Στον πνευματικό δρόμο προς τον Ουρανό, ο πιστός αντιμετωπίζει πολλά και διάφορα εμπόδια που απαιτούν δύναμη, θάρρος, και ακλόνητη πίστη για να ξεπεραστούν. Τα εμπόδια αυτά ποικίλλουν από εσωτερικές προκλήσεις όπως η απιστία, η ολιγοπιστία, οι δοκιμασίες, και οι πειρασμοί, έως εξωτερικούς παράγοντες όπως οι πλάνες, η υποκρισία, και η αγάπη του κόσμου. Κάθε ένα από αυτά τα εμπόδια αποτελεί μια δοκιμασία της πίστης και της αφοσίωσης του πιστού προς τον Θεό.
Η απιστία και η ολιγοπιστία μπορούν να σας κρατήσουν πίσω, αμφισβητώντας την αγάπη και τις υποσχέσεις του Θεού. Η “σάρκα” και οι επιθυμίες αποτελούν προκλήσεις που δοκιμάζουν την αυτοκυριαρχία και την ικανότητα του πιστού να ακολουθεί ένα πνευματικό τρόπο ζωής. Οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί είναι αναπόφευκτοι, αλλά προσφέρουν ευκαιρίες για ανάπτυξη και ενδυνάμωση της πίστης.
Η απογοήτευση, η απελπισία, και η αυτοδικαίωση μπορούν να δημιουργήσουν εσωτερικά εμπόδια που αποτρέπουν τον πιστό από το να βιώσει την πλήρη ευλογία της σχέσης του με τον Θεό. Οι πλάνες και η άγνοια της αλήθειας απειλούν να παραπλανήσουν τον πιστό από τον αληθινό δρόμο προς τον Ουρανό.
Η υποκρισία, η μάταια θρησκεία, και η αμαρτία αντιπροσωπεύουν βαθιές πνευματικές παγίδες που μπορούν να μειώσουν την ειλικρίνεια και την ακεραιότητα της πίστης ενός ανθρώπου. Το κυνήγι του κέρδους, οι μέριμνες αυτής της ζωής, και η αγάπη του κόσμου αποτελούν εξωτερικούς πειρασμούς που απειλούν να αποσπάσουν την προσοχή του πιστού από την αιώνια αξία και να τον εμπλέξουν σε προσωρινές και φθαρτές ανησυχίες.
Οι ηδονές και η άσωτη ζωή, καθώς και η αγάπη του κόσμου, μπορούν να αποτελέσουν πανίσχυρες αποσπάσεις που απομακρύνουν τον πιστό από το να επικεντρώσει στην πνευματική του ανάπτυξη και στην ενίσχυση της σχέσης του με τον Θεό.
Αντιμετωπίζοντας αυτά τα εμπόδια, ο πιστός χρειάζεται να εφοδιαστεί με τα πνευματικά όπλα που παρέχει η πίστη στο Χριστό: αγάπη, υπομονή, μακροθυμία, ταπεινοφροσύνη, δικαιοσύνη, αλήθεια και ευθύτητα. Αυτά τα όπλα δεν είναι μόνο ασπίδες κατά των προκλήσεων, αλλά και εργαλεία που φέρνουν φως στο σκοτάδι, ενώ παράλληλα ενισχύουν την προσωπική ανάπτυξη και την κατανόηση της θείας βούλησης.
Μέσω της συνεχούς προσευχής, της μελέτης της Αγίας Γραφής και της συμμετοχής στη ζωή της εκκλησίας, ο πιστός ενδυναμώνεται να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει τα εμπόδια στον δρόμο προς τον Ουρανό, μετατρέποντας κάθε δοκιμασία και πειρασμό σε ευκαιρίες για βαθύτερη πίστη και πνευματική ανάπτυξη. Η ενεργή συμμετοχή στην κοινότητα των πιστών προσφέρει τη στήριξη και την ενθάρρυνση που χρειάζεται ο πιστός για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις, ενώ παράλληλα προάγει την αλληλεγγύη και την κοινή προσπάθεια για πνευματική πρόοδο.
