Η προειδοποίηση είναι σαφής: η αγωνία και η προσπάθεια χωρίς την αληθινή πίστη στην Καινή Διαθήκη μπορεί να καταλήξει σε απόγνωση, με ανθρώπους να προσπαθούν να βρουν την σωτηρία μέσα από δικούς τους τρόπους που δεν είναι σύμφωνοι με το θέλημα του Θεού. Το να βρίσκεσαι κοντά στην πίστη, αλλά να μην είσαι πραγματικά μέρος της, είναι μια κατάσταση που προκαλεί τρομερή απογοήτευση.

Η απομάκρυνση από τον δικό τους τρόπο, την πλάνη, την λανθασμένη διδασκαλία, και την εργασία για τα δικά τους συμφέροντα αντί για τον Θεό, αποτελεί μια συνηθισμένη παγίδα για πολλούς. Ο δρόμος προς την αληθινή σωτηρία απαιτεί την απόλυτη υποταγή στο θέλημα του Θεού, την ουσιαστική εφαρμογή της πίστης στην καθημερινή ζωή και την πλήρη επιστροφή στον Θεό με μετάνοια.

Η αγάπη για τον κόσμο και τις επιθυμίες του αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο για την είσοδο στην βασιλεία του Θεού. Η αληθινή πίστη απαιτεί την αποκήρυξη του κόσμου και των προσκολλήσεων του, και την πλήρη αφοσίωση στο Θεό και στην διδασκαλία του Ιησού Χριστού.

Η πνευματική εξέταση του εαυτού μας, όπως συνιστά ο Παύλος, είναι κρίσιμη για να διασφαλίσουμε ότι βαδίζουμε στο σωστό δρόμο προς την σωτηρία. Μόνο μέσα από την αληθινή πίστη και την υπακοή στο Θεό μπορούμε να βιώσουμε την πληρότητα της σωτηρίας και να κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή που μας υπόσχεται. Η πίστη δεν είναι απλά μια θεωρητική αποδοχή ή μια επιφανειακή προσκόλληση σε ένα σύνολο δογμάτων, αλλά μια ζωντανή, δραστήρια σχέση με τον Θεό που εκφράζεται μέσα από την αγάπη, την υπακοή και την προσωπική μεταμόρφωση.

Ο αγώνας για τη σωτηρία δεν είναι μια εξωτερική προσπάθεια ή μια ανθρώπινη επίδοση, αλλά μια εσωτερική μεταστροφή που συντελείται μέσα από την συνεργασία με την χάρη του Θεού. Η αληθινή πίστη οδηγεί σε έναν τρόπο ζωής που αντανακλά τον χαρακτήρα του Χριστού, προσκαλώντας τους άλλους να ανακαλύψουν την αγάπη και την σωτηρία που προσφέρει.

Η πρόκληση για κάθε πιστό είναι να εξετάσει την καρδιά του και να αναρωτηθεί ειλικρινά αν ζει σύμφωνα με τις αρχές της Καινής Διαθήκης, αν ακολουθεί το θέλημα του Θεού και αν είναι πρόθυμος να αφήσει πίσω τις εγωιστικές του επιθυμίες για να ακολουθήσει τον Χριστό. Η επιθυμία του Θεού είναι όλοι να σωθούν και να έρθουν στην γνώση της αλήθειας, αλλά αυτό απαιτεί προσωπική απόφαση, υπακοή και πίστη.

Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι να ακολουθήσουμε τον Χριστό με όλη μας την καρδιά, να ζήσουμε μια ζωή που τιμά τον Θεό και να μοιραζόμαστε το μήνυμα της ελπίδας και της αγάπης με όσους μας περιβάλλουν. Η αγωνία για την σωτηρία δεν πρέπει να οδηγήσει σε απελπισία, αλλά να γίνει η αφετηρία για μια συνεχή αναζήτηση της πραγματικότητας του Θεού και της βαθιάς μας ανάγκης για Τον. Αναγνωρίζοντας την ανεκτίμητη αξία της χάρης Του, καλούμαστε να απορρίψουμε κάθε είδους ψευδαίσθηση και να περπατήσουμε στο φως της αλήθειας Του, με έναν τρόπο που αντικατοπτρίζει την αγάπη μας και την πίστη μας στον Χριστό.

