Το να “σταυρωθείς ως προς τον κόσμο” δεν είναι μια απλή φράση ή ένας ρομαντικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια επιφανειακή αλλαγή στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Είναι μια βαθιά, ριζική δήλωση που αντικατοπτρίζει μια πλήρη μεταστροφή και απομάκρυνση από τα πρότυπα, τις αξίες και τις πρακτικές του κόσμου αυτού, τα οποία συχνά βρίσκονται σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού.
Τι Σημαίνει “Σταυρώθηκα” ως Προς τον Κόσμο;
Αυτή η φράση ενσωματώνει την ιδέα της πλήρους παραίτησης από τις επιθυμίες, τις ηδονές και τις ηδονικές αναζητήσεις που ο κόσμος προσφέρει. Σημαίνει την εγκατάλειψη μιας ζωής που επικεντρώνεται στην αυτοεξυπηρέτηση και την απόλαυση των σαρκικών επιθυμιών, προς μια ζωή που επικεντρώνεται στην ακολούθηση του Χριστού και την υπηρέτηση στο θέλημα του Θεού.
Ξεκαθάρισμα της Σύγχυσης
Πολλοί άνθρωποι ζουν σε μια κατάσταση σύγχυσης, ανησυχίας και χλιαρότητας, επειδή δεν έχουν κατανοήσει πλήρως τι σημαίνει να αποκηρύξουν τον κόσμο και τις προσκολλήσεις του. Η χλιαρότητα στην πίστη είναι συχνά αποτέλεσμα της αποτυχίας να αναγνωρίσουμε τη βαθιά αντίθεση μεταξύ της ζωής που οδηγεί προς τον Θεό και της ζωής που προωθεί ο κόσμος.
Η Διαδικασία Μεταμόρφωσης
Η διαδικασία μεταμόρφωσης από έναν “παλιό άνθρωπο” σε έναν καινούργιο που ζει κατά το θέλημα του Θεού απαιτεί συνεχή προσπάθεια, πειθαρχία και πίστη. Η αποκατάσταση της κοινωνίας με τον Θεό μέσω της μετάνοιας, της συγχώρεσης και της αγιασμού είναι θεμελιώδεις πτυχές αυτής της διαδικασίας.
Αποφυγή του Σκοταδιού
Ο κόσμος είναι συχνά γεμάτος με “σκοτάδι”, προσφέροντας επιλογές και προοπτικές που μας απομακρύνουν από το φως του Θεού. Το να μην συμμορφώνεται κάποιος με τον κόσμο και να αποφεύγει τις παγίδες του σκοταδιού είναι μια συνειδητή επιλογή που απαιτεί ακλόνητη πίστη και αφοσίωση στον Θεό.
Αποκατάσταση της Κοινωνίας με τον Θεό
Η αληθινή μεταμόρφωση και η εμπειρία της δόξας του Θεού προϋποθέτουν την αποκατάσταση της κοινωνίας με Εκείνον. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της ειλικρινούς μετάνοιας, της ζωής σύμφωνα με τις εντολές Του και της σταθερής επιδίωξης της αγιότητας.
Αποτέλεσμα
Η απόφαση να “σταυρωθείς ως προς τον κόσμο” είναι η απόφαση να ζήσεις μια ζωή που αντανακλά την αγάπη, τη δικαιοσύνη και την αγιότητα του Θεού. Είναι μια επιλογή που μεταμορφώνει όχι μόνο τον εαυτό μας αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τον κόσμο γύρω μας. Σε αυτή την απόφαση βρίσκεται η πραγματική ελευθερία, η ειρήνη και η ανεκτίμητη χαρά του να ζεις στην πληρότητα της σχέσης σου με τον Δημιουργό. Αυτή η διαδρομή αποτελεί το κλειδί για μια ζωή γεμάτη νόημα, σκοπό και αληθινή ευτυχία..
• ΕΓΩ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΑ, ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 6:14)
Σε μένα, όμως, μη γένοιτο να καυχιέμαι, παρά μονάχα στον σταυρό τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου ο κόσμος σταυρώθηκε ως προς εμένα και εγώ ως προς τον κόσμο.
• ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΞΕΧΑΣΑ ΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΜΟΥ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:14)
ως παιδιά υπακοής, χωρίς να συμμορφώνεστε με τις προηγούμενες επιθυμίες, που είχατε εν αγνοία σας·
• ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΞΕΧΑΣΑ ΤΙΣ ΗΔΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΣΑ. (ΤΙΤΟΣ 3:3, 2 ΠΕΤΡΟΥ 2:14-15, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:3)
Eπειδή, ήμασταν κάποτε και εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον.