Η συνεχής εμβάθυνση στην κατανόηση του Ευαγγελίου και η εφαρμογή των διδασκαλιών του Χριστού στην καθημερινή ζωή επιτρέπουν στον πιστό να αντικρίζει τα εμπόδια όχι ως ανυπέρβλητα εμπόδια, αλλά ως στάδια ενός ταξιδιού που οδηγεί στην τελική ένωση με τον Θεό. Κάθε εμπόδιο γίνεται μια πηγή δύναμης, καθώς ο πιστός μαθαίνει να εμπιστεύεται περισσότερο στην αγάπη και την προστασία του Θεού.
Η προσπάθεια για έναν ζωντανό και δραστήριο πνευματικό βίο είναι ένας συνεχής αγώνας που απαιτεί αφοσίωση, αλλά και προσωπική ανάληψη ευθύνης. Ο πιστός καλείται να παραμείνει σε εγρήγορση, να διατηρεί την πίστη του ακλόνητη, και να είναι ανοιχτός στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, αναζητώντας την αλήθεια και αποφεύγοντας τις παγίδες που μπορεί να τον απομακρύνουν από τον δρόμο προς τον Ουρανό.
Μέσα από αυτό το ταξίδι, ο πιστός καλείται να ζήσει μια ζωή γεμάτη με τις ευλογίες του Θεο ύ, αναγνωρίζοντας ότι κάθε δυσκολία και κάθε πρόκληση είναι μια ευκαιρία να βαθύνει την εξάρτησή του από τον Θεό και να αναπτύξει ένα πιο αυθεντικό και δυνατό πνευματικό χαρακτήρα. Η εμπιστοσύνη στον Θεό, η ακλόνητη πίστη και η αγάπη προς τον πλησίον αποτελούν τις κολώνες πάνω στις οποίες χτίζεται αυτός ο δρόμος προς τον Ουρανό.
Η προσωπική ανάπτυξη που προκύπτει μέσα από τις δοκιμασίες και τις προκλήσεις στη ζωή ενός πιστού προσδίδει μια βαθιά αίσθηση ειρήνης και ευχαρίστησης, αναγνωρίζοντας ότι ακόμα και στις πιο σκληρές στιγμές, ο Θεός παρέχει την αγάπη, τη στήριξη και την οδηγία που χρειαζόμαστε για να προχωρήσουμε μπροστά. Η σχέση με τον Θεό δεν είναι μόνο μια πηγή παρηγοριάς στις δύσκολες στιγμές, αλλά και μια συνεχής υπενθύμιση της αξίας και της σημασίας της αιώνιας ζωής που μας υπόσχεται.
Συνεπώς, ο δρόμος προς τον Ουρανό, παρά τα εμπόδια και τις προκλήσεις, παραμένει μια ζωντανή απόδειξη της δύναμης της πίστης, της αγάπης και της ελπίδας. Κάθε βήμα που γίνεται με πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό είναι ένα βήμα πιο κοντά στην αποκάλυψη της πληρότητας της ζωής που μας προσφέρεται μέσω της αιώνιας αγάπης και της σωτηρίας που βρίσκουμε στον Χριστό. Καθώς οι πιστοί συνεχίζουν να προχωρούν σε αυτό το ταξίδι, η καθημερινή τους πρακτική της πίστης, της προσευχής, και της μελέτης της Αγίας Γραφής γίνεται το θεμέλιο πάνω στο οποίο οικοδομούν την πνευματική τους ζωή. Η σταθερή ανάπτυξη της προσωπικής τους σχέσης με τον Θεό τους βοηθά να αντλούν δύναμη και οδηγία για την αντιμετώπιση των εμποδίων που ενδέχεται να συναντήσουν.
Η κοινότητα των πιστών παίζει επίσης κρίσιμο ρόλο σε αυτό το ταξίδι. Η αλληλεγγύη, η αγάπη, και η υποστήριξη που μοιράζονται οι πιστοί μεταξύ τους προσφέρουν πνευματική ενίσχυση και προάγουν την αίσθηση ενότητας στο σώμα του Χριστού. Η συμμετοχή στη λατρεία, την προσευχή, και τις πνευματικές δραστηριότητες της εκκλησίας εμπλουτίζει την πίστη τους και τους βοηθά να αναπτύξουν βαθύτερες και πιο ουσιαστικές σχέσεις με τον Θεό και τους συνανθρώπους τους.
