Η αυτάρκεια είναι μια αρχή ζωής που οδηγεί σε πραγματικό πλούτο, όχι απλώς σε υλικά αγαθά, αλλά σε μια βαθύτερη, πιο ουσιαστική ευημερία. Αντί να επιδιώκουμε ασταμάτητα την κατοχή περισσότερων και περισσότερων πραγμάτων, η αυτάρκεια μας καλεί να εκτιμήσουμε και να είμαστε ευγνώμονες για αυτά που ήδη έχουμε. Αυτό δεν σημαίνει να μην επιδιώκουμε βελτίωση στη ζωή μας, αλλά να μην αφήνουμε την πλεονεξία και τον εγωϊσμό να κυριαρχούν στις επιλογές μας.

Η αναζήτηση για υλικά αγαθά μπορεί εύκολα να μας οδηγήσει σε έναν ατέρμονο κύκλο δυστυχίας και ανικανοποίητων επιθυμιών. Όταν όμως επιλέγουμε την αυτάρκεια, απελευθερωνόμαστε από το βάρος της συνεχούς ανάγκης για περισσότερα και αρχίζουμε να εκτιμούμε περισσότερο την ουσία της ζωής και τις αληθινές μας ανάγκες. Η αυτάρκεια δεν είναι απλώς η αποδοχή του τι έχουμε, αλλά και η εσωτερική ειρήνη που προκύπτει από την κατανόηση ότι αυτό που έχουμε είναι περισσότερο από αρκετό.

Η ταπείνωση και η πραότητα είναι αρετές που συνδέονται άμεσα με την αυτάρκεια. Όταν μαθαίνουμε να είμαστε ταπεινοί και πράοι, αναγνωρίζουμε την αξία των απλών πραγμάτων και τη σημασία της πνευματικής μας ανάπτυξης. Αυτή η εσωτερική στάση μας οδηγεί σε μια πιο ειρηνική και ικανοποιητική ζωή, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις και η πνευματική ευημερία λαμβάνουν προτεραιότητα έναντι της αδιάκοπης επιδίωξης υλικών αγαθών. Όταν αναγνωρίζουμε την αξία της αυτάρκειας, ενδυναμώνουμε την αίσθηση της προσωπικής μας ταυτότητας και ανεξαρτησίας, αποκτώντας παράλληλα μια βαθύτερη κατανόηση για το ποιοι είμαστε και τι πραγματικά θέλουμε από τη ζωή.

Η αυτάρκεια μας διδάσκει επίσης τη σημασία της αληθινής ευτυχίας, η οποία δεν βρίσκεται στην κατοχή αγαθών, αλλά στην ικανότητα να ζούμε με ευγνωμοσύνη, να εκτιμούμε τις στιγμές που έχουμε και να αναζητούμε την πνευματική μας εξέλιξη. Όταν εστιάζουμε στην ανάπτυξη του εσωτερικού μας κόσμου και στη βελτίωση των προσωπικών μας σχέσεων, η ανάγκη για συνεχή κατανάλωση υλικών αγαθών μειώνεται, αφήνοντας χώρο για μια πιο ισορροπημένη και ευτυχισμένη ζωή.

Η ικανότητα να ζούμε με αυτάρκεια δεν σημαίνει απλώς την απόρριψη όλων των υλικών αγαθών, αλλά την αναγνώριση της αξίας τους σε μια πιο συνειδητή και ισορροπημένη προσέγγιση στη ζωή. Αυτό μας επιτρέπει να ζούμε πιο πλήρεις και ικανοποιητικές ζωές, ενώ παράλληλα διατηρούμε την ψυχική μας ηρεμία και την πνευματική μας ανάπτυξη. Η αυτάρκεια, ως εκ τούτου, εμφανίζεται ως ένας δρόμος προς την εσωτερική γαλήνη και την αυθεντική ευτυχία, απαλλαγμένος από την ανάγκη για επιβεβαίωση μέσω της κατοχής υλικών αγαθών.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η αυτάρκεια δεν περιορίζεται μόνο στην υλική επάρκεια, αλλά επεκτείνεται και στην πνευματική και συναισθηματική διάσταση της ζωής μας. Η αληθινή αυτάρκεια επιτυγχάνεται όταν αναπτύσσουμε μια βαθιά κατανόηση και αποδοχή του εαυτού μας, των αναγκών μας και των επιθυμιών μας, βρίσκοντας ισορροπία και ικανοποίηση στις απλές χαρές της ζωής.

