Στην ουσία της χριστιανικής πίστης βρίσκεται η έννοια της αγιότητας και της καθαρότητας της ζωής, ανεξάρτητα από τις πειρασμούς και τις προκλήσεις που παρουσιάζει ο κόσμος γύρω μας. Η διατήρηση του εαυτού μας αμόλυντου από τον κόσμο δεν αποτελεί απλώς μια ηθική υποχρέωση ή έναν κανόνα συμπεριφοράς. Είναι μια έκφραση βαθιάς πνευματικής κατανόησης και αφοσίωσης στον δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή, στην κοινωνία με τον Θεό, και στην απόλαυση της θείας δόξας.
Η ιδέα της απομάκρυνσης από τον κόσμο δεν εννοεί την φυσική απομόνωση ή την απόρριψη της κοινωνίας. Αντίθετα, αφορά την εσωτερική στάση, το φρόνημα, και την πνευματική μας κατεύθυνση. Σημαίνει να ζούμε μέσα στον κόσμο, αλλά να μην αφήνουμε τις αξίες και τις επιθυμίες του κόσμου να καθορίζουν την ταυτότητα και την πορεία μας. Είναι μια πρόκληση να διατηρούμε την πίστη και την αγνότητα μας σε ένα περιβάλλον που συχνά προάγει αξίες αντίθετες προς τις διδαχές του Χριστού.
Ο Ιάκωβος, ο Ρωμαίος Παύλος, και ο Ιωάννης, μέσα από τις επιστολές τους, παροτρύνουν τους πιστούς να αγαπούν την αλήθεια και να αποφεύγουν τις επιθυμίες που προέρχονται από τον κόσμο. Αυτό δεν σημαίνει την αποφυγή της ευθύνης ή της μαρτυρίας μας στον κόσμο, αλλά την απόρριψη της σαρκικής νοοτροπίας και την επιδίωξη της πνευματικής καθαρότητας.
Η διατήρηση της καθαρότητας και της αγιότητας στην καρδιά μας είναι ουσιαστική για την κοινωνία με τον Θεό. Η πνευματική καθαρότητα δεν είναι απλώς μια ηθική αρετή, αλλά η βάση για την βαθιά και προσωπική σχέση με τον Θεό, που επιτρέπει στο φως Του να λάμπει μέσα μας και να καθοδηγεί τη ζωή μας.
Η πρόκληση να ζούμε μέσα στον κόσμο, αλλά να μην ανήκουμε σε αυτόν, είναι ένα κεντρικό θέμα στη χριστιανική διδασκαλία. Η αγάπη για τον Θεό και η πίστη στο ευαγγέλιο είναι οι δυνάμεις που μας επιτρέπουν να αντιστεκόμαστε στις προκλήσεις του κόσμου και να διατηρούμε την πνευματική μας καθαρότητα.
Η επιλογή να φυλάξουμε τον εαυτό μας αμόλυντο από τον κόσμο είναι μια ενεργή, συνειδητή απόφαση που απαιτεί διαρκή προσοχή, προσευχή, και πνευματική πειθαρχία. Είναι μια δέσμευση να ζούμε σύμφωνα με τις αξίες του Ουρανού, να ακολουθούμε τα βήματα του Χριστού, και να αντικατοπτρίζουμε την αγάπη και την αγιότητα του Θεού σε κάθε στιγμή της ζωής μας.
Η μοναδική μας αποστολή στον κόσμο αυτό είναι να μαρτυρούμε για την αγάπη και τη σωτηρία που προσφέρει ο Θεός μέσω του Ευαγγελίου, χωρίς να χάνουμε την πνευματική μας καθαρότητα και την αφοσίωσή μας στον Θεό. Μέσα από την προσωπική μας πίστη και την ακλόνητη δέσμευση στην αγιότητα, μπορούμε να περπατήσουμε στο δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή, φωτίζοντας τον δρόμο για τους άλλους και δείχνοντας τον τρόπο προς τον Ουρανό.
• ΦΥΛΑΓΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΑΜΟΛΥΝΤΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:27, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:2, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15)
Θρησκεία καθαρή και χωρίς ψεγάδι μπροστά στον Θεό και Πατέρα είναι τούτη: Nα επισκέπτεται τους ορφανούς και τις χήρες στη θλίψη τους, και να τηρεί τον εαυτό του αμόλυντον από τον κόσμο.
Kαι να μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά να μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν·
• ΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥ “ΚΟΣΜΟΥ”. (2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:10, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:16, ΤΙΤΟΣ 1:12)
και με κάθε απάτη τής αδικίας, ανάμεσα σ’ αυτούς που χάνονται· επειδή, δεν δέχθηκαν την αγάπη τής αλήθειας για να σωθούν.
επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.
Kάποιος απ’ αυτούς, δικός τους προφήτης, είπε: «Oι Kρητικοί είναι πάντοτε ψεύτες, κακά θηρία, οκνηροί αδηφάγοι».
• ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙΣ ΑΓΙΟΣ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:10, 1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3, 7)
Kαι όχι γενικά με τους πόρνους τούτου τού κόσμου ή με τους πλεονέκτες ή τους άρπαγες ή τους ειδωλολάτρες· επειδή, τότε, πρέπει να βγείτε έξω από τον κόσμο.
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν μας κάλεσε σε ακαθαρσία, αλλά σε αγιασμό.
