Η κατανόηση της ηθικής και πνευματικής μας υπευθυνότητας αποκτά ζωτική σημασία στο πλαίσιο της ζωής μας εδώ στη γη, καθώς μας προετοιμάζει για την τελική μας συνάντηση με τον Θεό. Αντιμετωπίζοντας την αλήθεια ότι η ζωή μας και οι επιλογές μας έχουν άμεσες συνέπειες, καλούμαστε να ζούμε με συνείδηση και σεβασμό προς την ηθική και την δικαιοσύνη που διδάσκει η Αγία Γραφή.

Η πρόκληση της μετάνοιας και της πνευματικής αφύπνισης παρουσιάζεται ως ο δρόμος για την αποφυγή της καταδίκης και την είσοδο σε μια σχέση γεμάτη αγάπη και συγχώρεση με τον Θεό. Η αναγνώριση των αμαρτιών μας, η ειλικρινής μετάνοια και η προσπάθεια να ζήσουμε σύμφωνα με τις διδαχές του Χριστού είναι βασικά βήματα προς την επίτευξη μιας ζωής ευλογημένης από τον Θεό.

Η παρότρυνση να αγαπάμε την αλήθεια, να απορρίπτουμε τα πάθη και τις ασεβείς επιθυμίες, και να απελευθερώνουμε τον εαυτό μας από τις δεσμεύσεις του διαβόλου, μας οδηγεί σε μια ζωή που αντικατοπτρίζει τη δόξα του Θεού και προσφέρει την ελπίδα της αιώνιας ζωής. Η αναζήτηση της αγάπης, της συγχώρεσης και της δικαιοσύνης μέσα από τη σχέση μας με τον Χριστό αποτελεί τη βάση για μια πλούσια και πλήρη πνευματική ζωή.

Καλούμαστε λοιπόν να αναλογιστούμε τις επιλογές μας και τον τρόπο ζωής μας στο φως των διδαχών του Ιησού και της αγάπης του Θεού για εμάς. Να αναγνωρίσουμε την ανάγκη για μετάνοια και επιστροφή στον Θεό, όχι μόνο ως μέσο αποφυγής της καταδίκης, αλλά ως τρόπο ζωής που φέρνει εσωτερική ειρήνη, ευτυχία και αληθινή ελευθερία. Η πίστη στον Χριστό και η προσήλωση στις διδαχές Του προσφέρουν μια οδό προς την πλήρωση και την επίτευξη ενός νοήματος που υπερβαίνει τα εγκόσμια και το προσωρινό.

Η αναγνώριση του ότι η αμαρτία οδηγεί στην απομάκρυνση από τον Θεό και στην απώλεια της αιώνιας ζωής, μας καλεί σε έναν βαθμό αυτογνωσίας και αυτοέλεγχου. Η συνειδητοποίηση της ανάγκης για συγχώρεση και η επιδίωξη μιας καθαρής καρδιάς αποτελούν τη βάση για μια σχέση γεμάτη ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη με τον Θεό.

Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι να δεχτούμε την αγάπη του Θεού, να αναγνωρίσουμε τις αδυναμίες και τις αμαρτίες μας, και να εργαστούμε για την αλλαγή μέσω της μετάνοιας και της πίστης στο Ευαγγέλιο. Με αυτό τον τρόπο, η ζωή μας γίνεται ένας θετικός μάρτυρας της δύναμης της μεταμόρφωσης που μπορεί να φέρει η πίστη στον Χριστό, οδηγώντας μας σε ένα μονοπάτι που φέρνει την αληθινή ευτυχία, την ειρήνη και την αιώνια ζωή.

Η επιλογή να ζήσουμε σε συντονισμό με τις διδαχές του Χριστού και να ακολουθήσουμε τον δρόμο της μετάνοιας δεν είναι μόνο μια πράξη αυτοσυντήρησης απέναντι στην αιώνια καταδίκη, αλλά κυρίως μια πράξη αγάπης προς τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, ανακαλύπτουμε την έννοια της αληθινής ελευθερίας – μιας ελευθερίας που δεν βασίζεται στην ασυδοσία, αλλά στην ικανότητα να ζούμε μια ζωή σύμφωνα με τις αξίες που πρεσβεύει ο Θεός.

Η πίστη μας στον Ιησού Χριστό μας ενδυναμώνει να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της ζωής με αισιοδοξία και να βρίσκουμε ελπίδα ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές. Αυτή η ελπίδα δεν είναι μια αφηρημένη ιδέα, αλλά μια ζωντανή πραγματικότητα που στηρίζεται στην υπόσχεση του Θεού για σωτηρία, αγάπη και αιώνια ζωή.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, καλούμαστε να γίνουμε φορείς της αγάπης του Χριστού, δείχνοντας συμπόνια και φροντίδα σε όσους συναντάμε στην καθημερινότητά μας. Η αγάπη που λαμβάνουμε από τον Χριστό μας καλεί να τη μοιραστούμε απλόχερα, γίνοντας πηγή ελπίδας και φωτός σε έναν κόσμο που το έχει ανάγκη.