Η εκπαίδευση στην αυτάρκεια μας διδάσκει επίσης την αξία της διαρκούς μάθησης και αυτοβελτίωσης, καθώς και την σημασία της προσωπικής ευθύνης για τις επιλογές και τις πράξεις μας. Μαθαίνουμε να εκτιμούμε περισσότερο τους ανθρώπους και τις σχέσεις μας, αναγνωρίζοντας ότι η αληθινή ευτυχία και ικανοποίηση προέρχονται από την αγάπη, την αλληλεγγύη και την κατανόηση.

Σε τελική ανάλυση, η αυτάρκεια αποτελεί μια οδό προς την αυτοπραγμάτωση και την αυθεντική έκφραση του εαυτού. Μας καλεί να ζούμε με συνείδηση, να αναζητούμε βαθύτερες μορφές ευημερίας πέρα από την υλική κατανάλωση και να αναπτύσσουμε μια ζωή πλούσια σε νόημα, ευτυχία και πνευματική ικανοποίηση. Η αναζήτηση της αυτάρκειας μας επιτρέπει να βιώσουμε την ελευθερία από τις αλυσίδες της υπερκατανάλωσης και της εξάρτησης από τα υλικά αγαθά, οδηγώντας μας σε μια βαθύτερη επαφή με τον πραγματικό μας εαυτό και τον περιβάλλοντα κόσμο.

Μέσα από την αυτάρκεια, μαθαίνουμε να αξιολογούμε κριτικά τις αληθινές μας ανάγκες έναντι των επιθυμιών που καλλιεργούνται από εξωτερικές επιρροές και πιέσεις. Αυτός ο τρόπος ζωής μας προσφέρει την ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε τι σημαίνει για εμάς ο πλούτος και η επιτυχία, ανακαλύπτοντας ότι η πραγματική ευημερία βρίσκεται στην ικανότητα να είμαστε ευχαριστημένοι και γαλήνιοι με αυτά που έχουμε.

Ακολουθώντας τον δρόμο της αυτάρκειας, καλλιεργούμε επίσης την αλληλεγγύη, την κοινότητα και την πνευματική σύνδεση, αναγνωρίζοντας ότι η αληθινή ευημερία και η ευτυχία δεν επιτυγχάνονται μόνοι μας, αλλά μέσα από τις σχέσεις και την κοινότητα με την οποία μοιραζόμαστε τη ζωή μας. Μέσω της αυτάρκειας, αποκτάμε μια νέα προοπτική για το πώς να ζούμε συνειδητά και πλήρως, χωρίς την ανάγκη για συνεχή εξωτερική επιβεβαίωση.

Συνολικά, η αυτάρκεια είναι μια πρόκληση που αξίζει να αντιμε τωπίσουμε, καθώς μας προσφέρει την ευκαιρία να βιώσουμε μια πιο ουσιαστική και ικανοποιητική ζωή. Αναγνωρίζοντας την αξία της προσωπικής και πνευματικής ανάπτυξης έναντι της ασταμάτητης αναζήτησης υλικών αγαθών, ανοίγουμε τον δρόμο για μια πιο εμπλουτισμένη ύπαρξη. Η αυτάρκεια δεν σημαίνει μόνο ανεξαρτησία από τα υλικά αγαθά, αλλά και απελευθέρωση από τις αλυσίδες του φόβου, της ανασφάλειας και της ανεκπλήρωτης επιθυμίας.

Αναπτύσσοντας μια στάση ζωής που βασίζεται στην αυτάρκεια, ανακαλύπτουμε την ομορφιά του να ζούμε με απλότητα και να βρίσκουμε ικανοποίηση σε αυτό που πραγματικά μετράει. Μας διδάσκει τη σημασία της συνειδητής παρουσίας στη στιγμή, της ευγνωμοσύνης για τις ευλογίες μας, και της αναγνώρισης της πληρότητας της ζωής πέρα από τα υλικά αγαθά.

Η αυτάρκεια μας επιτρέπει να ξανασυνδεθούμε με τη φύση, με τους συνανθρώπους μας και με τον εαυτό μας, προσφέροντας μια πιο βαθιά κατανόηση της ζωής και του σκοπού μας σε αυτήν. Μέσα από την αυτάρκεια, μαθαίνουμε να εκτιμούμε κάθε στιγμή, να ζούμε με προσοχή και να δημιουργούμε ένα περιβάλλον ζωής που αντικατοπτρίζει τις αληθινές μας αξίες και προτεραιότητες. Αυτό οδηγεί σε μια πιο ουσιαστική, αρμονική και ευτυχισμένη ύπαρξη, όπου η εσωτερική γαλήνη και η πνευματική ευημερία αποτελούν τους βασικούς πυλώνες.

