Ζώντας σύμφωνα με το λόγο του Θεού δεν αποτελεί απλά μια ηθική επιλογή, αλλά την πλέον ουσιαστική έκφραση της αφοσίωσης προς τον Δημιουργό μας. Σε μια εποχή γεμάτη από παρασπονδίες και αντιφάσεις, η ανάγκη να ευθυγραμμίσουμε τις σκέψεις, τις πράξεις και τις προθέσεις μας με τις διδαχές της Καινής Διαθήκης αποτελεί πρωταρχικό καθήκον.

Οι σκέψεις και οι προθέσεις μας πρέπει να φιλτράρονται μέσα από το πρίσμα της αγάπης και της σοφίας του Θεού, όπως αναφέρεται στον Μαλαχία και στον Ιάκωβο. Το τι ακούμε, βλέπουμε και προσλαμβάνουμε μέσα από τις αισθήσεις μας, διαμορφώνει τον τρόπο που εκλαμβάνουμε τον κόσμο γύρω μας και αντικατοπτρίζει την εσωτερική μας κατάσταση, όπως τονίζεται στα ευαγγέλια.

Η πίστη μας δεν μπορεί να περιορίζεται σε κενές κουβέντες ή ασαφείς δεσμεύσεις. Όπως επισημαίνει ο Ιάκωβος, η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή. Η ενσάρκωση της πίστης στην καθημερινή ζωή απαιτεί δράση, αφοσίωση και την ετοιμότητα να υπηρετήσουμε τον Θεό και τον πλησίον με αγάπη και σεβασμό.

Η διαγωγή μας, η υπηρεσία μας στον Θεό, και οι καθημερινές μας επιλογές και πράξεις αποτελούν τον καθρέφτη της πραγματικής μας πίστης. Ζώντας με έναν τρόπο που αντανακλά την αγάπη και την αλήθεια του Θεού, δοξάζουμε τη ζωή μας στο Θεό, επιβεβαιώνοντας την αφοσίωσή μας προς Εκείνον και την πρόθεσή μας να ζήσουμε σύμφωνα με το θέλημά Του. Η πραγματική πίστη και η αφοσίωση απαιτούν την ενσάρκωση των διδαχών του Χριστού σε κάθε πτυχή της ζωής μας, από τις πιο προσωπικές μας στιγμές μέχρι τις δημόσιες και κοινοτικές μας δράσεις.

Κάθε απόφαση και επιλογή, από το πού επιδιώκουμε την πνευματική μας τροφή μέχρι το πώς ασκούμε την πίστη μας στην πράξη, πρέπει να υπαγορεύεται από την επιθυμία μας να δοξάσουμε τον Θεό. Η συμμόρφωση της ζωής μας με την Καινή Διαθήκη δεν είναι μόνο θέμα προσωπικής αγιοποίησης αλλά και μια μαρτυρία προς τον κόσμο για την αγάπη και τη δύναμη του Θεού.

Η υπηρεσία μας προς τον Θεό και η προσφορά μας στον πλησίον δεν πρέπει να θεωρηθούν ως βάρος αλλά ως προνόμιο και έκφραση ευγνωμοσύνης για όσα Έχει προσφέρει σε εμάς. Μέσα από την αγάπη, την ελεημοσύνη, και τη διακονία, επιδεικνύουμε την πραγματική φύση της χριστιανικής πίστης και τον βαθύτερο σκοπό της ζωής μας.

