Στον πυρήνα του χριστιανικού μηνύματος βρίσκεται η αλήθεια ότι ο Θεός έχει ανοίξει τον δρόμο για την επιστροφή του ανθρώπου σε Εκείνον, προσφέροντας τη σωτηρία μέσω της θυσίας του Υιού Του. Ωστόσο, αυτό το δώρο της απελευθέρωσης και της αιώνιας ζωής απαιτεί μια συνειδητή απόφαση από την πλευρά του ανθρώπου, μια επιλογή να ανταποκριθεί στην κλήση του Θεού για μετάνοια και πίστη.
Η έκκληση του Θεού για επιστροφή δεν είναι μόνο μια ιστορική πραγματικότητα αλλά και μια επίκαιρη πρόκληση. Πολλοί άνθρωποι, όπως διαπιστώνεται από τις παραδόσεις, έχουν μάθει για τον Θεό και την αγάπη Του, έχουν ακούσει για τη θυσία του Χριστού, αλλά παραμένουν απρόθυμοι να κάνουν το επόμενο βήμα – να ευχαριστήσουν, να πιστέψουν και να μετανοήσουν.
Η ανθρώπινη καρδιά, συχνά εξαπατημένη από τον διάβολο και τις δικές της δικαιολογίες, προτιμά να αγνοεί την ηθική της πτώση, απορρίπτοντας την ιδέα ότι χρειάζεται να δώσει λόγο για τις πράξεις της. Η άρνηση αυτή οδηγεί σε περαιτέρω απομάκρυνση από τον Θεό και, τελικά, στην απώλεια.
Ωστόσο, ο Θεός συνεχίζει να προσκαλεί, να περιμένει και να προειδοποιεί. Η δικαιοσύνη Του μέσω της πίστης, η έκκληση για μετάνοια, η ευκαιρία για συμφιλίωση και αγάπη προς την αλήθεια και το φως παραμένουν ανοιχτά προς κάθε ανθρώπινη ψυχή που αναζητά ειλικρινά την επανόρθωση με τον Δημιουργό της.
Ο δρόμος προς τη σωτηρία δεν είναι εύκολος και απαιτεί την αναγνώριση της αμαρτίας, την αλήθεια ότι χρειαζόμαστε τον Θεό, και την υποταγή στη θέλησή Του. Η απόφαση να επιστρέψουμε στον Θεό είναι μια επιλογή που οδηγεί στην αποκατάσταση, στη συμφιλίωση και στην πραγματική ελευθερία.
Η άρνηση να ανταποκριθούμε στην πρόσκληση του Θεού για μετάνοια και πίστη σημαίνει ότι απορρίπτουμε το μοναδικό μέσο σωτηρίας που μας προσφέρεται. Αυτή η απόφαση έχει αιώνιες συνέπειες, καθώς ο Θεός μας προειδοποιεί ότι χωρίς μετάνοια, η αμαρτία μας οδηγεί σε αιώνιο θάνατο. Ωστόσο, ο Θεός δεν επιθυμεί την απώλεια κανενός αλλά την σωτηρία όλων μέσω της μετάνοιας και της πίστης στον Υιό Του.
Η αγάπη του Θεού είναι τόσο μεγάλη που ακόμη και στην πιο βαθιά μας πτώση, Η Του προσφορά για σωτηρία παραμένει ανοιχτή. Ο Χριστός προσφέρεται ως το τέλειο θύμα για την αμαρτία μας, καλώντας μας να αναγνωρίσουμε την ανάγκη μας για Εκείνον, να τον ευχαριστήσουμε για την απίστευτη θυσία Του και να ζήσουμε μια ζωή που αντανακλά την ευγνωμοσύνη μας προς τον Θεό.
Σε τελική ανάλυση, η α πόφαση να παραμείνουμε στην αμαρτία, αγνοώντας την κλήση του Θεού για μετάνοια, είναι μια απόφαση που μας καθιστά αναπολόγητους μπροστά στην αγάπη και τη δικαιοσύνη Του. Οι προειδοποιήσεις του Θεού και οι προσκλήσεις Του για επιστροφή είναι εκφράσεις της αγάπης Του, μιας αγάπης που επιζητεί την σωτηρία μας και όχι την καταδίκη μας.
Η επιλογή να αγνοήσουμε αυτή την αγάπη και να απορρίψουμε τη σωτηρία που μας προσφέρεται μέσω της πίστης στον Χριστό, είναι μια επιλογή που οδηγεί στην απώλεια. Αλλά ο Θεός παραμένει πιστός στην υπόσχεσή Του και συνεχίζει να μας προσκαλεί μέχρι την τελευταία στιγμή, ελπίζοντας ότι κάθε ανθρώπινη ψυχή θα αποφασίσει να επιστρέψει σε Εκείνον.
