Η πνευματική μάχη μεταξύ του καλού και του κακού, μεταξύ του Θεού και του διαβόλου, είναι ένα από τα κεντρικά θέματα που διαπερνά τις ιερές γραφές και την πνευματική σκέψη ανά τους αιώνες. Η έννοια του διαβόλου ως του “θεού των αμαρτωλών” αποτελεί μία από τις πιο προκλητικές και συνάμα συναρπαστικές ενότητες στη θεολογική σκέψη. Σε αυτό το πλαίσιο, ο διάβολος παρουσιάζεται όχι μόνο ως ένας πνευματικός αντίπαλος του ανθρώπου και του Θεού, αλλά και ως ένας πνευματικός οδηγός για όσους απορρίπτουν την οδό της μετάνοιας και της επιστροφής στον Θεό.
Η εικόνα του διαβόλου ως του “θεού των αμαρτωλών” και “θεού της κόλασης” αποκαλύπτει τη βαθιά διάσταση της πνευματικής μάχης που διεξάγεται για τις ψυχές των ανθρώπων. Ο διάβολος, στην προσπάθειά του να γίνει θεός, απέκτησε μια βασιλεία οικοδομημένη στην αμαρτία, στο ψέμα, στη διαφθορά και στην αιώνια απομόνωση από την αγάπη και τη δόξα του Θεού.
Η δύναμη του διαβόλου εκδηλώνεται μέσα από την επιρροή του στους αμετανόητους αμαρτωλούς, σε εκείνους που επιλέγουν να παραμένουν πιστοί στις αμαρτωλές επιθυμίες τους, απορρίπτοντας την προσφορά της σωτηρίας από τον Θεό. Ο διάβολος, ως ένας “θεατρίνος”, όπως αναφέρεται στις γραφές, μιμείται το φως και την αλήθεια προσφέροντας ψεύτικες ελπίδες και υποσχέσεις, παγιδεύοντας τους ανθρώπους σε έναν κύκλο αμαρτίας και απογοήτευσης.
Η πνευματική τύφλωση που εργάζεται ο διάβολος στους ασεβείς έχει ως σκοπό να τους κρατήσει απομακρυσμένους από την αλήθεια και την αγάπη του Θεού, να τους εμποδίσει να αναγνωρίσουν την ανάγκη τους για σωτηρία και να τους κατευθύνει προς μια ζωή χωρίς έλεος και ελπίδα. Μέσα από τις πράξεις και τις επιρροές του, ο διάβολος φιλοδοξεί να διαστρέψει τον κόσμο με την αμαρτία, να απομακρύνει τους ανθρώπους από την πνευματική και ηθική καθαρότητα που προσφέρει ο Θεός.
Ωστόσο, η ιστορία της σωτηρίας και η πνευματική μάχη δεν τελειώνει με την επικράτηση του διαβόλου. Ο Θεός, μέσα από την απέραντη αγάπη και τη μακροθυμία Του, προσφέρει σε κάθε ανθρώπινη ψυχή την ευκαιρία για μετάνοια, συγχώρεση και απελευθέρωση από την εξουσία του διαβόλου. Η “ημέρα μακροθυμίας του Θεού” είναι μια πρόσκληση προς όλους τους ανθρώπους να επιστρέψουν στον Θεό, να αποδεχτούν την προσφορά της σωτηρίας και να ζήσουν μια ζωή γεμάτη ειρήνη, αγάπη και αιώνια συμβίωση στη δόξα του Ουρανού.
Στην αντιπαράθεση με τον διάβολο και τη δύναμή του, ο άνθρωπος δεν είναι μόνος. Ο Θεός παρέχει τη δύναμη, την καθοδήγηση και την προστασία για όσους επιλέγουν να Τον ακολουθήσουν, να απορρίψουν το ψέμα και την απάτη του διαβόλου και να περπατήσουν στο φως της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Η νίκη επί του κακού και η απελευθέρωση από την εξουσία του διαβόλου είναι δυνατή μέσω της πίστης στον Χριστό, την αγάπη προς τον Θεό και την πιστή υπακοή στις εντολές Του..
• ΔΙΑΒΟΛΟΣ, Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:4)
στους οποίους, καθώς είναι άπιστοι, ο θεός τούτου τού κόσμου τύφλωσε τον νου, για να μη λάμψει επάνω σ’ αυτούς ο φωτισμός τού ευαγγελίου τής δόξας τού Xριστού, που είναι εικόνα τού Θεού.
• ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 26:18, 1 ΙΩΑΝΝΗ 5:19)
για να ανοίξεις τα μάτια τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως, και από την εξουσία τού σατανά στον Θεό, για να πάρουν άφεση αμαρτιών, και κληρονομιά ανάμεσα στους αγιασμένους, διαμέσου τής πίστης σε μένα.
Γνωρίζουμε ότι είμαστε από τον Θεό· και ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται μέσα στην εξουσία τού πονηρού.
• ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΣΕΒΕΙΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:2)
μέσα στις οποίες κάποτε περπατήσατε, σύμφωνα με το πολίτευμα του κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας τού αέρα, του πνεύματος, που σήμερα ενεργεί στους γιους τής απείθειας·
• ΟΣΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑΕΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΤΟΥΣ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:4-5, ΛΟΥΚΑΣ 12:20)
Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια; Eξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού·
• Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΑΤΡΙΝΟΣ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 11:14)
Kαι δεν είναι τίποτε το θαυμαστό· επειδή, ο ίδιος ο σατανάς μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός.
• ΟΙ ΔΙΑΚΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΘΕΑΤΡΙΝΟΙ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 11:15)
Δεν είναι, λοιπόν, μεγάλο αν και οι διάκονοί του μετασχηματίζονται σε διακόνους τής δικαιοσύνης· που το τέλος τους θα είναι σύμφωνα με τα έργα τους.
• ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΡΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 2:26)
και να συνέλθουν από την παγίδα τού διαβόλου, από τον οποίο είναι παγιδευμένοι στο θέλημα εκείνου.
• ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΥΦΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:4)
στους οποίους, καθώς είναι άπιστοι, ο θεός τούτου τού κόσμου τύφλωσε τον νου, για να μη λάμψει επάνω σ’ αυτούς ο φωτισμός τού ευαγγελίου τής δόξας τού Xριστού, που είναι εικόνα τού Θεού.
• ΜΙΣΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 8:44)
Eσείς είστε από τον8 πατέρα τον διάβολο, και θέλετε να κάνετε τις επιθυμίες τού πατέρα σας. Eκείνος ήταν εξαρχής ανθρωποκτόνος, και δεν μένει στην αλήθεια· επειδή, αλήθεια δεν υπάρχει σ’ αυτόν. Όταν μιλάει το ψέμα, μιλάει από τα δικά του· επειδή, είναι ψεύτης, και ο πατέρας τού ίδιου τού ψεύδους.
• Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΨΕΜΑ. (ΙΩΑΝΝΗ 8:44)
Eσείς είστε από τον8 πατέρα τον διάβολο, και θέλετε να κάνετε τις επιθυμίες τού πατέρα σας. Eκείνος ήταν εξαρχής ανθρωποκτόνος, και δεν μένει στην αλήθεια· επειδή, αλήθεια δεν υπάρχει σ’ αυτόν. Όταν μιλάει το ψέμα, μιλάει από τα δικά του· επειδή, είναι ψεύτης, και ο πατέρας τού ίδιου τού ψεύδους.
• Ο,ΤΙ ΕΙΣΗΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΨΕΜΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:2)
μέσα στις οποίες κάποτε περπατήσατε, σύμφωνα με το πολίτευμα του κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας τού αέρα, του πνεύματος, που σήμερα ενεργεί στους γιους τής απείθειας·
• ΟΛΑ ΤΑ ΑΜΑΡΤΩΛΑ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΑ ΕΧΕΙ ΦΥΤΕΨΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΣΤΗΝ “ΚΑΡΔΙΑ” ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. (ΜΑΡΚΟΣ 7:21- 23)
επειδή, από μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη. Όλα αυτά τα πονηρά βγαίνουν από μέσα, και μολύνουν τον άνθρωπο.
• ΕΧΕΙ ΔΙΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 2:40)
Kαι με άλλα πολλά λόγια έδινε μαρτυρία και πρότρεπε, λέγοντας: Σωθείτε από τούτη τη διεστραμμένη γενεά.
• ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:1-5)
NA ΓNΩPIZEIΣ, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί· επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, συκοφάντες, ακρατείς, άγριοι, αφιλάγαθοι, προδότες, προπετείς, τυφλωμένοι από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι, 5έχοντας μεν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· και αυτούς, απόφευγέ τους.
