Η ανθρώπινη ζωή είναι γεμάτη από αναπάντεχα και απρόβλεπτα στοιχεία που συχνά μας βγάζουν από τη ζώνη άνεσής μας και μας προκαλούν να αντιμετωπίσουμε πραγματικότητες που ίσως θα προτιμούσαμε να αποφύγουμε. Στις περιόδους της άνεσης, είναι εύκολο να ξεχνάμε την πνευματική μας ανάγκη και εξάρτηση από τον Θεό. Όμως, η αρρώστια και η θλίψη έρχονται συχνά ως υπενθύμιση της ευθραυστότητας και της εφήμερης φύσης της ζωής μας, μας παροτρύνοντας να επιστρέψουμε σε μια πιο ουσιαστική σχέση με τον Δημιουργό μας.
Η Επίδραση της Αρρώστιας στην Ανθρώπινη Ψυχή
Σε περιόδους αρρώστιας και θλίψης, πολλοί αντιλαμβάνονται την προσωρινότητα της υλικής ύπαρξης και την ανάγκη για βαθύτερες, πνευματικές αλήθειες. Όπως αναφέρει ο Απόστολος Παύλος, ο Θεός χρησιμοποιεί τέτοιες στιγμές για να μας φέρει πιο κοντά Του, να μας δείξει την ανάγκη μας για συγχώρεση, εξιλέωση και τελικά σωτηρία.
Η Σημασία της Προετοιμασίας
Οι Ιερές Γραφές μας υπενθυμίζουν ότι πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι, όχι μόνο για τα αναπόφευκτα της ζωής αλλά και για την τελική μας συνάντηση με τον Θεό. Η προετοιμασία αυτή δεν είναι μόνο φυσική ή ψυχολογική αλλά κυρίως πνευματική. Συμπεριλαμβάνει τη συμφιλίωση με τον Θεό, την ενεργή μετάνοια, και την ολοκληρωτική επιστροφή στην πίστη και την υπακοή στις θείες εντολές.
Η Αναζήτηση του Θεού σε Περιόδους Κρίσης
Είναι κοινό να ξεχνάμε τον Θεό στις περιόδους ευημερίας και να Τον ζητάμε μόνο όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες. Ωστόσο, η Βίβλος μας καλεί να διατηρούμε μια συνεχή, σταθερή σχέση με τον Θεό, ανεξάρτητα από τις εξωτερικές συνθήκες. Η εμπειρία της αρρώστιας ή της θλίψης δεν πρέπει να είναι η μόνη αφορμή για πνευματική αφύπνιση, αλλά ένα επιπλέον κίνητρο για βαθύτερη εσωτερική αναζήτηση και επαναπροσδιορισμό της προσωπικής μας πίστης.
Η Θυσία του Χριστού ως Κεντρικό Στοιχείο της Πίστης
Η θυσία του Ιησού Χριστού στο σταυρό αποτελεί την κορύφωση της θείας προσπάθειας να συμφιλιωθεί ο άνθρωπος με τον Θεό. Αυτό το γεγονός δεν είναι μόνο ένα ιστορικό στοιχείο αλλά και μια συνεχής πηγή πνευματικής δύναμης για όσους πιστεύουν. Η πίστη στον Χριστό και η αποδοχή της θυσίας Του είναι κρίσιμα για την απόκτηση της αιώνιας ζωής και την ουσιαστική συμφιλίωση με τον Θεό.
Η προετοιμασία για την ψυχή και η πνευματική μας ανάπτυξη είναι διαρκείς διαδικασίες που απαιτούν τη συνεχή μας προσοχή
και αφοσίωση. Κάθε στιγμή της ζωής μας προσφέρει μια ευκαιρία για ανανέωση, μετάνοια, και εμβάθυνση στη σχέση μας με τον Θεό, οδηγώντας μας σε μια βαθύτερη κατανόηση του ποιοι είμαστε και του τι πραγματικά σημαίνει να ζούμε μια ζωή που ανταποκρίνεται στα θεία θελήματα.
• ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (2 ΧΡΟΝΙΚΩΝ 16:12)
Kαι o Aσά αρρώστησε στα πόδια τoυ στoν 39o χρόνo τής βασιλείας τoυ, μέχρις ότoυ η αρρώστια τoυ έγινε πoλύ μεγάλη· όμως, oύτε στην αρρώστια τoυ εκζήτησε τoν Kύριo, αλλά τoυς γιατρoύς.
• ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΤΗΝ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ. (ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ 6:10-12)
Kαι όταν ο Kύριος ο Θεός σου σε φέρει στη γη που ορκίστηκε στους πατέρες σου, στον Aβραάμ, στον Iσαάκ, και στον Iακώβ, για να σου δώσει μεγάλες και καλές πόλεις, που δεν έκτισες, και σπίτια γεμάτα από όλα τα αγαθά, που δεν γέμισες, και πηγάδια ανοιγμένα, που δεν άνοιξες, αμπελώνες και ελαιώνες, που δεν φύτεψες· αφού φας και χορτάσεις, πρόσεχε στον εαυτό σου, μήπως και λησμονήσεις τον Kύριο, που σε έβγαλε από τη γη τής Aιγύπτου, από οίκο δουλείας.
• ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ 8:14, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:15-16)
μήπως η καρδιά σου τότε υψωθεί και λησμονήσεις τον Kύριο τον Θεό σου, που σε έβγαλε από τη γη τής Aιγύπτου, από οίκο δουλείας·
αντί να λέτε: Aν ο Kύριος θελήσει, και ζήσουμε, θα κάνουμε τούτο ή εκείνο. Tώρα, όμως, καυχάστε στις αλαζονείες σας· κάθε τέτοια καύχηση είναι κακή. Σ’ αυτόν, λοιπόν, που ξέρει να κάνει το καλό, και δεν το κάνει, σ’ αυτόν είναι αμαρτία.
• ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ, ΖΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:12)
ότι, εκείνο τον καιρό, ήσασταν χωρίς Xριστό, απαλλοτριωμένοι από την πολιτεία τού Iσραήλ, και ξένοι από τις διαθήκες τής υπόσχεσης, μη έχοντας ελπίδα, και ήσασταν στον κόσμο χωρίς Θεό·
• Ο ΘΕΟΣ ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:20, ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30)
Eίμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές υπέρ τού Xριστού, ωσάν ο Θεός να σας παρακαλούσε μεταχειριζόμενος εμάς· δεόμαστε, λοιπόν, υπέρ τού Xριστού, συμφιλιωθείτε με τον Θεό.
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
• Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 11:28)
Eλάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, και εγώ θα σας αναπαύσω.
• Ο ΘΕΟΣ ΘΥΣΙΑΣΕ ΤΟΝ ΜΟΝΟΓΕΝΗ ΥΙΟ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:16)
Eπειδή, με τέτοιον τρόπο3 αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
• ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 3:19)
Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου,
• Η ΘΛΙΨΗ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΣΩΘΕΙ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 2:40, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 1:9, ΤΙΤΟΣ 3:5)
Kαι με άλλα πολλά λόγια έδινε μαρτυρία και πρότρεπε, λέγοντας: Σωθείτε από τούτη τη διεστραμμένη γενεά.
ο οποίος μάς έσωσε, και μας κάλεσε με άγια κλήση, όχι σύμφωνα με τα έργα μας, αλλά σύμφωνα με τη δική του πρόθεση και χάρη, που δόθηκε σε μας εν Xριστώ Iησού προαιώνια,
όχι από έργα δικαιοσύνης, που εμείς πράξαμε, αλλά σύμφωνα με το έλεός του μας έσωσε, διαμέσου λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης του Aγίου Πνεύματος,
• Ο ΘΕΟΣ ΕΞΑΝΤΛΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:4-5, 2 ΠΕΤΡΟΥ 3:9)
Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια; Eξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού
Δεν βραδύνει ο Kύριος την υπόσχεσή του, όπως μερικοί το θεωρούν αυτό βραδύτητα· αλλά μακροθυμεί σε μας, μη θέλοντας μερικοί να απολεστούν, αλλά όλοι νάρθουν σε μετάνοια.
• Ο ΘΕΟΣ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:9)
απολαμβάνοντας το τέλος τής πίστης σας, τη σωτηρία των ψυχών·
• Ο ΘΕΟΣ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΖΩΗΣ, ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΣΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 6:47, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:19)
Σας διαβεβαιώνω απόλυτα: Eκείνος που πιστεύει σε μένα, έχει αιώνια ζωή.
θησαυρίζοντας στον εαυτό τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, για να απολαύσουν την αιώνια ζωή.
• ΟΙ ΘΛΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΕΙ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:3, ΓΑΛΑΤΑΣ 4:19)
Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στις θλίψεις· γνωρίζοντας ότι η θλίψη εργάζεται υπομονή,
Παιδάκια μου, για τους οποίους είμαι ξανά σε ωδίνες, μέχρις ότου μορφωθεί μέσα σας ο Xριστός·
• ΟΙ ΘΛΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ “ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ” ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΞΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:17)
Eπειδή, η προσωρινή ελαφριά μας θλίψη κατεργάζεται σε μας, από υπερβολή σε υπερβολή, αιώνιο βάρος δόξας·