Η μετάνοια και η πίστη δεν είναι απλώς διανοητικές ή θεωρητικές έννοιες· είναι βαθιά προσωπικές αλλαγές που μετασχηματίζουν την καρδιά και τη ζωή μας. Μέσω της πίστης στον Χριστό, βιώνουμε την ανανέωση της καρδιάς μας, την καθαριότητα από τις αμαρτίες μας και την εισαγωγή σε μια νέα σχέση με τον Θεό – μια σχέση βασισμένη στην αγάπη, τη συγχώρεση και την αιώνια ελπίδα.
Στο τέλος, η κλήση του Θεού προς μετάνοια και πίστη είναι μια πρόσκληση στη ζωή· μια ζωή που ξεπερνά τα όρια του παρόντος και αγγίζει την αιωνιότητα. Είναι μια πρόσκληση να ζήσουμε υπό το φως της αλήθειας και της αγάπης του Θεού, να απορρίψουμε τα δεσμά της αμαρτίας και του σκότους και να εμπεδώσουμε την ομορφιά της αγνότητας και της θείας παρουσίας στη ζωή μας. Αυτή η πρόσκληση δεν είναι μόνο για σωτηρία από την αιώνια καταδίκη, αλλά και για μια ζωή γεμάτη με την πληρότητα της χαράς και της ειρήνης που προέρχεται από την άμεση σχέση με τον Δημιουργό.
Η μετάνοια και η πίστη είναι μια πρόσκληση στην ανανέωση του νου και της καρδιάς, μια ευκαιρία να ανακαλύψουμε την αληθινή ταυτότητα και το σκοπό μας σε αυτό τον κόσμο. Μέσω της αποδοχής αυτής της πρόσκλησης, μπορούμε να βιώσουμε μια βαθιά μεταμόρφωση που επηρεάζει κάθε πτυχή της ύπαρξής μας, οδηγώντας μας σε έναν τρόπο ζωής που αντανακλά την αγάπη, τη συμπόνια και τη δικαιοσύνη του Θεού.
Ο δρόμος της πίστης και της μετάνοιας δεν είναι πάντα εύκολος, αλλά είναι γεμάτος με την υπόσχεση της θείας παρηγοριάς, της καθοδήγησης και της στήριξης. Μας προσφέρεται η δύναμη να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις, τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς, να αναπτύξουμε έναν βαθύτερο χαρακτήρα και να ενισχύσουμε την πνευματική μας ζωή.
Σε τελική ανάλυση, η απόφαση να ανταποκριθούμε στην πρόσκληση του Θεού για μετάνοια και πίστη είναι μια απόφαση που οδηγεί σε μια ζωή ενσωματωμένη στην αγάπη και την ελπίδα που προσφέρει ο Χριστός. Είναι μια ζωή όπου η κάθε πράξη, η κάθε σκέψη, και η κάθε λέξη μπορεί να γίνει μια έκφραση της βαθιάς μας ευγνωμοσύνης προς τον Θεό για την απεριόριστη αγάπη και συγχώρεση που μας προσφέρει. Η απόφαση αυτή μεταφράζεται σε μια δέσμευση να ζούμε με έναν τρόπο που αντικατοπτρίζει το φως του Χριστού στον κόσμο, να είμαστε μάρτυρες της ελπίδας και της σωτηρίας σε έναν κόσμο που το έχει τόσο ανάγκη.
Μέσω της μετάνοιας και της πίστης, μας δίνεται η ευκαιρία να ανακαλύψουμε την πραγματική ζωή που ο Θεός έχει σχεδιάσει για εμάς – μια ζωή γεμάτη με νόημα, σκοπό, και βαθιά πνευματική ικανοποίηση. Είναι μια ζωή που μας προκαλεί να αγκαλιάσουμε πλήρως την κληρονομιά μας ως παιδιά του Θεού, να εργαστούμε για τη δικαιοσύνη, να αγαπάμε αδιακρίτως, και να είμαστε πηγές ελπίδας και φωτός.
Η μετάνοια και η πίστη δεν είναι το τέλος του ταξιδιού αλλά η αρχή μιας σχέσης που μεταμορφώνεται και βαθαίνει με τον καιρό. Καθώς συνεχίζουμε να εξελισσόμαστε και να αναπτυσσόμαστε στην πίστη μας, ανακαλύπτουμε περισσότερους τρόπους να υπηρετήσουμε τον Θεό και τους συνανθρώπους μας, να βιώσουμε τη χαρά της δίνοντας, και να βρούμε την ειρήνη στο να είμαστε πραγματικά συνδεδεμένοι με την πηγή της ζωής. Η μετάνοια και η πίστη μας φέρνουν σε ένα βαθύτερο επίπεδο κατανόησης του πώς ο Θεός εργάζεται στις ζωές μας και στον κόσμο γύρω μας, αποκαλύπτοντας την ομορφιά της θείας πρόνοιας και του σχεδίου Του για τη δημιουργία.
