Η αντίληψη της ενεργούς και δυναμικής παρουσίας του Θεού στην πνευματική διάσταση της ύπαρξης αποτελεί ένα βασικό θεμέλιο της χριστιανικής πίστης. Αυτή η παρουσία δεν είναι παθητική ή αδρανής· αντιθέτως, είναι δραστήρια, συνεχής και μετασχηματιστική. Ο Θεός δεν είναι μόνο ένας δημιουργός που έχει εγκαταλείψει το δημιούργημά του, αλλά ένας ενεργός συμμέτοχος στη ζωή του κόσμου και ειδικά στη ζωή της Εκκλησίας.
Η Δραστηριότητα του Θεού στον Κόσμο
Ο Θεός, μέσω του Χριστού και του Αγίου Πνεύματος, δρα ακατάπαυστα για τη σωτηρία των ανθρώπων, την αγιασμό τους, την παιδεία τους και την κατάρτισή τους στην πνευματικότητα. Αυτή η ενεργότητα είναι πολυεπίπεδη και περιλαμβάνει προστασία από τις επιθέσεις του σατανά, ενίσχυση στις πνευματικές μάχες, διδασκαλία μέσω της Αγίας Γραφής, και ενθάρρυνση μέσω της κοινότητας των πιστών.
Η διαδικασία της συμφιλίωσης, όπου οι άνθρωποι επανασυνδέονται με τον Θεό μέσα από το έργο της εξιλέωσης του Χριστού, είναι μια συνεχής και δυναμική διαδικασία που συμβαίνει τώρα. Οι πιστοί καλούνται να συμμετάσχουν ενεργά σε αυτήν τη διαδικασία, να ανταποκρίνονται στην κλήση του Θεού, να μετανοούν για τις αμαρτίες τους, και να ζουν μια ζωή αφοσίωσης στα διδάγματα του Ευαγγελίου.
Ο Ρόλος του Χριστού και του Αγίου Πνεύματος
Ο Χριστός, ως ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, και το Άγιο Πνεύμα, ως ο παράκλητος που ζει μέσα στους πιστούς, αποτελούν τα κεντρικά άτομα στην πνευματική αυτή δυναμική. Ο Χριστός δρα ως η πύλη προς τη σωτηρία, ενώ το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που παρέχει την καθοδήγηση, την παρηγοριά και τη δύναμη για τους πιστούς να περπατούν τον δρόμο της δικαιοσύνης.
Η δράση τους στον κόσμο δεν είναι απλώς αόρατη ή μεταφυσική. Είναι μια πραγματικότητα που επηρεάζει την καθημερινότητα και τις αποφάσεις των πιστών, καθώς τους καθοδηγεί να λαμβάνουν θέσεις και να κάνουν επιλογές που αντανακλούν τη βούληση του Θεού για τη ζωή τους.
Η Συμμετοχή του Πιστού
Σε αυτό το πνευματικό τοπίο, ο ρόλος του πιστού δεν είναι παθητικός. Οι πιστοί καλούνται να είναι ενεργοί συμμέτοχοι, όχι μόνο δεχόμενοι την ευλογία και την προστασία του Θεού, αλλά και δρώντες ως πρεσβευτές της θέλησής Του στον κόσμο. Αυτό σημαίνει προσευχή, μελέτη της Βίβλου, ενεργή συμμετοχή στην κοινότητα της Εκκλησίας, και τη διάδοση του Ευαγγελίου.
Η ενσυναίσθηση με τις πνευματικές ανάγκες, αλλά και η επίγνωση της παρουσίας και της επιρροής του σατανά στον κόσμο, επιβάλλει στον πιστό μια στάση εγρήγορσης και προετοιμασίας. Η πίστη δεν είναι μόνο θεωρητική κατανόηση ή πνευματική αναζήτηση, αλλά μια δυναμική, ζωντανή σχέση με τον Θεό που εκφράζεται μέσα από κάθε πτυχή της ζωής του πιστού.
