Η ζωή ενός χριστιανού είναι γεμάτη με προκλήσεις, προσδοκίες και προϋποθέσεις που ορίζονται από τη Βίβλο και την εκκλησιαστική παράδοση. Αυτό το κείμενο, με αφετηρία την ιδέα ότι μια χριστιανική ζωή χωρίς σταυρό δεν είναι δυνατή, εξετάζει τις διάφορες πτυχές που καθιστούν τη χριστιανική ζωή μια ζωή αφοσίωσης, προσφοράς και διαρκούς αυτοθυσίας.
Καταρχάς, η βασική προϋπόθεση για τη χριστιανική ζωή είναι η ανάληψη του σταυρού, όπως είπε ο Ιησούς στο κατά Λουκά ευαγγέλιο: «Εάν τις θέλει οπίσω μου έρχεσθαι, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού καθ’ ημέραν, και ακολουθείτω με». Αυτό συμβολίζει την απόλυτη αυτοπαράδοση στη θέληση του Θεού και την έτοιμη αποδοχή των δυσκολιών και των προκλήσεων που μπορεί να επιφέρει αυτή η πίστη.
Επίσης, η ιδέα του αγιασμού είναι κεντρική στη χριστιανική διδασκαλία. Ο αγιασμός απαιτεί από τους πιστούς να ζουν σύμφωνα με έναν ηθικό κώδικα που αντανακλά την καθαρότητα και την οσιότητα που επιτάσσει η Βίβλος, αποφεύγοντας τις αμαρτίες και εφαρμόζοντας τις αρχές του Χριστού στην καθημερινή ζωή.
Η κοινωνία με τον Θεό, μέσω της προσευχής, της λατρείας και της ιδιωτικής ανάγνωσης των ιερών κειμένων, είναι ένα άλλο απαραίτητο στοιχείο. Χωρίς τη συνεχή επικοινωνία με τον Θεό, η πνευματική ζωή ενός χριστιανού μένει ανεπαρκής και ανίκανη να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που φέρνει η ζωή.
Επιπλέον, η συνεργασία με τον Θεό σημαίνει την ενεργή συμμετοχή στο έργο Του επί της γης. Αυτό περιλαμβάνει την εκπλήρωση της κλήσης για διακονία, τη βοήθεια στους άλλους και τη συμμετοχή σε έργα φιλανθρωπίας και εκκλησιαστικές δραστηριότητες που αναδεικνύουν την αγάπη του Χριστού προς τον κόσμο.
Η υποταγή στο Θεό απαιτεί από τους πιστούς να θέτουν τη θέληση του Θεού πάνω από τις δικές τους επιθυμίες και ανάγκες. Αυτό σημαίνει την παραίτηση από τον έλεγχο της ζωής τους και την αποδοχή της θεϊκής καθοδήγησης σε όλες τις αποφάσεις τους.
Η μαρτυρία του ονόματος του Χριστού είναι ένα ακόμη κρίσιμο στοιχείο. Η έκφραση της πίστης στον Χριστό μπροστά σε άλλους, τόσο με λόγια όσο και με πράξεις, είναι ένα θεμελιώδες καθήκον για κάθε χριστιανό.
Επιπρόσθετα, η άγια διαγωγή, η εφαρμογή του λόγου του Θεού, η ενεργή συμμετοχή σε έργα Θεού και η αλλαγή του χαρακτήρα προς τον χαρακτήρα του Χριστού είναι όλα ζωτικής σημασίας. Το να είσαι “φως” και “άλας” στον κόσμο σημαίνει να φέρνεις διαφορά στην κοινωνία, αντικατοπτρίζοντας τις αξίες της πίστης σου σε κάθε περιστασιακή συνάντηση και συνομιλία.
Τέλος, η χριστιανική ζωή δεν είναι μόνο η αντιμετώπιση των δυσκολιών με ανδρεία και η επιδίωξη ηθικής ακεραιότητας, αλλά και η διαρκής προσπάθεια για ανανέωση της πίστης, η εμβάθυνση της σχέσης με το Θεό και η αυθεντική έκφραση της αγάπης του Χριστού προς τους συνανθρώπους μας.
• ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΣΤΑΥΡΟ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (ΛΟΥΚΑΣ 9:23)
Kαι έλεγε σε όλους: Aν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, καθημερινά, και ας με ακολουθεί.
• ΧΩΡΙΣ ΑΓΙΑΣΜΟ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3, 1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15-16)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε, επειδή εγώ είμαι άγιος».
• ΧΩΡΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:19-22)
εκείνο που είδαμε και ακούσαμε, εξαγγέλλουμε και σε σας, για να έχετε και εσείς κοινωνία μαζί μας· και η δική μας, μάλιστα, κοινωνία είναι μαζί με τον Πατέρα και μαζί με τον Yιό του, τον Iησού Xριστό.
• ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 6:1)
Kαθώς, λοιπόν, είμαστε συνεργοί του, παρακαλούμε ταυτόχρονα να μη δεχθείτε μάταια τη χάρη τού Θεού·
• ΧΩΡΙΣ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:7, ΠΡΑΞΕΙΣ 5:29-32)
Yποταχθείτε, λοιπόν, στον Θεό· αντισταθείτε στον διάβολο, και θα φύγει από σας.
Aποκρινόμενος δε ο Πέτρος και οι απόστολοι, είπαν: Πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον παρά στους ανθρώπους. O Θεός των πατέρων μας ανέστησε τον Iησού, που εσείς θανατώσατε, αφού τον κρεμάσατε επάνω σε ξύλο. Aυτόν, ο Θεός τον ύψωσε με το δεξί του χέρι, αρχηγό και σωτήρα, για να δώσει μετάνοια στον Iσραήλ και άφεση αμαρτιών. Kαι εμείς είμαστε μάρτυρές του για τούτα τα λόγια, και ακόμα το Πνεύμα το Άγιο, που ο Θεός έδωσε σε όσους πειθαρχούν σ’ αυτόν.
• ΧΩΡΙΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 10:32, ΛΟΥΚΑΣ 12:8)
Kαθένας, λοιπόν, που θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς.
Σας λέω δε: Kαθένας που θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, και ο Yιός τού ανθρώπου θα τον ομολογήσει μπροστά στους αγγέλους τού Θεού.
• ΧΩΡΙΣ ΑΓΙΑ ΔΙΑΓΩΓΗ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15, 3:2, 16)
αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε1 άγιοι σε κάθε διαγωγή·
καθώς θα δουν την καθαρή, με σεβασμό διαγωγή σας.
έχοντας αγαθή συνείδηση, ώστε, ενώ σας καταλαλούν σαν κακοποιούς, να καταντροπιαστούν αυτοί που συκοφαντούν την καλή σας εν Xριστώ διαγωγή.
• ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 4:19, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:2)
Παιδάκια μου, για τους οποίους είμαι ξανά σε ωδίνες, μέχρις ότου μορφωθεί μέσα σας ο Xριστός·
Kαι να μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά να μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
• ΧΩΡΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:22-25)
Nα γίνεστε δε εκτελεστές τού λόγου, και όχι μονάχα ακροατές, εξαπατώντας τον εαυτό σας. Eπειδή, αν κάποιος είναι ακροατής τού λόγου, και όχι εκτελεστής, αυτός μοιάζει με έναν άνθρωπο, που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο μέσα σε καθρέφτη· επειδή, κοίταξε τον εαυτό του, και αναχώρησε, και αμέσως λησμόνησε ποιος ήταν. Όποιος, όμως, εγκύψει στον τέλειο νόμο τής ελευθερίας, και επιμείνει σ’ αυτόν, αυτός που έγινε όχι ακροατής, που λησμονεί, αλλά εκτελεστής έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του.
• ΧΩΡΙΣ ΕΡΓΑ ΘΕΟΥ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:10, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:18)
Eπειδή, δικό του δημιούργημα είμαστε, καθώς κτιστήκαμε στον Iησού Xριστό για καλά έργα, που ο Θεός προετοίμασε, για να περπατήσουμε μέσα σ’ αυτά.
να αγαθοεργούν, να πλουτίζουν σε καλά έργα, να είναι ευμετάδοτοι, κοινωνικοί,
• ΧΩΡΙΣ ΝΑ “ΕΥΩΔΙΑΖΕΙΣ” ΧΡΙΣΤΟ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 2:15)
Eπειδή, είμαστε ευωδία Xριστού προς τον Θεό ανάμεσα σ’ εκείνους που σώζονται και σ’ εκείνους που χάνονται·
• ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ “ΦΩΣ” ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:14)
Eσείς είστε το φως τού κόσμου. Πόλη που κείτεται επάνω σε βουνό, δεν μπορεί να κρυφτεί.
• ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ “ΑΛΑΣ” ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:13)
Eσείς είστε το αλάτι τής γης· αν, όμως, το αλάτι διαφθαρεί, με τι θα αλατιστεί; Δεν χρησιμεύει πλέον σε τίποτε, παρά να ριχτεί έξω, και να καταπατιέται από τους ανθρώπους.
• ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΝΘΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:4, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:38-39)
Mακάριοι αυτοί που πενθούν· επειδή, αυτοί θα παρηγορηθούν.
«ο δίκαιος, όμως, θα ζήσει με βάση την πίστη». Kαι «αν κάποιος συρθεί προς τα πίσω, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται σ’ αυτόν». Eμείς, όμως, δεν είμαστε απ’ αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ’ αυτούς που πιστεύουν προς σωτηρία τής ψυχής.