Τελικά, η ζωή μας πρέπει να είναι μια συνεχής προσπάθεια να ανταποκριθούμε στην κλήση του Θεού για δόξα μέσα από την πίστη, την υπακοή, και την αγάπη. Με κάθε πράξη, λόγο και σκέψη, ας αναζητούμε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να δοξάσουμε περισσότερο τον Θεό, ανταποκρινόμενοι στην υψηλή κλήση της ζωής μας σε Χριστό. Αυτή η διαρκής προσπάθεια για δόξα στον Θεό μέσω της ζωής μας αποτελεί τον πυρήνα της χριστιανικής πίστης και τον δρόμο προς την αληθινή ευτυχία και εκπλήρωση.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, κάθε στιγμή και κάθε πράξη γίνεται μια ευκαιρία για να αποδείξουμε την αγάπη μας προς τον Θεό και να καταστήσουμε την πίστη μας ζωντανή και ενεργή. Η απλή ύπαρξη, οι καθημερινές επιλογές, η εργασία μας, οι σχέσεις μας, ακόμη και οι δοκιμασίες και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, όλα αυτά προσφέρουν πλούσιο έδαφος για να εκφράσουμε την εμπιστοσύνη μας στην καλοσύνη και την πρόνοια του Θεού.

Εν κατακλείδι, η ερώτηση «Είναι για τη δόξα του Θεού;» πρέπει να αποτελεί τον οδηγό και το κριτήριο για κάθε πτυχή της ζωής μας. Με αυτό το πνεύμα, ας επιδιώκουμε να ζούμε με συνέπεια και αφοσίωση, φέρνοντας τη δόξα στον Θεό σε κάθε βήμα της πορείας μας, και να γίνουμε έτσι μάρτυρες της ανεξάντλητης αγάπης Του σε έναν κόσμο που αναζητά ελπίδα και έμπνευση.

Ας εμβαθύνουμε στην αναζήτηση και την κατανόηση της θέλησης του Θεού για τη ζωή μας, μελετώντας την Αγία Γραφή και αναζητώντας την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος σε κάθε απόφαση και επιλογή που κάνουμε. Ας είμαστε διαρκώς πρόθυμοι να τροποποιούμε τον τρόπο ζωής μας, ώστε να αντικατοπτρίζει πιο πιστά τις αρχές και τις αξίες του Ευαγγελίου, ακόμη και αν αυτό σημαίνει την απόρριψη πρακτικών και συμπεριφορών που είναι διαδεδομένες στην κοινωνία αλλά δεν είναι συμβατές με την πίστη μας.

Ας επιδιώκουμε να ζούμε μια ζωή που όχι μόνο αποφεύγει το κακό αλλά ενεργά αναζητά τρόπους να εκφράσει την αγάπη, τη συγχώρεση, την ελεημοσύνη και τη δικαιοσύνη. Ας χρησιμοποιήσουμε τα ταλέντα και τους πόρους που έχουμε λάβει για να υπηρετήσουμε τους άλλους και να προάγουμε το καλό, γνωρίζοντας ότι με κάθε καλή πράξη και κάθε γνήσια προσπάθεια αγάπης, δοξάζουμε τον Θεό.

Ας είμαστε μάρτυρες της αλήθειας και της αγάπης του Θεού σε έναν κόσμο που αναζητά ελπίδα, φέρνοντας το φως του Χριστού στα σκοτεινά μέρη και προσφέροντας ένα παράδειγμα ζωής που προκαλεί άλλους να εξερευνήσουν την πίστη και να ανακαλύψουν την ίδια την πηγή της αγάπης και της ελπίδας.

Στο τέλος, η ζωή μας και οι επιλογές μας πρέπει να αντανακλούν το βαθύτερο ερώτημα: Είναι για τη δόξα του Θεού; Αν κάθε στιγμή, κάθε πράξη και κάθε σκέψη μας προσανατολίζεται προς αυτό το σκοπό, τότε η ζωή μας θα μεταμορφωθεί σε ένα συνεχές έργο δοξολογίας και ευχαριστίας προς τον Δημιουργό μας.

Η προκλήσεις και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε δεν είναι παρά ευκαιρίες να επιδείξουμε την ακλόνητη εμπιστοσύνη μας στον Θεό και την πλήρη αφοσίωσή μας στη θέλησή Του. Μέσα από τη σταθερή πίστη και την άοκνη προσπάθεια να ζούμε μια ζωή που τιμά τον Θεό, μπορούμε να γίνουμε φωτεινά παραδείγματα της χάρης Του σε έναν κόσμο που αναζητά την ελπίδα.

