Η αναζήτηση της απάντησης στο ερώτημα «Τι είναι ο άνθρωπος;» ξεκινά από την αρχαιότητα και διατρέχει όλη την ιστορία της φιλοσοφίας, της θεολογίας και των ανθρωπιστικών επιστημών. Ο άνθρωπος, ένας μοναδικός συνδυασμός ύλης και πνεύματος, στεγάζει εντός του μια ατελείωτη δυνατότητα για ανάπτυξη, αλλά και μια βαθιά τάση προς την αμαρτία. Το δίλημμα αυτό αποτελεί τον κεντρικό άξονα γύρω από τον οποίο κινείται η ανθρώπινη ύπαρξη.
Η θεϊκή προοπτική του ανθρώπου, όπως αποκαλύπτεται μέσα από τις ιερές γραφές και τις διδασκαλίες των θρησκειών, αναδεικνύει την αξία και την τιμή που έχει δώσει ο Θεός στον άνθρωπο. Η στέψη με δόξα και τιμή δεν είναι απλώς ένα σύμβολο εξουσίας ή υπεροχής, αλλά μια ένδειξη της ιερής αποστολής που έχει αναλάβει ο άνθρωπος στη γη. Ωστόσο, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη με παραδείγματα προδοσίας αυτής της αποστολής, με την αμαρτία να καθίσταται ένα κεντρικό στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η αμαρτία, ως έννοια, δεν αντιπροσωπεύει απλώς τις ηθικές ή κοινωνικές παραβάσεις, αλλά μια βαθύτερη απομάκρυνση από τη θεϊκή οδό και τις διδασκαλίες. Αυτή η απομάκρυνση οδηγεί τον άνθρωπο σε μια κατάσταση αποξένωσης από τον Θεό, τους συνανθρώπους του και τον ίδιο του τον εαυτό. Η ανθρώπινη ιστορία, όμως, δεν σταματά στην πτώση και στην αμαρτία. Αντίθετα, παρουσιάζεται ως μια ατέλειωτη προσπάθεια για επιστροφή και συμφιλίωση με τον Θεό.
Ο Θεός, στην απέραντη αγάπη και στο έλεος Του, δεν εγκαταλείπει τον άνθρωπο στη μοίρα του. Μέσα από διάφορες εκφράσεις της θείας παρέμβασης, όπως η θυσία του Αγαπημένου Υιού, η συνεχής πρόσκληση για συνδιαλλαγή και η παρότρυνση για μετάνοια, ο Θεός θέτει τις βάσεις για μια νέα σχέση μεταξύ Του και της ανθρωπότητας. Η μετάνοια, μια έννοια κεντρική στη χριστιανική θεολογία, αποτελεί την απάντηση του ανθρώπου στη θεία κλήση. Μέσω της μετάνοιας, ο άνθρωπος αναγνωρίζει τις αμαρτίες του, επιδιώκει τη συγχώρεση και επιστρέφει σε έναν δρόμο που οδηγεί προς το Θεό.
Η διαδικασία αυτή της επιστροφής δεν είναι μονολιθική ή απλοϊκή. Αντίθετα, εμπλέκεται σε μια δυναμική αλληλεπίδρασης μεταξύ της θείας χάρης και της ανθρώπινης ελευθερίας. Ο Θεός προσφέρει τη σωτηρία ως δώρο, αλλά ο άνθρωπος πρέπει να το δεχτεί ελεύθερα και με ταπεινότητα. Η σωτηρία, επομένως, είναι μια διαδικασία συνεργασίας μεταξύ Θεού και ανθρώπου, όπου ο καθένας έχει τον ρόλο του στην επίτευξη της τελικής ενότητας.
Η θεολογική αυτή προοπτική εγείρει βαθύτερες ερωτήσεις σχετικά με τη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης και τον σκοπό της ζωής. Ο άνθρωπος, καλούμενος να ζήσει σε αρμονία με τον Θεό, τους συνανθρώπους του και τη φύση, αντιμετωπίζει το διαρκές έργο της αυτογνωσίας και της αυτοβελτίωσης. Η αναζήτηση του Θεού, η ανακάλυψη της αλήθειας και η υπηρεσία προς τους άλλους αποτελούν τρεις βασικούς πυλώνες στη διαμόρφωση της ανθρώπινης ταυτότητας.