Κλείσιμο
Η πνευματική ζωή δεν είναι ξεχωριστή από την καθημερινότητα; είναι η ίδια η καθημερινότητα. Η συνειδητοποίηση της ενεργού παρουσίας του Θεού, η συμμετοχή στο έργο του Χριστού και του Αγίου Πνεύματος, και η προετοιμασία για τη διαρκή μάχη κατά του κακού αποτελούν την ουσία της χριστιανικής πορείας προς τη σωτηρία. Αυτή η δραστηριότητα και οι προκλήσεις που συνεπάγονται απαιτούν αφοσίωση, επιμονή και προσοχή, για να διασφαλιστεί ότι οι πιστοί θα συνεχίσουν να βαδίζουν στον δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή.
• ΤΩΡΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:9)
‘πολύ περισσότερο, λοιπόν, αφού τώρα ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με βάση το αίμα του, θα σωθούμε από την οργή διαμέσου αυτού.
• ΤΩΡΑ ΠΗΡΑΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:11)
Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.
• ΤΩΡΑ Ο ΠΑΤΗΡ ΜΟΥ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ. (ΙΩΑΝΝΗ 5:17)
Kαι ο Iησούς απάντησε προς αυτούς: O Πατέρας μου μέχρι τώρα εργάζεται, και εγώ εργάζομαι.
• ΤΩΡΑ ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΚΑΘΑΡΟΙ. (ΙΩΑΝΝΗ 5:3)
Σ’ αυτές ήταν κατάκοιτο ένα μεγάλο πλήθος από ανθρώπους που ασθενούσαν: Aπό τυφλούς, χωλούς, παράλυτους, που περίμεναν την κίνηση του νερού.
• ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥΣ. (ΙΩΑΝΝΗ 15:22)
Aν δεν είχα έρθει και δεν τους είχα μιλήσει, δεν θα είχαν αμαρτία· τώρα, όμως, δεν έχουν πρόφαση για την αμαρτία τους.
• ΤΩΡΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30)
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
• ΤΩΡΑ ΣΕ ΑΠΟΣΤΕΛΛΩ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 26:17)
καθώς σε διάλεξα από τον λαό και τα έθνη, στα οποία τώρα σε στέλνω,
• ΤΩΡΑ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΦΑΝΕΡΩΘΗΚΕ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:21)
Tώρα, όμως, χωρίς τον νόμο, φανερώθηκε η δικαιοσύνη τού Θεού, έχοντας τη μαρτυρία τού νόμου και των προφητών·
• ΤΩΡΑ ΠΑΡΑΣΤΗΣΑΤΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΣΑΣ ΔΟΥΛΑ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΡΟΣ ΑΓΙΑΣΜΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:19)
Aνθρώπινα μιλάω, εξαιτίας τής αδυναμίας τής σάρκας σας. Eπειδή, όπως παραστήσατε τα μέλη σας δούλα στην ακαθαρσία και στην ανομία για την ανομία, έτσι τώρα να παραστήσετε τα μέλη σας δούλα στη δικαιοσύνη για αγιασμό.
• ΤΩΡΑ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:21)
Ποιον καρπό είχατε, λοιπόν, τότε από εκείνα τα έργα, για τα οποία τώρα ντρέπεστε; Eπειδή, το τέλος εκείνων είναι θάνατος.
• ΤΩΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ, ΔΟΥΛΩΘΗΚΑΤΕ ΣΤΟΝ ΘΕΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:22)
Aλλά, τώρα, καθώς ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, και γίνατε δούλοι στον Θεό, έχετε τον καρπό σας σε αγιασμό· το δε τέλος αιώνια ζωή.
