Η επιλογή να ζήσεις για να αρέσεις στον Θεό είναι μια βαθιά προσωπική απόφαση που οδηγεί σε μια ζωή γεμάτη νόημα, σκοπό και αληθινή ευτυχία. Δεν είναι απλά ένας τρόπος ζωής αλλά μια πλήρης παράδοση στη θέληση του Θεού, αναζητώντας την καθοδήγησή Του σε κάθε βήμα και απόφαση. Η ζωή με σκοπό να αρέσεις στον Θεό δεν σημαίνει την απόρριψη της προσωπικής ευτυχίας ή την πλήρη άρνηση του εαυτού, αλλά την αναζήτηση ενός βαθύτερου και πιο ικανοποιητικού τρόπου ζωής που αντανακλά την αγάπη, την αγιότητα και τις αρετές που επιθυμεί ο Θεός για εμάς.
Ζώντας με αγιότητα και ευσέβεια, επιδιώκοντας να ευαρεστήσουμε το Θεό με τις πράξεις, τα λόγια και τις σκέψεις μας, ανοίγουμε τον δρόμο για την ευλογία και την παρουσία Του στη ζωή μας. Αποφεύγοντας την πορνεία, την πλεονεξία, και κάθε είδους ακαθαρσία, και αφιερώνοντας την καρδιά μας στον Θεό, δείχνουμε την αληθινή μας προσήλωση στις αξίες και τις διδαχές Του.
Η εργασία μας με ελπίδα στον Θεό και η προσπάθεια να ζούμε σε αρμονία με το Θείο φρόνημα, ακόμα και μέσα στον κόσμο, είναι σημαντικές για την αποφυγή του να συμμορφωνόμαστε με το φρόνημα του κόσμου. Η ταπεινότητα, η σωφροσύνη, και η ετοιμότητα να βοηθήσουμε τους ασθενέστερους είναι στοιχεία που δείχνουν μια ζωή που είναι συντονισμένη με τις διδαχές του Χριστού και τη βούληση του Θεού. Η πίστη μας μας καλεί να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις, τις θλίψεις και τα παθήματα ως ευκαιρίες ανάπτυξης, στερεώνοντας την εμπιστοσύνη μας στον Θεό και στην αγάπη Του.
Ο δρόμος προς τη βασιλεία των Ουρανών και η ακολουθία του Χριστού απαιτούν πειθαρχία, αγιασμό, υπηρεσία και υπακοή προς τον Θεό, καθώς και επιμονή και νίκη επί των δοκιμασιών με τη διατήρηση της πίστης μας μέχρι το τέλος. Η πρόκληση να ζούμε έτσι ώστε να αρέσουμε στον Θεό απαιτεί συνεχή αυτοαξιολόγηση, αλλαγή και αφοσίωση στα έργα του Θεού, τα οποία έχουν σχεδιαστεί για την αγιότητα, την υπηρεσία και το καλό της κοινότητας.
Αυτός ο τρόπος ζωής δεν είναι πάντα εύκολος και μπορεί να φέρει αντιδράσεις ή καταστάσεις που δοκιμάζουν την πίστη και την αφοσίωσή μας. Ωστόσο, η βαθιά εμπιστοσύνη στον Θεό και η προσήλωση στην αγάπη και τη διδασκαλία του Χριστού μας παρέχουν την απαραίτητη δύναμη για να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία και να βρούμε την αληθινή ευτυχία και ειρήνη που προσφέρει η ζωή, σύμφωνη με το θέλημα του Θεού.
Καθώς συνεχίζουμε το πνευματικό μας ταξίδι, ας έχουμε ως βασικό μας στόχο να ζούμε με τρόπο που να αρέσει στον Θεό, μετατρέποντας κάθε στιγμή και κάθε πράξη σε μια ευκαιρία για να εκφράσουμε την αγάπη μας προς Εκείνον και την προθυμία μας να τον υπηρετούμε. Ας ενθυμούμαστε ότι το να αρέσουμε στο Θεό δεν περιορίζεται μόνο στις στιγμές λατρείας ή στην προσωπική μας προσευχή, αλλά εκτείνεται σε κάθε πτυχή της ζωής μας: στην εργασία μας, στις σχέσεις μας, στις προκλήσεις και στις αποφάσεις μας.
