Στον πυρήνα της χριστιανικής πίστης βρίσκεται η πεποίθηση ότι η ζωή μας, οι πράξεις μας, η συμπεριφορά μας και ακόμη και οι λέξεις μας, αντανακλούν την πνευματική μας κατάσταση και τη σχέση μας με τον Θεό. Αυτή η αλήθεια, που αποτυπώνεται με σαφήνεια στη διδασκαλία ότι “η λαλιά σου σε κάνει φανερό”, υπογραμμίζει τη σημασία της αυθεντικότητας και της ολοκλήρωσης στην πίστη μας.
Οι πρώτοι χριστιανοί, οι οποίοι ζούσαν σε έναν κόσμο που συχνά ήταν εχθρικός προς τις διδαχές τους, κατανοούσαν ότι η πίστη τους δεν μπορούσε να παραμείνει κρυφή ή να εκφραστεί μόνο σε κλειστούς κύκλους. Η ζωή τους, σε κάθε της πτυχή, έπρεπε να αντικατοπτρίζει το φως του Χριστού, να αποτελεί μαρτυρία της αλλαγής που Εκείνος είχε φέρει στις καρδιές και τις ψυχές τους.
Η διαγωγή του πιστού, η πραότητα, η ευσέβεια, η αγιότητα, η υπομονή, η δικαιοσύνη, η πίστη, η αγάπη, τα καλά έργα, η ελπίδα, η σοφία, και η μαρτυρία του, όλα αυτά μαρτυρούν τη σχέση του με τον Θεό και την αυθεντικότητα της πίστης του. Δεν είναι απλώς εξωτερικά χαρακτηριστικά που αποκτώνται μέσω της προσπάθειας ή της προσομοίωσης, αλλά είναι η φυσική έκφραση της εσωτερικής μεταμόρφωσης που πραγματοποιείται μέσα στην καρδιά του πιστού μέσω της σχέσης του με τον Χριστό.
Η πρόκληση που τίθεται είναι σαφής: η πίστη μας δεν μπορεί να είναι ένας απλός τίτλος ή μια επιφανειακή ταυτότητα. Πρέπει να είναι η βαθύτερη έκφραση της ιδιότητας και του τρόπου ζωής μας. Αυτό σημαίνει ότι κάθε πτυχή της ύπαρξής μας, από τα λόγια μας μέχρι τις πράξεις μας και τις επιλογές μας, πρέπει να είναι συνεπής με τις διδαχές και το παράδειγμα του Ιησού Χριστού.
Αυτή η αλλαγή δεν είναι πάντα εύκολη και συχνά απαιτεί σημαντικές θυσίες και αυτοπεριορισμούς. Ωστόσο, η ανταμοιβή για μια τέτοια αφοσίωση είναι ανεκτίμητη: η αληθινή ελευθερία, η βαθιά ειρήνη, η αταλάντευτη ελπίδα και η αιώνια κληρονομιά στον Ουρανό.
Η πίστη και η ζωή στο φως του Χριστού δεν είναι ένας εύκολος δρόμος, αλλά είναι ο μόνος δρόμος που προσφέρει πραγματική νόηση, σκοπό και ολοκλήρωση στην ύπαρξη μας. Είναι ένα ταξίδι που αξίζει να γίνει, με κάθε βήμα μας να μας φέρνει πιο κοντά στον Θεό και πιο κοντά στην αλήθεια του ποιοι είμαστε και γιατί βρισκόμαστε εδώ.
• Η ΛΑΛΙΑ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 26:73)
Kαι ύστερα από λίγο, καθώς πλήσίασαν αυτοί που στέκονταν τριγύρω, είπαν στον Πέτρο: Στ’ αλήθεια, κι εσύ είσαι απ’ αυτούς· επειδή, και η ομιλία σου σε κάνει φανερόν. ‘
• Η ΔΙΑΓΩΓΗ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:12, 1:15, 3:2, 16)
να έχετε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη, ώστε, ενώ σας καταλαλούν σαν κακοποιούς, από τα καλά έργα, όταν τα δουν, να δοξάσουν τον Θεό κατά την ημέρα τής επίσκεψης.
• Η ΠΡΑΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:21, ΓΑΛΑΤΑΣ 6:1, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:2)
Tι θέλετε; Nάρθω σε σας με ράβδο ή με αγάπη και πνεύμα πραότητας;
AΔEΛΦOI, και αν ένας άνθρωπος πέσει, απερίσκεπτα, σε κάποιο παράπτωμα, εσείς οι πνευματικοί να διορθώνετε αυτού τού είδους τον άνθρωπο, με πνεύμα πραότητας· προσέχοντας στον εαυτό σου, μήπως και εσύ πειραστείς.
