Η αναζήτηση της δόξας και της αναγνώρισης είναι ένα ανθρώπινο ένστικτο που υπάρχει σε όλους μας. Σε μια εποχή όπου η κοινωνική επικύρωση και η δημοσιότητα μπορούν να φαίνονται ως το απόλυτο μέτρο της επιτυχίας και της αξίας, η προκλητική ερώτηση που ανακύπτει είναι: “Ζητάς τη δόξα των ανθρώπων ή του Θεού;”. Αυτή η ερώτηση προσκαλεί σε μια βαθιά αυτοπροσωπική εξέταση και σε μια επαναπροσδιορισμό των αληθινών μας επιδιώξεων.
Η Δόξα των Ανθρώπων έναντι της Δόξας του Θεού
Η δόξα που προσφέρει ο κόσμος είναι συχνά πρόσκαιρη και επιφανειακή. Βασίζεται στην αναγνώριση, τα επιτεύγματα, και την επιφάνεια, πράγματα που μπορούν να εξαφανιστούν τόσο εύκολα όσο και ήρθαν. Αντίθετα, η δόξα του Θεού είναι αιώνια και βασίζεται σε αλήθειες και αξίες που υπερβαίνουν τον χρόνο και τον χώρο. Ζητώντας τη δόξα του Θεού, επιδιώκουμε μια βαθύτερη σύνδεση με τον δημιουργό μας και μια ζωή που αντανακλά τις αιώνιες αρχές της αγάπης, της ειρήνης, και της δικαιοσύνης.
Η Αναγνώριση από τους Ανθρώπους έναντι της Αναγνώρισης από τον Θεό
Οι έπαινοι και η αναγνώριση από τους ανθρώπους μπορούν να είναι ευχάριστοι, αλλά είναι σημαντικό να μην γίνονται ο κύριος στόχος της ζωής μας. Η αναγνώριση από τον Θεό, αντίθετα, βασίζεται στην πίστη, την υπακοή, και την εκπλήρωση του θείου θελήματος. Αυτός ο τύπος αναγνώρισης μας φέρνει πιο κοντά στην αληθινή μας ταυτότητα ως παιδιά του Θεού και μας ενθαρρύνει να ζήσουμε μια ζωή που είναι αρεστή σε Αυτόν.
Η Επιλογή μεταξύ Προσωρινών Απολαύσεων και Αιώνιων Αξιών
Η κοσμική προσέγγιση της ζωής τείνει να επικεντρώνεται στις πρόσκαιρες απολαύσεις και τις στιγμιαίες ικανοποιήσεις. Αντίθετα, οι αιώνιες αξίες που προσφέρει ο Θεός – όπως η αγάπη, η ειρήνη, και η αιώνια ζωή – προσφέρουν μια βαθύτερη και πιο διαρκή ικανοποίηση. Η αναζήτηση αυτών των αξιών απαιτεί μια συνειδητή απόφαση να θέσουμε τις πνευματικές μας ανάγκες πάνω από τις υλικές επιθυμίες και να επιδιώξουμε μια πιο ουσιαστική εκπλήρωση.
Η Επιλογή της Πειθαρχίας και της Υπακοής
Πειθαρχώντας και υπακούοντας στον Θεό, επιλέγουμε να ακολουθήσουμε ένα μονοπάτι που μπορεί να μην είναι πάντα το εύκολο ή το δημοφιλές, αλλά είναι αυτό που οδηγεί στην πραγματική ελευθερία και ευτυχία. Η υπακοή στον Θεό δεν είναι μια ένδειξη αδυναμίας, αλλά μια επιλογή δύναμης και σοφίας που δείχνει βαθιά κατανόηση της αληθινής φύσης της ζωής και του σκοπού μας στον κόσμο.
Η διαλογική μεταξύ της αναζήτησης της δόξας των ανθρώπων και της δόξας του Θεού είναι καθοριστική για την κατεύθυνση της ζωής μας. Όταν επιλέγουμε το θείο, ανοίγουμε τον εαυτό μας σε μια βαθύτερη διάσταση ύπαρξης, σε μια ζωή γεμάτη νόημα, σκοπό, και αληθινή ικανοποίηση. Αυτή η επιλογή μας καλεί να αναζητήσουμε την αιώνια δόξα που προέρχεται μόνο από τον Θεό και να ζήσουμε μια ζωή που αντανακλά την αγάπη, τη δικαιοσύνη, και την αλήθεια των ουράνιων διδασκαλιών.
• ΖΗΤΑΣ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ; (ΙΩΑΝΝΗ 4:44)
Eπειδή, ο ίδιος ο Iησούς έδωσε μαρτυρία, ότι προφήτης δεν έχει τιμή στην ίδια του την πατρίδα.
• ΖΗΤΑΣ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ; (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:17)
Eπειδή, η προσωρινή ελαφριά μας θλίψη κατεργάζεται σε μας, από υπερβολή σε υπερβολή, αιώνιο βάρος δόξας·
• ΖΗΤΑΣ ΤΟΝ ΕΠΑΙΝΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Η ΤΟΥ ΘΕΟΥ; (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:5)
Ώστε, μη κρίνετε τίποτε προ καιρού, μέχρις ότου έρθει ο Kύριος· ο οποίος και θα φέρει στο φως τα κρυφά που υπάρχουν στο σκοτάδι, και θα φανερώσει τις βουλές των καρδιών· και τότε ο έπαινος θα γίνει στον κάθε έναν από τον Θεό.
• ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ Η ΣΤΟ ΘΕΟ; (ΠΡ5ΑΞΕΙΣ 5:29-32)
Aποκρινόμενος δε ο Πέτρος και οι απόστολοι, είπαν: Πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον παρά στους ανθρώπους. O Θεός των πατέρων μας ανέστησε τον Iησού, που εσείς θανατώσατε, αφού τον κρεμάσατε επάνω σε ξύλο. Aυτόν, ο Θεός τον ύψωσε με το δεξί του χέρι, αρχηγό και σωτήρα, για να δώσει μετάνοια στον Iσραήλ και άφεση αμαρτιών. Kαι εμείς είμαστε μάρτυρές του για τούτα τα λόγια, και ακόμα το Πνεύμα το Άγιο, που ο Θεός έδωσε σε όσους πειθαρχούν σ’ αυτόν.
• ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Η ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ; (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15-16, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:1-5, ΛΟΥΚΑΣ 9:23)
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν· επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.
NA ΓNΩPIZEIΣ, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί· επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, συκοφάντες, ακρατείς, άγριοι, αφιλάγαθοι, προδότες, προπετείς, τυφλωμένοι από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι, έχοντας μεν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· και αυτούς, απόφευγέ τους.
Kαι έλεγε σε όλους: Aν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, καθημερινά, και ας με ακολουθεί.
• ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Η ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΟ ΘΕΟ; (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:10, 1 ΙΩΑΝΝΗ 3:22, ΙΩΑΝΝΗ 8:29)
εξετάζοντας τι είναι ευάρεστο στον Kύριο·
και ό,τι αν ζητάμε το παίρνουμε απ’ αυτόν, επειδή τηρούμε τις εντολές του και πράττουμε τα αρεστά μπροστά του.
Kαι εκείνος που με απέστειλε είναι μαζί μου· ο Πατέρας δεν με άφησε μόνον· επειδή, εγώ κάνω πάντοτε τα αρεστά σ’ αυτόν.
• ΦΡΟΝΕΙΣ ΤΑ ΕΠΙΓΕΙΑ Η ΤΑ “ΑΝΩ”; (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 3:10, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:1-2)
για να γνωρίσω αυτόν, και τη δύναμη της ανάστασής του, και την κοινωνία των παθημάτων του, συμμορφούμενος με τον θάνατό του·
• ΕΛΠΙΖΕΙΣ ΜΟΝΟ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ Η ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ; (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:19, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:19)
Aν μονάχα σ’ αυτή τη ζωή ελπίζουμε στον Xριστό, είμαστε ελεεινότεροι από όλους τούς ανθρώπους.
θησαυρίζοντας στον εαυτό τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, για να απολαύσουν την αιώνια ζωή.
• ΕΙΣΑΙ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Η ΤΟΥ ΘΕΟΥ; (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:4, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:10-11, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:19)
Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.
Eπειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου τού θανάτου τού Yιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του. Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.
Eπομένως, λοιπόν, δεν είστε πλέον ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίτες των αγίων και οικείοι τού Θεού,
• Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΩΤΕΙΝΗ Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ; (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-21)
Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του. Όποιος, όμως, πράττει την αλήθεια, έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του, ότι έγιναν σύμφωνα με τον Θεό.
• ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ Η ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΜΩΝΑ; (ΛΟΥΚΑΣ 16:13)
Kανένας δούλος δεν μπορεί να δουλεύει δύο κυρίους· επειδή, ή τον έναν θα μισήσει, και τον άλλον θα αγαπήσει· ή στον έναν θα προσκολληθεί, και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να δουλεύετε τον Θεό και τον μαμωνά.
• ΘΗΣΑΥΡΙΖΕΙΣ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ Η ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ; (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 6:19-21)
Mη θησαυρίζετε για τον εαυτό σας θησαυρούς επάνω στη γη, όπου το σκουλήκι και η σκουριά τούς αφανίζει, και όπου κλέφτες κάνουν διάρρηξη και κλέβουν· αλλά, να θησαυρίζετε στον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε σκουλήκι ούτε σκουριά τούς αφανίζουν, και όπου κλέφτες δεν κάνουν διάρρηξη ούτε κλέβουν. Eπειδή, όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας.
• ΜΕ ΚΑΚΟ Η ΑΓΑΘΟ ΥΛΙΚΟ ΓΕΜΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ; (ΛΟΥΚΑΣ 6:45)
O αγαθός άνθρωπος βγάζει το αγαθό από τον αγαθό θησαυρό τής καρδιάς του· και ο κακός άνθρωπος βγάζει το κακό από τον κακό θησαυρό τής καρδιάς του· επειδή, από το περίσσευμα της καρδιάς μιλάει το στόμα του.
• ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ; (ΨΑΛΜΟΣ 49:11, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:27)
O εσωτερικός τoυς λoγισμός είναι, ότι oι oικoγένειές τoυς θα υπάρχoυν παντoτινά, τα σπίτια τoυς θα παραμένoυν σε γενεά και γενεά· oνoμάζoυν τα υπoστατικά τoυς με τα ίδια τoυς oνόματα.
Kαι καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μία φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·