Στην προσπάθεια αυτή, η σημασία της κοινότητας και της αλληλεγγύης γίνεται επίσης εμφανής. Η αυτάρκεια δεν σημαίνει απομόνωση αλλά την ικανότητα να είμαστε αυτόνομοι ενώ παράλληλα παραμένουμε συνδεδεμένοι με τους γύρω μας, συμμεριζόμενοι τις εμπειρίες, τη γνώση και τις χαρές μας. Η αυτάρκεια μας καλεί να αναγνωρίσουμε και να αντλήσουμε δύναμη από τις σχέσεις μας, καθώς και να συνεισφέρουμε θετικά στην κοινότητά μας.

Καθώς αναπτύσσουμε αυτάρκεια, γινόμαστε πιο ευαίσθητοι στις ανάγκες των άλλων και πιο πρόθυμοι να προσφέρουμε υποστήριξη και κατανόηση. Αυτή η στάση ζωής μας κάνει πιο ανθεκτικούς στις προκλήσεις και μας δίνει τη δύναμη να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες με αισιοδοξία και δύναμη.

Τελικά, η αυτάρκεια δεν είναι απλώς ένας στόχος που πρέπει να επιτευχθεί, αλλά ένα ταξίδι αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης που μας οδηγεί σε μια πιο ισορροπημένη και ολοκληρωμένη ζωή. Μέσω της αυτάρκειας, εξερευνούμε τις ατελείωτες δυνατότητες του εαυτού μας, ανακαλύπτουμε τις αληθινές μας αξίες και προσανατολιζόμαστε προς μια ζωή γεμάτη νόημα, ευτυχία και αρμονία.

Η αυτάρκεια, επομένως, αποτελεί το κλειδί για μια πραγματικά εμπλουτισμένη ζωή, όπου η εσωτερική ευημερία και η προσωπική ανάπτυξη έρχονται στο προσκήνιο. Μέσα από την αυτάρκεια, μπορούμε να διαμορφώσουμε μια ζωή που αντικατοπτρίζει τις πραγματικές μας αξίες και επιθυμίες, αποφεύγοντας την παγίδα της υπερβολικής επιδίωξης υλικών αγαθών και της εξάρτησης από εξωτερικές επιβεβαιώσεις.

Η εφαρμογή της αυτάρκειας στην πράξη απαιτεί μια διαρκή διαδικασία αυτοεξέτασης και αυτοβελτίωσης. Απαιτεί την ικανότητα να αναγνωρίζουμε και να εκτιμούμε τα μικρά και απλά πράγματα στη ζωή, να βρίσκουμε ικανοποίηση στις καθημερινές χαρές και να οικοδομούμε σχέσεις βασισμένες στην αμοιβαία κατανόηση και τον σεβασμό.

Επιπλέον, η αυτάρκεια μας καλεί να εξερευνήσουμε και να αξιοποιήσουμε τις δικές μας εσωτερικές πηγές δύναμης και εμπνεύσεως. Μας ενθαρρύνει να αναπτύξουμε νέες δεξιότητες, να επεκτείνουμε τους ορίζοντές μας και να χαράξουμε μια πορεία ζωής που είναι πιστή στις αληθινές μας επιθυμίες και στόχους.

Τελικά, η αυτάρκεια δεν είναι μόνο ένας στόχος για να επιδιωχθεί, αλλά ένας τρόπος ζωής που ενσαρκώνει την αρετή, τη σοφία και την ευτυχία. Μας δίνει τη δύναμη να ζούμ με με ένα βαθύτερο αίσθημα σκοπού και να αντλούμε ικανοποίηση και ευτυχία από την ίδια τη διαδικασία της ζωής, ανεξάρτητα από τις εξωτερικές συνθήκες ή την κατοχή υλικών αγαθών. Μας διδάσκει να βρίσκουμε ισορροπία μεταξύ της ατομικής ανάπτυξης και της συμβολής στην κοινότητα, ενθαρρύνοντας μια βαθύτερη αίσθηση ενότητας και αλληλεγγύης.