Ας προσευχηθούμε λοιπόν για την καθοδήγηση και τη σοφία του Θεού σε κάθε βήμα της πορείας μας, ας αναζητήσουμε την κοινωνία Του μέσα από την προσευχή και την μελέτη της Γραφής, και ας δεσμευτούμε να ζούμε μια ζωή που αντανακλά την αγάπη Του και δοξάζει το όνομά Του. Μέσα από την αφοσίωση και την αγάπη μας προς τον Θεό, ας είμαστε φως στον κόσμο, αντανακλώντας τη δόξα του Θεού σε κάθε πτυχή της ύπαρξής μας.

Ας ενθυμούμαστε πως η καθημερινότητά μας, οι σχέσεις μας, η εργασία μας, ακόμα και οι πιο φαινομενικά ασήμαντες επιλογές μας, κρύβουν τη δυνατότητα να αποτελέσουν πηγές δόξας για τον Θεό. Ας επιδιώξουμε λοιπόν να αντικρίζουμε την κάθε μέρα ως μια νέα ευκαιρία να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας για τη ζωή που μας έχει δοθεί και να επιδείξουμε την αγάπη μας προς τον Θεό μέσα από τις πράξεις και τις στάσεις μας.

Ας αναγνωρίσουμε ότι η δόξα του Θεού δεν αποκαλύπτεται μόνο μέσα από τα μεγάλα και εντυπωσιακά γεγονότα, αλλά και μέσα από την πιο μικρή, καθημερινή πράξη καλοσύνης, την αφοσιωμένη προσευχή, την ειλικρινή μετάνοια, την ανιδιοτελή υπηρεσία. Η δόξα Του φανερώνεται μέσα από την ζωή μας όταν επιλέγουμε να ζούμε με ολοκληρωτική εμπιστοσύνη και υπακοή στην θέλησή Του.

Σε κάθε πρόκληση και δυσκολία, ας επιλέγουμε να ανταποκρινόμαστε με πίστη και ελπίδα, γνωρίζοντας ότι ο Θεός εργάζεται μέσα από όλες τις περιστάσεις για το καλό όσων Τον αγαπούν. Ας μοιραζόμαστε αυτή την ελπίδα με τους γύρω μας, γίνοντας πηγές ενθάρρυνσης και φωτός στο σκοτάδι.

Κλείνοντας, ας έχουμε πάντα υπόψη μας ότι η αποστολή μας σε αυτόν τον κόσμο είναι να δοξάζουμε τον Θεό με κάθε πνοή, σκέψη και πρά ξη μας. Η συνεργασία μας με τον Θεό και η αφοσίωσή μας στην προσπάθεια να ζήσουμε σύμφωνα με τις διδαχές Του αποτελούν το κλειδί για μια ζωή γεμάτη νόημα και σκοπό. Μέσα από αυτή τη συνεργασία, μπορούμε να βιώσουμε την αληθινή ευτυχία, να ανακαλύψουμε την βαθύτερη ταυτότητά μας ως παιδιά του Θεού και να προσφέρουμε στον κόσμο ένα παράδειγμα ζωής που αντικατοπτρίζει την αγάπη, την ελπίδα και την δύναμη που προέρχεται από την σχέση μας με τον Δημιουργό.

Ας προσευχηθούμε για την δύναμη να αγκαλιάσουμε την καθημερινή μας αποστολή με αγάπη και αφοσίωση, να εργαζόμαστε σκληρά για την καλλιέργεια της πίστης μας και να αναπτύξουμε μια σχέση με τον Θεό που θα ενισχύσει το πνεύμα μας και θα μας οδηγήσει σε έναν βαθύτερο σκοπό και νόημα στη ζωή μας.

Η ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο και έχουμε την ευθύνη να τη ζούμε στο έπακρο, φέρνοντας δόξα στον Θεό μέσω της αγάπης, της υπηρεσίας και της προσφοράς μας. Ας αναλάβουμε αυτή την πρόκληση με χαρά και εμπιστοσύνη, γνωρίζοντας ότι σε κάθε βήμα του ταξιδιού, ο Θεός είναι μαζί μας, υποστηρίζοντάς μας και καθοδηγώντας μας προς την αιώνια δόξα Του.