Κάθε βήμα που κάνουμε προς την εμβάθυνση της πίστης μας είναι ένα βήμα πιο κοντά στην πλήρη εκδήλωση της Βασιλείας του Θεού στη ζωή μας και στον κόσμο. Είναι μια διαρκής προσπάθεια να ζούμε σε αρμονία με την αγάπη και τα διδάγματα του Χριστού, να είμαστε παράδειγμα της αγάπης και της αλήθειας που έχουμε ανακαλύψει.
Μέσα από την πίστη και τη μετάνοια, μαθαίνουμε να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις και τις δυσκολίες της ζωής με θάρρος και εμπιστοσύνη, γνωρίζοντας ότι ο Θεός είναι πάντα μαζί μας, παρέχοντάς μας τη δύναμη και την καθοδήγηση που χρειαζόμαστε. Η πνευματική μας ανάπτυξη μας φέρνει πιο κοντά στην κατανόηση του βάθους της αγάπης του Θεού και της θυσίας του Χριστού για εμάς, παρέχοντάς μας μια νέα οπτική για το πώς μπορούμε να ζήσουμε μια ζωή που αντικατοπτρίζει αυτή την αγάπη.
Στην τελική ανάλυση, η απόφαση να ακολουθήσουμε την πρόσκληση του Θεού προς μετάνοια και πίστη δεν είναι απλώς μια απόφαση για σωτηρία από την αιώνια καταδίκη, αλλά μια πρόσκληση για μια ζωή πλήρης και αληθινά ζωντανή. Είναι η διαδικασία μέσω της οποίας γίνεται εφικτή η πλήρης αποκάλυψη της δικής μας ταυτότητας ως παιδιών του Θεού, εξελισσόμενοι σε άτομα που ζουν με σκοπό και πάθος, διακονώντας και αγαπώντας στο πλαίσιο της κοινότητας και του ευρύτερου κόσμου.
Αυτή η απόφαση μας φέρνει επίσης σε μια διαρκή αναζήτηση για βαθύτερη κατανόηση, μας καλεί να αναπτύξουμε μια πιο ουσιαστική σχέση με τον Θεό και να εμβαθύνουμε την πνευματική μας ζωή μέσα από τη μελέτη, την προσευχή και τη συμμετοχή στην κοινότητα των πιστών. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, ανακαλύπτουμε τη χαρά του να δίνουμε και να είμαστε ευλογία για τους άλλους, καθώς και την ειρήνη που προκύπτει από την αποδοχή και την εφαρμογή των θείων αληθειών στην καθημερινή ζωή.
Καθώς προχωράμε σε αυτό το ταξίδι πίστης και μετάνοιας, ας είμαστε ευγνώμονες για την αμετρήτη αγάπη και την ανεξάντλητη χάρη που μας προσφέρει ο Θεός. Ας είμαστε πρόθυμοι να ακολουθήσουμε την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, να ανοίξουμε τις καρδιές μας στις αναρίθμητες ευκαιρίες που μας δίνονται για ανάπτυξη, υπηρεσία και αγάπη. Ας αναζητήσουμε να ζήσουμε κάθε μέρα με τη βεβαιότητα ότι η αγάπη του Θεού μας περιβάλλει, ότι η σοφία Του μας καθοδηγεί και ότι η δύναμή Του μας ενδυναμώνει.
Μέσα σε αυτή τη διαδικασία, θα ανακαλύψουμε ότι η μετάνοια και η πίστη δεν είναι μόνο για την ατομική μας σωτηρία αλλά για τη δημιουργία ενός δικτύου αγάπης και υποστήριξης που εκτείνεται πέρα από τον εαυτό μας. Καθώς μεταμορφωνόμαστε προσωπικά, γινόμαστε επίσης μέσα μετασχηματισμού για την κοινότητα και τον ευρύτερο κόσμο γύρω μας. Η δύναμη της αλλαγής που φέρνει η αληθινή πίστη και μετάνοια έχει τη δυνατότητα να ανανεώσει κοινωνίες, να θεραπεύσει ρήγματα και να φέρει ειρήνη σε συγκρούσεις.
Η προσπάθεια αυτή για πνευματική ανάπτυξη και κοινοτική αλλαγή απαιτεί συνεχή προσπάθεια, υπομονή και επιμονή. Όμως, μέσα από την αγάπη και την υποστήριξη της κοινότητας των πιστών, και με την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, η διαδρομή γίνεται λιγότερο δύσκολη και η κατεύθυνση πιο σαφής.