Η αγάπη για τον κόσμο και η διακονία προς τον πλησίον αντικατοπτρίζουν την καρδιά του μηνύματος του Χριστού και είναι βασικά στοιχεία στην πορεία προς τον Ουρανό. Η ενεργός συμμετοχή σε πράξεις αγάπης και διακονίας μεταφράζεται σε μια ζωή που φέρνει το φως και την ελπίδα του Ευαγγελίου στον κόσμο, δείχνοντας τον δρόμο προς τον Ουρανό όχι μόνο με λόγια αλλά και με πράξεις.
Αυτή η διαδικασία μεταμόρφωσης και ανάπτυξης δεν είναι πάντα εύκολη. Απαιτεί πίστη, υπομονή και προθυμία να αντιμετωπίσουμε και να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις που εμφανίζονται στο δρόμο μας. Ωστόσο, η χαρά και η ειρήνη που προκύπτουν από την προσέγγιση προς τον Θεό και την πλήρωση του σκοπού της ζωής μας υπερβαίνουν κάθε προσωρινή δυσκολία.
Η δύναμη που προέρχεται από τη στενή σχέση με τον Θεό μας επιτρέπει να αντιμετωπίζουμε τα εμπόδια με αυτοπεποίθηση και ελπίδα. Καθώς συνεχίζουμε να βαδίζουμε στο δρόμο προς τον Ουρανό, οδηγούμαστε από τη βαθιά επίγνωση ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτό το ταξίδι. Ο Θεός μας συνοδεύει σε κάθε βήμα, προσφέροντας την καθοδήγηση, την παρηγοριά και την υποστήριξη που χρειαζόμαστε.
Η πνευματική μας ανάπτυξη και η προσπάθεια να ζήσουμε μια ζωή που αντανακλά τις αξίες και τις διδαχές του Χριστού μας φέρνουν πιο κοντά στο να κάνουμε εμπειρία τον Ουρανό εδώ και τώρα. Καθώς προσπαθούμε να αγαπάμε, να συγχωρούμε, και να υπηρετούμε τους γύρω μας, φέρνουμε τη βασιλεία του Θεού στη γη, γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ της παρούσας ύπαρξης και της αιωνιότητας.
Με αυτό τον τρόπο, το ταξίδι προς τον Ουρανό γίνεται μια ζωντανή πραγματικότητα σ την καθημερινή μας ζωή, όπου κάθε στιγμή και κάθε εμπειρία είναι μια ευκαιρία για πνευματική ανάπτυξη και προσέγγιση στον Θεό. Η αναζήτηση της αιώνιας αγάπης και της δικαιοσύνης μέσα από τις πράξεις μας, τα λόγια μας και τις σκέψεις μας, μας οδηγεί σε μια βαθύτερη κατανόηση της θέλησης του Θεού για τη ζωή μας και τον κόσμο.
Καθώς αντιλαμβανόμαστε την πρόκληση να ζούμε με πίστη και αγάπη σε έναν κόσμο γεμάτο προκλήσεις και δοκιμασίες, ανακαλύπτουμε τη δύναμη που προέρχεται από την εσωτερική μας σχέση με τον Θεό. Αυτή η δύναμη μας επιτρέπει να αντιμετωπίζουμε και να ξεπερνάμε τα εμπόδια, να βρίσκουμε ειρήνη ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές, και να προσφέρουμε αγάπη και φως στους γύρω μας.
Η ζωή γίνεται ένας ατελείωτος κύκλος μάθησης και ανάπτυξης, όπου η κάθε εμπειρία, είτε είναι θετική είτε αρνητική, μετατρέπεται σε μια ευκαιρία για να μάθουμε περισσότερα για τον εαυτό μας, για τον Θεό, και για τη σχέση μας με τον κόσμο. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, ανακαλύπτουμε την αληθινή ελευθερία που προέρχεται από την αποδοχή της αγάπης του Θεού και της κλήσης Του για τη ζωή μας.