Ζώντας σύμφωνα με το λόγο του Θεού δεν αποτελεί απλά μια ηθική επιλογή, αλλά την πλέον ουσιαστική έκφραση της αφοσίωσης προς τον Δημιουργό μας. Σε μια εποχή γεμάτη από παρασπονδίες και αντιφάσεις, η ανάγκη να ευθυγραμμίσουμε τις σκέψεις, τις πράξεις και τις προθέσεις μας με τις διδαχές της Καινής Διαθήκης αποτελεί πρωταρχικό καθήκον.

Οι σκέψεις και οι προθέσεις μας πρέπει να φιλτράρονται μέσα από το πρίσμα της αγάπης και της σοφίας του Θεού, όπως αναφέρεται στον Μαλαχία και στον Ιάκωβο. Το τι ακούμε, βλέπουμε και προσλαμβάνουμε μέσα από τις αισθήσεις μας, διαμορφώνει τον τρόπο που εκλαμβάνουμε τον κόσμο γύρω μας και αντικατοπτρίζει την εσωτερική μας κατάσταση, όπως τονίζεται στα ευαγγέλια.

Η πίστη μας δεν μπορεί να περιορίζεται σε κενές κουβέντες ή ασαφείς δεσμεύσεις. Όπως επισημαίνει ο Ιάκωβος, η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή. Η ενσάρκωση της πίστης στην καθημερινή ζωή απαιτεί δράση, αφοσίωση και την ετοιμότητα να υπηρετήσουμε τον Θεό και τον πλησίον με αγάπη και σεβασμό.

Η διαγωγή μας, η υπηρεσία μας στον Θεό, και οι καθημερινές μας επιλογές και πράξεις αποτελούν τον καθρέφτη της πραγματικής μας πίστης. Ζώντας με έναν τρόπο που αντανακλά την αγάπη και την αλήθεια του Θεού, δοξάζουμε τη ζωή μας στο Θεό, επιβεβαιώνοντας την αφοσίωσή μας προς Εκείνον και την πρόθεσή μας να ζήσουμε σύμφωνα με το θέλημά Του. Η πραγματική πίστη και η αφοσίωση απαιτούν την ενσάρκωση των διδαχών του Χριστού σε κάθε πτυχή της ζωής μας, από τις πιο προσωπικές μας στιγμές μέχρι τις δημόσιες και κοινοτικές μας δράσεις.

Κάθε απόφαση και επιλογή, από το πού επιδιώκουμε την πνευματική μας τροφή μέχρι το πώς ασκούμε την πίστη μας στην πράξη, πρέπει να υπαγορεύεται από την επιθυμία μας να δοξάσουμε τον Θεό. Η συμμόρφωση της ζωής μας με την Καινή Διαθήκη δεν είναι μόνο θέμα προσωπικής αγιοποίησης αλλά και μια μαρτυρία προς τον κόσμο για την αγάπη και τη δύναμη του Θεού.

Η υπηρεσία μας προς τον Θεό και η προσφορά μας στον πλησίον δεν πρέπει να θεωρηθούν ως βάρος αλλά ως προνόμιο και έκφραση ευγνωμοσύνης για όσα Έχει προσφέρει σε εμάς. Μέσα από την αγάπη, την ελεημοσύνη, και τη διακονία, επιδεικνύουμε την πραγματική φύση της χριστιανικής πίστης και τον βαθύτερο σκοπό της ζωής μας.