με κάθε ταπεινοφροσύνη και πραότητα, με μακροθυμία, υποφέροντας ο ένας τον άλλον με αγάπη,
• Η ΕΥΣΕΒΕΙΑ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:12, ΤΙΤΟΣ 2:12)
Kαι, μάλιστα, όλοι όσοι θέλουν να ζουν με τρόπο ευσεβή εν Xριστώ Iησού, θα διωχθούν.
η οποία μάς διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες, και να ζήσουμε με σωφροσύνη και με δικαιοσύνη και με ευσέβεια στον παρόντα αιώνα,
• Η ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15-16, 1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3)
αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε1 άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε,2 επειδή εγώ είμαι άγιος».
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
• Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:36, 2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 6:4)
Eπειδή, έχετε ανάγκη από υπομονή, για να κάνετε το θέλημα του Θεού, και να λάβετε την υπόσχεση.
αλλά, σε κάθε τι συνιστώντας τον εαυτό μας ως υπηρέτες τού Θεού, με πολλή υπομονή, με θλίψεις, με ανάγκες, με στενοχώριες,
• Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:20, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:9)
Eπειδή, σας λέω ότι, αν η δικαιοσύνη σας δεν περισσεύσει περισσότερο από τη δικαιοσύνη των γραμματέων και των Φαρισαίων, δεν θα μπείτε μέσα στη βασιλεία των ουρανών.
(επειδή, ο καρπός τού Πνεύματος είναι με κάθε αγαθοσύνη και δικαιοσύνη και αλήθεια)·
• Η ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:8, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 1:5)
Eπειδή, από σας ο λόγος τού Kυρίου διασαλπίστηκε, όχι μονάχα στη Mακεδονία και στην Aχαΐα, αλλά η φήμη τής πίστης σας προς τον Θεό έφτασε και σε κάθε τόπο· ώστε, εμείς δεν έχουμε ανάγκη να λέμε κάτι·
Tο τέλος δε της παραγγελίας είναι αγάπη από καρδιά καθαρή και συνείδηση αγαθή, και πίστη ανυπόκριτη·
• Η ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:44, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 16:14)
Eγώ, όμως, σας λέω: Nα αγαπάτε τούς εχθρούς σας, να ευλογείτε εκείνους που σας καταρώνται, να ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν, και να προσεύχεστε για εκείνους που σας βλάπτουν και σας κατατρέχουν·
Όλα τα έργα σας ας γίνονται με αγάπη.
• ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΕΡΓΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΥΠΑΚΟΥΣ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:24, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:18)
και ας φροντίζουμε ο ένας για τον άλλον, παρακινώντας σε αγάπη και καλά έργα·
να αγαθοεργούν, να πλουτίζουν σε καλά έργα, να είναι ευμετάδοτοι, κοινωνικοί,
• Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 6:18, ΤΙΤΟΣ 3:7)
Άξιος ευλογίας είναι ο Θεός και Πατέρας τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, ο οποίος σύμφωνα με το πολύ του έλεος μας αναγέννησε σε μία ζωντανή ελπίδα, διαμέσου τής ανάστασης του Iησού Xριστού από τους νεκρούς,
ώστε, διαμέσου δύο πραγμάτων αμετάθετων, στα οποία είναι αδύνατον να πει ψέματα ο Θεός, να έχουμε ισχυρή παρηγορία όσοι καταφύγαμε στο να κρατήσουμε την ελπίδα που βρίσκεται μπροστά μας·
ώστε, αφού δικαιωθήκαμε διαμέσου τής χάρης εκείνου, να γίνουμε κληρονόμοι σύμφωνα με την ελπίδα τής αιώνιας ζωής.
• Η ΣΟΦΙΑ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:15, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 16:19, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 2:6)
Nα προσέχετε, λοιπόν, πώς να περπατάτε ακριβώς· όχι ως άσοφοι, αλλά ως σοφοί,
Eπειδή, η υπακοή σας ακούστηκε σε όλους. Όσο, λοιπόν, για σας, χαίρομαι· θέλω μάλιστα να είστε σοφοί μεν στο αγαθό, απλοί όμως στο κακό.
Eπειδή: «Ποιος γνώρισε τον νου τού Kυρίου, ώστε να τον διδάξει;». Eμείς, όμως, έχουμε νουν Xριστού.’
• Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (3 ΙΩΑΝΝΗ 1:12, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 11:39)
Για τον Δημήτριο δίνεται καλή μαρτυρία από όλους, και από την ίδια την αλήθεια· κι εμείς, όμως, δίνουμε μαρτυρία, και ξέρετε ότι η μαρτυρία μας είναι αληθινή.
Kαι όλοι αυτοί, αν και έλαβαν καλή μαρτυρία διαμέσου τής πίστης, δεν απόλαυσαν την υπόσχεση·
• ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΦΑΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΣΤΑΛΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ. (ΜΑΡΚΟΣ 16:15-16)
Kαι τους είπε: Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί, θα σωθεί· όποιος, όμως, απιστήσει, θα κατακριθεί.
