πρόσκληση του Χριστού να ανοίξουμε την πόρτα της καρδιάς μας είναι ένα κάλεσμα για μια βαθιά και προσωπική σχέση μαζί Του. Απαιτεί από εμάς να αφήσουμε κάθε είδους εγωισμό, φόβο και προκατάληψη και να εμπιστευτούμε την αγάπη και τη σοφία Του για τη ζωή μας. Σε έναν κόσμο όπου οι προκλήσεις και οι πειρασμοί είναι αναπόφευκτοι, η συντροφιά του Χριστού προσφέρει καταφύγιο, καθοδήγηση και την υπόσχεση της αιώνιας ζωής.
Η απόφαση να ανοίξουμε την καρδιά μας στο Χριστό είναι η αρχή μιας μεταμορφωτικής διαδικασίας. Μέσα από τη μετάνοια, την ομολογία των αμαρτιών μας, και την ακολουθία των διδαχών Του, βιώνουμε μια νέα αρχή που μας φέρνει πιο κοντά στο Θεό και μας κάνει πραγματικά Τα παιδιά Του.
Η σχέση με το Χριστό δεν είναι μόνο για τις δύσκολες στιγμές, αλλά για κάθε στιγμή της ζωής μας. Μας προσκαλεί να ζούμε με αγάπη, ειρήνη και αλήθεια, να αποφεύγουμε την ασωτία και να περπατάμε στο φως Του. Η καθημερινή μας ζωή γίνεται ένας ναός της παρουσίας Του, όπου κάθε σκέψη, λόγος και πράξη αντανακλά την αγάπη Του για εμάς και τους γύρω μας.
Μέσα από τη συνοδοιπορία μας με το Χριστό, αποκτούμε τη δύναμη να αντιστεκόμαστε στις πλάνες και τα δόλια σχέδια του διαβόλου. Η ακολουθία των ιχνών του Χριστού μας φέρνει σε ένα μονοπάτι αλήθειας και ζωής, όπου η αυταπάρνηση και η υπηρεσία μετατρέπονται σε πηγές βαθιάς χαράς και εσωτερικής ειρήνης. Η ζωή μας γίνεται μια συνεχής άσκηση πίστης και εμπιστοσύνης στον Θεό, καθώς ανακαλύπτουμε περισσότερο το βάθος της αγάπης Του και τη δύναμη της σωτηρίας που μας προσφέρει.
Ανοίγοντας την πόρτα της καρδιάς μας στο Χριστό, αποκτούμε πρόσβαση σε μια βαθύτερη κατανόηση του ποιοι είμαστε και γιατί βρισκόμαστε εδώ. Η σχέση μας με Εκείνον μας επιτρέπει να αντλούμε δύναμη από την αιώνια πηγή της ζωής Του και να ζούμε κάθε μέρα με σκοπό και προσδοκία. Η αγάπη Του μεταμορφώνει τις πληγές και τα τραύματά μας σε ιστορίες ελπίδας και νίκης.
Η πρόκληση να ζήσουμε κατά τον Χριστό δεν είναι πάντα εύκολη. Απαιτεί την απόλυτη παράδοση του εαυτού μας στη θέληση του Θεού και την αποδοχή της προσκλήσεως Του για μια ζωή πέρα από τον εγωισμό και τις επιθυμίες μας. Ωστόσο, σε αυτή την παράδοση βρίσκεται και η αληθινή ελευθερία – η ελευθερία να αγαπάμε χωρίς όρια, να ζούμε με σκοπό και να προσφέρουμε τον εαυτό μας ως φως σε έναν κόσμο που αναζητά απεγνωσμένα την ελπίδα.
Καλούμαστε, λοιπόν, να αφήσουμε τον Χριστό να εισέλθει στην καρδιά και στη ζωή μας, να Τον κάνουμε τον κυρίαρχο και οδηγό μας, και να περπατήσουμε μαζί Του σε κάθε βήμα της επίγειας αλλά και αιωνίου πορείας μας. Η αποδοχή του Χριστού στη ζωή μας δεν είναι απλώς μια στιγμιαία πράξη πίστεως, αλλά μια διαρκής δέσμευση να ζούμε κατά το πρότυπο Του, να αγαπάμε όπως Εκείνος αγάπησε και να διακονούμε όπως Εκείνος διακόνησε.