Τελικά, η ζωή μας πρέπει να είναι μια συνεχής προσπάθεια να ανταποκριθούμε στην κλήση του Θεού για δόξα μέσα από την πίστη, την υπακοή, και την αγάπη. Με κάθε πράξη, λόγο και σκέψη, ας αναζητούμε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να δοξάσουμε περισσότερο τον Θεό, ανταποκρινόμενοι στην υψηλή κλήση της ζωής μας σε Χριστό. Αυτή η διαρκής προσπάθεια για δόξα στον Θεό μέσω της ζωής μας αποτελεί τον πυρήνα της χριστιανικής πίστης και τον δρόμο προς την αληθινή ευτυχία και εκπλήρωση.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, κάθε στιγμή και κάθε πράξη γίνεται μια ευκαιρία για να αποδείξουμε την αγάπη μας προς τον Θεό και να καταστήσουμε την πίστη μας ζωντανή και ενεργή. Η απλή ύπαρξη, οι καθημερινές επιλογές, η εργασία μας, οι σχέσεις μας, ακόμη και οι δοκιμασίες και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, όλα αυτά προσφέρουν πλούσιο έδαφος για να εκφράσουμε την εμπιστοσύνη μας στην καλοσύνη και την πρόνοια του Θεού.

Εν κατακλείδι, η ερώτηση «Είναι για τη δόξα του Θεού;» πρέπει να αποτελεί τον οδηγό και το κριτήριο για κάθε πτυχή της ζωής μας. Με αυτό το πνεύμα, ας επιδιώκουμε να ζούμε με συνέπεια και αφοσίωση, φέρνοντας τη δόξα στον Θεό σε κάθε βήμα της πορείας μας, και να γίνουμε έτσι μάρτυρες της ανεξάντλητης αγάπης Του σε έναν κόσμο που αναζητά ελπίδα και έμπνευση.

Ας εμβαθύνουμε στην αναζήτηση και την κατανόηση της θέλησης του Θεού για τη ζωή μας, μελετώντας την Αγία Γραφή και αναζητώντας την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος σε κάθε απόφαση και επιλογή που κάνουμε. Ας είμαστε διαρκώς πρόθυμοι να τροποποιούμε τον τρόπο ζωής μας, ώστε να αντικατοπτρίζει πιο πιστά τις αρχές και τις αξίες του Ευαγγελίου, ακόμη και αν αυτό σημαίνει την απόρριψη πρακτικών και συμπεριφορών που είναι διαδεδομένες στην κοινωνία αλλά δεν είναι συμβατές με την πίστη μας.

Ας επιδιώκουμε να ζούμε μια ζωή που όχι μόνο αποφεύγει το κακό αλλά ενεργά αναζητά τρόπους να εκφράσει την αγάπη, τη συγχώρεση, την ελεημοσύνη και τη δικαιοσύνη. Ας χρησιμοποιήσουμε τα ταλέντα και τους πόρους που έχουμε λάβει για να υπηρετήσουμε τους άλλους και να προάγουμε το καλό, γνωρίζοντας ότι με κάθε καλή πράξη και κάθε γνήσια προσπάθεια αγάπης, δοξάζουμε τον Θεό.

Ας είμαστε μάρτυρες της αλήθειας και της αγάπης του Θεού σε έναν κόσμο που αναζητά ελπίδα, φέρνοντας το φως του Χριστού στα σκοτεινά μέρη και προσφέροντας ένα παράδειγμα ζωής που προκαλεί άλλους να εξερευνήσουν την πίστη και να ανακαλύψουν την ίδια την πηγή της αγάπης και της ελπίδας.

Στο τέλος, η ζωή μας και οι επιλογές μας πρέπει να αντανακλούν το βαθύτερο ερώτημα: Είναι για τη δόξα του Θεού; Αν κάθε στιγμή, κάθε πράξη και κάθε σκέψη μας προσανατολίζεται προς αυτό το σκοπό, τότε η ζωή μας θα μεταμορφωθεί σε ένα συνεχές έργο δοξολογίας και ευχαριστίας προς τον Δημιουργό μας.