Ας αναζητούμε τη σοφία και την καθοδήγηση του Θεού μέσα από την Αγία Γραφή, ας είμαστε ανοιχτοί στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, και ας είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε τις αλλαγές που απαιτούνται για να περπατήσουμε πιο στενά με τον Θεό. Ας είμαστε επίσης πρόθυμοι να είμαστε φως στον κόσμο, αντανακλώντας την αγάπη, την ελπίδα και την αλήθεια του Ευαγγελίου με τη ζωή μας.
Καθώς προχωράμε, ας έχουμε ως κίνητρο την αγάπη μας για τον Θεό και την επιθυμία μας να ζούμε μια ζωή που Τον τιμά. Ας εμπιστευόμαστε στην αγάπη Του και στη διακυβέρνησή Του για τη ζωή μας, γνωρίζοντας ότι η δική Του οδός είναι πάντα η καλύτερη. Και ας αφήσουμε τον ίδιο τον ζωντανό Θεό να είναι το κέντρο της ύπαρξής μας, καθοδηγώντας κάθε βήμα που κάνουμε προς μια πληρέστερη, πιο ικανοποιητική και πιο αληθινά ευλογημένη ζωή.
Στην πορεία προς την πληρότητα αυτής της ζωής, ας αναγνωρίσουμε τη σημασία της κοινότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ των πιστών. Η στήριξη, η προσευχή και η ενθάρρυνση του ενός για τον άλλον είναι κρίσιμες για την αντοχή μας στις προκλήσεις και στην αντιμετώπιση των πειρασμών. Μέσα από την αδελφοσύνη, ενισχύουμε την πίστη μας και διευρύνουμε την κατανόηση μας για την αγάπη και την πρόνοια του Θεού.
Ας αναζητήσουμε τρόπους για να υπηρετήσουμε τους άλλους, αναγνωρίζοντας ότι μέσω της υπηρεσίας προς τους ανθρώπους γύρω μας, υπηρετούμε τον ίδιο τον Θεό. Η προσφορά αγάπης, χρόνου και πόρων σε εκείνους που έχουν ανάγκη είναι μια ισχυρή έκφραση της ζωής που αρέσει στο Θεό και αντανακλά την αλτρουιστική αγάπη του Χριστού.
Στην προσπάθειά μας να ζούμε μια ζωή που αρέσει στον Θεό, ας θυμόμαστε την αξία της ταπεινοφροσύνης και της συνεχούς αναζήτησης της βούλησης του Θεού. Η πίστη μας δεν πρέπει να είναι στατική αλλά δυναμική, ανοιχτή στη μεταμόρφωση και την ανανέωση που έρχεται από τη σχέση μας με τον Θεό και τη συμμετοχή μας στην κοινότητα της πίστης.
Τέλος, ας επιδιώκουμε να διατηρούμε ένα πνεύμα ευγνωμοσύνης για όλες τις ευλογίες που έχουμε λάβει από τον Θεό, μεταχειριζόμενοι κάθε μέρα και κάθε ευκαιρία ως ένα δώρο για να αναπτυχθούμε, να αγαπήσουμε και να υπηρετήσουμε περισσότερο. Η ευγνωμοσύνη μας για τη ζωή και τις ευλογίες του Θεού μπορεί να μεταμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο και να μας εμπνεύσει να ζούμε με μεγαλύτερη προσοχή, αγάπη και ελπίδα.
Μέσα σε αυτό το πνεύμα ευγνωμοσύνης και αφοσίωσης, μπορούμε να βρούμε τη δύναμη να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες, να ξεπερνάμε τους πειρασμούς και να προχωράμε με σιγουριά προς τα εμπρός, γνωρίζοντας ότι ο Θεός μας καθοδηγεί και μας στηρίζει σε κάθε βήμα.