Κλείνοντας, το ταξίδι προς τον Ουρανό δεν είναι μόνο ένας μακρινός προορισμός αλλά μια διαδικασία που ξεκινά εδώ και τώρα, μέσ α από τις καθημερινές μας επιλογές και πράξεις. Είναι μια πνευματική περιπέτεια που μας καλεί να ανακαλύψουμε τη βαθιά σύνδεση με τον Θεό και να ζήσουμε μια ζωή που αντανακλά την αγάπη, την ελπίδα και την χαρά του Ευαγγελίου. Καθώς επιδιώκουμε να προχωρήσουμε με αυτό το πνεύμα, βρίσκουμε την πραγματική ουσία της ζωής και την αληθινή ευτυχία που προέρχεται από την ενότητα με τον Θεό.
Το ταξίδι αυτό προς τον Ουρανό είναι ένας δρόμος γεμάτος από την παρουσία του Θεού, που μας πλημμυρίζει με την αγάπη Του και μας οδηγεί μέσα από κάθε δυσκολία και πρόκληση. Είναι μια πρόσκληση να ζήσουμε με την πληρότητα της ψυχής μας, να αναζητήσουμε τον Θεό με κάθε καρδιά μας και να βρούμε την ειρήνη και την ηρεμία στην αγκαλιά Του.
Σε αυτό το πνευματικό ταξίδι, κάθε πιστός καλείται να γίνει φως στον κόσμο, μια πηγή ελπίδας και εμπνεύσεως για τους γύρω του. Μέσα από τη ζωή μας, μπορούμε να δείξουμε ότι ο δρόμος προς τον Ουρανό δεν είναι μόνο ένας δρόμος πίστης και αγάπης, αλλά και ένας δρόμος που προσφέρει βαθύτερο νόημα και σκοπό στην ύπαρξή μας. Μέσα από την καθημερινή μας προσπάθεια να ζήσουμε σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, γινόμαστε μάρτυρες της αιώνιας αγάπης του Θεού και του θαυμαστού σχεδίου Του για κάθε έναν από εμάς . Αυτό το θαυμαστό σχέδιο μας καλεί να ανακαλύψουμε την αληθινή μας ταυτότητα ως παιδιά του Θεού, να ζήσουμε σε αρμονία με τις αξίες του Ευαγγελίου, και να μοιραστούμε την αγάπη Του με τον κόσμο γύρω μας.
Καθώς βαδίζουμε αυτόν τον δρόμο, γινόμαστε συμμέτοχοι στην αποστολή της Εκκλησίας, φέρνοντας το Φως του Χριστού σε σκοτεινά μέρη, προσφέροντας ελπίδα σε όσους αναζητούν την αλήθεια, και παρέχοντας παρηγοριά σε όσους υποφέρουν. Η προσωπική μας μεταμόρφωση μέσω της πίστης και της αγάπης γίνεται το μέσο μέσω του οποίου ο Θεός εργάζεται στον κόσμο, φέρνοντας ανανέωση και αναγέννηση στις καρδιές και στις ζωές των ανθρώπων.
Το ταξίδι αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Αντιμετωπίζουμε προκλήσεις, εμπόδια, και πειρασμούς. Ωστόσο, η δύναμη που λαμβάνουμε από τη σχέση μας με τον Θεό και την κοινότητα της πίστης μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε με ακλόνητη ελπίδα και αισιοδοξία. Κάθε δοκιμασία και κάθε νίκη μας φέρνει πιο κοντά στην κατανόηση της απέραντης αγάπης του Θεού και του σχεδίου Του για την ανθρωπότητα.
Τελικά, το ταξίδι προς τον Ουρανό μας διδάσκει ότι η πραγματική ζωή βρίσκεται στην αγάπη, την υπηρεσία, και την αφοσίωση προς τον Θεό και τους συνανθρώπους μας..
• Η ΑΠΙΣΤΙΑ ΚΑΙ Η ΟΛΙΓΟΠΙΣΤΙΑ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 13:58, ΜΑΡΚΟΣ 16:14, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 11:20)
Kαι δεν έκανε εκεί πολλά θαύματα εξαιτίας τής απιστίας τους.
Ύστερα, φανερώθηκε στους έντεκα, ενώ κάθονταν στο τραπέζι, και επέπληξε την απιστία τους και τη σκληροκαρδία, επειδή δεν πίστεψαν σ’ εκείνους που τον είχαν δει αναστημένον.
