Η ουσία της πίστης μας είναι η εμπιστοσύνη στον Θεό και στις υποσχέσεις Του, που μας διαβεβαιώνουν για τη δικαιοσύνη και την αγάπη Του. Όταν αντιμετωπίζουμε την ιδέα της κρίσης, είναι φυσικό να ανησυχούμε για το μέλλον μας και τις πράξεις μας. Ωστόσο, το κυριότερο μήνυμα του Ευαγγελίου είναι η πρόσκληση στην μετάνοια και την συγχώρεση μέσω της θυσίας του Χριστού.
Ο Κύριος, όντας δίκαιος κριτής, προσφέρει την αγάπη και την συγχώρεση σε όσους επιλέγουν να επιστρέψουν σ’ Αυτόν με ειλικρίνεια και μετάνοια. Η προετοιμασία για την κρίση δεν περιλαμβάνει μόνο τον φόβο και την αγωνία, αλλά και την ευκαιρία για ανανέωση, αλλαγή και βαθύτερη σχέση με τον Θεό.
Η προσευχή, η εξομολόγηση και η ζωή σύμφωνα με τις αξίες του Ευαγγελίου είναι κρίσιμα στοιχεία που ενδυναμώνουν την πίστη μας και μας ετοιμάζουν για την ημέρα της κρίσης. Μέσα από αυτές τις πρακτικές, αναγνωρίζουμε την ανάγκη μας για τον Θεό και συμμετέχουμε στην εργασία Του στις ζωές μας.
Ο Θεός επιθυμεί να μας βλέπει να ζούμε μια ζωή πλούσια σε αγάπη, δικαιοσύνη και ειρήνη, αναγνωρίζοντας την ευθύνη μας απέναντι στους άλλους και στον εαυτό μας. Μέσω της πίστης μας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση με ελπίδα και αυτοπεποίθηση, γνωρίζοντας ότι ο Κύριος είναι πάντα μαζί μας, υποστηρίζοντας και καθοδηγώντας την πορεία μας. Η πίστη μας δεν βασίζεται στην ικανότητά μας να ξεπερνάμε εμπόδια με δικές μας δυνάμεις, αλλά στη βαθιά πεποίθηση ότι ο Θεός μπορεί να φέρει την νίκη και την ολοκλήρωση σε κάθε πρόκληση και δοκιμασία.
Η αληθινή πίστη μας ενθαρρύνει να κοιτάξουμε πέρα από τα τρέχοντα εμπόδια και να εμπιστευτούμε στην αγάπη και τη δύναμη του Θεού. Αυτή η πίστη μας καλεί να ζήσουμε με ακεραιότητα και γενναιοδωρία, να είμαστε πρόθυμοι να μοιραστούμε την αγάπη και την ελπίδα που έχουμε βρει στο Χριστό με άλλους, αναγνωρίζοντας ότι καθένας μας έχει μια μοναδική συνεισφορά στο σώμα της Εκκλησίας και στον κόσμο.
Ας υιοθετήσουμε λοιπόν αυτήν την πίστη που δεν συλλογίζεται τα εμπόδια αλλά κοιτάζει με εμπιστοσύνη στον Θεό, προσμένοντας Τα επεμβάσεις Του στη ζωή μας. Μέσω της πίστης, η σχέση μας με τον Θεό εμβαθύνεται, η αυτοπεποίθησή μας ενισχύεται, και η ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της ζωής μεγεθύνεται. Ας επιδιώξουμε λοιπόν να ζήσουμε καθημερινά αυτήν την πίστη που ενώνει, θεραπεύει και μεταμορφώνει.
Η πίστη δεν είναι απλώς μια θεωρητική αποδοχή κάποιων αρχών ή διδασκαλιών, αλλά μια δυναμική και ζωντανή σχέση με τον Θεό που εκδηλώνεται σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Όταν αναγνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι η πηγή της δύναμης, της ελπίδας και της αγάπης, η πίστη μας γίνεται το φως που φωτίζει τον δρόμο μας ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές.
Η πίστη είναι επίσης μια πρόκληση – μια πρόκληση να ζήσουμε με εμπιστοσύνη στον Θεό, αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις και τις δυσκολίες με θάρρος και αποφασιστικότητα. Είναι μια πρόσκληση να βλέπουμε πέρα από τα άμεσα προβλήματα και να εμπιστευόμαστε στην αγάπη και στη σοφία του Θεού για τη ζωή μας. Μέσα από την πίστη, μπορούμε να βρούμε την εσωτερική δύναμη να αντιμετωπίσουμε και να υπερβούμε κάθε εμπόδιο.