Μέσα από τη σχέση μας με τον Χριστό, ανακαλύπτουμε τη βαθιά αξία και τον σκοπό της ζωής μας. Εκείνος μας καλεί να απορρίψουμε τον παλιό τρόπο ζωής που οδηγεί στην απώλεια και να ενδυθούμε τον καινούριο άνθρωπο, δημιουργημένο κατ’ εικόνα Του, γεμάτο αγάπη, χαρά, ειρήνη και ελπίδα. Μέσω της πίστεως και της υπακοής στη θέληση Του, εισερχόμαστε σε μια πορεία ανανέωσης και ζωής.
Η ανταπόκριση στο κάλεσμα του Χριστού να ανοίξουμε την πόρτα μας για Εκείνον είναι η αρχή ενός ταξιδιού προς την πλήρη αποκατάσταση και την αιώνια ζωή. Ας είμαστε, λοιπόν, έτοιμοι να Τον υποδεχτούμε με ανοιχτές καρδιές, να Τον ακολουθήσουμε με πλήρη εμπιστοσύνη και να ζήσουμε κάθε μέρα στο φως της αγάπης και της αλήθειας Του. Ας είναι η ζωή μας μια αδιάκοπη προσευχή και ένας ύμνος ευγνωμοσύνης προς τον Θεό, που μας προσφέρει ανεκτίμητα δώρα αγάπης και σωτηρίας.
Η απόφαση να ανοίξουμε την πόρτα της καρδιάς μας στον Χριστό έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες στην ποιότητα της επίγειας αλλά και της αιώνιας ζωής μας. Καθώς εισερχόμαστε σε μια σχέση αγάπης και υπακοής με Εκείνον, αρχίζουμε να βιώνουμε την αληθινή ελευθερία που προέρχεται από τη συναναστροφή μας με τον Σωτήρα μας. Η ζωή μας γίνεται ένας αντανακλαστικός καθρέφτης της αγάπης του Θεού, προσελκύοντας και άλλους στην πηγή της αληθινής ζωής.
Ανοίγοντας την πόρτα στον Χριστό, δεν ανοίγουμε απλώς έναν διάδρομο προς την σωτηρία, αλλά και μια πύλη προς την ανανέωση του εαυτού μας. Μέσα από την πίστη και την προσευχή, ανακαλύπτουμε τη δύναμη να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις, να ξεπερνάμε τα εμπόδια και να ζούμε μια ζωή γεμάτη νόημα και σκοπό.
Η πρόσκληση του Χριστού να τον αφήσουμε να μπει στη ζωή μας είναι ένα κάλεσμα σε μια βαθύτερη, πιο εμπλουτισμένη εμπειρία ζωής. Μέσω της σχέσης μας με Εκείνον, μπορούμε να βρούμε την πηγή της αληθινής ευτυχίας, της ειρήνης και της ελπίδας που υπερβαίνει κάθε κατανόηση. Η πόρτα που ανοίγουμε για τον Χριστό είναι επίσης η πόρτα μέσω της οποίας Εκείνος μας προσφέρει την αγάπη, τη στήριξη και την καθοδήγησή Του, ενισχύοντας την πνευματική μας ανάπτυξη και βοηθώντας μας να αναπτύξουμε έναν χαρακτήρα που αντανακλά τις αρετές Του. Καθώς συνεχίζουμε το πνευματικό μας ταξίδι, ανακαλύπτουμε ότι η σχέση μας με τον Χριστό μας εμπνέει να ζούμε με μεγαλύτερο σκοπό και να αναζητούμε βαθύτερες αλήθειες στη ζωή μας.
Η πρόσκληση του Χριστού να του ανοίξουμε την πόρτα είναι μια πρόσκληση σε μια διαρκή μεταμόρφωση. Μας καλεί να αφήσουμε πίσω το παρελθόν, τις αμαρτίες μας, και να προχωρήσουμε προς μια νέα ζωή γεμάτη από την αγάπη Του και την παρουσία Του. Η δέσμευση αυτή με τον Χριστό δεν είναι μόνο για το παρόν αλλά και για την αιωνιότητα. Εγγυάται μια σχέση που θα συνεχίσει να ανθίζει και να αποφέρει καρπούς στον Ουρανό.