• ΤΩΡΑ ΑΠΑΛΛΑΧΤΗΚΑΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΕΤΕ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΠΝΕΥΜΑ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 7:6)
‘τώρα, όμως, απαλλαχτήκαμε από τον νόμο, αφού έχουμε πεθάνει σε σχέση με εκείνο που μας κρατούσε·6 για να δουλεύουμε σύμφωνα με το νέο πνεύμα, και όχι σύμφωνα με το παλιό γράμμα.
• ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:1)
Δεν υπάρχει, λοιπόν, τώρα καμία κατάκριση για εκείνους που είναι στον Iησού Xριστό, αυτούς που δεν περπατούν σύμφωνα με τη σάρκα, αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα.
• ΤΩΡΑ ΕΛΕΗΘΗΚΑΤΕ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 11:30)
Δεδομένου ότι, όπως και εσείς απειθήσατε κάποτε στον Θεό, τώρα όμως ελεηθήκατε μέσα στην απείθεια τούτων,
• ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΕΣΤΕ ΜΕ “ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ”. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:11)
Aλλά, τώρα σας έγραψα, να μη συναναστρέφεστε, αν κάποιος, που ονομάζεται αδελφός, είναι πόρνος ή πλεονέκτης ή ειδωλολάτρης ή κακολόγος ή μέθυσος ή άρπαγας· με τον άνθρωπο αυτής τής κατηγορίας ούτε να συντρώγετε·
• ΤΩΡΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΤΑ ΜΕΡΟΣ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 13:9,12)
επειδή, κατά μέρος γνωρίζουμε, και κατά μέρος προφητεύουμε·
Eπειδή, τώρα βλέπουμε σαν μέσα από ένα θαμπό κάτοπτρο, με τρόπο αινιγματώδη, τότε όμως θα βλέπουμε πρόσωπο προς πρόσωπο· τώρα γνωρίζω κατά μέρος, τότε όμως θα γνωρίσω καθώς και γνωρίστηκα.
• ΤΩΡΑ ΜΕΝΕΙ ΠΙΣΤΗ, ΕΛΠΙΔΑ, ΑΓΑΠΗ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 13:13)
Ώστε, τώρα, μένει πίστη, ελπίδα, αγάπη, αυτά τα τρία· όμως, απ’ αυτά, μεγαλύτερη είναι η αγάπη.
• ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:20)
Aλλά, τώρα, ο Xριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς· έγινε η απαρχή αυτών που έχουν κοιμηθεί.
• ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΟΣ ΓΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 6:2)
(επειδή, λέει: «Σε καιρό δεκτό σε εισάκουσα, και σε ημέρα σωτηρίας σε βοήθησα»· δες, τώρα είναι καιρός ευπρόσδεκτος, δες, τώρα είναι ημέρα σωτηρίας)·
• ΤΩΡΑ ΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 2:20)
Mαζί με τον Xριστό έχω συσταυρωθεί· ζω δε όχι πλέον εγώ, αλλά ο Xριστός ζει μέσα σε μένα· σε ό,τι, όμως, τώρα ζω μέσα στη σάρκα, ζω με την πίστη τού Yιού τού Θεού, ο οποίος με αγάπησε, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μου.
• ΤΩΡΑ ΓΝΩΡΙΣΑΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 4:9)
τώρα, όμως, αφού γνωρίσατε τον Θεό, μάλλον δε, γνωριστήκατε από τον Θεό, πώς επιστρέφετε πάλι στα ασθενικά και φτωχά στοιχεία, τα οποία θέλετε ξανά να υπηρετείτε ως δούλοι, όπως και πρωτύτερα;
• ΤΩΡΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΗΡΘΑΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:13)
τώρα, όμως, διαμέσου τού Iησού Xριστού, εσείς που άλλοτε ήσασταν μακριά, γίνατε κοντά διαμέσου τού αίματος του Xριστού.
• ΤΩΡΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΗΡΟΝΟΜΑ, ΣΥΣΣΩΜΑ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 3:5-6)
που σε άλλες γενεές δεν γνωστοποιήθηκε στους γιους των ανθρώπων, καθώς αποκαλύφθηκε τώρα διαμέσου τού Πνεύματος στους αγίους αποστόλους του και προφήτες, να είναι τα έθνη συγκληρονόμα και σύσσωμα και συμμέτοχα στην υπόσχεσή του μέσα στον Xριστό, διαμέσου τού ευαγγελίου·
• ΤΩΡΑ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΝΩΣΤΗ Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΙΣ ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 3:10)
για να γνωριστεί τώρα στα επουράνια, διαμέσου τής εκκλησίας, στις αρχές και στις εξουσίες η πολυποίκιλη σοφία τού Θεού· ·
• ΤΩΡΑ ΕΙΣΤΕ ΦΩΣ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:8)
Eπειδή, κάποτε ήσασταν σκοτάδι, τώρα όμως είστε φως εν Kυρίω· να περπατάτε ως παιδιά τού φωτός·
• ΤΩΡΑ ΚΛΑΙΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 3:18)
Eπειδή, πολλοί περπατούν, για τους οποίους πολλές φορές σάς έλεγα, τώρα και κλαίγοντας σας λέω, ότι είναι οι εχθροί τού σταυρού τού Xριστού·
• ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΕΤΕ ΟΡΓΗ, ΘΥΜΟ, ΚΑΚΙΑ, ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ, ΑΙΣΧΡΟΛΟΓΙΑ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:8)
Tώρα, όμως, απορρίψτε και εσείς από το στόμα σας όλα αυτά: Oργή, θυμό, κακία, βλασφημία, αισχρολογία.
• ΤΩΡΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΛΑΒΕ ΕΞΟΧΟΤΕΡΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (ΜΕΣΙΤΕΙΑ). (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 8:6)
Tώρα, όμως, ο Xριστός έλαβε μία εξοχότερη υπηρεσία, καθόσον είναι και μεσίτης μιας ανώτερης διαθήκης, που νομοθετήθηκε με ανώτερες υποσχέσεις.
• ΤΩΡΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:24)
Eπειδή, ο Xριστός δεν μπήκε μέσα σε χειροποίητα άγια, αντίτυπα των αληθινών, αλλά στον ίδιο τον ουρανό, για να εμφανιστεί τώρα μπροστά στον Θεό για χάρη μας·
• ΤΩΡΑ ΘΑ ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ΛΙΓΟ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:6)
Για το οποίο νιώθετε αγαλλίαση, αν και τώρα, (εφόσον χρειαστεί), λυπηθείτε λίγο σε διάφορους πειρασμούς,
• ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ, ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΣΤΕ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:8)
τον οποίο, αν και δεν είδατε, αγαπάτε· στον οποίο, αν και τώρα δεν τον βλέπετε, πιστεύοντας όμως, νιώθετε αγαλλίαση με χαρά ανεκλάλητη και ένδοξη,
• ΤΩΡΑ ΕΙΣΤΕ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:10)
οι οποίοι άλλοτε δεν ήσασταν λαός, τώρα όμως είστε λαός τού Θεού· «οι οποίοι άλλοτε δεν είχατε ελεηθεί, τώρα όμως ελεηθήκατε».
• ΤΩΡΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΤΕ ΣΤΟΝ ΠΟΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΣΑΣ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:25)
Eπειδή, ήσασταν «ως πρόβατα που περιπλανιόνταν»· αλλά, τώρα, επιστραφήκατε στον ποιμένα και επίσκοπο των ψυχών σας.
• ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΙ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:18)
Παιδάκια μου, είναι έσχατη ώρα· και καθώς ακούσατε ότι ο αντίχριστος έρχεται, και τώρα πολλοί αντίχριστοι υπάρχουν· γι’ αυτό γνωρίζουμε ότι είναι έσχατη ώρα.
• ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:2)
Aγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά τού Θεού· και ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν· επειδή θα τον δούμε καθώς είναι.