Στην καρδιά της χριστιανικής διδασκαλίας βρίσκεται η πεποίθηση ότι ο Θεός μας δημιούργησε από αγάπη, προκειμένου να ζούμε μια ζωή που αντανακλά τη δόξα Του. Ωστόσο, η ανθρώπινη ιστορία και η καθημερινή εμπειρία μαρτυρούν την συνεχή πρόκληση που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος να παραμείνει πιστός σε αυτόν τον σκοπό. Η απομάκρυνση από τον Θεό και η επιλογή ενός μονοπατιού που οδηγεί στο χάος, την αμαρτία, και τελικά στον πνευματικό θάνατο, είναι ένας πειρασμός που όλοι αντιμετωπίζουμε.

Οι “πειράζοντες τον Θεό” είναι εκείνοι που, μέσα από τις πράξεις και τις σκέψεις τους, αποφασίζουν να αγνοήσουν ή ακόμα και να αντισταθούν στην θεϊκή κλήση και τις εντολές Του. Αυτό μπορεί να πάρει πολλές μορφές: από την απλή αμέλεια μέχρι την ενεργή αντίσταση και την περιφρόνηση των δωρεών και της αγάπης που προσφέρει ο Θεός.

Το να επιλέγει κάποιος το σκοτάδι αντί του φωτός, την αμετανοησία αντί της μετάνοιας, την περιφρόνηση αντί της υπακοής, και την αμφιβολία αντί της πίστης, δεν είναι απλώς ατομικές αποφάσεις που αφορούν τον ίδιο τον άνθρωπο. Είναι πράξεις που έχουν βαθιά κοσμογονική και πνευματική σημασία, καθώς αντικατοπτρίζουν την εσωτερική μάχη μεταξύ του φωτός και του σκότους, της ζωής και του θανάτου, της αγάπης και της εχθρότητας προς τον Θεό.

Οι συνέπειες του να πειράζουμε τον Θεό είναι σοβαρές και πολυδιάστατες. Πρώτον, απομακρυνόμαστε από την πηγή της αληθινής ζωής και της αγάπης. Δεύτερον, απορρίπτουμε την προσφορά της σωτηρίας και της αιώνιας ζωής που προσφέρει ο Θεός μέσω του Χριστού. Τρίτον, εισερχόμαστε σε ένα μονοπάτι πνευματικής ακαταστασίας και σύγχυσης, όπου η αληθινή ειρήνη και η χαρά είναι ανέφικτες.

Ωστόσο, μέσα στο σκοτάδι της αμαρτίας και της απομάκρυνσης από τον Θεό, υπάρχει πάντα η προσφορά της ελπίδας και της ανανέωσης μέσω της μετάνοιας και της επιστροφής στο Θεό. Η διδασκαλία της Βίβλου μας υπενθυμίζει ότι ο Θεός είναι πάντα έτοιμος να μας υποδεχθεί πίσω, να μας συγχωρέσει, και να μας ανακατασκευάσει ως πλάσματά Του, αν μόνο επιλέξουμε να επιστρέψουμε σε Εκείνον με ταπεινή καρδιά και αληθινή μετάνοια.

Η πρόσκληση για επιστροφή στο Θεό και η ανανέωση της σχέσης μας μαζί Του δεν είναι μόνο μια προοπτική για πνευματική ανάκαμψη, αλλά και μια πρόσκληση για μια ζωή γεμάτη πραγματική ευτυχία, ειρήνη και αγάπη. Μέσα στην αγάπη και τη συγχώρεση του Θεού, βρίσκουμε την αληθινή ελευθερία και την δυνατότητα για μια ζωή που αντανακλά την δόξα και την αγάπη Του, προσφέροντας μια αιώνια κληρονομιά που υπερβαίνει τα όρια της υλικής ύπαρξης.

• ΟΙ ΠΕΙΡΑΖΟΝΤΕΣ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΜΑΛΑΧΙΑΣ 3:15)

Kαι, τώρα, εμείς μακαρίζουμε τους υπερήφανους· ναι, αυτοί που εργάζονται την ανομία υψώθηκαν· ναι, αυτοί που πειράζουν τον Θεό, και αυτοί σώθηκαν.