Η ζωή για να αρέσουμε στο Θεό δεν είναι ένας εύκολος δρόμος, αλλά είναι γεμάτος με αληθινή ειρήνη, χαρά και τη βαθιά ευλογία του να γνωρίζουμε ότι ζούμε σύμφωνα με τον σκοπό για τον οποίο μας δημιούργησε. Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Χριστού, ας αγκαλιάσουμε τις αξίες του Ευαγγελίου, και ας δεσμευτούμε να ζήσουμε κάθε μέρα με το βλέμμα στραμμένο προς τον Θεό, επιδιώκοντας να Του αρέσουμε σε ό,τι κάνουμε.
Καθώς επιδιώκουμε να ζήσουμε ζωή που αρέσει στον Θεό, ας θυμόμαστε τη σημασία της προσωπικής μας σχέσης με Εκείνον. Αυτή η σχέση δεν βασίζεται σε έναν κατάλογο απαιτήσεων ή σε μια λίστα καλών πράξεων, αλλά σε μια αληθινή καρδιακή σύνδεση που εκφράζεται μέσω της αγάπης, της εμπιστοσύνης και της πίστης. Ας αναζητήσουμε λοιπόν να βαθύνουμε αυτή τη σχέση με κάθε δυνατό τρόπο, μέσω της προσευχής, της μελέτης της Αγίας Γραφής, της συμμετοχής στη λατρεία και στην κοινότητα της εκκλησίας, και μέσω της ενεργού υπηρεσίας προς τους άλλους.
Ας είμαστε επίσης προσεκτικοί στο να ακούμε και να ανταποκρινόμαστε στη φωνή του Θεού στη ζωή μας. Μπορεί να μιλάει μέσω των συνθηκών, μέσω των ανθρώπων γύρω μας, ή μέσω του Άγιου Πνεύματος στην καρδιά μας. Ας είμαστε ανοιχτοί στην καθοδήγησή Του και πρόθυμοι να ακολουθήσουμε την οδό που μας υποδεικνύει, ακόμη κι όταν αυτό σημαίνει αλλαγές στα σχέδιά μας ή στην κατεύθυνση της ζωής μας.
Ας ζούμε τις ζωές μας με γνώμονα όχι μόνο τις δικές μας επιθυμίες ή στόχους, αλλά το πώς μπορούμε να ανταποκριθούμε στην αγάπη και την κλήση του Θεού. Η πραγματική ευτυχία και ικανοποίηση δεν βρίσκονται στο να επιτυγχάνουμε τι θέλουμε. Ας καλλιεργήσουμε μια σχέση βαθιάς εμπιστοσύνης και αφοσίωσης στον Θεό, παραδίδοντας σ’ Εκείνον όχι μόνο τις χαρές και τις επιτυχίες μας αλλά και τις ανησυχίες, τις αποτυχίες και τους φόβους μας. Μέσα από την ανοιχτή και ειλικρινή προσευχή, μπορούμε να αναπτύξουμε μια πιο ουσιαστική κατανόηση της αγάπης του Θεού για εμάς, μαθαίνοντας να βλέπουμε τη ζωή μέσα από τα μάτια Του και να ανταποκρινόμαστε με ευγνωμοσύνη και υπομονή στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.
Ας προσπαθήσουμε επίσης να είμαστε αλληλέγγυοι προς τους γύρω μας, κοινοποιώντας την αγάπη και την ελπίδα που έχουμε βρει στον Χριστό. Μέσω της ενσυναίσθησης, της βοήθειας και της στήριξης στις δύσκολες στιγμές, μπορούμε να γίνουμε ένα φως για εκείνους που αναζητούν την παρηγοριά και τη σωτηρία.