έχουν μάτια γεμάτα από μοιχεία, και χωρίς να σταματούν από την αμαρτία· δελεάζουν αστήρικτες ψυχές, έχουν την καρδιά γυμνασμένη σε πλεονεξίες, είναι παιδιά κατάρας· αφήνοντας τον ίσιο δρόμο, πλανήθηκαν, και ακολούθησαν τον δρόμο τού Bαλαάμ, του γιου τού Bοσόρ, που αγάπησε τον μισθό τής αδικίας·
Zητάτε, και δεν παίρνετε, επειδή ζητάτε με κακή πρόθεση, για να δαπανήσετε στις ηδονές σας.
• ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑ ΤΗΝ ΑΣΩΤΗ ΖΩΗ. (ΛΟΥΚΑΣ 15:13-17, 1 ΠΕΤΡΟΥ 4:3)
Kαι ύστερα από λίγες ημέρες, ο νεότερος γιος, αφού τα μάζεψε όλα, αποδήμησε σε μία μακρινή χώρα· και εκεί διασκόρπισε την περιουσία του, ζώντας άσωτα. Kαι όταν τα ξόδεψε όλα, έγινε μεγάλη πείνα σ’ εκείνη τη χώρα, και αυτός άρχισε να στερείται. 15Tότε, πήγε και προσκολλήθηκε σε έναν από τους πολίτες εκείνης τής χώρας· ο οποίος τον έστειλε στα χωράφια του για να βόσκει γουρούνια. 16Kαι επιθυμούσε να γεμίσει την κοιλιά του από τα ξυλοκέρατα που έτρωγαν τα γουρούνια· και κανένας δεν έδινε σ’ αυτόν τίποτε. Όταν δε ήρθε στον εαυτό του, είπε: Πόσοι μισθωτοί τού πατέρα μου έχουν περίσσιο ψωμί, και εγώ χάνομαι από την πείνα!
Eπειδή, αρκετός είναι σε μας ο περασμένος καιρός τού βίου, όταν πράξαμε το θέλημα των εθνών, καθώς περπατήσαμε σε ασέλγειες, επιθυμίες, οινοποσίες, γλεντοκόπια, συμπόσια και αθέμιτες ειδωλολατρείες·
• ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΠΕΚΔΥΘΗΚΑ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:22)
να αποβάλετε από πάνω σας τον παλιό άνθρωπο, αυτόν κατά την προηγούμενη διαγωγή, που φθείρεται σύμφωνα με τις απατηλές επιθυμίες·
• ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΣΤΑΥΡΩΣΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:24)
Kαι όσοι είναι τού Xριστού, σταύρωσαν τη σάρκα μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες.
• ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΤΟ “ΣΚΟΤΑΔΙ”. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-20)
Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του.
• ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:2)
Kαι να μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά να μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
• ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ “ΚΟΣΜΟ”. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:4)
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν·
Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.
• ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΠΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:32, 2 ΠΕΤΡΟΥ 2:13-14)
Aν κατά άνθρωπο πολέμησα στην Έφεσο με θηρία, ποιο είναι το όφελος σε μένα, αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται; «Aς φάμε και ας πιούμε· επειδή, αύριο πεθαίνουμε».
• ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΤΑ ΜΟΛΥΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:20)
Eπειδή, αν, αφού απέφυγαν τα μολύσματα του κόσμου, διαμέσου τής επίγνωσης του Kυρίου και Σωτήρα, του Iησού Xριστού, μπλέχτηκαν ξανά σ’ αυτά και πέφτουν νικημένοι, έγιναν σ’ αυτούς τα τελευταία χειρότερα από τα πρώτα.
• ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΣΥΡΟΜΑΙ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:1-5)
NA ΓNΩPIZEIΣ, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί· επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, συκοφάντες, ακρατείς, άγριοι, αφιλάγαθοι, 4προδότες, προπετείς, τυφλωμένοι από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι, έχοντας μεν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· και αυτούς, απόφευγέ τους.
• ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΝΗ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:18, 3:17)
Eπειδή, μιλώντας υπερήφανα λόγια ματαιότητας, με τις επιθυμίες τής σάρκας, με τις ασέλγειες, δελεάζουν εκείνους οι οποίοι πραγματικά απέφυγαν αυτούς που ζουν μέσα σε πλάνη·
Eσείς, λοιπόν, αγαπητοί, καθώς τα γνωρίζετε αυτά από πριν, να φυλάγεστε, για να μη παρασυρθείτε με την πλάνη των ανόμων, και εκπέσετε από τον στηριγμό σας.
