Η υπεραπασχόληση ως μέσο για να μη σκέφτεται ο άνθρωπος τον Θεό είναι μία από τις πολλές στρατηγικές που αποδίδονται στον διάβολο στην προσπάθειά του να απομακρύνει τους ανθρώπους από την πνευματική τους πορεία και την ενασχόληση με τα θεία. Η μέθοδος αυτή δεν είναι νέα. Αντιθέτως, έχει ρίζες που φτάνουν μέχρι και τις βιβλικές εποχές, όπου φιγουράρει ως τακτική που χρησιμοποιήθηκε από τον Φαραώ για να κρατήσει τον λαό του Ισραήλ απασχολημένο και να μην σκέφτεται τον Θεό. Αυτός ο συμβολισμός εκτείνεται στις μέρες μας, όπου ο σύγχρονος άνθρωπος βυθίζεται σε μια καθημερινότητα γεμάτη υπερβολικές δραστηριότητες, αφήνοντας λίγο έως καθόλου χρόνο για προβληματισμό, πνευματικότητα και αναζήτηση του Θεού.

Η σατανική σκέψη, όπως αποκαλύπτεται μέσα από τις ιερές γραφές, δεν περιορίζεται μόνο στην υπερφόρτωση εργασίας αλλά επεκτείνεται και στην προώθηση των ηδονών, των επιθυμιών και των παθών που αποσπούν την προσοχή από την πνευματική ζωή και την αναζήτηση του Θεού. Η συνεχής αναζήτηση της ευχαρίστησης και η επιδίωξη της ικανοποίησης των επιθυμιών μας ενδέχεται να μας οδηγήσει μακριά από την αλήθεια και την πνευματική μας ανάπτυξη.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ζωή χωρίς την παρουσία του Θεού ή την αναζήτηση της πνευματικότητας παρουσιάζεται ως μια ζωή γεμάτη κενό και απογοήτευση. Οι ανθρώπινες επιθυμίες και η επιδίωξη των κοσμικών απολαύσεων ενδέχεται να φαίνονται ελκυστικές, αλλά στην πραγματικότητα είναι παγίδες που σκοπό έχουν να μας απομακρύνουν από την αληθινή ευτυχία και την αιώνια ζωή που προσφέρει η σχέση μας με τον Θεό.

Η πνευματική τύφλωση και η διαφθορά του νου μέσω της συνεχούς επιρροής των σατανικών παγίδων καθιστούν δύσκολη την κατανόηση και την αποδοχή του ευαγγελίου. Ο διάβολος χρησιμοποιεί τις επιθυμίες και τις ηδονές ως μέσα για να παρασύρει τον άνθρωπο στην αμαρτία, προκαλώντας τελικά τον πνευματικό θάνατο και την απώλεια.

Αντιμέτωποι με αυτή την πραγματικότητα, οι πιστοί καλούνται να αντισταθούν στις προκλήσεις και στις πειρασμούς του κόσμου, να ζουν με πίστη και αγιότητα, απορρίπτοντας τις επιθυμίες που προκαλούνται από τον διάβολο και επιδιώκοντας μια βαθύτερη και πιο ουσιαστική σχέση με τον Θεό. Η διαρκής προσπάθεια για πνευματική ανάπτυξη, η αφοσίωση στην προσευχή και στην μελέτη των ιερών γραφών, και η συμμετοχή στην κοινότητα των πιστών είναι ουσιαστικά βήματα για να διαφυλάξουμε την πίστη μας και να προσεγγίσουμε τον  Θεό, απομακρύνοντας τις επιρροές που επιδιώκουν να μας απομακρύνουν από Αυτόν.

• Η ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ: “ΦΟΡΤΩΣΕ ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟ”. (ΈΞΟΔΟΣ 5:9)

ας επιβαρυνθούν οι εργασίες αυτών των ανθρώπων, για να είναι απασχολημένοι σ’ αυτές και να μη προσέχουν σε μάταια λόγια.

• ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΛΟΥΚΑΣ 21:34)

Προσέχετε, μάλιστα, στον εαυτό σας, μήπως και βαρύνουν οι καρδιές σας μέσα σε κραιπάλη και μεθύσι και βιοτικές μέριμνες, και έρθει επάνω σας ξαφνικά εκείνη η ημέρα· 

• ΣΠΡΩΧΝΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΙΣ ΗΔΟΝΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:3-4)
Zητάτε, και δεν παίρνετε, επειδή ζητάτε με κακή πρόθεση, για να δαπανήσετε στις ηδονές σας. Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.
• ΠΡΟΚΑΛΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:14-15)
Πειράζεται, όμως, κάθε ένας, από τη δική του επιθυμία, καθώς παρασύρεται και δελεάζεται. Έπειτα, η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία· και η αμαρτία, μόλις εκτελεστεί, γεννάει τον θάνατο.
• ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ: “ΦΑΕ, ΠΙΕΣ ΓΙΑΤΙ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ”. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:32)

Aν κατά άνθρωπο πολέμησα στην Έφεσο με θηρία, ποιο είναι το όφελος σε μένα, αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται; «Aς φάμε και ας πιούμε· επειδή, αύριο πεθαίνουμε». 

• ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΕΙΝΑΙ: “ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ, ΖΗΣΕ ΟΠΩΣ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ”. (ΨΑΛΜΟΣ 10:4, 14:1, 53:1, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:2)

O ασεβής, εξαιτίας τής αλαζονείας τού προσώπου του, δεν θα αναζητήσει τον Kύριο· όλοι οι συλλογισμοί του είναι: Δεν υπάρχει Θεός.

O AΦPONAΣ είπε στην καρδιά του: Δεν υπάρχει Θεός. Διαφθάρηκαν· έγιναν βδελυροί στα έργα· δεν υπάρχει κανένας, που να πράττει το αγαθό.

EIΠE o άφρoνας μέσα στην καρδιά τoυ: Δεν υπάρχει Θεός. Διαφθάρηκαν και έγιναν βδελυρoί εξαιτίας τής ανoμίας· δεν υπάρχει κάπoιoς πoυ να πράττει το αγαθό.

μέσα στις οποίες κάποτε περπατήσατε, σύμφωνα με το πολίτευμα του κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας τού αέρα, του πνεύματος, που σήμερα ενεργεί στους γιους τής απείθειας· 

• ΔΟΥΛΕΥΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΥΦΛΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:4)

στους οποίους, καθώς είναι άπιστοι, ο θεός τούτου τού κόσμου τύφλωσε τον νου, για να μη λάμψει επάνω σ’ αυτούς ο φωτισμός τού ευαγγελίου τής δόξας τού Xριστού, που είναι εικόνα τού Θεού. 

• ΠΑΓΙΔΕΥΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΠΑΘΗ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 2:26, ΓΑΛΑΤΑΣ 5:24)

και να συνέλθουν από την παγίδα τού διαβόλου, από τον οποίο είναι παγιδευμένοι στο θέλημα εκείνου.

Kαι όσοι είναι τού Xριστού, σταύρωσαν τη σάρκα μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες. 

• ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:1-5)

NA ΓNΩPIZEIΣ, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί· επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, συκοφάντες, ακρατείς, άγριοι, αφιλάγαθοι, προδότες, προπετείς, τυφλωμένοι από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι, έχοντας μεν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· και αυτούς, απόφευγέ τους.

• ΟΣΟ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΙΝΟΥΝ ΤΟΠΟ ΣΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ, ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:27, 2:2)

να μη δίνετε τόπο στον διάβολο. 

μέσα στις οποίες κάποτε περπατήσατε, σύμφωνα με το πολίτευμα του κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας τού αέρα, του πνεύματος, που σήμερα ενεργεί στους γιους τής απείθειας· 

• ΗΔΗ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΓΕΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 2:40)

Kαι με άλλα πολλά λόγια έδινε μαρτυρία και πρότρεπε, λέγοντας: Σωθείτε από τούτη τη διεστραμμένη γενεά.

• ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ “ΣΑΡΚΙΚΟ”, ΑΥΤΟ ΕΜΠΝΕΕΙ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:19-21, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:2)

Eίναι δε φανερά τα έργα τής σάρκας· τα οποία είναι: Mοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, 20ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθρες, φιλονικίες, ζηλοτυπίες, θυμοί, διαπληκτισμοί, διχοστασίες, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθες, γλεντοκόπια, και τα παρόμοια μ’ αυτά· για τα οποία σας λέω από πριν, όπως και σας είχα προείπει, ότι εκείνοι που τα πράττουν αυτά βασιλεία Θεού δεν θα κληρονομήσουν.

μέσα στις οποίες κάποτε περπατήσατε, σύμφωνα με το πολίτευμα του κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας τού αέρα, του πνεύματος, που σήμερα ενεργεί στους γιους τής απείθειας· 

• ΕΠΕΙΔΗ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 26:18)

για να ανοίξεις τα μάτια τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως, και από την εξουσία τού σατανά στον Θεό, για να πάρουν άφεση αμαρτιών, και κληρονομιά ανάμεσα στους αγιασμένους, διαμέσου τής πίστης σε μένα.

• ΜΠΛΕΚΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΙΣ ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 1:4, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15-16, ΤΙΤΟΣ 2:12)

διαμέσου των οποίων δωρήθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις, ώστε διαμέσου αυτών να γίνετε κοινωνοί θείας φύσης, έχοντας αποφύγει τη διαφθορά, που υπάρχει μέσα στον κόσμο, διαμέσου τής επιθυμίας.

Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν· επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.

η οποία μάς διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες, και να ζήσουμε με σωφροσύνη και με δικαιοσύνη και με ευσέβεια στον παρόντα αιώνα,