Ο δρόμος της αρεσκείας στο Θεό δεν είναι πάντα ξεκάθαρος ή εύκολος, αλλά με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, την καθοδήγηση της Αγίας Γραφής και την υποστήριξη της κοινότητας των πιστών, μπορούμε να βρούμε την οδό μας. Ας παραμείνουμε προσηλωμένοι στην πίστη, ανοιχτοί στη μεταμόρφωση και πρόθυμοι να ακολουθήσουμε τη βούληση του Θεού, ζώντας με έναν τρόπο που όχι μόνο μας φέρνει πιο κοντά σ’ Εκείνον αλλά και εμπνέει τους άλλους να ε ξεκινήσουν το δικό τους πνευματικό ταξίδι.
Η αρεσκεία στον Θεό δεν είναι μια στατική κατάσταση αλλά μια δυναμική διαδικασία ανανέωσης και αυτο-ανακάλυψης. Κάθε νέα μέρα μας φέρνει ευκαιρίες να εφαρμόσουμε τις διδαχές του Χριστού στην καθημερινότητά μας, να αγαπήσουμε περισσότερο, να κατανοήσουμε βαθύτερα και να υπηρετήσουμε με μεγαλύτερη αφοσίωση. Ας βρούμε τη δύναμη στην προσευχή, την παρηγοριά στην πίστη και την καθοδήγηση στην Αγία Γραφή, ενώ πορευόμαστε μαζί με τον Θεό σε κάθε πρόκληση και χαρά.
Μέσα από την αλληλεγγύη, την υπομονή και την ανθεκτικότητα, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις θλίψεις και τις δοκιμασίες της ζωής, αναγνωρίζοντας τις ως ευκαιρίες για πνευματική ανάπτυξη και βαθύτερη εμπειρία της αγάπης του Θεού. Η αρεσκεία στον Θεό μας ενθαρρύνει να ζήσουμε με ειλικρίνεια, ακεραιότητα και αλήθεια, αφήνοντας το φως της πίστης μας να λάμψει σε κάθε γωνιά της ζωής μας και να αγγίξει τις καρδιές εκείνων γύρω μας.
Ας αναλάβουμε την υποχρέωση να ζούμε καθημερινά για να αρέσουμε στον Θεό, αναζητώντας την καθοδήγηση και τη στήριξή Του σε κάθε βήμα του δρόμου. Με αυτή την προσήλωση, η ζωή μας μπορεί να γίνει ένα μοναδικό ταξίδι προς την ανακάλυψη του πλούτου και τη ς βαθύτερης σημασίας που κρύβει η σχέση μας με τον Θεό. Ας είμαστε πρόθυμοι να ακούσουμε τη φωνή Του, να ακολουθήσουμε την καρδιά Του, και να εφαρμόσουμε τη βούλησή Του στη ζωή μας. Ας αναγνωρίσουμε την ανεκτίμητη αξία της αγάπης και της συγχωρητικότητας, διδάσκοντας και μαθαίνοντας μέσα από τις προκλήσεις, ενώ προχωρούμε με εμπιστοσύνη και ελπίδα.
Η πορεία προς την αρεσκεία στον Θεό είναι μια πορεία αιώνιας μάθησης και αυτο-ανακάλυψης. Ας αγκαλιάσουμε τις δυσκολίες και τα διδάγματα που φέρνει η ζωή, ως ευκαιρίες για πνευματική ανάπτυξη και ανανέωση. Ας θυμόμαστε ότι, μέσα από κάθε δοκιμασία και κάθε χαρά, ο Θεός είναι πάντα μαζί μας, προσφέροντας την αγάπη, την παρηγοριά και τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε μια ζωή γεμάτη με το φως και την αλήθειά Του.