Η βαθιά μας επιθυμία να ζήσουμε σύμφωνα με την πίστη μας και να βιώσουμε την πληρότητα της σχέσης μας με τον Θεό είναι αυτή που θα μας κρατήσει στον σωστό δρόμο, αποφεύγοντας τον κίνδυνο να αγωνιστούμε αλλά να μείνουμε τελικά απ’ έξω. Με την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και τη συνεχή μας αφοσίωση στην μελέτη της Καινής Διαθήκης, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι η πορεία μας προς την σωτηρία είναι σταθερή και γεμάτη με την αγάπη και την ελπίδα που προσφέρει ο Χριστός.

Ας θυμόμαστε πάντα ότι η αληθινή σωτηρία δεν βρίσκεται στις ανθρώπινες προσπάθειες ή την τήρηση κανόνων και νόμων, αλλά στην αποδοχή της χάρης του Θεού μέσω της πίστης στον Ιησού Χριστό. Η σχέση μας με τον Θεό, η υπακοή μας στη θέλησή Του, και η καθημερινή μας δέσμευση να ζούμε μια ζωή που ανταποκρίνεται στα διδάγματα και στο πνεύμα της Καινής Διαθήκης, αποτελούν τα βασικά στοιχεία για να ανταποκριθούμε επιτυχώς στην κλήση του Θεού. Η πίστη μας δεν είναι απλώς μια παθητική κατάσταση αλλά μια δυναμική διαδικασία που απαιτεί διαρκή εμβάθυνση, ανανέωση και ενεργό συμμετοχή στην πνευματική μας ανάπτυξη.

Η συνειδητοποίηση ότι η αγωνία για την σωτηρία δεν είναι απλώς ένας ατομικός αγώνας αλλά μια κοινότητα πίστεως που στηρίζεται και ενθαρρύνεται αμοιβαία, μας υπενθυμίζει την σημασία της εκκλησιαστικής ζωής και της αδελφοσύνης στην πορεία μας προς τον Ουρανό. Μέσα στην κοινότητα αυτή, μαθαίνουμε να αγωνιζόμαστε όχι με τα δικά μας δυνάμεις αλλά με τη δύναμη που προέρχεται από τον Θεό, καθώς και να αντλούμε δύναμη και εμπνευση από τα παραδείγματα της πίστης και της αφοσίωσης των άλλων.

Στο τέλος, η αληθινή νίκη στον αγώνα για την σωτηρία δεν έγκειται στο να πετύχουμε έναν συγκεκριμένο προορισμό με βάση τις δικές μας προσπάθειες, αλλά στο να ανοιχτούμε στην αγάπη του Θεού, να δεχθούμε την χάρη Του και να ακολουθήσουμε τον Χριστό με όλη μας την καρδιά. Η σωτηρία είναι ένα δώρο που προσφέρεται απλόχερα σε όσους επιλέγουν να ζήσουν μια ζωή αφοσιωμένη στην αλήθεια , στην αγάπη, και στη δικαιοσύνη του Ευαγγελίου. Είναι μια διαδικασία που μεταμορφώνει την ύπαρξή μας, καθιστώντας μας συμμέτοχους της θείας φύσης και εργάτες στον αμπελώνα του Κυρίου, με την καρδιά και το νου στραμμένα στην αιώνια ελπίδα που μας προσφέρεται.

Η σχέση μας με τον Θεό και η πίστη μας στον Ιησού Χριστό μας προκαλούν να αναλογιστούμε την αξία της αγάπης που μας δείχνει, να εκτιμήσουμε την σπουδαιότητα της αυτοθυσίας Του για εμάς, και να ανταποκριθούμε με μια ζωή που αντανακλά την ευγνωμοσύνη και την αφοσίωση μας προς Εκείνον. Αυτή η πορεία δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά είναι γεμάτη με την παρηγοριά και την ενίσχυση που προέρχονται από τη βεβαιότητα της αγάπης και της παρουσίας του Θεού στη ζωή μας.

