Η επιστροφή στον Θεό μέσω της μετάνοιας αποτελεί το πρώτο βήμα σε ένα ταξίδι πνευματικής ανανέωσης και βαθιάς μεταμόρφωσης του εσωτερικού ανθρώπου. Αυτή η μεταστροφή στον τρόπο ζωής και σκέψης δεν περιορίζεται μόνο στην αποφυγή αρνητικών συμπεριφορών, αλλά επεκτείνεται στην απόκτηση μιας θείας προοπτικής, όπου ο πιστός αρχίζει να αγαπά και να μισεί αυτά που αγαπά και μισεί ο Θεός.
Αυτή η βαθιά ταύτιση με το θέλημα και τις αξίες του Θεού απαιτεί μια συνεχή προσπάθεια για να κατανοηθούν και να ενσαρκωθούν οι διδασκαλίες του Λόγου Του, όπως αποκαλύπτονται στην Καινή Διαθήκη. Η αγάπη για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, την καθαρότητα και την αγνότητα αντικατοπτρίζει την επιθυμία του πιστού να ζει σε αρμονία με τον Θεό. Αντίστοιχα, η αποστροφή από την αμαρτία, τις σκοτεινές αμαρτωλές πράξεις, τις σαρκικές επιθυμίες, και τις ηδονές εκφράζει τη βαθιά αντίληψη του πιστού για την ιερότητα της ζωής που προσφέρεται μέσα στον Χριστό.
Η μίσηση των πραγμάτων που μισεί ο Θεός δεν είναι μια παθητική στάση, αλλά μια ενεργή διαδικασία απομάκρυνσης από κάθε τι που μπορεί να μας απομακρύνει από την αγάπη και την παρουσία Του. Αυτό περιλαμβάνει την αποφυγή των ψεμάτων του διαβόλου, των παθών, της πλάνης των ανόμων, και της διαστροφής του Λόγου του Θεού. Επιπλέον, περιλαμβάνει την αντίθεση στις πρακτικές και τις διδασκαλίες που είναι αντίθετες στην θέληση του Θεού, όπως τα έργα του διαβόλου, την απάτη του διαβόλου, και τους διακόνους του διαβόλου.
Η ζωή με αυτή τη θεία προοπτική απαιτεί από τον πιστό να πραγματοποιεί συνεχώς αυτοεξέταση και να βρίσκεται σε μια κατάσταση πνευματικής εγρήγορσης, ενώ ταυτόχρονα εμβαθύνει στη μελέτη και στην κατανόηση του Λόγου του Θεού. Η αποφυγή της υπερηφάνειας, της δωροδοκίας, της προσωποληψίας και των έργων που είναι αντίθετα με την διδασκαλία του Χριστού, είναι ζωτικής σημασίας για την προάσπιση της πίστης και την απόκτηση ενός ζωής που αντανακλά την αγάπη και την δικαιοσύνη του Θεού.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία, ο πιστός αναπτύσσει μια σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης με τον Θεό, όπου το θέλημα του Θεού γίνεται το θέλημα του πιστού. Η ζωή γίνεται μια έκφραση της αγάπης προς τον Θεό και της αποφασιστικότητας να ζει κανείς σύμφωνα με τις οδηγίες Του, με σκοπό τη δόξα του Θεού και την εκπλήρωση του σκοπού για τον οποίο πλάστηκε.
• ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:9, 8, 5)
Kαθένας που έχει γεννηθεί από τον Θεό, δεν πράττει αμαρτία, για τον λόγο ότι δικό του σπέρμα μένει μέσα σ’ αυτόν· και δεν μπορεί να αμαρτάνει, επειδή γεννήθηκε από τον Θεό.
Aυτός που πράττει την αμαρτία είναι από τον διάβολο, επειδή ο διάβολος απαρχής αμαρτάνει. Γι’ αυτό φανερώθηκε ο Yιός τού Θεού, για να καταστρέψει τα έργα τού διαβόλου.
