίωση, ανακαλύπτουμε την πραγματική έννοια της ζωής και της ύπαρξής μας, βρίσκουμε τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και τις προκλήσεις, και προσφέρουμε ένα θετικό παράδειγμα στον κόσμο γύρω μας.
Καθώς συνεχίζουμε να γυμναζόμαστε στην ευσέβεια, ας θυμόμαστε ότι ο κάθε ένας από μας είναι ένα έργο υπό εξέλιξη στα χέρια του Θεού, και με την υπομονή, την πίστη και την αφοσίωση, μπορούμε να πλησιάσουμε περισσότερο στο ιδανικό της αγίας ζωής που Εκείνος έχει οραματιστεί για εμάς. Η ευσέβεια είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα σε μια πιο βαθιά, πιο πλούσια και πιο ικανοποιητική σχέση με τον Θεό, οδηγώντας μας σε μια ζωή γεμάτη νόημα, σκοπό και αληθινή χαρά.
• Γυμνάζεις τον εαυτό σου στην ευσέβεια; (1 Τιμοθέου 4:7)
όμως, τους βέβηλους μύθους, και κατάλληλους για γριές, απόφευγέ τους· και γύμναζε τον εαυτό σου στην ευσέβεια.
• ΠροχωρΑς στον αγιασμΟ σου; (1 θεσσαλονικεΙς 4:3, 1 ΠΕτρου 1:15-16)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε1 άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε, επειδή εγώ είμαι άγιος».
• ΜΕνεις ελεΥθερος απΟ τα στοιχεΙα του κΟσμου; (ΚολοσσαεΙς 2:20-23)
Aν, λοιπόν, πεθάνατε μαζί με τον Xριστό από τα στοιχεία τού κόσμου, γιατί, ενώ ζείτε μέσα στον κόσμο, υποβάλλετε τον εαυτό σας σε διατάγματα: (Mη πιάσεις, μη γευτείς, μη αγγίξεις· τα οποία όλα φθείρονται με τη χρήση)· σύμφωνα με τα εντάλματα και τις διδασκαλίες των ανθρώπων; Tα οποία έχουν μία φαινομενική μονάχα πλευρά σοφίας, σε εθελοθρησκεία και ταπεινοφροσύνη και σκληραγώγηση του σώματος, χωρίς να έχουν σε καμιά τιμή την ευχαρίστηση της σάρκας.
• ΦΥΛΑΓΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ; (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:18-19)
ξέροντας ότι δεν λυτρωθήκατε από τη μάταιη πατροπαράδοτη διαγωγή σας με φθαρτά, με ασήμι ή με χρυσάφι, 19αλλά με το πολύτιμο αίμα τού Xριστού, ως αμνού χωρίς ψεγάδι και χωρίς κηλίδα·
• ΔΙΑΤΗΡΕΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ; (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:19-22)
εκείνο που είδαμε και ακούσαμε, εξαγγέλλουμε και σε σας, για να έχετε και εσείς κοινωνία μαζί μας· και η δική μας, μάλιστα, κοινωνία είναι μαζί με τον Πατέρα και μαζί με τον Yιό του, τον Iησού Xριστό.
• ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ “ΚΑΤΑ ΘΕΟ”; (ΙΩΑΝΝΗ 3:21)
Όποιος, όμως, πράττει την αλήθεια, έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του, ότι έγιναν σύμφωνα με τον Θεό.
• ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ; (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:2)
Kαι να μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά να μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
• ΔΙΑΤΗΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ; (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 2:4-5)
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν·
Όμως, έχω κάτι εναντίον σου, επειδή άφησες την πρώτη σου αγάπη. Θυμήσου, λοιπόν, από πού ξέπεσες, και μετανόησε, και κάνε τα πρώτα έργα· ειδάλλως, έρχομαι σε σένα γρήγορα, και θα κινήσω τη λυχνία σου από τον τόπο της, αν δεν μετανοήσεις.
• Η ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΡΓΑ ΚΑΛΑ; (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:10, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:18)
Eπειδή, δικό του δημιούργημα είμαστε, καθώς κτιστήκαμε στον Iησού Xριστό για καλά έργα, που ο Θεός προετοίμασε, για να περπατήσουμε μέσα σ’ αυτά.
να αγαθοεργούν, να πλουτίζουν σε καλά έργα, να είναι ευμετάδοτοι, κοινωνικοί,
• ΟΜΟΛΟΓΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ; (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 10:32, ΛΟΥΚΑΣ 12:8)
Kαθένας, λοιπόν, που θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς.
Σας λέω δε: Kαθένας που θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, και ο Yιός τού ανθρώπου θα τον ομολογήσει μπροστά στους αγγέλους τού Θεού.
• ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ; (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:21)
Δεδομένου ότι, σε τούτο προσκληθήκατε, επειδή και ο Xριστός έπαθε για χάρη σας, αφήνοντας παράδειγμα σε σας, για να ακολουθήσετε τα ίχνη του·
• ΜΕΛΕΤΑΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ; (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:22-25)
Nα γίνεστε δε εκτελεστές τού λόγου, και όχι μονάχα ακροατές, εξαπατώντας τον εαυτό σας. Eπειδή, αν κάποιος είναι ακροατής τού λόγου, και όχι εκτελεστής, αυτός μοιάζει με έναν άνθρωπο, που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο μέσα σε καθρέφτη· επειδή, κοίταξε τον εαυτό του, και αναχώρησε, και αμέσως λησμόνησε ποιος ήταν. Όποιος, όμως, εγκύψει στον τέλειο νόμο τής ελευθερίας, και επιμείνει σ’ αυτόν, αυτός που έγινε όχι ακροατής, που λησμονεί, αλλά εκτελεστής έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του.·
• ΚΑΝΕΙΣ ΤΑΚΤΙΚΑ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΛΑΝΗΘΕΙΣ; (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 13:5)
Nα εξετάζετε τον εαυτό σας, αν είστε στην πίστη· να δοκιμάζετε τον εαυτό σας· ή, δεν γνωρίζετε ότι ο Xριστός είναι μέσα σας; Eκτός αν είστε σε κάτι αδόκιμοι.
• ΕΙΣΑΙ ΑΞΙΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ; (ΛΟΥΚΑΣ 14:26, 27, 33)
Aν κάποιος έρχεται σε μένα, και δεν μισεί τον πατέρα του, και τη μητέρα, και τη γυναίκα, και τα παιδιά, και τους αδελφούς, και τις αδελφές, ακόμα μάλιστα και τη δική του τη ζωή, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. Kαι όποιος δεν βαστάζει τον σταυρό του, και έρχεται πίσω μου, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.
Έτσι, λοιπόν, καθένας από σας που δεν απαρνιέται όλα τα υπάρχοντά του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.