Σε τελική ανάλυση, η απόφαση να ακολουθήσουμε τον δρόμο της μετάνοιας και της πίστης είναι μια απόφαση για ελευθερία, ειρήνη και αγάπη. Είναι μια απόφαση να ζήσουμε στο φως της αλήθειας, αναγνωρίζοντας την αξία και τη σημασία κάθε ανθρώπινης ψυχής.
• ΔΙΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΜΑΘΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΔΟΞΑΣΕΣ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΨΕΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:19-23)
• ΔΙΟΤΙ ΕΜΑΘΕΣ ΟΤΙ ΘΥΣΙΑΣΕ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕΣ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:16)
Eπειδή, με τέτοιον τρόπο3 αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
• ΔΙΟΤΙ ΕΜΑΘΕΣ ΟΤΙ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΕΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:1)
Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού,
• ΔΙΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:24-28)
• ΔΙΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕΣ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 3:19, ΛΟΥΚΑΣ 15:17-21)
Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου,
• ΔΙΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΕΙΤΕ, ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:21, 2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:20, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:10-11)
Kαι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα·
Eίμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές υπέρ τού Xριστού, ωσάν ο Θεός να σας παρακαλούσε μεταχειριζόμενος εμάς· δεόμαστε, λοιπόν, υπέρ τού Xριστού, συμφιλιωθείτε με τον Θεό.
Eπειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου τού θανάτου τού Yιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του. Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.
• ΔΙΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΣ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, 2:38)
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
Kαι ο Πέτρος είπε σ’ αυτούς: Mετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Iησού Xριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά τού Aγίου Πνεύματος·
• ΔΙΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΕ ΚΑΛΕΣΕ, ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΕΣ. (ΛΟΥΚΑΣ 5:32, 2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:14)
Δεν ήρθα για να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια.
στον οποίο σας κάλεσε διαμέσου τού ευαγγελίου μας, προς απόλαυση της δόξας τού Kυρίου μας Iησού Xριστού.’
• ΔΙΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΔΩΣΕΣ ΣΗΜΑΣΙΑ. (ΜΑΡΚΟΣ 1:15)
και λέγοντας, ότι: O καιρός συμπληρώθηκε και η βασιλεία τού Θεού πλησίασε· μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο.
• ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΗΡΥΞΑΝ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΘΕΛΗΣΕΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:1, ΜΑΡΚΟΣ 16:15-16)
O Παύλος, δούλος τού Iησού Xριστού, καλεσμένος απόστολος, ξεχωρισμένος για το ευαγγέλιο του Θεού,
Kαι τους είπε: Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί, θα σωθεί· όποιος, όμως, απιστήσει, θα κατακριθεί.
• Ο ΘΕΟΣ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕ ΔΩΡΟ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΤΟ ΠΗΡΕΣ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:8)
Eπειδή, κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου τής πίστης· και αυτό δεν είναι από σας· είναι δώρο τού Θεού·
• Ο ΘΕΟΣ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΕΣ. (2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:10)
και με κάθε απάτη τής αδικίας, ανάμεσα σ’ αυτούς που χάνονται· επειδή, δεν δέχθηκαν την αγάπη τής αλήθειας για να σωθούν.
• Ο ΘΕΟΣ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΤΟ ΦΩΣ, ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΑΓΑΠΗΣΕΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-21)
Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του. Όποιος, όμως, πράττει την αλήθεια, έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του, ότι έγιναν σύμφωνα με τον Θεό.
• ΤΩΡΑ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΣΕ ΑΙΩΝΙΟ ΘΑΝΑΤΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:31, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:27, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:23, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 20:14-15, 21:8)
επειδή, προσδιόρισε μία ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι’ αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς.
Kαι καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μία φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·
Eπειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Iησού Xριστού τού Kυρίου μας.
Kαι ο θάνατος και ο άδης ρίχθηκαν στη λίμνη τής φωτιάς· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος. Kαι όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο τής ζωής, ρίχθηκε στη λίμνη τής φωτιάς.
Eνώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.
• ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΣ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΜΟΝΟ Η ΑΠΩΛΕΙΑ. (ΛΟΥΚΑΣ 13:3, 5)
Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.
Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.
• ΣΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΑΓΑΠΗΣΕΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:39, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15-16, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:4)
Eμείς, όμως, δεν είμαστε απ’ αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ’ αυτούς που πιστεύουν προς σωτηρία τής ψυχής.
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν· επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.
Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.