Καθώς προχωράμε σε αυτό το ταξίδι της πίστης, ας προσπαθήσουμε να διατηρούμε τα μάτια μας στραμμένα προς τον Ουρανό, ζώντας με την προσδοκία της επιστροφής του Κυρίου μας, εργαζόμενοι ακούραστα για την δόξα Του και προσφέροντας την ζωή μας ως ζωντανή μαρτυρία της αληθινής ευσέβειας και της αγάπης. Με την χάρη του Θεού, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για τη σωτηρία μας, όχι λόγω των πράξεων μας, αλλά λόγω της αφοσίωσής μας στην ακολούθηση του Χριστού και την εμπιστοσύνη μας στην ατελείωτη χάρη του Θεού. Αυτή η αφοσίωση και εμπιστοσύνη μεταφράζονται σε μια καθημερινή προσπάθεια να ζούμε σύμφωνα με τις διδαχές του Ιησού, αναγνωρίζοντας την ανάγκη μας για την χάρη Του σε κάθε στιγμή της ζωής μας.

Η σωτηρία, λοιπόν, δεν είναι απλά ένας στόχος που επιδιώκουμε, αλλά μια πραγματικότητα που βιώνουμε μέσα από την σχέση μας με τον Θεό, μια σχέση που διαμορφώνεται και βαθαίνει μέσα από την πίστη, την αγάπη, και την υπακοή μας. Είναι μια διαδικασία που μας καλεί να αφήσουμε πίσω τα παλιά και να αγκαλιάσουμε τα νέα που μας προσφέρει ο Θεός, μεταμορφώνοντας την καρδιά και το πνεύμα μας.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να αγωνιστούμε τον καλό αγώνα της πίστεως με αληθινή αφοσίωση και πάθος για την ζωή που ο Θεός έχει προορίσει για εμάς. Ας αφήσουμε το φως του Χριστού να λάμπει μέσα μας, ώστε να φέρουμε ελπίδα και θεραπεία στους γύρω μας. Και ας θυμόμαστε πάντα ότι, μέσα από την αγάπη και την χάρη του Θεού, δεν υπάρχει πρόκληση που δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε, και δεν υπάρχει πύλη που δεν μπορούμε να εισέλθουμε, εφόσον επιλέγουμε να περπατήσουμε μαζί Του στον δρόμο προς την αιώνια ζωή.

• ΘΑ ΘΕΛΗΣΟΥΝ, ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΛΟΥΚΑΣ 13:24-25, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:11)

Nα αγωνίζεστε να μπείτε μέσα από τη στενή πύλη· επειδή, σας λέω, πολλοί θα ζητήσουν να μπουν μέσα και δεν θα μπορέσουν. Όταν ο οικοδεσπότης σηκωθεί και κλείσει τη θύρα, και αρχίσετε να στέκεστε έξω, και να κρούετε τη θύρα, λέγοντας: Kύριε, Kύριε, άνοιξε σε μας· και εκείνος απαντώντας σάς πει: Δεν σας ξέρω από πού είστε·

Kαι ύστερα, έρχονται και οι υπόλοιπες παρθένες, λέγοντας: Kύριε, Kύριε, άνοιξέ μας. 

• ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟ. (ΛΟΥΚΑΣ 18:9-12, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:21-23, ΙΑΚΩΒΟΣ 1:26)
Eίπε δε και σε μερικούς, που είχαν πεποίθηση στον εαυτό τους ότι είναι δίκαιοι, και καταφρονούσαν τούς υπόλοιπους, τούτη την παραβολή: Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ιερό για να προσευχηθούν· ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. O Φαρισαίος, καθώς στάθηκε, προσευχόταν από μέσα του19 τα εξής: Σε ευχαριστώ, Θεέ, ότι δεν είμαι όπως και οι λοιποί άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί ή και όπως αυτός ο τελώνης. Nηστεύω δύο φορές την εβδομάδα,

αποδεκατίζω όλα όσα έχω.

(Mη πιάσεις, μη γευτείς, μη αγγίξεις· 22τα οποία όλα φθείρονται με τη χρήση)· σύμφωνα με τα εντάλματα και τις διδασκαλίες των ανθρώπων; Tα οποία έχουν μία φαινομενική μονάχα πλευρά σοφίας, σε εθελοθρησκεία και ταπεινοφροσύνη και σκληραγώγηση του σώματος, χωρίς να έχουν σε καμιά τιμή την ευχαρίστηση της σάρκας.

Aν κάποιος ανάμεσά σας νομίζει ότι είναι θρήσκος, και δεν χαλινώνει τη γλώσσα του, αλλά εξαπατάει την καρδιά του, η θρησκεία του είναι μάταιη. 

• ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΜΩΣΑΪΚΟΙ ΝΟΜΟΥ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:4)

Aποχωριστήκατε από τον Xριστό, όσοι ανακηρύσσεστε δίκαιοι από τον νόμο· ξεπέσατε από τη χάρη. 

• ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΜΕ “ΑΛΛΟ” ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 1:6-8)

Θαυμάζω ότι τόσο γρήγορα μεταφέρεστε από εκείνον, που σας κάλεσε με τη χάρη τού Iησού Xριστού, σε άλλο ευαγγέλιο· το οποίο δεν είναι άλλο· αλλά υπάρχουν μερικοί που σας ταράζουν, και θέλουν να μετατρέψουν το ευαγγέλιο του Xριστού. Aλλά, και αν εμείς ή άγγελος από τον ουρανό κηρύττει σε σας ένα άλλο ευαγγέλιο, παρά εκείνο που σας κηρύξαμε, ας είναι ανάθεμα.

• ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΜΕ “ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ” ΠΙΣΤΗ. (ΤΙΤΟΣ 2:2)

οι ηλικιωμένοι να είναι άγρυπνοι, σεμνοί, σώφρονες, να υγιαίνουν στην πίστη, στην αγάπη, στην υπομονή·

• ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΜΕ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ. (ΤΙΤΟΣ 1:9-11, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 1:15)

προσκολλημένος στον πιστό λόγο τής διδασκαλίας, για να είναι δυνατός και να προτρέπει διαμέσου τής υγιαίνουσας διδασκαλίας, και να ελέγχει αυτούς που αντιλέγουν. Eπειδή, υπάρχουν πολλοί ανυπότακτοι ματαιολόγοι και φρενοπλάνοι, μάλιστα αυτοί από την περιτομή· τους οποίους πρέπει να αποστομώνουμε· οι οποίοι ανατρέπουν ολόκληρες οικογένειες, διδάσκοντας όσα δεν πρέπει, χάρη αισχρού κέρδους.

Tο ξέρεις, ότι με αποστράφηκαν όλοι αυτοί που είναι στην Aσία, από τους οποίους είναι ο Φύγελλος και ο Eρμογένης. 

• ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 2:18)

οι οποίοι αποπλανήθηκαν από την αλήθεια, λέγοντας ότι η ανάσταση έχει ήδη γίνει· και ανατρέπουν την πίστη μερικών.’

• ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 16:18)

επειδή, αυτού τού είδους οι άνθρωποι δεν υπηρετούν ως δούλοι τον Kύριό μας Iησού Xριστό, αλλά τη δική τους κοιλιά· και με λόγια καλά και κολακευτικά εξαπατούν τις καρδιές των άκακων.

• ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ “ΝΟΜΙΜΩΣ”, ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 2:5)

Aν, μάλιστα, και αγωνίζεται κάποιος, δεν στεφανώνεται, αν δεν αγωνιστεί νόμιμα. 

• ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΜΟΡΦΗ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΥΣΕΒΕΙΑ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:5, 12)

έχοντας μεν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· και αυτούς, απόφευγέ τους. 

Kαι, μάλιστα, όλοι όσοι θέλουν να ζουν με τρόπο ευσεβή εν Xριστώ Iησού, θα διωχθούν. 

• ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΤΟΝ “ΚΑΛΟ” ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:7, 2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 13:5)

Tον αγώνα τον καλό αγωνίστηκα, τον δρόμο τελείωσα, την πίστη διατήρησα· 

Nα εξετάζετε τον εαυτό σας, αν είστε στην πίστη· να δοκιμάζετε τον εαυτό σας· ή, δεν γνωρίζετε ότι ο Xριστός είναι μέσα σας; Eκτός αν είστε σε κάτι αδόκιμοι. 

• ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΣΩΣΤΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, 3:19, 2:38, ΛΟΥΚΑΣ 5:32, 13:3, 5)

Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν· 

Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου, 

Kαι ο Πέτρος είπε σ’ αυτούς: Mετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Iησού Xριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά τού Aγίου Πνεύματος· 

Δεν ήρθα για να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια.

Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε. 

Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.

• ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΠΟΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΘΕΟ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:9)

επειδή, οι ίδιοι διηγούνται για μας, τι είδους είσοδο είχαμε προς εσάς, και πώς επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και αληθινό, ‘

• ΔΙΟΤΙ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15-16, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:4)

Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν· επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.

Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.