Σε αυτό το ταξίδι με τον Χριστό, δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε την κοινότητα της εκκλησίας, άλλους πιστούς που μοιράζονται την ίδια πίστη και το ίδιο πάθος για την ακολούθηση του Κυρίου. Μαζί, ως σώμα του Χριστού, μοιραζόμαστε τις χαρές και τις προκλήσεις της πίστης, ενισχύοντας ο ένας τον άλλον στην ανάπτυξη προς την ολοκλήρωση στον Χριστό.
Κλείνοντας, το να ανοίξουμε την πόρτα μας στον Χριστό είναι η πιο σημαντική απόφαση που μπορούμε να πάρουμε. Αυτή η απόφαση οδηγεί σε μια βαθιά μεταμόρφωση που μας επιτρέπει να αντλούμε τη ζωή με αισιοδοξία και να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις με θάρρος, γνωρίζοντας ότι έχουμε τη στήριξη του Κυρίου. Μέσα από την καθημερινή μας πορεία με τον Χριστό, ανακαλύπτουμε έναν πλούτο αγάπης, χαράς και ειρήνης που μόνο Εκείνος μπορεί να προσφέρει. Η πίστη μας γίνεται πιο βαθιά, η εμπιστοσύνη μας στην πρόνοια του Θεού πιο στέρεη, και η ελπίδα μας για το μέλλον πιο ακλόνητη.
Αφού ο Χριστός ανοίξει την πόρτα της βασιλείας Του για εμάς, προσφέροντάς μας έναν χώρο στον οποίο να ανήκουμε για την αιωνιότητα, είναι σημαντικό να ανταποκρινόμαστε με ανοιχτή καρδιά και να ζούμε μια ζωή που αντανακλά την αγάπη και την αγιότητα Του. Μέσα από την αγάπη και την υπακοή μας στον Χριστό, μπορούμε να είμαστε φως στον κόσμο, δείχνοντας σε άλλους τον δρόμο προς τον Ουρανό.
Σε κάθε στιγμή της ζωής μας, ο Χριστός παραμένει πιστός φίλος και οδηγός, έτοιμος να μας υποδεχτεί στο σπίτι Του. Ανοίγοντας την πόρτα μας σ’ Αυτόν, ανοίγουμε την πόρτα σε μια σχέση που μεταμορφώνει και φέρνει βαθιά ικανοποίηση και πληρότητα στην ψυχή μας. Η απόφαση να καλωσορίσουμε τον Χριστό στη ζωή μας είναι η αρχή ενός εκπληκτικού ταξιδιού προς την αληθινή ελευθερία, την αγάπη και την αιώνια ζωή.
Καθώς συνεχίζουμε αυτό το ταξίδι με τον Χριστό, ανακαλύπτουμε ότι η πραγματική ζωή δεν αφορά μόνο την προετοιμασία για τον Ουρανό, αλλά και το να ζούμε μια ζωή πλήρης, εδώ και τώρα, που αντανακλά την αγάπη και τη δύναμη του Θεού. Μέσα από τη σχέση μας με τον Χριστό, μαθαίνουμε πώς να αγαπάμε, πώς να συγχωρούμε, πώς να υπηρετούμε τους άλλους με ανιδιοτέλεια και πώς να αντλούμε δύναμη από την πίστη μας στις δυσκολίες.
Η ζωή με τον Χριστό στο κέντρο δεν είναι πάντα εύκολη. Αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες, προκλήσεις και πειρασμούς. Ωστόσο, ο Χριστός μας υπόσχεται ότι δεν θα μας αφήσει ποτέ μόνους. Μας παρέχει τη δύναμη, την καθοδήγηση και την παρηγοριά που χρειαζόμαστε για να περπατήσουμε μέσα από κάθε κατάσταση. Μέσα από κάθε δοκιμασία, η πίστη μας γίνεται πιο δυνατή, και η σχέση μας με τον Θεό βαθαίνει.
Ο Χριστός μας καλεί να ανοίξουμε την πόρτα της καρδιάς μας σ’ Αυτόν, όχι μόνο για να εξασφαλίσουμε τον προορισμό μας στον Ουρανό, αλλά και για να ζήσουμε μια ζωή που έχει νόημα και σκοπό εδώ στη γη. Καλούμαστε να είμαστε φως σε ένα σκοτεινό κόσμο, να δείξουμε την αγάπη του Θεού σε όσους μας περιβάλλουν και να ζούμε με τέτοιο τρόπο που να φέρνει τιμή και δόξα στο όνομα του Χριστού.
