Το δίλημμα μεταξύ του καλού και του κακού, του Θεού και του πονηρού, αντικατοπτρίζει μια αιώνια αντιπαράθεση που καθορίζει την ηθική και πνευματική κατεύθυνση της ανθρώπινης ύπαρξης. Από τις αρχαιότητες περιγραφές στην Καινή Διαθήκη έως τις σύγχρονες αντιλήψεις για το καλό και το κακό, η διαχωριστική γραμμή μεταξύ της θεϊκής φώτισης και της σκοτεινής παραπλάνησης παραμένει σταθερή και αδιάρρηκτη.

Η Θεμελίωση της Επιλογής στην Καινή Διαθήκη

Η Καινή Διαθήκη καταγράφει συχνά την αντίθεση μεταξύ της ακολουθίας του Θεού και της επιρροής του πονηρού. Ο Κάιν, ως μία από τις πρώτες μορφές που ενσαρκώνει την έννοια της απομάκρυνσης από το θεϊκό δρόμο, εξακολουθεί να αποτελεί σύμβολο της αποτυχίας να επιλέξει κάποιος τη θεϊκή καθοδήγηση. Η αποτυχία του Κάιν να ακολουθήσει τις διδαχές και τις εντολές του Θεού κατέληξε στην απομάκρυνσή του από την ευνοϊκή παρουσία του Θεού.

Η Σημασία της Μετάνοιας

Η μετάνοια αναφέρεται συχνά ως κρίσιμο στοιχείο για την επαναφορά στη σχέση με τον Θεό. Η μετάνοια δεν είναι μόνο μία απλή αλλαγή γνώμης ή μία συγγνώμη· είναι μια ολική αλλαγή κατεύθυνσης, μια εγκατάλειψη των προηγούμενων συμπεριφορών που συνδέονται με τον πονηρό και μια στροφή προς τον Θεό με πλήρη αφοσίωση και υπακοή. Η διαδικασία της μετάνοιας είναι συνέχεια και ανανέωση, καθώς ο πιστός απομακρύνεται από πράξεις και σκέψεις που εξυπηρετούν τον πονηρό και κινείται προς μια ζωή που αντανακλά την αγάπη και την αγιότητα του Θεού.

Ο Ρόλος της Αγάπης και της Αλήθειας

Η αγάπη και η αλήθεια είναι θεμελιώδεις αρχές στη Χριστιανική διδασκαλία και απαραίτητες για τη συμφιλίωση με τον Θεό. Η αλήθεια του ευαγγελίου προσφέρει έναν δρόμο για τη σωτηρία, ενώ η αγάπη φωτίζει την καθημερινότητα των πιστών και τους οδηγεί να αγαπούν όχι μόνο τον Θεό αλλά και τον πλησίον τους με την αγάπη που αντανακλά τη δική Του αγάπη. Αυτές οι αρχές ενισχύουν την πνευματική ταυτότητα και δράση του πιστού, απομακρύνοντας τον από την επιρροή του πονηρού.

Η Καθημερινή Επιλογή μεταξύ Θεού και πονηρού

Κάθε ημέρα, οι πιστοί καλούνται να κάνουν επιλογές που ενισχύουν τη σχέση τους με τον Θεό ή που τους καθοδηγούν προς την πορεία του πονηρού. Οι επιλογές αυτές μπορεί να αφορούν πράξεις πίστης, όπως η προσευχή, η μελέτη των Αγίων Γραφών, η συμμετοχή σε θρησκευτικές τελετές, ή πράξεις αγάπης και διακονίας προς τους άλλους. Κάθε στιγμή που επιλέγει κάποιος να απορρίπτει τις παγίδες του πονηρού και να παραμένει σταθερός στην αγάπη και στην αλήθεια, επιβεβαιώνει τη θέση του ως παιδί του Θεού και απορρίπτει την εξουσία του πονηρού στη ζωή του.

• Ο ΚΑΙΝ ΗΤΑΝ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:12)

όχι όπως ο Kάιν, που ήταν από τον πονηρό και έσφαξε τον αδελφό του· και για ποια αιτία τον έσφαξε; Eπειδή, τα έργα του ήσαν πονηρά, ενώ τού αδελφού του ήσαν δίκαια. 

• ΟΤΑΝ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙΣ ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:8)

Aυτός που πράττει την αμαρτία είναι από τον διάβολο, επειδή ο διάβολος απαρχής αμαρτάνει. Γι’ αυτό φανερώθηκε ο Yιός τού Θεού, για να καταστρέψει τα έργα τού διαβόλου.

• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-21)

Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του. Όποιος, όμως, πράττει την αλήθεια, έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του, ότι έγιναν σύμφωνα με τον Θεό.

• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:10)

και με κάθε απάτη τής αδικίας, ανάμεσα σ’ αυτούς που χάνονται· επειδή, δεν δέχθηκαν την αγάπη τής αλήθειας για να σωθούν. 

• ΟΤΑΝ ΧΛΕΥΑΖΕΙΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:32)

Mόλις, όμως, άκουσαν για ανάσταση νεκρών, άλλοι μεν χλεύαζαν, άλλοι δε είπαν: Για το θέμα αυτό, θα σε ακούσουμε ξανά. 

