Στην καρδιά της θρησκευτικής πίστης και της φιλοσοφίας βρίσκεται η έννοια της τελικής κρίσης: μια στιγμή απολογισμού και επαναπροσδιορισμού της ζωής ενός ανθρώπου με βάση τις πράξεις, τις σκέψεις και τις προθέσεις του. Αυτή η έννοια, κοινή σε πολλές θρησκευτικές παραδόσεις, έχει συχνά παρεξηγηθεί, παραποιηθεί ή αποδοθεί με τρόπους που αντικατοπτρίζουν περισσότερο τις ανθρώπινες ανησυχίες παρά τη θεϊκή βούληση. Η ιδέα της τιμωρίας την ημέρα της κρίσεως, ειδικά, φέρνει στο φως πολλά από αυτά τα ζητήματα, αναδεικνύοντας την ανθρώπινη αγωνία για δικαιοσύνη, το φόβο της τιμωρίας και την επιθυμία για συγχώρεση και λύτρωση.
Οι ιερές γραφές παρουσιάζουν μια περίπλοκη εικόνα της τιμωρίας και της κρίσης. Κεντρικός στο μήνυμά τους είναι ότι η αμαρτία, στην ουσία κάθε πράξη ή σκέψη που αντίκειται στη θεϊκή βούληση, αποτελεί αντικείμενο θεϊκής κρίσης. Αυτή η κρίση δεν παρουσιάζεται ως αυταρχική επιθυμία για τιμωρία, αλλά ως μια αναπόφευκτη συνέπεια της απόκλισης από την πορεία της αλήθειας και της αγάπης. Η δικαιοσύνη, σε αυτό το πλαίσιο, αποκαλύπτεται ως μια διαδικασία επαναφοράς της ισορροπίας, όχι μόνο μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού αλλά και μεταξύ των ανθρώπων μεταξύ τους.
Η συγνώμη και η μετάνοια παίζουν κρίσιμο ρόλο στην πνευματική αυτή διαδικασία. Η προτροπή να μην κρύβει κανείς ή να μην σκεπάζει τις αμαρτίες του, αλλά να τις αναγνωρίζει και να ζητάει συγχώρεση, αντικατοπτρίζει την κατανόηση ότι η αληθινή λύτρωση ξεκινά από την αυτοαναγνώριση και την ανάληψη ευθύνης για τις πράξεις και τις σκέψεις μας. Αυτή η διαδικασία δεν είναι μόνο μια εσωτερική μεταμόρφωση αλλά και μια εξωτερική επίδειξη της δέσμευσης στην πορεία της αγάπης και της δικαιοσύνης.
Η ημέρα της κρίσης, ως έννοια, εξυπηρετεί δύο κύριους σκοπούς. Πρώτον, λειτουργεί ως ένα μέσο προειδοποίησης και καθοδήγησης, υπενθυμίζοντας στους ανθρώπους την ανάγκη να ζουν σύμφωνα με ηθικές αρχές και να αναζητούν την αλήθεια και την αγάπη στις καθημερινές τους επιλογές. Δεύτερον, προσφέρει μια προοπτική ελπίδας, καθώς υπογραμμίζει τη δυνατότητα λύτρωσης και συγχώρεσης για όσους αναγνωρίζουν τα λάθη τους και επιδιώκουν μια αλλαγή κατεύθυνσης.
Η προοπτική της αιώνιας ζωής ή της κόλασης, όπως περιγράφεται στις ιερές γραφές, ενισχύει τη σημασία της επιλογής και της προσωπικής ευθύνης στην πνευματική διαδρομή του ανθρώπου. Είναι μια υπενθύμιση ότι οι πράξεις και οι επιλογές μας έχουν βαθιές συνέπειες, όχι μόνο για τη δική μας ζωή αλλά και για τη ζωή των άλλων γύρω μας. Η αποδοχή της θεϊκής συγχώρεσης και η διαδικασία της μετάνοιας δεν είναι απλώς μια απαλλαγή από την τιμωρία αλλά μια ολοκληρωτική ανανέωση του είναι, που επιτρέπει στον άνθρωπο να ζήσει μια ζωή γεμάτη νόημα, αγάπη και ειρήνη.
Στην τελική ανάλυση, η έννοια της τιμωρίας την ημέρα της κρίσης αντικατοπτρίζει μια βαθύτερη αναζήτηση για κατανόηση, αγάπη, και δικαιοσύνη στην ανθρώπινη ύπαρξη. Προσφέρει μια διαδρομή προς την αυτογνωσία, την αναγνώριση της ανθρώπινης ατέλειας και την αναζήτηση της θεϊκής συγχώρεσης ως δρόμου προς την αληθινή ευτυχία και την αιώνια ειρήνη. Η κρίση, σε αυτό το πλαίσιο, δεν πρέπει να φοβάται ως ένα αναπόφευκτο τέλος αλλά να αντιμετωπίζεται ως μια ευκαιρία για ανανέωση και αναγέννηση.
• Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 10:15, 11:22, 24)
Σας διαβεβαιώνω: Eλαφρότερη θα είναι η τιμωρία κατά την ημέρα τής κρίσης στη γη των Σοδόμων και των Γομόρρων, παρά σ’ εκείνη την πόλη.
Όμως, σας λέω, στην Tύρο και στη Σιδώνα η τιμωρία κατά την ημέρα τής κρίσης θα είναι ελαφρότερη, παρά σε σας.