Η προκλήσεις και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε δεν είναι παρά ευκαιρίες να επιδείξουμε την ακλόνητη εμπιστοσύνη μας στον Θεό και την πλήρη αφοσίωσή μας στη θέλησή Του. Μέσα από τη σταθερή πίστη και την άοκνη προσπάθεια να ζούμε μια ζωή που τιμά τον Θεό, μπορούμε να γίνουμε φωτεινά παραδείγματα της χάρης Του σε έναν κόσμο που αναζητά την ελπίδα.

Ας προσευχηθούμε λοιπόν για την καθοδήγηση και τη σοφία του Θεού σε κάθε βήμα της πορείας μας, ας αναζητήσουμε την κοινωνία Του μέσα από την προσευχή και την μελέτη της Γραφής, και ας δεσμευτούμε να ζούμε μια ζωή που αντανακλά την αγάπη Του και δοξάζει το όνομά Του. Μέσα από την αφοσίωση και την αγάπη μας προς τον Θεό, ας είμαστε φως στον κόσμο, αντανακλώντας τη δόξα του Θεού σε κάθε πτυχή της ύπαρξής μας.

Ας ενθυμούμαστε πως η καθημερινότητά μας, οι σχέσεις μας, η εργασία μας, ακόμα και οι πιο φαινομενικά ασήμαντες επιλογές μας, κρύβουν τη δυνατότητα να αποτελέσουν πηγές δόξας για τον Θεό. Ας επιδιώξουμε λοιπόν να αντικρίζουμε την κάθε μέρα ως μια νέα ευκαιρία να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας για τη ζωή που μας έχει δοθεί και να επιδείξουμε την αγάπη μας προς τον Θεό μέσα από τις πράξεις και τις στάσεις μας.

Ας αναγνωρίσουμε ότι η δόξα του Θεού δεν αποκαλύπτεται μόνο μέσα από τα μεγάλα και εντυπωσιακά γεγονότα, αλλά και μέσα από την πιο μικρή, καθημερινή πράξη καλοσύνης, την αφοσιωμένη προσευχή, την ειλικρινή μετάνοια, την ανιδιοτελή υπηρεσία. Η δόξα Του φανερώνεται μέσα από την ζωή μας όταν επιλέγουμε να ζούμε με ολοκληρωτική εμπιστοσύνη και υπακοή στην θέλησή Του.

Σε κάθε πρόκληση και δυσκολία, ας επιλέγουμε να ανταποκρινόμαστε με πίστη και ελπίδα, γνωρίζοντας ότι ο Θεός εργάζεται μέσα από όλες τις περιστάσεις για το καλό όσων Τον αγαπούν. Ας μοιραζόμαστε αυτή την ελπίδα με τους γύρω μας, γίνοντας πηγές ενθάρρυνσης και φωτός στο σκοτάδι.

Κλείνοντας, ας έχουμε πάντα υπόψη μας ότι η αποστολή μας σε αυτόν τον κόσμο είναι να δοξάζουμε τον Θεό με κάθε πνοή, σκέψη και πρά ξη μας. Η συνεργασία μας με τον Θεό και η αφοσίωσή μας στην προσπάθεια να ζήσουμε σύμφωνα με τις διδαχές Του αποτελούν το κλειδί για μια ζωή γεμάτη νόημα και σκοπό. Μέσα από αυτή τη συνεργασία, μπορούμε να βιώσουμε την αληθινή ευτυχία, να ανακαλύψουμε την βαθύτερη ταυτότητά μας ως παιδιά του Θεού και να προσφέρουμε στον κόσμο ένα παράδειγμα ζωής που αντικατοπτρίζει την αγάπη, την ελπίδα και την δύναμη που προέρχεται από την σχέση μας με τον Δημιουργό.

Ας προσευχηθούμε για την δύναμη να αγκαλιάσουμε την καθημερινή μας αποστολή με αγάπη και αφοσίωση, να εργαζόμαστε σκληρά για την καλλιέργεια της πίστης μας και να αναπτύξουμε μια σχέση με τον Θεό που θα ενισχύσει το πνεύμα μας και θα μας οδηγήσει σε έναν βαθύτερο σκοπό και νόημα στη ζωή μας.