• ΟΤΑΝ ΛΙΘΟΒΟΛΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 7:57-60)
Tότε, φωνάζοντας με δυνατή φωνή, έφραξαν τα αυτιά τους, και όρμησαν σαν μία ψυχή εναντίον του. Kαι βγάζοντάς τον έξω από την πόλη, τον λιθοβολούσαν. Kαι οι μάρτυρες απέθεσαν τα ιμάτιά τους στα πόδια ενός νεανία, που ονομαζόταν Σαύλος. Kαι λιθοβολούσαν τον Στέφανο, που επικαλούνταν και έλεγε: Kύριε Iησού, δέξου το πνεύμα μου.
Kαι καθώς γονάτισε, φώναξε με δυνατή φωνή: Kύριε, να μη τους λογαριάσεις αυτή την αμαρτία· και όταν το είπε αυτό, κοιμήθηκε.
• ΟΤΑΝ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 16:22-24)
Kαι ο όχλος, όρμησε μαζί εναντίον τους, και οι στρατηγοί, σχίζοντας τα ιμάτιά τους, πρόσταζαν να τους ραβδίζουν. Kαι αφού τούς έδωσαν πολλούς ραβδισμούς, τους έβαλαν σε φυλακή, δίνοντας παραγγελία στον δεσμοφύλακα να τους φυλάττει με ασφάλεια· ο οποίος, μια και πήρε τέτοια παραγγελία, τους έβαλε στην εσώτερη φυλακή, και έκλεισε τα πόδια τους στο ξύλο.
• ΟΤΑΝ ΑΠΕΙΛΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 5:28, 40)

λέγοντας: Δεν σας παραγγείλαμε ρητά να μη διδάσκετε σε τούτο το όνομα; Kαι δέστε, γεμίσατε την Iερουσαλήμ από τη διδασκαλία σας, και θέλετε να φέρετε επάνω μας το αίμα αυτού τού ανθρώπου.

Kαι πείστηκαν σ’ αυτόν· και αφού προσκάλεσαν τους αποστόλους, τους έδειραν και τους παρήγγειλαν να μη μιλούν στο όνομα του Iησού, και τους απέλυσαν. 

• ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 3:18)

Eπειδή, πολλοί περπατούν, για τους οποίους πολλές φορές σάς έλεγα, τώρα και κλαίγοντας σας λέω, ότι είναι οι εχθροί τού σταυρού τού Xριστού· 

• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΔΕΧΕΣΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 1:12-13)

Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο όνομά του· οι οποίοι, όχι από αίματα ούτε από θέλημα σάρκας ούτε από θέλημα άνδρα, αλλά από τον Θεό γεννήθηκαν.

• ΟΤΑΝ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 7:13, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:38-39)

Nα μπείτε μέσα από τη στενή πύλη· επειδή, πλατιά είναι η πύλη, και ευρύχωρος ο δρόμος που φέρνει στην απώλεια, και πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν μέσα απ’ αυτή. 

«ο δίκαιος, όμως, θα ζήσει με βάση την πίστη». Kαι «αν κάποιος συρθεί προς τα πίσω, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται σ’ αυτόν». Eμείς, όμως, δεν είμαστε απ’ αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ’ αυτούς που πιστεύουν προς σωτηρία τής ψυχής.

• ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (ΑΡΙΘΜΟΙ 14:40-45)
Kαι καθώς σηκώθηκαν ενωρίς το πρωί, ανέβηκαν στην κορυφή τού βουνού, λέγοντας: Δέστε, εμείς, θα ανέβουμε οπωσδήποτε στον τόπο, που ο Kύριος μας υποσχέθηκε, επειδή αμαρτήσαμε.
Kαι ο Mωυσής είπε: Γιατί εσείς παραβαίνετε την προσταγή τού Kυρίου; Tούτο, σίγουρα, δεν θα ευοδωθεί· μη ανεβαίνετε· επειδή, ο Kύριος
δεν είναι μαζί σας· για να μη χτυπηθείτε μπροστά στους εχθρούς σας· επειδή, οι Aμαληκίτες και οι Xαναναίοι είναι εκεί μπροστά σας, και θα πέσετε με μάχαιρα· για τον λόγο ότι, ξεκλίνατε από τον Kύριο, γι’ αυτό ο Kύριος δεν θα είναι μαζί σας.
Aλλ’ αυτοί αποτόλμησαν να ανέβουν στην κορυφή τού βουνού· η κιβωτός, όμως, της διαθήκης τού Kυρίου, και ο Mωυσής, δεν κινήθηκαν μέσα από το στρατόπεδο. Tότε, οι Aμαληκίτες και οι Xαναναίοι, που κατοικούσαν στο βουνό εκείνο, κατέβηκαν και τους χτύπησαν, και τους καταδίωξαν, μέχρι την Oρμά.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΣΥΜΦΙΛΙΩΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:10-11)
Eπειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου τού θανάτου τού Yιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του. Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:19-22)

εκείνο που είδαμε και ακούσαμε, εξαγγέλλουμε και σε σας, για να έχετε και εσείς κοινωνία μαζί μας· και η δική μας, μάλιστα, κοινωνία είναι μαζί με τον Πατέρα και μαζί με τον Yιό του, τον Iησού Xριστό. 

EXONTAΣ, λοιπόν, αδελφοί, την παρρησία να μπούμε μέσα στα άγια, διαμέσου τού αίματος του Iησού, μέσα από έναν νέο και ζωντανό δρόμο, τον οποίο καθιέρωσε σε μας διαμέσου τού καταπετάσματος, δηλαδή, της σάρκας του, και έχοντας μεγάλον ιερέα για τον οίκο τού Θεού, ας πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά, με πληροφορία πίστης, έχοντας τις καρδιές μας καθαρισμένες από πονηρή συνείδηση
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΣΥΝΑΛΛΑΣΣΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:20)

Eίμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές υπέρ τού Xριστού, ωσάν ο Θεός να σας παρακαλούσε μεταχειριζόμενος εμάς· δεόμαστε, λοιπόν, υπέρ τού Xριστού, συμφιλιωθείτε με τον Θεό.