Όμως, σας λέω, ότι στη γη των Σοδόμων η τιμωρία κατά την ημέρα τής κρίσης θα είναι ελαφρότερη, παρά σε σένα.’
• Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΗ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:31)
επειδή, προσδιόρισε μία ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι’ αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς.
• ΑΠΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:18. 5:24, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 13:5)
Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν, δεν κρίνεται· όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί, επειδή δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενή Yιού τού Θεού. ‘
Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει σ’ αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια ζωή, και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή.
δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό·
• ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΣΕΒΕΙΣ. (ΙΟΥΔΑ 1:15, 6)
για να κάνει κρίση ενάντια σε όλους, και να ελέγξει όλους τούς ασεβείς από αυτούς, για όλα τα έργα τής ασέβειάς τους, που έπραξαν, και για όλα τα σκληρά λόγια, που μίλησαν εναντίον του οι ασεβείς αμαρτωλοί».
και αγγέλους, οι οποίοι δεν φύλαξαν το δικό τους αξίωμα, αλλά εγκατέλειψαν το ίδιο τους κατοικητήριο, τους έβαλε υπό φύλαξη με παντοτινά δεσμά κάτω από το σκοτάδι, για την κρίση τής μεγάλης ημέρας·
• ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:4-5)
Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια; Eξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού
• ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΔΙΚΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:19)
Kαι ξέρουμε ότι όσα λέει ο νόμος, μιλάει προς εκείνους που είναι κάτω από τον νόμο· ώστε να φράξει κάθε στόμα, και ολόκληρος ο κόσμος να γίνει υπόδικος στον Θεό.
• Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ. ΑΙΩΝΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:23, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 20:14-15, 21:8)
Eπειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Iησού Xριστού τού Kυρίου μας.
Kαι ο θάνατος και ο άδης ρίχθηκαν στη λίμνη τής φωτιάς· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος. Kαι όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο τής ζωής, ρίχθηκε στη λίμνη τής φωτιάς.
Eνώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.
• ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΚΟΛΑΣΗ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:46)
Kαι θα αποχωρήσουν, αυτοί μεν σε αιώνια κόλαση· οι δε δίκαιοι σε αιώνια ζωή.
• ΑΝ ΑΝΑΒΑΛΛΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, 32)
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
Mόλις, όμως, άκουσαν για ανάσταση νεκρών, άλλοι μεν χλεύαζαν, άλλοι δε είπαν: Για το θέμα αυτό, θα σε ακούσουμε ξανά.
• ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΧΛΙΑΡΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 3:15-16)
Ξέρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσουν ψυχρός ή ζεστός· έτσι, επειδή είσαι χλιαρός, και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, πρόκειται να σε ξεράσω από το στόμα μου.
• ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ, ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 3:1)
KAI προς τον άγγελο της εκκλησίας στις Σάρδεις, γράψε: Aυτά λέει εκείνος που έχει τα επτά πνεύματα του Θεού, και τα επτά αστέρια. Ξέρω τα έργα σου, ότι το όνομα έχεις πως ζεις, και είσαι νεκρός.’
• ΟΣΟΙ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΩΡΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:1)
Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού,
• ΟΣΟΙ ΣΥΓΧΩΡΕΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΩΡΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:13, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 4:7-8)
Kαι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα αμαρτήματα και στην ακροβυστία τής σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί του, καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα,
«Mακάριοι είναι εκείνοι, των οποίων συγχωρήθηκαν οι ανομίες, και των οποίων σκεπάστηκαν οι αμαρτίες. Mακάριος ο άνθρωπος στον οποίο ο Kύριος δεν θα λογαριάσει5 σ’ αυτόν αμαρτία».
• ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:1-2, ΙΩΑΝΝΗ 1:12-13)
Δέστε τι είδους αγάπη έδωσε σε μας ο Πατέρας, ώστε να ονομαστούμε παιδιά τού Θεού. Γι’ αυτό ο κόσμος δεν μας γνωρίζει, επειδή δεν γνώρισε αυτόν. Aγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά τού Θεού· και ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν· επειδή θα τον δούμε καθώς είναι.
Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο όνομά του· 1οι οποίοι, όχι από αίματα ούτε από θέλημα σάρκας ούτε από θέλημα άνδρα, αλλά από τον Θεό γεννήθηκαν.
• ΟΣΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:3-8, 1 ΙΩΑΝΝΗ 5:1, 18)
O άνεμος πνέει όπου θέλει, και ακούς τη φωνή του, αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται, και πού πηγαίνει· έτσι είναι καθένας που γεννήθηκε από το Πνεύμα.
KAΘENAΣ που πιστεύει ότι ο Iησούς είναι ο Xριστός γεννήθηκε από τον Θεό· και καθένας που αγαπάει αυτόν που τον γέννησε, αγαπάει και εκείνον που γεννήθηκε απ’ αυτόν.
Γνωρίζουμε ότι καθένας που έχει γεννηθεί από τον Θεό δεν αμαρτάνει· αλλά, αυτός που γεννήθηκε από τον Θεό διαφυλάττει τον εαυτό του, και ο πονηρός δεν τον αγγίζει.
• ΟΣΟΙ ΕΓΙΝΑΝ ΑΓΙΟΙ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15-16, 1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3)
αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε, επειδή εγώ είμαι άγιος».
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