Σε αυτό το πλαίσιο, η καθημερινή μας πορεία με τον Χριστό γίνεται μια διαρκής περιπέτεια, όπου κάθε στιγμή μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε κάτι νέο για την αγάπη του Θεού, να βαθύνουμε την κατανόησή μας για τη θέλησή Του και να αναπτύξουμε μια σχέση που είναι πιο προσωπική και πιο στενή από κάθε άλλη σχέση που μπορούμε να έχουμε.
Αυτό σημαίνει ότι η ζωή μας με τον Χριστό δεν είναι μόνο ένας δρόμος αυτοθυσίας και προσφοράς, αλλά και ένα ταξίδι γεμάτο χαρά, ειρήνη και ικανοποίηση. Βρίσκουμε χαρά στην υπηρεσία, ειρήνη μέσα στην καταιγίδα και ικανοποίηση στην αυθεντική σχέση με τον Δημιουργό μας. Η ζωή γίνεται πλουσιότερη και πιο πλήρης όταν ζούμε με προσήλωση στον Χριστό και τη διδασκαλία Του.
Αντιμετωπίζουμε, βέβαια, και τις προκλήσεις του να ζούμε ως Χριστιανοί σε έναν κόσμο που συχνά φαίνεται να αντιστέκεται στο μήνυμα της αγάπης και της ελπίδας που φέρνουμε. Όμως, ακριβώς εδώ βρίσκεται και η μεγαλύτερη ευκαιρία μας: να δείξουμε με το παράδειγμά μας πως η αγάπη του Χριστού μεταμορφώνει ζωές, πως η πίστη μας στον Θεό μας δίνει δύναμη ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές και πως η ελπίδα μας για το μέλλον είναι ακλόνητη.
Καθώς ατενίζουμε τον ορίζοντα της ζωής μας, ας κρατάμε σταθερά το βλέμμα μας στα μη βλεπόμενα, στην αιώνια υπόσχεση που μας έχει δοθεί μέσω του Χριστού. Ας ζήσουμε κάθε μέρα με τη συνείδηση ότι αυτό που κάνουμε εδώ και τώρα, έχει αξία για την αιωνιότητα. Ο τρόπος με τον οποίο αγαπάμε, συγχωρούμε, υπηρετούμε και ζούμε την πίστη μας, καθορίζει την κατεύθυνση της αιώνιας μας κληρονομιάς.
Ανοίγοντας την πόρτα της καρδιάς μας στο Χριστό, δεν ανοίγουμε απλά τον δρόμο για την αιώνια σωτηρία μας, αλλά επίσης δημιουργούμε έναν χώρο όπου η αγάπη, η ειρήνη και η δικαιοσύνη μπορούν να ανθίσουν στην καθημερινότητά μας. Η πίστη μας γίνεται το φως που φωτίζει τον δρόμο μας στις σκοτεινές στιγμές και η άγκυρα που μας κρατάει σταθερούς στις ταραχώδεις θάλασσες της ζωής.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να ζούμε καθημερινά με την επίγνωση ότι κάθε λέξη, κάθε πράξη και κάθε σκέψη μας έχει σημασία. Ας χρησιμοποιήσουμε τη ζωή μας ως μέσο για να δείξουμε την αγάπη του Θεού σε έναν κόσμο που απεγνωσμένα χρειάζεται ελπίδα και θεραπεία. Και όταν οι δοκιμασίες έρθουν – και θα έρθουν – ας θυμόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι. Ο Χριστός είναι μαζί μας, καθοδηγώντας μας, παρηγορώντας μας και δίνοντάς μας δύναμη.
Τελικά, το να ζούμε μια ζωή αφιερωμένη στο Χριστό δεν εί ναι μόνο η καλύτερη προετοιμασία για την αιωνιότητα, αλλά επίσης το κλειδί για μια πλούσια και εννοιολογικά γεμάτη ζωή εδώ στη γη. Μας προκαλεί να βιώσουμε την καθημερινότητά μας με βαθύτερο σκοπό και με έναν ορίζοντα που ξεπερνά τα όρια του χρόνου και του χώρου. Μας προσκαλεί να αγκαλιάσουμε μια προοπτική ζωής που δεν επικεντρώνεται στον εγωισμό και την αυτοκαταστροφή, αλλά στην αγάπη, τη διακονία και την αυτοθυσία.