Ας είμαστε λοιπόν πρόθυμοι να περπατήσουμε αυτό το ταξίδι μετάνοιας, αγάπης και υπηρεσίας, αφήνοντας τον Χριστό να μας οδηγεί σ ε κάθε βήμα. Μέσα από τη σχέση μας με Εκείνον, ας αναζητήσουμε την καθοδήγηση και τη δύναμη να ζούμε μια ζωή που ανταποκρίνεται στις υψηλές προσδοκίες του Ευαγγελίου. Ας αποδεχτούμε την πρόκληση να είμαστε παράδειγμα της αλλαγής που θέλουμε να δούμε στον κόσμο, ζώντας με έναν τρόπο που αντανακλά την αγάπη, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη του Χριστού.

Ας αναγνωρίσουμε ότι η μετάνοια δεν είναι μια μονολιθική πράξη, αλλά μια συνεχής διαδικασία ανανέωσης και αυτοανακάλυψης που μας καλεί να απορρίπτουμε τις παλιές συνήθειες και τις αμαρτωλές συμπεριφορές. Μέσα από τη σχέση μας με τον Ιησού, ανακαλύπτουμε την αληθινή ταυτότητά μας ως παιδιά του Θεού και βρίσκουμε τη δύναμη να ζούμε με σύμφωνα με αυτήν την ταυτότητα.

Μέσα από τις προκλήσεις και τις δοκιμασίες της ζωής, ας επιδιώξουμε να διατηρούμε την ελπίδα και την εμπιστοσύνη μας στον Θεό ακλόνητες. Ας θυμόμαστε ότι, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, η παρουσία του Χριστού στη ζωή μας προσφέρει μια ασφαλή αγκαλιά, ένα σταθερό φως καθοδήγησης, και μια ατέλειωτη πηγή αγάπης και ελπίδας.

Ας κλείσουμε λοιπόν τα μάτια στον φόβο και την απογοήτευση και ας ανοίξουμε την καρδιά μας στην αγάπη και τη σοφία του Ιησού. Με αυτή την προσέγγιση, κάθε μ έρα μπορεί να γίνει μια ευκαιρία για πνευματική ανάπτυξη, μια στιγμή να αντανακλάσουμε την αγάπη του Θεού στον κόσμο γύρω μας. Αναγνωρίζοντας ότι η πίστη μας δεν είναι απλά μια προσωπική εμπειρία αλλά μια κλήση για δράση, μπορούμε να γίνουμε ενεργοί συμμέτοχοι στο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου.

Καθώς μεγαλώνουμε στην πίστη μας και αναπτύσσουμε μια βαθύτερη κατανόηση της αγάπης του Ιησού, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η πνευματική μας πορεία δεν είναι πάντα εύκολη. Θα υπάρξουν προκλήσεις και δοκιμασίες, αλλά η αντοχή μας σε αυτές τις περιστάσεις αποκαλύπτει την αληθινή βάθος της πίστης μας.

Ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε κάθε μέρα με συνειδητότητα και ευγνωμοσύνη, αναγνωρίζοντας τα δώρα και τις ευλογίες που μας έχουν δοθεί. Μέσα από την καθημερινή προσπάθεια να είμαστε πιο παρόμοιοι με τον Χριστό, μπορούμε να ανακαλύψουμε μια βαθύτερη χαρά και να βρούμε πιο πλούσιο νόημα στην ύπαρξή μας.

Στην τελική ανάλυση, η σχέση μας με τον Ιησού δεν είναι απλά ένας δρόμος προς την αιωνιότητα, αλλά ένας τρόπος ζωής που μεταμορφώνει κάθε διάσταση της ύπαρξής μας. Με τον Ιησού ως τον οδηγό μας, μπορούμε να πορευτούμε με θάρρος και εμπιστοσύνη, έχοντας τη βεβαιότητα ότι η αγάπη και η σοφία Του θα μας φωτίζουν τον δρόμο. Στις προκλήσεις, στις χαρές, και στις λύπες της ζωής, ο Ιησούς μας προσφέρει μια πηγή ατελείωτης ελπίδας και ανανέωσης.

