Η αναζήτηση για δικαιοσύνη και η επιθυμία να βρεθεί κανείς σε ειρήνη με τον Θεό είναι βαθιά ριζωμένη στην ανθρώπινη ψυχή. Από τις αρχαίες εποχές μέχρι σήμερα, ο άνθρωπος έχει πάντα την επιθυμία να καταλάβει πώς μπορεί να σταθεί αθώος ενώπιον ενός άπειρα δίκαιου και ιερού Θεού. Ο Ιώβ, με την αγωνία του, εκφράζει αυτήν την πανανθρώπινη ανησυχία, ενώ ο Απόστολος Παύλος με τη διδασκαλία του απαντάει στο βασικό αυτό ερώτημα, προσφέροντας μια απάντηση που αντικατοπτρίζει τη βάθος της Χριστιανικής πίστης και τον πυρήνα της ευαγγελικής αλήθειας.
Η Προβληματική της Δικαίωσης
Το ερώτημα του Ιώβ «Πώς μπορεί ο άνθρωπος να δικαιωθεί ενώπιον του Θεού;» αντικατοπτρίζει τη βαθιά ανθρώπινη ανάγκη για δικαίωση και συμφιλίωση με τον Κτίστη. Η απόγνωση και η ανησυχία που διαπερνούν την καρδιά του κάθε ανθρώπου αποκαλύπτουν την ανάγκη για έναν σαφή δρόμο προς την επαναφορά της σχέσης με τον Θεό, έναν δρόμο που απαντάται με την προσφορά της θυσίας του Χριστού.
Η Απάντηση του Παύλου
Ο Απόστολος Παύλος, με την επιστολή προς Ρωμαίους, παρέχει μια ξεκάθαρη και επαναστατική απάντηση σε αυτό το αιώνιο ερώτημα. Διδάσκει ότι η δικαίωση του ανθρώπου ενώπιον του Θεού δεν είναι αποτέλεσμα των ανθρώπινων έργων ή της αυτοδικαίωσης, αλλά μιας ζωντανής πίστης στην εξιλαστήρια θυσία του Ιησού Χριστού. Είναι μια πίστη που φέρνει μετάνοια, αλλαγή ζωής, και απελευθέρωση από την εξουσία του σατανά και τη δουλεία της αμαρτίας.
Η Σημασία της Μετάνοιας
Η μετάνοια δεν είναι απλώς ένα πρώτο βήμα προς τη δικαίωση, αλλά ένα βαθύ και διαρκές ταξίδι προς την εσωτερική αλλαγή και την ανανέωση της καρδιάς. Μέσω της μετάνοιας, ο άνθρωπος απομακρύνεται από την αμαρτία και επιστρέφει στο Θεό, αναζητώντας τη συγχώρεση και τη συμφιλίωση με Εκείνον.
Η Διαρκής Πρόκληση και η Επιλογή
Ο σύγχρονος άνθρωπος, όπως και οι πρόγονοί του, αντιμετωπίζει τη διαρκή πρόκληση της επιλογής: να ακολουθήσει τον δρόμο που οδηγεί στην αλήθεια του Θεού ή να παραδοθεί στα ψέματα και τις απάτες του διαβόλου. Η δικαίωση ενώπιον του Θεού δεν είναι απλώς ένα θεολογικό ζήτημα αλλά μια πραγματικότητα που αφορά την καθημερινή ύπαρξη και τις επιλογές κάθε ανθρώπου.
Η απάντηση στο ερώτημα του Ιώβ δεν είναι μόνο γνωστή αλλά επίσης διαθέσιμη σε όλους μας σήμερα. Η δικαίωση ενώπιον του Θεού μέσω της πίστης στον Χριστό είναι η αιώνια πρόσκληση που προσφέρεται σε κάθε άνθρωπο, προκαλώντας τον να κάνει την αποφασιστική επιλογή που θα καθορίσει την αιώνια του κατάσταση: να ζήσει σε συμφωνία με την αλήθεια του Θεού ή να παραμείνει αδιάφορος στην απειλή του αιώνιου θανάτου..
• ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΙΩΒ 25:4)
Πώς, λoιπόν, μπoρεί o άνθρωπoς να δικαιωθεί μπρoστά στoν Θεό; Ή, πώς μπoρεί να είναι καθαρός αυτός πoυ γεννήθηκε από γυναίκα;
• ΕΚΔΗΛΩΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΑ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:24-26, 5:1)
ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Iησού Xριστό· τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού· προς φανέρωση της δικαιοσύνης του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Iησού.
Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού,
• ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΜΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 3:19, 17:30, 2:38)
Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου,
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
Kαι ο Πέτρος είπε σ’ αυτούς: Mετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Iησού Xριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά τού Aγίου Πνεύματος·
• ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 26:18-19, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:13)
Γι’ αυτό, βασιλιά Aγρίππα, δεν έγινα απειθής στην ουράνια οπτασία
ο οποίος μάς ελευθέρωσε από την εξουσία τού σκότους, και μας μετέφερε στη βασιλεία τού αγαπητού Yιού του·
• ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:18, 22)
Kαι αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι στη δικαιοσύνη.
Aλλά, τώρα, καθώς ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, και γίνατε δούλοι στον Θεό, έχετε τον καρπό σας σε αγιασμό· το δε τέλος αιώνια ζωή.
• ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ. (ΛΟΥΚΑΣ 15:17-21)
• ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:21)
Δεδομένου ότι, σε τούτο προσκληθήκατε, επειδή και ο Xριστός έπαθε για χάρη σας, αφήνοντας παράδειγμα σε σας, για να ακολουθήσετε τα ίχνη του·
• ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:7)
Tον αγώνα τον καλό αγωνίστηκα, τον δρόμο τελείωσα, την πίστη διατήρησα·
• ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
• ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:21, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:4, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:1, 10-11)
Kαι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα·
Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.
Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού,
Eπειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου τού θανάτου τού Yιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του. Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.
• ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΟΤΑΝ Ο ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:13, 1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9)
Kαι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα αμαρτήματα και στην ακροβυστία τής σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί του, καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα,
Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
• ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΟΤΑΝ Ο ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:13, 1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9)
Kαι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα αμαρτήματα και στην ακροβυστία τής σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί του, καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα,
Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
• ΟΤΑΝ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (ΛΟΥΚΑΣ 5:32)
Δεν ήρθα για να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια.
• ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ. (2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:10, ΜΑΡΚΟΣ 1:15)
και με κάθε απάτη τής αδικίας, ανάμεσα σ’ αυτούς που χάνονται· επειδή, δεν δέχθηκαν την αγάπη τής αλήθειας για να σωθούν.
και λέγοντας, ότι: O καιρός συμπληρώθηκε και η βασιλεία τού Θεού πλησίασε· μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο.
• ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ “ΣΤΕΝΟ” ΔΡΟΜΟ, ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 7:14)
Eπειδή, στενή είναι η πύλη, και θλιμμένος ο δρόμος που φέρνει στη ζωή, και λίγοι είναι αυτοί που τη βρίσκουν.