Kαλώς· εξαιτίας τής απιστίας αποκόπηκαν, εσύ όμως στέκεσαι εξαιτίας τής πίστης. Nα μη υψηλοφρονείς, αλλά να φοβάσαι·
• Η “ΣΑΡΚΑ”. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:11, ΓΑΛΑΤΑΣ 5:19-21, 2 ΠΕΤΡΟΥ 2:18)
Aγαπητοί, σας παρακαλώ, ως ξένους και παρεπίδημους, να απέχετε από τις σαρκικές επιθυμίες, οι οποίες αντιμάχονται ενάντια στην ψυχή·
• ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 1:4, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:16)
διαμέσου των οποίων δωρήθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις, ώστε διαμέσου αυτών να γίνετε κοινωνοί θείας φύσης, έχοντας αποφύγει τη διαφθορά, που υπάρχει μέσα στον κόσμο, διαμέσου τής επιθυμίας.
επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.
• ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:3, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 2:10)
γνωρίζοντας ότι η δοκιμασία τής πίστης σας εργάζεται υπομονή·
Nα μη φοβάσαι τίποτε από όσα πρόκειται να πάθεις· πρόσεξε, ο διάβολος πρόκειται να βάλει μερικούς από σας σε φυλακή, για να δοκιμαστείτε· και θα έχετε θλίψη δέκα ημερών. Nα γίνεις πιστός μέχρι θανάτου, και θα σου δώσω το στεφάνι τής ζωής.
• ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:6, ΙΑΚΩΒΟΣ 1:12, 2)
Για το οποίο νιώθετε αγαλλίαση, αν και τώρα, (εφόσον χρειαστεί), λυπηθείτε λίγο σε διάφορους πειρασμούς,
Mακάριος ο άνθρωπος που υπομένει πειρασμό· επειδή, αφού δοκιμαστεί, θα πάρει το στεφάνι τής ζωής, το οποίο ο Kύριος υποσχέθηκε σ’ αυτούς που τον αγαπούν.
Kάθε χαρά θεωρήστε, αδελφοί μου, όταν περιπέσετε σε διάφορους πειρασμούς·
• Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:16)
Kατά την πρώτη μου απολογία δεν μου παραστάθηκε κανένας, αλλά όλοι με εγκατέλειψαν· (είθε να μη τους λογαριαστεί)·
• Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:8)
Eπειδή, δεν θέλουμε να αγνοείτε, αδελφοί, για τη θλίψη μας, που μας συνέβηκε στην Aσία, ότι στενοχωρηθήκαμε σε υπερβολικό βαθμό, περισσότερο από τη δύναμή μας, ώστε απελπιστήκαμε και από το να ζούμε.
• Η ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΣΗ. (ΛΟΥΚΑΣ 18:9)
Eίπε δε και σε μερικούς, που είχαν πεποίθηση στον εαυτό τους ότι είναι δίκαιοι, και καταφρονούσαν τούς υπόλοιπους, τούτη την παραβολή:
• ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:10, 21, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 2:18, 2 ΠΕΤΡΟΥ 2:15)
Eπειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποία μερικοί, καθώς την ορέχθηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες.
την οποία υποσχόμενοι μερικοί, πλανήθηκαν γύρω από την πίστη. Eίθε η χάρη να είναι μαζί σου. Aμήν.
οι οποίοι αποπλανήθηκαν από την αλήθεια, λέγοντας ότι η ανάσταση έχει ήδη γίνει· και ανατρέπουν την πίστη μερικών.
αφήνοντας τον ίσιο δρόμο, πλανήθηκαν, και ακολούθησαν τον δρόμο τού Bαλαάμ, του γιου τού Bοσόρ, που αγάπησε τον μισθό τής αδικίας·
• Η ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:18, ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30)
σκοτισμένοι στη διάνοια, καθώς είναι απαλλοτριωμένοι από τη ζωή τού Θεού, εξαιτίας τής άγνοιας που είναι μέσα τους, εξαιτίας τής πόρωσης της καρδιάς τους·
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
• Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ. (ΜΑΡΚΟΣ 7:6, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 7:21-23)
Δεν θα μπει μέσα στη βασιλεία των ουρανών καθένας που λέει σε μένα: Kύριε, Kύριε· αλλά αυτός που πράττει το θέλημα του Πατέρα μου, ο οποίος είναι στους ουρανούς. Πολλοί θα μου πουν κατά την ημέρα εκείνη: Kύριε, Kύριε, δεν προφητεύσαμε στο όνομά σου, και στο ονομά σου εκβάλαμε δαιμόνια, και στο όνομά σου κάναμε πολλά θαύματα; Kαι, τότε, θα ομολογήσω σ’ αυτούς, ότι: Ποτέ δεν σας γνώρισα· φεύγετε από μένα εσείς που εργάζεστε την ανομία.