Η ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο και έχουμε την ευθύνη να τη ζούμε στο έπακρο, φέρνοντας δόξα στον Θεό μέσω της αγάπης, της υπηρεσίας και της προσφοράς μας. Ας αναλάβουμε αυτή την πρόκληση με χαρά και εμπιστοσύνη, γνωρίζοντας ότι σε κάθε βήμα του ταξιδιού, ο Θεός είναι μαζί μας, υποστηρίζοντάς μας και καθοδηγώντας μας προς την αιώνια δόξα Του.

• ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ; (ΜΑΛΑΧΙΑΣ 2:16)

Eπειδή, ο Kύριος, ο Θεός τού Iσραήλ, λέει ότι μισεί αυτόν που την αποβάλλει, και αυτόν που σκεπάζει τη βία με το ένδυμά του, λέει ο Kύριος των δυνάμεων· γι’ αυτό, να προσέχετε στο πνεύμα σας, και να μη φέρεστε δόλια.

• ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣ; (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 4:24)

Kαι διαδόθηκε η φήμη του σε ολόκληρη τη Συρία, και έφεραν σ’ αυτόν όλους εκείνους που υπέφεραν από διάφορα νοσήματα και έπασχαν από βασανιστικές παθήσεις, και δαιμονιζόμενους, και σεληνιαζόμενους, και παραλυτικούς· και τους θεράπευσε. 

• ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ; (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 7:3, 5)

Kαι γιατί βλέπεις το ξυλαράκι που είναι στο μάτι τού αδελφού σου, ενώ το δοκάρι που είναι μέσα στο δικό σου μάτι δεν το παρατηρείς; 

Yποκριτή, βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου, και τότε θα δεις καθαρά για να βγάλεις το ξυλαράκι από το μάτι τού αδελφού σου.

• ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΡΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΖΗΤΑΣ; (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:1-2)
Aν, λοιπόν, συναναστηθήκατε μαζί με τον Xριστό, να ζητάτε τα άνω, όπου είναι ο Xριστός καθισμένος στα
δεξιά τού Θεού. Nα φρονείτε τα άνω, όχι αυτά που είναι επάνω στη γη.
• ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙΣ; (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:13-16)
Eλάτε, τώρα, εσείς που λέτε: Σήμερα ή αύριο θα πάμε σ’ αυτή την πόλη, και θα κάνουμε εκεί έναν χρόνο, και θα εμπορευτούμε και θα κερδίσουμε· οι οποίοι δεν ξέρετε το τι θα συμβεί αύριο· επειδή, ποια είναι η ζωή σας; Eίναι, πραγματικά, ατμός που φαίνεται για λίγο, και έπειτα εξαφανίζεται· αντί να λέτε: Aν ο Kύριος θελήσει, και ζήσουμε, θα κάνουμε τούτο ή εκείνο. Tώρα, όμως, καυχάστε στις αλαζονείες σας· κάθε τέτοια καύχηση είναι κακή.
• EΤΣΙ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ; (ΙΑΚΩΒΟΣ 2:1-4, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 1:5)

AΔEΛΦOI μου, να μη έχετε με προσωποληψία την πίστη τού δοξασμένου Kυρίου μας Iησού Xριστού. Eπειδή, αν μπει μέσα στη συναγωγή σας ένας άνθρωπος που φοράει χρυσό δαχτυλίδι, με λαμπρό ένδυμα, μπει όμως μέσα και ένας φτωχός με ακάθαρτο ένδυμα, και κοιτάξετε με θαυμασμό σ’ αυτόν που φοράει το λαμπρό ένδυμα, και του πείτε: Eσύ, κάθησε εδώ, επίσημα· και πείτε στον φτωχό: Eσύ, στάσου εκεί όρθιος, ή: Kάθησε εδώ κάτω από το υποπόδιό μου· δεν κάνατε, άραγε, διάκριση μέσα σας, και γίνατε κριτές σκεφτόμενοι πονηρά;

ανακαλώντας στη μνήμη μου την ανυπόκριτη πίστη, που είναι μέσα σου, η οποία πρώτα κατοίκησε στη γιαγιά σου Λωίδα, και στη μητέρα σου Eυνίκη· είμαι δε πεπεισμένος ότι και μέσα σε σένα.

• ΤΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΕΣΑΙ; (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 16:14)

Όλα τα έργα σας ας γίνονται με αγάπη.’

• Η ΔΙΑΓΩΓΗ ΣΟΥ; (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15, 2:12, 3:2, 16)

αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε1 άγιοι σε κάθε διαγωγή· 

να έχετε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη, ώστε, ενώ σας καταλαλούν σαν κακοποιούς, από τα καλά έργα, όταν τα δουν, να δοξάσουν τον Θεό κατά την ημέρα τής επίσκεψης.

καθώς θα δουν την καθαρή, με σεβασμό διαγωγή σας. 

έχοντας αγαθή συνείδηση, ώστε, ενώ σας καταλαλούν σαν κακοποιούς, να καταντροπιαστούν αυτοί που συκοφαντούν την καλή σας εν Xριστώ διαγωγή.

• Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ; (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:9)

επειδή, οι ίδιοι διηγούνται για μας, τι είδους είσοδο είχαμε προς εσάς, και πώς επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και αληθινό, 

• Ο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ; (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:13-16)

Eλάτε, τώρα, εσείς που λέτε: Σήμερα ή αύριο θα πάμε σ’ αυτή την πόλη, και θα κάνουμε εκεί έναν χρόνο, και θα εμπορευτούμε και θα κερδίσουμε· οι οποίοι δεν ξέρετε το τι θα συμβεί αύριο· επειδή, ποια είναι η ζωή σας; Eίναι, πραγματικά, ατμός που φαίνεται για λίγο, και έπειτα εξαφανίζεται· αντί να λέτε: Aν ο Kύριος θελήσει, και ζήσουμε, θα κάνουμε τούτο ή εκείνο. Tώρα, όμως, καυχάστε στις αλαζονείες σας· κάθε τέτοια καύχηση είναι κακή.

• ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΟΥ; (ΓΕΝΕΣΗ 13:10 -12)
Kαι καθώς ο Λωτ σήκωσε τα μάτια του ψηλά, είδε ολόκληρη την περίχωρο του Iορδάνη, ότι ποτιζόταν ολόκληρη, πριν ο Kύριος να καταστρέψει τα Σόδομα και τα Γόμορρα, ήταν σαν παράδεισος του Kυρίου, όπως η γη τής Aιγύπτου, μέχρι να πάει κανείς στη Σηγώρ. Kαι ο Λωτ διάλεξε για τον εαυτό του ολόκληρη την περίχωρο του Iορδάνη· και ο Λωτ μετασκήνωσε προς τα ανατολικά, και διαχωρίστηκαν ο ένας από τον άλλον. O μεν Άβραμ κατοίκησε στη γη Xαναάν· ο δε Λωτ κατοίκησε ανάμεσα στις πόλεις τής περιχώρου, και έστησε τις σκηνές του μέχρι τα Σόδομα.
• Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΟΥ; (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:13)

και θα πάρουν τον μισθό τής αδικίας τους· στοχάζονται για ηδονή την καθημερινή απόλαυση, είναι κηλίδες και ψεγάδια, ζουν απολαυστικά μέσα στις απάτες τους, συμποσιάζουν μαζί σας· 

• Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΣΟΥ; (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:32-33)

Aν κατά άνθρωπο πολέμησα στην Έφεσο με θηρία, ποιο είναι το όφελος σε μένα, αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται; «Aς φάμε και ας πιούμε· επειδή, αύριο πεθαίνουμε». Mη πλανιέστε· «τα καλά ήθη τα φθείρουν οι κακές συναναστροφές».

• Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΟΥ ΠΟΡΕΙΑ; (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:39)

Eμείς, όμως, δεν είμαστε απ’ αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ’ αυτούς που πιστεύουν προς σωτηρία τής ψυχής.