Η αμαρτία και οι διάφορες μορφές της επιθυμίας και της παραβίασης που συνοδεύουν την ανθρώπινη φύση από την αρχή των χρόνων, έχουν δημιουργήσει ένα βαθύ χάσμα μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού. Από την έκπτωση του Αδάμ και της Εύας στον Κήπο της Εδέμ, έως τις σύγχρονες εποχές, η αμαρτία συνεχίζει να είναι ο πρωταρχικός λόγος που μας απομακρύνει από την παρουσία του Θεού. Το ζήτημα της μόλυνσης του ανθρώπου από τις ανομίες και τις σαρκικές επιθυμίες αποτελεί κεντρικό θέμα της Βιβλικής διδασκαλίας και της χριστιανικής ζωής.
Η Προέλευση της Αμαρτίας
Η αμαρτία δεν είναι μόνο ένας απλός πειρασμός ή μια προσωρινή αδυναμία. Είναι μια κατάσταση που βρίσκεται βαθιά ριζωμένη στην ανθρώπινη φύση, που κληρονομείται από γενιά σε γενιά. Η Βιβλία αναφέρει ότι ο άνθρωπος γεννιέται με την προδιάθεση για αμαρτία λόγω της πρωταρχικής αποστασίας από τον Θεό. Αυτή η προδιάθεση οδηγεί σε μια σειρά από επιλογές και πράξεις που μολύνουν την ψυχή και τη συνείδηση του ατόμου.
Μορφές Μόλυνσης
Οι επιθυμίες, η ασέβεια, οι κοσμικές επιθυμίες, οι διάφορες επιθυμίες και ηδονές, καθώς και η αγάπη για τα του κόσμου, αποτελούν βασικούς παράγοντες που μολύνουν τον άνθρωπο. Η άσωτη ζωή, η ειδωλολατρία, η συμμόρφωση με τον κόσμο, και οι ασυγχώρητες αμαρτίες, είναι μερικές από τις πληγές που πλήττουν την ανθρώπινη ψυχή, οδηγώντας σε πνευματική εξαθλίωση και απομάκρυνση από τον Θεό.
Η Διαδικασία της Κάθαρσης
Η μετάνοια και η επιστροφή στον Θεό αποτελούν την κεντρική θεματολογία της Καινής Διαθήκης. Ο Θεός, με μεγάλη αγάπη και συγχώρεση, περιμένει τον αμαρτωλό να επιστρέψει στην αγκαλιά Του, προσφέροντας του την ευκαιρία για μια νέα αρχή. Μέσω της μετάνοιας και της πίστης στον Ιησού Χριστό, ο άνθρωπος μπορεί να καθαριστεί από όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος και να διατηρηθεί πνευματικά καθαρός.
Συνέχεια στην Αγιασμό
Η διαδικασία της αγιασμού είναι μια συνεχής προσπάθεια που απαιτεί την πνευματική αφύπνιση και την ενεργή συμμετοχή του ατόμου στην πνευματική του ανάπτυξη. Η απόρριψη των σαρκικών επιθυμιών, η ζωή κατά το θέλημα του Θεού, και η επιδίωξη της αγιότητας, είναι βασικά βήματα για την πνευματική εξέλιξη του ατόμου προς την τελειότητα.
Επίλογος
Ο αγώνας για την απομάκρυνση από τις ανομίες και την επίτευξη της πνευματικής καθαρότητας είναι μια διαρκής διαδικασία που απαιτεί συνεχή προσπάθεια, προσευχή, και εμπιστοσύνη στον Θεό. Η διαδρομή προς την αιώνια ζωή και τη σωτηρία είναι γεμάτη προκλήσεις, αλλά με τη βοήθεια του Θεού, κάθε αμαρτωλός μπορεί να βρει τον δρόμο του προς την αλήθεια, την αγάπη, και την αιώνια ευλογία.
• ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. (ΜΑΡΚΟΣ 7:21-23)
επειδή, από μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη. Όλα αυτά τα πονηρά βγαίνουν από μέσα, και μολύνουν τον άνθρωπο.
• ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΙ ΣΑΡΚΙΚΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:3, 4:22, ΓΑΛΑΤΑΣ 5:24, 1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:5)
ανάμεσα στους οποίους και όλοι εμείς συναναστραφήκαμε κάποτε, σύμφωνα με τις επιθυμίες τής σάρκας μας, κάνοντας τα θελήματα της σάρκας και των συλλογισμών· και ήμασταν από τη φύση μας τέκνα οργής, όπως και οι υπόλοιποι.
να αποβάλετε από πάνω σας3 τον παλιό άνθρωπο, αυτόν κατά την προηγούμενη διαγωγή, που φθείρεται σύμφωνα με τις απατηλές επιθυμίες·
Kαι όσοι είναι τού Xριστού, σταύρωσαν τη σάρκα μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες.
όχι σε πάθος επιθυμίας, όπως και τα έθνη, αυτά που δεν γνωρίζουν τον Θεό.
• ΜΟΛΥΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Η ΑΣΩΤΗ ΖΩΗ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 4:3)
Eπειδή, αρκετός είναι σε μας ο περασμένος καιρός τού βίου, όταν πράξαμε το θέλημα των εθνών, καθώς περπατήσαμε σε ασέλγειες, επιθυμίες, οινοποσίες, γλεντοκόπια, συμπόσια και αθέμιτες ειδωλολατρείες·
• ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Η ΑΣΕΒΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ. (ΤΙΤΟΣ 2:12)
η οποία μάς διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες, και να ζήσουμε με σωφροσύνη και με δικαιοσύνη και με ευσέβεια στον παρόντα αιώνα,
• ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΗΔΟΝΕΣ. (ΤΙΤΟΣ 3:3)
Eπειδή, ήμασταν κάποτε και εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον.
• ΜΟΛΥΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15-16, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:4)
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν· επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.
Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.
• ΜΟΛΥΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Η ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:2)
Kαι να μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά να μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
• ΜΟΛΥΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΖΩΗ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-20)
Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του.
• ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΙ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΕΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:4-5)
Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια; Eξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού
• ΜΟΛΥΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Η ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:1-5)
NA ΓNΩPIZEIΣ, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί· επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, συκοφάντες, ακρατείς, άγριοι, αφιλάγαθοι, προδότες, προπετείς, τυφλωμένοι από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι, έχοντας μεν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· και αυτούς, απόφευγέ τους.
• ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:5, ΓΑΛΑΤΑΣ 5:24)
όχι σε πάθος επιθυμίας, όπως και τα έθνη, αυτά που δεν γνωρίζουν τον Θεό.
Kαι όσοι είναι τού Xριστού, σταύρωσαν τη σάρκα μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες.
• ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΑ “ΚΡΥΦΑ” ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 14:25)
και έτσι, τα κρυφά τής καρδιάς του γίνονται φανερά· έτσι που, πέφτοντας με το πρόσωπό του προς τα κάτω, θα προσκυνήσει τον Θεό, διακηρύττοντας ότι ο Θεός είναι πραγματικά ανάμεσά σας.
• ΜΟΛΥΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Η ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 10:14)
Γι’ αυτό, αγαπητοί μου, να φεύγετε από την ειδωλολατρεία.
• ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΑΡΚΟΣ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:19-21)
Eίναι δε φανερά τα έργα τής σάρκας· τα οποία είναι: Mοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, 20ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθρες, φιλονικίες, ζηλοτυπίες, θυμοί, διαπληκτισμοί, διχοστασίες, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθες, γλεντοκόπια, και τα παρόμοια μ’ αυτά· για τα οποία σας λέω από πριν, όπως και σας είχα προείπει, ότι εκείνοι που τα πράττουν αυτά βασιλεία Θεού δεν θα κληρονομήσουν.