Σ’ αυτό το ταξίδι, δεν είμαστε απλοί παρατηρητές ή περαστικοί. Είμαστε συνεργάτες του Θεού σε μια αποστολή που μεταμορφώνει την καρδιά και τη ζωή μας, καθώς και τους γύρω μας. Μέσα από την αγάπη και την πίστη μας στον Χριστό, εκπληρώνουμε το κάλεσμα να είμαστε φως στο σκοτάδι, ελπίδα στην απόγνωση, και παράδειγμα αγάπης και συγχωρητικότητας σε έναν κόσμο που τα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ.
Καθώς λοιπόν ανοίγουμε την πόρτα της καρδιάς μας στο Χριστό, ας το κάνουμε με την ετοιμότητα να ακολουθήσουμε όπου μας καλεί, να αγαπήσουμε χωρίς όρους, να συγχωρούμε γενναιόδωρα, και να ζήσουμε μια ζωή που αντικατοπτρίζει την άπειρη αγάπη του Θεού.
• ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΤΩΡΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 3:20, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:11, ΛΟΥΚΑΣ 13:25)
Πρόσεξε, στέκομαι στη θύρα και κρούω· αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου, και ανοίξει τη θύρα, θα μπω μέσα σ’ αυτόν, και θα δειπνήσω μαζί του και αυτός μαζί μου.
Kαι ύστερα, έρχονται και οι υπόλοιπες παρθένες, λέγοντας: Kύριε, Kύριε, άνοιξέ μας.
Όταν ο οικοδεσπότης σηκωθεί και κλείσει τη θύρα, και αρχίσετε να στέκεστε έξω, και να κρούετε τη θύρα, λέγοντας: Kύριε, Kύριε, άνοιξε σε μας· και εκείνος απαντώντας σάς πει: Δεν σας ξέρω από πού είστε·
• ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΩΡΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:13, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:12)
Γράφω σε σας, πατέρες, επειδή γνωρίσατε εκείνον που υπήρχε εξαρχής. Γράφω σε σας, νεαροί, επειδή νικήσατε τον πονηρό· γράφω σε σας, παιδάκια, επειδή γνωρίσατε τον πατέρα.
Kαι εκείνος απαντώντας είπε: Σας διαβεβαιώνω, δεν σας γνωρίζω.
• ΜΕΤΑΝΟΗΣΕ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΔΕΧΤΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, 2:38, ΛΟΥΚΑΣ 15:7, 10)
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
Kαι ο Πέτρος είπε σ’ αυτούς: Mετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Iησού Xριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά τού Aγίου Πνεύματος·
Σας λέω ότι έτσι θα είναι χαρά στον ουρανό για έναν αμαρτωλό που μετανοεί, περισσότερο παρά για 99 δίκαιους, που δεν έχουν ανάγκη μετάνοιας.
Σας λέω, κατά τον ίδιο τρόπο γίνεται χαρά μπροστά στους αγγέλους τού Θεού για έναν αμαρτωλό που μετανοεί.
• ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΟ ΘΕΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 3:19, ΛΟΥΚΑΣ 15:17-21, ΙΩΑΝΝΗ 1:12-13, 1 ΙΩΑΝΝΗ 3:1-2)
Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου,
• ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9, ΨΑΛΜΟΣ 32:5, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:14)
Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
Tην αμαρτία μoυ φανέρωσα σε σένα, και την ανoμία μoυ δεν έκρυψα· είπα: Στoν Kύριo θα εξoμoλoγηθώ τις παραβάσεις μoυ· και εσύ συγχώρεσες την ανoμία τής αμαρτίας μoυ. (Διάψαλμα).