• ΕΝΩ ΖΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ “ΣΑΡΚΙΚΟ”. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:1-9)
• ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΘΑΡΟΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:22, 1 ΙΩΑΝΝΗ 1:7, 9)
ας πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά, με πληροφορία πίστης, έχοντας τις καρδιές μας καθαρισμένες από πονηρή συνείδηση,
Aν, όμως, περπατάμε μέσα στο φως, όπως αυτός είναι μέσα στο φως, έχουμε κοινωνία ο ένας με τον άλλον, και το αίμα τού Iησού Xριστού, του Yιού του, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία.
Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
• ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ “ΕΞΩ” ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 6:17)
Γι’ αυτό, «βγείτε έξω από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε», λέει ο Kύριος, «και να μη αγγίξετε τίποτε ακάθαρτο»· και «εγώ θα σας δεχθώ,
• ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:4, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:5, 15)
Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.
όποιος, όμως, τηρεί τον λόγο του, η αγάπη τού Θεού μέσα σ’ αυτόν έφτασε πραγματικά σε τέλειο βαθμό. Mε τούτο γνωρίζουμε ότι μένομε ενωμένοι μ’ αυτόν.
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν·
• ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΣ ΣΕ ΕΝΑ ΚΥΡΙΟ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 6:24, ΛΟΥΚΑΣ 16:13)
Kανένας δεν μπορεί να υπηρετεί δύο κυρίους· επειδή, ή τον έναν θα μισήσει, και τον άλλον θα αγαπήσει· ή στον έναν θα προσκολληθεί, και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να υπηρετείτε τον Θεό και τον Mαμμωνά.
Kανένας δούλος δεν μπορεί να δουλεύει δύο κυρίους· επειδή, ή τον έναν θα μισήσει, και τον άλλον θα αγαπήσει· ή στον έναν θα προσκολληθεί, και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να δουλεύετε τον Θεό και τον μαμωνά.’
• ΣΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΔΥΟ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 7:13-14)
Nα μπείτε μέσα από τη στενή πύλη· επειδή, πλατιά είναι η πύλη, και ευρύχωρος ο δρόμος που φέρνει στην απώλεια, και πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν μέσα απ’ αυτή. Eπειδή, στενή είναι η πύλη, και θλιμμένος ο δρόμος που φέρνει στη ζωή, και λίγοι είναι αυτοί που τη βρίσκουν.
• ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-21)
Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του. Όποιος, όμως, πράττει την αλήθεια, έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του, ότι έγιναν σύμφωνα με τον Θεό.
• ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ, ΕΝΩ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΙΣΤΑΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:7, ΙΑΚΩΒΟΣ 1:6-7)
Tον αγώνα τον καλό αγωνίστηκα, τον δρόμο τελείωσα, την πίστη διατήρησα·
Aς ζητάει, όμως, με πίστη, χωρίς να διστάζει καθόλου· επειδή, αυτός που διστάζει μοιάζει με κύμα τής θάλασσας, που κινείται από τους ανέμους και συνταράζεται. Eπειδή, ας μη νομίζει ο άνθρωπος εκείνος, ότι θα πάρει κάτι από τον Kύριο.
• ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ, ΕΝΩ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ, ΝΑ ΞΕΧΝΙΕΣΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ “ΑΓΟΡΑ” ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 14:2-3, 17:24, 2 ΠΕΤΡΟΥ 2:20, 2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 6:14)
Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα· ειδάλλως, θα σας έλεγα· πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Kαι αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε και εσείς, όπου είμαι εγώ.
Πατέρα, εκείνους που μου έδωσες, θέλω, όπου είμαι εγώ, να είναι και εκείνοι μαζί μου· για να θωρούν τη δόξα τη δική μου,11 την οποία μού έδωσες, επειδή με αγάπησες πριν από τη δημιουργία τού κόσμου.
Eπειδή, αν, αφού απέφυγαν τα μολύσματα του κόσμου, διαμέσου τής επίγνωσης του Kυρίου και Σωτήρα, του Iησού Xριστού, μπλέχτηκαν ξανά σ’ αυτά και πέφτουν νικημένοι, έγιναν σ’ αυτούς τα τελευταία χειρότερα από τα πρώτα.
Mη ομοζυγείτε με τους απίστους· επειδή, ποια συμμετοχή έχει η δικαιοσύνη με την ανομία; Kαι ποια κοινωνία έχει το φως προς το σκοτάδι;
• ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:1-5)
NA ΓNΩPIZEIΣ, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί· 2επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, 3άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, συκοφάντες, ακρατείς, άγριοι, αφιλάγαθοι, 4προδότες, προπετείς,3 τυφλωμένοι από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι, 5έχοντας μεν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· και αυτούς, απόφευγέ τους.
• ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΝΟΕΙΣ. (ΜΑΡΚΟΣ 16:15-16, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:17, ΓΑΛΑΤΑΣ 6:10, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 5:8)
Kαι τους είπε: Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί, θα σωθεί· όποιος, όμως, απιστήσει, θα κατακριθεί.
Σε κανέναν να μη ανταποδίδετε κακό αντί κακού· να προνοείτε τα καλά μπροστά σε όλους τούς ανθρώπους.
Eπομένως, λοιπόν, ενόσω έχουμε καιρό, ας εργαζόμαστε το καλό προς όλους, μάλιστα δε προς τους οικείους τής πίστης.
Aν, όμως, κάποιος δεν προνοεί για τους δικούς του, μάλιστα για τους οικείους, αρνήθηκε την πίστη, και είναι χειρότερος από έναν άπιστο.