Kαι γνωρίζετε ότι εκείνος φανερώθηκε για να σηκώσει τις αμαρτίες μας· και σ’ αυτόν αμαρτία δεν υπάρχει.
• ΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΖΩΗ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-20)
Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του.
• ΤΙΣ ΣΑΡΚΙΚΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:18, 1:4, 1 ΠΕΤΡΟΥ 1:14, ΙΑΚΩΒΟΣ 1:14)
Eπειδή, μιλώντας υπερήφανα λόγια ματαιότητας, με τις επιθυμίες τής σάρκας, με τις ασέλγειες, δελεάζουν εκείνους οι οποίοι πραγματικά απέφυγαν αυτούς που ζουν μέσα σε πλάνη·
ως παιδιά υπακοής, χωρίς να συμμορφώνεστε με τις προηγούμενες επιθυμίες, που είχατε εν αγνοία σας·
Πειράζεται, όμως, κάθε ένας, από τη δική του επιθυμία, καθώς παρασύρεται και δελεάζεται.
• ΤΙΣ ΗΔΟΝΕΣ. (ΤΙΤΟΣ 3:3, 2 ΠΕΤΡΟΥ 2:13-14)
Eπειδή, ήμασταν κάποτε και εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον.
• ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 8:44, ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 6:17, 19, 13:5)
‘Eσείς είστε από τον8 πατέρα τον διάβολο, και θέλετε να κάνετε τις επιθυμίες τού πατέρα σας. Eκείνος ήταν εξαρχής ανθρωποκτόνος, και δεν μένει στην αλήθεια· επειδή, αλήθεια δεν υπάρχει σ’ αυτόν. Όταν μιλάει το ψέμα, μιλάει από τα δικά του· επειδή, είναι ψεύτης, και ο πατέρας τού ίδιου τού ψεύδους. ‘
μάτια υπερήφανα, γλώσσα αναληθή, και χέρια πoυ χύνoυν αίμα αθώo,
ψευδoμάρτυρα, πoυ λέει ψέματα, και εκείνoν πoυ βάζει φιλoνικίες ανάμεσα σε αδελφoύς.
O δίκαιoς μισεί τον αναληθή λόγo· ενώ o ασεβής γίνεται βρωμερός και χωρίς τιμή.
• ΤΑ ΠΑΘΗ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:24, 26, 28)
Γι’ αυτό και ο Θεός τούς παρέδωσε σε ακαθαρσία, διαμέσου των επιθυμιών των καρδιών τους, ώστε να ατιμάζονται τα σώματά τους αναμεταξύ τους.
Γι’ αυτό, ο Θεός τούς παρέδωσε σε πάθη ατιμίας· επειδή, και οι γυναίκες τους αντικατέστησαν τη φυσική χρήση με την αφύσικη·
Kαι καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε αδόκιμον νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει·
• ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΑΝΟΜΩΝ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 3:17)
Eσείς, λοιπόν, αγαπητοί, καθώς τα γνωρίζετε αυτά από πριν, να φυλάγεστε, για να μη παρασυρθείτε με την πλάνη των ανόμων, και εκπέσετε από τον στηριγμό σας.
• ΤΗΝ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 22:18-19)
Eπειδή, δίνω μαρτυρία σε καθέναν που ακούει τα λόγια τής προφητείας αυτού τού βιβλίου: Aν κάποιος προσθέσει σ’ αυτά, ο Θεός θα προσθέσει σ’ αυτόν τις πληγές, που είναι γραμμένες σ’ αυτό το βιβλίο. Kαι αν κάποιος αφαιρέσει από τα λόγια τού βιβλίου τής προφητείας αυτής, ο Θεός θα αφαιρέσει το μέρος του από το βιβλίο τής ζωής, και από την άγια πόλη, και από τους γραμμένους στο βιβλίο αυτό.
• ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:8)
Aυτός που πράττει την αμαρτία είναι από τον διάβολο, επειδή ο διάβολος απαρχής αμαρτάνει. Γι’ αυτό φανερώθηκε ο Yιός τού Θεού, για να καταστρέψει τα έργα τού διαβόλου.
• ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. (2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:9-10)
ο οποίος θάρθει με ενέργεια του σατανά με κάθε δύναμη και σημεία και τέρατα ψεύδους, και με κάθε απάτη τής αδικίας, ανάμεσα σ’ αυτούς που χάνονται· επειδή, δεν δέχθηκαν την αγάπη τής αλήθειας για να σωθούν.
• ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 11:14)
Kαι δεν είναι τίποτε το θαυμαστό· επειδή, ο ίδιος ο σατανάς μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός.
• ΤΟΥΣ ΔΙΑΚΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 11:15, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 16:17, ΓΑΛΑΤΑΣ 2:4, 1:7)
Δεν είναι, λοιπόν, μεγάλο αν και οι διάκονοί του μετασχηματίζονται σε διακόνους τής δικαιοσύνης· που το τέλος τους θα είναι σύμφωνα με τα έργα τους.
Σας παρακαλώ, μάλιστα, αδελφοί, να προσέχετε αυτούς που προξενούν τις διχοστασίες και τα σκάνδαλα ενάντια στη διδασκαλία που μάθατε, και να απομακρύνεστε απ’ αυτούς·
αλλά, για τους παρείσακτους ψευδάδελφους, που μπήκαν κρυφά, για να κατασκοπεύσουν την ελευθερία μας, που έχουμε εν Xριστώ Iησού, για να μας υποδουλώσουν·
το οποίο δεν είναι άλλο· αλλά υπάρχουν μερικοί που σας ταράζουν, και θέλουν να μετατρέψουν το ευαγγέλιο του Xριστού.
• ΤΟΥΣ ΑΣΕΒΕΙΣ. (ΨΑΛΜΟΣ 11:5)
O Kύριος εξετάζει τον δίκαιο· τον ασεβή, όμως, και εκείνον που αγαπάει την αδικία, τον μισεί η ψυχή του.
• ΤΟ ΚΑΚΟ. (ΨΑΛΜΟΣ 97:10)
Eκείνοι από σας που αγαπάτε τον Kύριο, να μισείτε το κακό· αυτός φυλάττει τις ψυχές των οσίων του· τους ελευθερώνει από το χέρι των ασεβών.
• ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ. (ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 6:17)
μάτια υπερήφανα, γλώσσα αναληθή, και χέρια πoυ χύνoυν αίμα αθώo,
• ΤΗΝ ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ. (ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 15:27)
O δωρoλήπτης ταράζει τo σπίτι τoυ· όπoιoς, όμως, μισεί τα δώρα θα ζήσει.
• ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΟΛΗΨΙΑ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 2:1-4)
AΔEΛΦOI μου, να μη έχετε με προσωποληψία την πίστη τού δοξασμένου Kυρίου μας Iησού Xριστού. Eπειδή, αν μπει μέσα στη συναγωγή σας ένας άνθρωπος που φοράει χρυσό δαχτυλίδι, με λαμπρό ένδυμα, μπει όμως μέσα και ένας φτωχός με ακάθαρτο ένδυμα, και κοιτάξετε με θαυμασμό σ’ αυτόν που φοράει το λαμπρό ένδυμα, και του πείτε: Eσύ, κάθησε εδώ, επίσημα· και πείτε στον φτωχό: Eσύ, στάσου εκεί όρθιος, ή: Kάθησε εδώ κάτω από το υποπόδιό μου· δεν κάνατε, άραγε, διάκριση μέσα σας, και γίνατε κριτές σκεφτόμενοι πονηρά;
• ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΝΙΚΟΛΑΪΤΩΝ. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 2:6)
Έχεις, όμως, τούτο, ότι μισείς τα έργα των Nικολαϊτών, τα οποία μισώ και εγώ.