πόσο μάλλον το αίμα τού Xριστού, ο οποίος διαμέσου τού αιωνίου Πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του χωρίς ψεγάδι στον Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή σας από νεκρά έργα, στο να λατρεύετε τον ζωντανό Θεό;
• ΜΗΝ ΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΣΩΤΙΑ. ΑΠΟΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 4:3, 1 ΙΩΑΝΝΗ 1:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:19-22)
Eπειδή, αρκετός είναι σε μας ο περασμένος καιρός τού βίου, όταν πράξαμε το θέλημα των εθνών, καθώς περπατήσαμε σε ασέλγειες, επιθυμίες, οινοποσίες, γλεντοκόπια, συμπόσια και αθέμιτες ειδωλολατρείες·
εκείνο που είδαμε και ακούσαμε, εξαγγέλλουμε και σε σας, για να έχετε και εσείς κοινωνία μαζί μας· και η δική μας, μάλιστα, κοινωνία είναι μαζί με τον Πατέρα και μαζί με τον Yιό του, τον Iησού Xριστό.
• ΜΗΝ ΖΕΙΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΖΗΣΕ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-21)
Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του. Όποιος, όμως, πράττει την αλήθεια, έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του, ότι έγιναν σύμφωνα με τον Θεό.
• ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΣΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΛΟΥΚΑΣ 18:9, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 10:3, 5:1)
Eίπε δε και σε μερικούς, που είχαν πεποίθηση στον εαυτό τους ότι είναι δίκαιοι, και καταφρονούσαν τούς υπόλοιπους, τούτη την παραβολή:
Eπειδή, μη γνωρίζοντας τη δικαιοσύνη τού Θεού, και ζητώντας να συστήσουν τη δική τους δικαιοσύνη, δεν υποτάχθηκαν στη δικαιοσύνη τού Θεού.
Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού,
• ΜΗΝ ΥΠΟΚΡΙΝΕΣΑΙ ΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟ, ΔΙΟΤΙ ΕΤΣΙ ΣΕΡΝΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ. (ΛΟΥΚΑΣ 18:11-12, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:39)
• ΑΦΗΣΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ “ΑΓΑΠΗ” ΚΑΙ ΠΑΡΕ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 5:42, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 13:4-8, ΙΩΑΝΝΗ 3:16)
αλλά, σας έκανα γνωστό, ότι δεν έχετε μέσα σας την αγάπη τού Θεού.
H αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί· η αγάπη δεν φθονεί· η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται, 5δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό· δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. H αγάπη δεν καταργείται ποτέ·9 τα άλλα, όμως, είτε προφητείες είναι, θα καταργηθούν· είτε γλώσσες, θα σταματήσουν· είτε γνώση, θα καταργηθεί·
Eπειδή, με τέτοιον τρόπο3 αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
• ΔΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΦΡΙΞΕΙΣ. (ΜΑΡΚΟΣ 7:21-23)
επειδή, από μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη. Όλα αυτά τα πονηρά βγαίνουν από μέσα, και μολύνουν τον άνθρωπο.
• ΔΩΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑΟ ΤΟΥ. (ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 23:26, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:16)
Γιε μoυ, δώσε την καρδιά σoυ σε μένα, και τα μάτια σoυ ας πρoσέχoυν στoυς δρόμoυς μoυ·
Δεν ξέρετε ότι είστε ναός τού Θεού, και το Πνεύμα τού Θεού κατοικεί μέσα σας;
• ΚΑΝΕ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΠΕΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 28:20, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 6:12)
διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα παρήγγειλα σε σας· και προσέξτε, εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες, μέχρι τη συντέλεια του αιώνα. Aμήν.
επειδή, η πάλη μας δεν είναι ενάντια σε αίμα και σάρκα, αλλά ενάντια στις αρχές, ενάντια στις εξουσίες, ενάντια στους κοσμοκράτορες του σκότους τούτου τού αιώνα, ενάντια στα πνεύματα της πονηρίας στα επουράνια.
• ΑΝ ΒΑΔΙΣΕΙΣ ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΓΙΔΕΥΤΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:21, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 2:26)
Δεδομένου ότι, σε τούτο προσκληθήκατε, επειδή και ο Xριστός έπαθε για χάρη σας, αφήνοντας παράδειγμα σε σας, για να ακολουθήσετε τα ίχνη του·
και να συνέλθουν από την παγίδα τού διαβόλου, από τον οποίο είναι παγιδευμένοι στο θέλημα εκείνου.