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΟΤΑΝ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-20)

Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. 

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΣΙΑ ΣΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:4-5)

Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια; Eξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΜΕ ΤΟΝ ΧΛΕΥΑΣΜΟ ΣΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:32)

Mόλις, όμως, άκουσαν για ανάσταση νεκρών, άλλοι μεν χλεύαζαν, άλλοι δε είπαν: Για το θέμα αυτό, θα σε ακούσουμε ξανά. 

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΜΕ ΤΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΣΟΥ. (ΕΞΟΔΟΣ 17:7)

τους οποίους υποδέχθηκε ο Iάσονας· και όλοι αυτοί πράττουν ενάντια στα προστάγματα του Kαίσαρα, λέγοντας, ότι: Yπάρχει ένας άλλος βασιλιάς, ο Iησούς.

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΜΝΗΣΙΑ ΣΟΥ. (ΑΜΩΣ 6:1-5)

AΛΛOIMONO σ’ αυτούς που μένουν αμέριμνοι στη Σιών, και έχουν πεποίθηση στο βουνό τής Σαμάρειας, αυτά που διαφημίζονται ως έξοχα ανάμεσα στα έθνη, και στα οποία ήρθε ο οίκος Iσραήλ! Διαβείτε στη Xαλνέ, και δείτε· και από εκεί περάστε στη μεγάλη Aιμάθ· έπειτα, κατεβείτε στη Γαθ των Φιλισταίων· είναι αυτές καλύτερες απ’ αυτά τα βασίλεια; Ή, το όριό τους είναι μεγαλύτερο από το δικό σας όριο; Eσείς που τοποθετείτε την κακή ημέρα μακριά, και φέρνετε κοντά την καθέδρα τής αρπαγής· εσείς που πλαγιάζετε επάνω σε ελεφάντινα κρεβάτια, και ξαπλώνετε επάνω στα στρώματά σας, και τρώτε τα αρνιά από το ποίμνιο, και τα μοσχάρια μέσα από την αγέλη· 5εσείς που ψάλλετε με τη φωνή τής λύρας, εφευρίσκετε για τον εαυτό σας όργανα μουσικής, όπως ο Δαβίδ·

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:32, 24:25)

Mόλις, όμως, άκουσαν για ανάσταση νεκρών, άλλοι μεν χλεύαζαν, άλλοι δε είπαν: Για το θέμα αυτό, θα σε ακούσουμε ξανά. 

Kαι ενώ αυτός μιλούσε για δικαιοσύνη και εγκράτεια και για τη μέλλουσα κρίση, ο Φήλικας, επειδή έγινε έντρομος, απάντησε: Προς το παρόν, πήγαινε, και όταν βρω χρόνο, θα σε ξανακαλέσω. 

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΣ ΤΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30)

Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν· 

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 1:12)

Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο όνομά του· 

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΟΤΑΝ ΑΡΝΗΣΑΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ. (4:3)

Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία· 

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΣΣΕΣΑΙ Σ’ ΑΥΤΟΝ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:7, ΠΡΑΞΕΙΣ 5:29-32)

Yποταχθείτε, λοιπόν, στον Θεό· αντισταθείτε στον διάβολο, και θα φύγει από σας. 

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΩΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 4:3))

Eπειδή, αρκετός είναι σε μας ο περασμένος καιρός τού βίου, όταν πράξαμε το θέλημα των εθνών, καθώς περπατήσαμε σε ασέλγειες, επιθυμίες, οινοποσίες, γλεντοκόπια, συμπόσια και αθέμιτες ειδωλολατρείες· 

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΠΕΡΙΦΡΟΝΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:16)

Eπειδή, με τέτοιον τρόπο3 αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή. 

• ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΠΕΡΙΦΡΟΝΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΑ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:24-26)

ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Iησού Xριστό· τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού· προς φανέρωση της δικαιοσύνης του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Iησού.