Η αυτάρκεια μας ωθεί να ξεπεράσουμε τα όρια που η κοινωνία και οι εξωτερικές πιέσεις επιβάλλουν στην επιθυμία μας για επιτυχία και ευτυχία. Μας προσκαλεί να ανακαλύψουμε την πραγματική μας φύση και να εκφράσουμε τον εαυτό μας με αυθεντικότητα και ακεραιότητα. Μέσω της αυτάρκειας, μπορούμε να αναπτύξουμε μια ισχυρή αίσθηση ταυτότητας και αυτοεκτίμησης που δεν εξαρτάται από την κατοχή αγαθών ή την έγκριση των άλλων.

Σε μια εποχή που η υπερκατανάλωση και η αναζήτηση της ατομικής ευτυχίας μέσω υλικών αγαθών φαίνεται να επικρατεί, η αυτάρκεια προσφέρει μια εναλλακτική προοπτική – μια προσκλητήριο για έναν πιο βιώσιμο, ικανοποιητικό τρόπο ζωής. Μας υπενθυμίζει ότι η πραγματική ευημερία και η ευτυχία δεν βρίσκονται στην κατοχή αλλά στην ύπαρξή, στο να ζούμε πλήρως κάθε στιγμή με αποδοχή και ευγνωμοσύνη.

• ΟΤΑΝ ΜΑΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ, ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 4:11)

Όχι ότι το λέω, επειδή βρίσκομαι σε στέρηση· δεδομένου ότι, εγώ έμαθα να είμαι αυτάρκης σε όσα έχω. 

• ΟΤΑΝ ΜΑΘΕΙΣ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΨΗΛΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 4:12)

Ξέρω να περνώ με στέρηση, ξέρω και να έχω περίσσευμα· σε κάθε τι, και σε όλα, είμαι διδαγμένος, και να χορταίνω και να πεινάω, και να έχω περίσσευμα και να στερούμαι. 

• ΟΤΑΝ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΡΑΟΣ, ΤΟΤΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 11:29)

Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό μου, και μάθετε από μένα· επειδή, είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά· και θα βρείτε ανάπαυση μέσα στις ψυχές σας. 

• ΟΤΑΝ ΖΕΙΣ ΣΑΝ ΑΓΙΟΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΛΕΓΧΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΆΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:3, ΠΡΑΞΕΙΣ 24:16, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 1:19)

Mάλιστα, πορνεία και κάθε ακαθαρσία ή πλεονεξία ούτε να ονομάζεται ανάμεσά σας, όπως πρέπει σε αγίους· 

Mάλιστα, φροντίζω κατά τούτο, στο να έχω πάντοτε άπταιστη συνείδηση προς τον Θεό και προς τους ανθρώπους. 

έχοντας πίστη και συνείδηση αγαθή, την οποία μερικοί, αφού την απέβαλαν,4 ναυάγησαν στην πίστη· 

• ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΓΙΟΣ, ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΔΙΑΓΩΓΗ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15-16, 2:13, 3:12, 16)

αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε1 άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε,2 επειδή εγώ είμαι άγιος».

Yποταχθείτε, λοιπόν, σε κάθε ανθρώπινη διάταξη για τον Kύριο· είτε σε βασιλιά, ως υπερέχοντα, 

Eπειδή, τα μάτια τού Kυρίου είναι επάνω στους δικαίους, και τα αυτιά του στη δέησή τους· το πρόσωπο, όμως, του Kυρίου είναι ενάντια σ’ αυτούς που πράττουν το κακό».

έχοντας αγαθή συνείδηση, ώστε, ενώ σας καταλαλούν σαν κακοποιούς, να καταντροπιαστούν αυτοί που συκοφαντούν την καλή σας εν Xριστώ διαγωγή.

• ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΔΙΑΡΚΗ, ΔΕΝ ΘΕ ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:19-22)

εκείνο που είδαμε και ακούσαμε, εξαγγέλλουμε και σε σας, για να έχετε και εσείς κοινωνία μαζί μας· και η δική μας, μάλιστα, κοινωνία είναι μαζί με τον Πατέρα και μαζί με τον Yιό του, τον Iησού Xριστό. 