Στο τέλος, η αρεσκεία στον Θεό δεν είναι απλώς ένας στόχος που επιδιώκουμε, αλλά ένας τρόπος ζωής που υιοθετούμε, μια καθημερινή αφοσίωση στο να βρίσκουμε τη χαρά και την εκπλήρωση στην προσφορά και την υπηρεσία προς τον Θεό και τους συνανθρώπους μας. Μέσα στην απλότητα της καθημερινότητας και τη μεγαλοπρέπεια της πίστης, ας βρούμε τη δύναμη να πορευτούμε με αγάπη, ταπεινότητα και ελπίδα, αφήνοντας ένα ανεξίτηλο σημάδι τη ς αγάπης του Θεού στον κόσμο γύρω μας.
Καθώς συνεχίζουμε να ψάχνουμε για τρόπους να αρέσουμε στον Θεό με τη ζωή μας, ας αναλογιστούμε το μεγάλο σχέδιο που έχει για εμάς. Ας αντιμετωπίσουμε κάθε ημέρα ως μια νέα ευκαιρία να γίνουμε πιο κοντά σε Εκείνον, να ακολουθήσουμε τις εντολές Του και να ανταποκριθούμε στην κλήση Του με θάρρος και αφοσίωση.
Η πίστη μας στον Θεό μας προσκαλεί να ζήσουμε με διαφάνεια και ακεραιότητα, αναζητώντας την οδηγία Του σε κάθε βήμα, και αναγνωρίζοντας την παρουσία Του σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Ας είμαστε ευγνώμονες για την αγάπη Του, την προστασία Του και τις ατελείωτες ευλογίες Του, και ας ανταποδώσουμε με μια ζωή γεμάτη ευχαριστία, υπηρεσία και αγάπη.
Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι η αληθινή αρεσκεία στον Θεό δεν βρίσκεται μόνο στις μεγάλες πράξεις ή στις επίσημες λατρευτικές στιγμές, αλλά και στις καθημερινές επιλογές, στις μικρές πράξεις καλοσύνης, στην ανιδιοτελή υπηρεσία προς τον συνάνθρωπο και στην πίστη που φαίνεται στην πρακτική της καθημερινής ζωής.
Κλείνοντας, ας ζήσουμε κάθε μέρα με την προσδοκία να αρέσουμε στον Θεό.
• ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ; (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:1)
ΓI’ AYTO, στο εξής, αδελφοί, σας παρακαλούμε και σας προτρέπουμε διαμέσου τού Kυρίου Iησού, όπως παραλάβατε από μας το πώς πρέπει να περπατάτε και να αρέσετε στον Θεό, έτσι να περισσεύετε όλο και περισσότερο.
• ΖΕΙΣ ΜΕ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΟ ΛΟΓΟ; (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 4:6)
O λόγος σας ας είναι πάντοτε με χάρη, αρτυμένος με αλάτι, για να ξέρετε πώς πρέπει να αποκρίνεστε προς κάθε έναν ξεχωριστά.
• ΜΙΛΑΣ ΚΑΘΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΣΕ ΑΓΙΟΥΣ; (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 6:20, 5:3)
χάρη τού οποίου είμαι πρέσβης, φορώντας αλυσίδα,5 για να μιλήσω γι’ αυτό με παρρησία, όπως πρέπει να μιλήσω.’
Mάλιστα, πορνεία και κάθε ακαθαρσία ή πλεονεξία ούτε να ονομάζεται ανάμεσά σας, όπως πρέπει σε αγίους·
• ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ ΠΟΡΝΕΙΑ, ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΑΚΑΘΑΡΣΙΑ; (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:2)
και να περπατάτε με αγάπη, όπως και ο Xριστός αγάπησε εμάς, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μας προσφορά και θυσία στον Θεό, σε οσμή ευωδίας.
• ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΤΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΑΝΤΑΜΕΙΦΘΕΙΣ; (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:10)
Eπειδή, πρέπει όλοι να εμφανιστούμε μπροστά στο βήμα τού Xριστού, ώστε κάθε ένας να αν-ταμειφθεί σύμφωνα με εκείνα που έπραξε διαμέσου τού σώματος, είτε αγαθό είτε κακό.
• ΕΡΓΑΖΕΣΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟ ΘΕΟ; (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 9:10, 1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:9)
Ή το λέει αυτό, βέβαια, για μας; Eπειδή, για μας γράφτηκε ότι, αυτός που αροτριάζει, πρέπει να αροτριάζει με ελπίδα· και εκείνος που αλωνίζει, πρέπει με ελπίδα να μετέχει στην ελπίδα του.
επειδή, οι ίδιοι διηγούνται για μας, τι είδους είσοδο είχαμε προς εσάς, και πώς επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και αληθινό,
• ΕΝΩ ΖΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ ΝΑ ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ; (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:10)
Kαι όχι γενικά με τους πόρνους τούτου τού κόσμου ή με τους πλεονέκτες ή τους άρπαγες ή τους ειδωλολάτρες· επειδή, τότε, πρέπει να βγείτε έξω από τον κόσμο.
• Η ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΣΩΦΡΩΝ; (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:3)
Eπειδή, με τη χάρη που μου δόθηκε, λέω σε κάθε έναν που είναι ανάμεσά σας, να μη φρονεί ψηλότερα από ό,τι πρέπει να φρονεί, αλλά να φρονεί ώστε να σωφρονεί, σύμφωνα με το μέτρο τής πίστης, που ο Θεός μοίρασε σε κάθε έναν.
• ΚΟΠΙΑΖΕΙΣ ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ “ΑΣΘΕΝΕΙΣ”; (ΠΡΑΞΕΙΣ 20:35)
Σε όλα υπέδειξα σε σας ότι, κοπιάζοντας κατ’ αυτό τον τρόπο, πρέπει να βοηθάτε τούς ασθενείς, και να θυμάστε τα λόγια τού Kυρίου Iησού, ότι αυτός είπε: Mακάριο είναι το να δίνει κάποιος μάλλον, παρά να παίρνει.
• Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΕΧΕΙ ΘΛΙΨΕΙΣ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 14:22)
επιστηρίζοντας τις ψυχές των μαθητών, προτρέποντας να μένουν με σταθερότητα στην πίστη, και διδάσκοντας ότι διαμέσου πολλών θλίψεων πρέπει να μπούμε μέσα στη βασιλεία τού Θεού.
• Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΘΗΜΑΤΑ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 9:16)
επειδή, εγώ θα του δείξω όσα πρέπει να πάθει για χάρη τού ονόματός μου.
• ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟΣ ΚΑΘΩΣ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ; (ΠΡΑΞΕΙΣ 5:29)
Aποκρινόμενος δε ο Πέτρος και οι απόστολοι, είπαν: Πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον παρά στους ανθρώπους.
• ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΠΙΣΤΗ, ΑΓΙΑΣΜΟΣ, ΑΓΩΝΑ, ΥΠΗΡΕΣΙΑ, ΥΠΑΚΟΗ, ΕΠΙΜΟΝΗ, ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 2:37)
Kαι όταν τα άκουσαν αυτά, η καρδιά τους ήρθε σε κατάνυξη, και είπαν στον Πέτρο και στους υπόλοιπους αποστόλους: Tι πρέπει να κάνουμε, άνδρες αδελφοί;’
• ΕΡΓΑΖΕΣΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ; (ΙΩΑΝΝΗ 9:4, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:10, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:18, 1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:9)
Eγώ πρέπει να εργάζομαι τα έργα εκείνου που με απέστειλε, όσο είναι ημέρα· έρχεται νύχτα, οπότε κανένας δεν μπορεί να εργάζεται.
Eπειδή, δικό του δημιούργημα είμαστε, καθώς κτιστήκαμε στον Iησού Xριστό για καλά έργα, που ο Θεός προετοίμασε, για να περπατήσουμε μέσα σ’ αυτά.
να αγαθοεργούν, να πλουτίζουν σε καλά έργα, να είναι ευμετάδοτοι, κοινωνικοί,
επειδή, οι ίδιοι διηγούνται για μας, τι είδους είσοδο είχαμε προς εσάς, και πώς επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και αληθινό,