Αυτή η διαδρομή προς την επιστροφή και τη συμφιλίωση με τον Θεό δεν είναι μόνο ένα ατομικό ταξίδι, αλλά και ένα κοινοτικό εγχείρημα. Η εκκλησία, ως σώμα του Χριστού, παίζει έναν κρίσιμο ρόλο στην υποστήριξη και καθοδήγηση των πιστών στον δρόμο της μετάνοιας και της σωτηρίας. Μέσω της λατρείας, της προσευχής, της κοινότητας και της διακονίας, η εκκλησία προσφέρει έναν χώρο όπου οι πιστοί μπορούν να βιώσουν τη θεία παρουσία και να μετουσιώσουν την πίστη τους σε πράξεις αγάπης και δικαιοσύνης.
Στο τέλος, η ερώτηση «Τι είναι ο άνθρωπος;» μετατρέπεται σε μια ατελείωτη αναζήτηση για νόημα, σκοπό και τελικά, σωτηρία. Ο άνθρωπος, αν και είναι μια ύπαρξη εγκλωβισμένη στο δίλημμα μεταξύ της αμαρτωλότητας και της θείας κλήσης, καλείται να αναζητήσει την επανασύνδεση με τον Θεό. Η διαδικασία αυτή της αναζήτησης και της επιστροφής αποτελεί τον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης και το θεμέλιο για μια πλήρη και ουσιαστική ζωή.
• ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ Ο ΘΕΟ. (ΨΑΛΜΟΣ 8:4)
τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να τον θυμάσαι; Ή, ο γιος τού ανθρώπου, ώστε να τον επισκέπτεσαι;
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΘΥΣΙΑΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥ ΥΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:16)
Eπειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΣΤΕΦΑΝΩΣΕ ΜΕ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ Ο ΘΕΟΣ. (ΨΑΛΜΟΣ 8:5)
Eσύ, μάλιστα, τον έκανες λίγο5 πιο κατώτερο από τους αγγέλους, όμως με δόξα και τιμή τον στεφάνωσες.
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:20)
Eίμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές υπέρ τού Xριστού, ωσάν ο Θεός να σας παρακαλούσε μεταχειριζόμενος εμάς· δεόμαστε, λοιπόν, υπέρ τού Xριστού, συμφιλιωθείτε με τον Θεό.
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΓΕΛΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30)
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΖΗΤΑΕΙ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ Ο ΘΕΟΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:10-11)
Eπειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου τού θανάτου τού Yιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του. Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:24-26, 5:1)
ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Iησού Xριστό· τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού· προς φανέρωση της δικαιοσύνης του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Iησού.
Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού,
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:8)
Mακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό.
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ Ο ΘΕΟΣ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 3:19, ΛΟΥΚΑΣ 15:17-21)
Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου,
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΘΕΛΕΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ Ο ΘΕΟΣ. (ΙΩΑΝΝΗ 14:2-3, 17:24)
Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα· ειδάλλως, θα σας έλεγα· πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Kαι αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε και εσείς, όπου είμαι εγώ.
Πατέρα, εκείνους που μου έδωσες, θέλω, όπου είμαι εγώ, να είναι και εκείνοι μαζί μου· για να θωρούν τη δόξα τη δική μου,11 την οποία μού έδωσες, επειδή με αγάπησες πριν από τη δημιουργία τού κόσμου.
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ Ο ΘΕΟΣ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:14)
Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
πόσο μάλλον το αίμα τού Xριστού, ο οποίος διαμέσου τού αιωνίου Πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του χωρίς ψεγάδι στον Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή σας από νεκρά έργα, στο να λατρεύετε τον ζωντανό Θεό;’
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ ΤΟΥ Ο ΘΕΟΣ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3, 7)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν μας κάλεσε σε ακαθαρσία, αλλά σε αγιασμό.
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΑΙΩΝΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ Ο ΘΕΟΣ. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 20:14-15, 21:8)
Kαι ο θάνατος και ο άδης ρίχθηκαν στη λίμνη τής φωτιάς· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος. Kαι όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο τής ζωής, ρίχθηκε στη λίμνη τής φωτιάς.
Eνώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.
• ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΧΑΡΙΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΖΩΗΣ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:19)
θησαυρίζοντας στον εαυτό τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, για να απολαύσουν την αιώνια ζωή.