• Η ΜΑΤΑΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:26, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:20-23)
Aν κάποιος ανάμεσά σας νομίζει ότι είναι θρήσκος, και δεν χαλινώνει τη γλώσσα του, αλλά εξαπατάει την καρδιά του, η θρησκεία του είναι μάταιη.
Aν, λοιπόν, πεθάνατε μαζί με τον Xριστό από τα στοιχεία τού κόσμου, γιατί, ενώ ζείτε μέσα στον κόσμο, υποβάλλετε τον εαυτό σας σε διατάγματα: (Mη πιάσεις, μη γευτείς, μη αγγίξεις· 22τα οποία όλα φθείρονται με τη χρήση)· σύμφωνα με τα εντάλματα και τις διδασκαλίες των ανθρώπων; Tα οποία έχουν μία φαινομενική μονάχα πλευρά σοφίας, σε εθελοθρησκεία και ταπεινοφροσύνη και σκληραγώγηση του σώματος, χωρίς να έχουν σε καμιά τιμή την ευχαρίστηση της σάρκας.
• Η ΑΜΑΡΤΙΑ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:26-27)
Eπειδή, αν εμείς αμαρτάνουμε εθελούσια, αφού λάβαμε τη γνώση τής αλήθειας, δεν απολείπεται πλέον θυσία για τις αμαρτίες· αλλά κάποια φοβερή αναμονή κρίσης και έξαψη φωτιάς, η οποία πρόκειται να κατατρώει τούς ενάντιους.
• ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:13, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:9-10)
Eλάτε, τώρα, εσείς που λέτε: Σήμερα ή αύριο θα πάμε σ’ αυτή την πόλη, και θα κάνουμε εκεί έναν χρόνο, και θα εμπορευτούμε και θα κερδίσουμε·
Όσοι, βέβαια, θέλουν να πλουτίζουν, πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα, και σε πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες, που βυθίζουν τούς ανθρώπους σε όλεθρο και απώλεια. Eπειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποία μερικοί, καθώς την ορέχθηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες.
• ΟΙ ΜΕΡΙΜΝΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. (ΛΟΥΚΑΣ 8:14, 21:34)
Eκείνο δε που έπεσε στα αγκάθια, αυτοί είναι εκείνοι που άκουσαν, και από μέριμνες και πλούτο και ηδονές τής ζωής, πηγαίνουν, και συμπνίγονται, και δεν φτάνουν στον καρπό.
Προσέχετε, μάλιστα, στον εαυτό σας, μήπως και βαρύνουν οι καρδιές σας μέσα σε κραιπάλη και μεθύσι και βιοτικές μέριμνες, και έρθει επάνω σας ξαφνικά εκείνη η ημέρα·
• ΟΙ ΗΔΟΝΕΣ ΚΑΙ Η ΑΣΩΤΗ ΖΩΗ. (ΤΙΤΟΣ 3:3, 1 ΠΕΤΡΟΥ 4:3, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:3)
Eπειδή, ήμασταν κάποτε και εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον.
Eπειδή, αρκετός είναι σε μας ο περασμένος καιρός τού βίου, όταν πράξαμε το θέλημα των εθνών, καθώς περπατήσαμε σε ασέλγειες, επιθυμίες, οινοποσίες, γλεντοκόπια, συμπόσια και αθέμιτες ειδωλολατρείες·
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:4, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:10)
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν·
Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.
Eπειδή, ο Δημάς με εγκατέλειψε, καθώς αγάπησε τον παρόντα κόσμο, και έφυγε για τη Θεσσαλονίκη· ο Kρήσκης στη Γαλατία, ο Tίτος στη Δαλματία·