Κάθε βήμα στην πορεία μας με τον Ιησού είναι μια ευκαιρία για να αναπτυχθούμε πνευματικά, να βαθύνουμε την κατανόησή μας για την αγάπη του Θεού και να ενδυναμωθούμε από την παρουσία Του στη ζωή μας. Ας επιλέξουμε να αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα με τη βεβαιότητα ότι, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, δεν είμαστε ποτέ μόνοι. Ο Ιησούς είναι πάντα δίπλα μας, προσφέροντας καθοδήγηση, παρηγοριά και υποστήριξη.

Η ζωή με τον Χριστό είναι μια πρόσκληση για μια αδιάκοπη περιπέτεια πίστης, αγάπης και ελπίδας. Είναι μια πρόσκληση να αγκαλιάσουμε πλήρως την πνευματική μας ταυτότητα ως παιδιά του Θεού και να ζήσουμε μια ζωή που αντανακλά την ομορφιά, τη δύναμη και την αγάπη Του. Ας αποδεχτούμε αυτή την πρόσκληση με ανοιχτή καρδιά και ας πορευτούμε με εμπιστοσύνη, γνωρίζοντας ότι με τον Ιησού στο πλευρό μας, το μέλλον είναι γεμάτο απεραντοσύνη ευκαιριών για ανάπτυξη, αγάπη και αληθινή ευτυχία.

Ας αναγνωρίσουμε τη δύναμη που έχει η παρουσία του Ιησού στη ζωή μας να μετασχηματίσει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο, τους συνανθρώπους μας και ακόμη και τον εαυτό μας. Με τον Χριστό ως οδηγό μας, μπορούμε να μάθουμε να αγαπάμε πιο ειλικρινά, να συγχωρούμε πιο γενναιόδωρα και να ζούμε με μια βαθύτερη αίσθηση σκοπού και ελπίδας.

Μέσα από την καθημερινή μας προσπάθεια να παραμείνουμε συνδεδεμένοι με τον Ιησού και να πράττουμε σύμφωνα με τις διδαχές Του, μπορούμε να βρούμε τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε κάθε πρόκληση και να μετατρέψουμε κάθε δυσκολία σε ευκαιρία για ανάπτυξη και μάθηση. Η πίστη μας στον Χριστό μας καλεί να βλέπουμε πέρα από την επιφανειακή οπτική των πραγμάτων και να εστιάσουμε στη βαθύτερη αλήθεια της αγάπης και της συμπόνιας που μπορεί να ενώσει και να θεραπεύσει.

Ας αναλάβουμε την πρόκληση αυτής της πνευματικής περιπέτειας με ενθουσιασμό και αφοσίωση, αναγνωρίζοντας ότι μέσα από την πίστη μας και την αφοσίωσή μας στον Χριστό, η ζωή μας μπορεί να γίνει ένα παράδειγμα της αγάπης και της ελπίδας που προσφέρει ο Θεός σε κάθε έναν από εμάς. Μέσα από τις δράσεις και τις επιλογές μας, ας γίνουμε φως σε έναν κόσμο που έχει ανάγκη από φως, αγάπη και ελπίδα, προσφέροντας ένα παράδειγμα ζωής που μαρτυρεί την αλλαγή που μπορεί να φέρει η πίστη στον Ιησού. Ας εμπνευστούμε από τη δύναμη του Ευαγγελίου να θεραπεύει, να αναγεννά και να αποκαθιστά, και ας καταστήσουμε τη ζωή μας ένα μήνυμα ελπίδας και σωτηρίας για τους γύρω μας.

Μέσα από την καθημερινή μας συμπεριφορά, ας αντικατοπτρίσουμε την υπομονή, τη συμπόνια και την αυταπάρνηση που δίδαξε και έζησε ο Ιησούς. Ας αναζητήσουμε ευκαιρίες να υπηρετήσουμε τους άλλους, αναγνωρίζοντας ότι κάθε πράξη αγάπης και κάθε λέξη ενθάρρυνσης μπορεί να είναι ένα μικρό σημάδι της βασιλείας του Θεού εδώ στη γη.

Ας αναλογιστούμε επίσης τη σημασία της προσευχής και της πνευματικής ανάπτυξης στη ζωή μας. Η προσευχή μας φέρνει κοντά στον Θεό, μας βοηθά να ακούμε τη φωνή Του και να ανταποκρινόμαστε με υπακοή στην κλήση Του. Μέσω της μελέτης της Γραφής και της συμμετοχής μας σε κοινότητες πίστης, ανακαλύπτουμε το βάθος και την πλούσια διδασκαλία της Αγίας Γραφής, εμβαθύνοντας την κατανόηση και την εφαρμογή της στη ζωή μας.

Σε κάθε πρόκληση και κάθε ευκαιρία, ας θυμόμαστε ότι η δύναμη και η παρουσία του Ιησού μας προσφέρουν τη δυνατότητα να ζήσουμε μια ζωή γεμάτη με νόημα, χαρά και ειρήνη.