EXONTAΣ, λοιπόν, αδελφοί, την παρρησία να μπούμε μέσα στα άγια, διαμέσου τού αίματος του Iησού, μέσα από έναν νέο και ζωντανό δρόμο, τον οποίο καθιέρωσε σε μας διαμέσου τού καταπετάσματος, δηλαδή, της σάρκας του, και έχοντας μεγάλον ιερέα για τον οίκο τού Θεού, ας πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά, με πληροφορία πίστης, έχοντας τις καρδιές μας καθαρισμένες από πονηρή συνείδηση
• ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΕΘΑΜΕΝΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:7, 14, 18, 22)

Eπειδή, εκείνος που πέθανε, έχει ελευθερωθεί από την αμαρτία.

Eπειδή, η αμαρτία δεν θα σας κυριεύσει· για τον λόγο ότι, δεν είστε κάτω από νόμο, αλλά κάτω από χάρη.

Kαι αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι στη δικαιοσύνη.

Aλλά, τώρα, καθώς ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, και γίνατε δούλοι στον Θεό, έχετε τον καρπό σας σε αγιασμό· το δε τέλος αιώνια ζωή.

• ΟΤΑΝ ΣΤΑΥΡΩΣΕΙΣ ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙΣ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:24)

Kαι όσοι είναι τού Xριστού, σταύρωσαν τη σάρκα μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες. 

• ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΣΤΑΥΡΩΘΕΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 6:14, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:2, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15-16)

Σε μένα, όμως, μη γένοιτο να καυχιέμαι, παρά μονάχα στον σταυρό τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου ο κόσμος σταυρώθηκε ως προς εμένα και εγώ ως προς τον κόσμο. 

Kαι να μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά να μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.

Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν· επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.

• ΟΤΑΝ ΑΡΝΕΙΣΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΣΑΙ ΑΠ’ ΑΥΤΕΣ. (ΤΙΤΟΣ 2:12, ΙΑΚΩΒΟΣ 1:14-15, 2 ΠΕΤΡΟΥ 1:4)

η οποία μάς διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες, και να ζήσουμε με σωφροσύνη και με δικαιοσύνη και με ευσέβεια στον παρόντα αιώνα, 

Πειράζεται, όμως, κάθε ένας, από τη δική του επιθυμία, καθώς παρασύρεται και δελεάζεται. 15Έπειτα, η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία· και η αμαρτία, μόλις εκτελεστεί, γεννάει τον θάνατο.

διαμέσου των οποίων δωρήθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις, ώστε διαμέσου αυτών να γίνετε κοινωνοί θείας φύσης, έχοντας αποφύγει τη διαφθορά, που υπάρχει μέσα στον κόσμο, διαμέσου τής επιθυμίας.

• ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΕΣΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΜΕ ΑΓΝΟΙΑ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:26, 1 ΠΕΤΡΟΥ 1:14)

Eπειδή, αν εμείς αμαρτάνουμε εθελούσια, αφού λάβαμε τη γνώση τής αλήθειας, δεν απολείπεται πλέον θυσία για τις αμαρτίες· 

ως παιδιά υπακοής, χωρίς να συμμορφώνεστε με τις προηγούμενες επιθυμίες, που είχατε εν αγνοία σας· 

• ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΓΙΔΕΥΤΕΙΣ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 26:18-19, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 2:26)
για να ανοίξεις τα μάτια τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως, και από την εξουσία τού σατανά στον Θεό, για να πάρουν άφεση αμαρτιών, και κληρονομιά ανάμεσα στους αγιασμένους, διαμέσου τής πίστης σε μένα.

Γι’ αυτό, βασιλιά Aγρίππα, δεν έγινα απειθής στην ουράνια οπτασία

και να συνέλθουν από την παγίδα τού διαβόλου, από τον οποίο είναι παγιδευμένοι στο θέλημα εκείνου.

• ΟΤΑΝ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΔΕΝ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΠΛΕΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:9, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:39)

απολαμβάνοντας το τέλος τής πίστης σας, τη σωτηρία των ψυχών· 

Eμείς, όμως, δεν είμαστε απ’ αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ’ αυτούς που πιστεύουν προς σωτηρία τής ψυχής.

• ΟΤΑΝ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ, ΣΥΝΕΧΩΣ ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΓΝΟΤΕΡΟΣ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3, 1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15-16, 1 ΙΩΑΝΝΗ 3:2-3)

Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία· 

αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε1 άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε,2 επειδή εγώ είμαι άγιος».

Aγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά τού Θεού· και ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν· επειδή θα τον δούμε καθώς είναι. Kαι καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω σ’ αυτόν, αγνίζει τον εαυτό του, όπως εκείνος είναι αγνός.