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΟΡΓΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΑ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:22)

Eγώ, όμως, σας λέω ότι, καθένας που οργίζεται αναίτια ενάντια στον αδελφό του, θα είναι ένοχος στην κρίση, και όποιος πει στον αδελφό του: Pακά,4 θα είναι ένοχος στο συνέδριο· και όποιος πει: Mωρέ, θα είναι ένοχος στη γέεννα της φωτιάς.

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΜΕΙΝΕΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ ΣΤΟ ΘΕΟ, Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:4-5)

Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια; Eξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΗΣΕ ΚΑΙ ΕΖΗΣΕ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-20)

Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του.

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΧΛΕΥΑΖΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:32)

Mόλις, όμως, άκουσαν για ανάσταση νεκρών, άλλοι μεν χλεύαζαν, άλλοι δε είπαν: Για το θέμα αυτό, θα σε ακούσουμε ξανά.

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 3:18)

Eπειδή, πολλοί περπατούν, για τους οποίους πολλές φορές σάς έλεγα, τώρα και κλαίγοντας σας λέω, ότι είναι οι εχθροί τού σταυρού τού Xριστού· 

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:21)

Kαι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα· 

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. (ΜΑΡΚΟΣ 1:15, 16:15-16, ΛΟΥΚΑΣ 13:3, 5)

και λέγοντας, ότι: O καιρός συμπληρώθηκε και η βασιλεία τού Θεού πλησίασε· μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο.

Kαι τους είπε: Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί, θα σωθεί· όποιος, όμως, απιστήσει, θα κατακριθεί.

Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε. 

Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9)

Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία. ‘

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΑΣΩΤΗ ΖΩΗ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 4:3)

Eπειδή, αρκετός είναι σε μας ο περασμένος καιρός τού βίου, όταν πράξαμε το θέλημα των εθνών, καθώς περπατήσαμε σε ασέλγειες, επιθυμίες, οινοποσίες, γλεντοκόπια, συμπόσια και αθέμιτες ειδωλολατρείες· 

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΚΡΥΒΕΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΟΥ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ. (ΙΩΒ 31:33, ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 28:13)

αν σκέπασα την παράβασή μoυ όπως o Aδάμ, κρύβoντας την ανoμία μoυ στoν κόρφo μoυ·

Aυτός πoυ κρύβει τις αμαρτίες τoυ, δεν θα ευoδωθεί· αλλά, αυτός, πoυ τις εξoμoλoγείται και τις εγκαταλείπει, θα ελεηθεί.

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ. (ΛΟΥΚΑΣ 18:9)

Eίπε δε και σε μερικούς, που είχαν πεποίθηση στον εαυτό τους ότι είναι δίκαιοι, και καταφρονούσαν τούς υπόλοιπους, τούτη την παραβολή: 

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΕΖΗΣΕ ΑΣΕΒΗ ΖΩΗ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:18, ΤΙΤΟΣ 2:12)

Eπειδή, οργή τού Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας.

η οποία μάς διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες, και να ζήσουμε με σωφροσύνη και με δικαιοσύνη και με ευσέβεια στον παρόντα αιώνα, 

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΕΖΗΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΑΘΗ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:24, 26, 28, ΓΑΛΑΤΑΣ 5:24, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 7:5)

Γι’ αυτό και ο Θεός τούς παρέδωσε σε ακαθαρσία, διαμέσου των επιθυμιών των καρδιών τους, ώστε να ατιμάζονται τα σώματά τους αναμεταξύ τους. 

Γι’ αυτό, ο Θεός τούς παρέδωσε σε πάθη ατιμίας· επειδή, και οι γυναίκες τους αντικατέστησαν τη φυσική χρήση με την αφύσικη· 

Kαι καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε αδόκιμον νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει· 

Kαι όσοι είναι τού Xριστού, σταύρωσαν τη σάρκα μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες. 

Eπειδή, όταν εμείς ζούσαμε στη ζωή τής σάρκας, τα πάθη των αμαρτιών, εκείνα που ενεργούνταν εξαιτίας τού νόμου, ενεργούνταν μέσα στα μέλη μας, για να καρποφορήσουμε στον θάνατο· 

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 26:18)

για να ανοίξεις τα μάτια τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως, και από την εξουσία τού σατανά στον Θεό, για να πάρουν άφεση αμαρτιών, και κληρονομιά ανάμεσα στους αγιασμένους, διαμέσου τής πίστης σε μένα.

• ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ. (2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:10)

και με κάθε απάτη τής αδικίας, ανάμεσα σ’ αυτούς που χάνονται· επειδή, δεν δέχθηκαν την αγάπη τής αλήθειας για να σωθούν.