Εν τέλει, η πίστη είναι μια πηγή ενδυνάμωσης που μας βοηθά να ζήσουμε τη ζωή μας με πληρότητα και νόημα, γνωρίζοντας ότι δεν είμαστε μόνοι. Η παρουσία του Θεού μας περιβάλλει σε κάθε στιγμή, προσφέροντάς μας αγάπη, καθοδήγηση και παρηγοριά. Η πίστη μας καλεί να ανοίξουμε τις καρδιές μας στην αγάπη του Θεού και να ζήσουμε κάθε μέρα με ευγνωμοσύνη, χαρά και ελπίδα, αναζητώντας τη θέλησή Του και ανταποκρινόμενοι στην κλήση Του με πίστη και αφοσίωση.
Είναι κρίσιμο να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή μας υπό την καθοδήγηση του Θεού δεν είναι μόνο μια πορεία ευλογίας και επιτυχίας, αλλά επίσης μια διαδικασία που περιλαμβάνει δοκιμασίες και προκλήσεις. Αυτές οι δοκιμασίες δεν προορίζονται να μας καταστρέψουν, αλλά να καταδείξουν την ανθεκτικότητα της πίστης μας και να μας φέρουν πιο κοντά στον Θεό. Κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζουμε μας δίνει την ευκαιρία να εμβαθύνουμε την εμπιστοσύνη μας στον Θεό και να εμπεδώσουμε την πεποίθηση ότι Αυτός μπορεί να μας φέρει σε νίκη ανεξαρτήτως των περιστάσεων.
Η πίστη είναι επίσης μια δυναμική πράξη υπακοής προς τις εντολές του Θεού και προς την κλήση Του στη ζωή μας. Δεν είναι απλώς μια παθητική κατάσταση του να πιστεύουμε στην ύπαρξη του Θεού, αλλά μια ενεργητική απόφαση να ζούμε καθημερινά σύμφωνα με τις αξίες και τις αρχές Του. Αυτό περιλαμβάνει το να είμαστε φωτεινά παραδείγματα της αγάπης, της ελπίδας και της δικαιοσύνης του Θεού στον κόσμο γύρω μας.
Ας αντλούμε λοιπόν δύναμη από τη βεβαιότητα ότι ο Θεός μας υποστηρίζει, καθοδηγεί και ενδυναμώνει σε κάθε βήμα. Με την πίστη μας στερεά ενωμένη στον Θεό, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε πρόκληση με θάρρος, να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο και να προχωρήσουμε με εμπιστοσύνη προς το θέλημα και το σχέδιο του Θεού για τη ζωή μας. Η πίστη δεν είναι μόνο μια ένδειξη εμπιστοσύνης στην ικανότητα του Θεού να επεμβαίνει στην πραγματικότητα, αλλά και μια βαθιά κατανόηση ότι το ουσιαστικό μας καλό βρίσκεται στη συμμόρφωση με τις οδηγίες και τις εντολές Του.
Μέσα από την προσευχή, τη λατρεία και την καθημερινή αφοσίωση, ανακαλύπτουμε ότι η πίστη μας δεν είναι μια στατική κατάσταση αλλά μια δυναμική διαδικασία ανάπτυξης και βάθυνσης. Αυτή η διαδικασία μας καλεί να αφήσουμε πίσω τις ανασφάλειες και τους φόβους μας, να ξεπεράσουμε τα εμπόδια και να ζήσουμε με πλήρη εμπιστοσύνη στην αγάπη και την προνοητικότητα του Θεού.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η πίστη μας δοκιμάζεται στις δυσκολίες, αλλά ακριβώς εκεί είναι που αποκαλύπτεται και η πιο γνήσια της δύναμη. Η προσκόλληση στην πίστη και η ακλόνητη εμπιστοσύνη στον Θεό μας ενδυναμώνει να αντιμετωπίζουμε με θάρρος κάθε πρόκληση, να μεταμορφώνουμε τις προκλήσεις σε ευκαιρίες για ανάπτυξη και να βιώνουμε την πληρότητα της ζωής που ο Θεός έχει προορίσει για εμάς.
Ας είναι η πίστη μας ο φάρος που μας οδηγεί μέσα από τις θύελλες της ζωής, πάντα με τα μάτια στραμμένα στην αιώνια αγάπη και να προχωρήσουμε με εμπιστοσύνη στην πορεία που έχει χαράξει για εμάς. Η αίσθηση αυτής της απόλυτης υποστήριξης και προστασίας από τον Κύριο μας επιτρέπει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή με μια βαθιά εσωτερική ειρήνη και χαρά, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η πίστη δεν αποκλείει τις δυσκολίες ή τις προκλήσεις, αλλά μας προσφέρει τη δύναμη να τις υπερβούμε. Ο Θεός μας καλεί να του εμπιστευθούμε τις ανησυχίες μας, τους φόβους μας και τις ελπίδες μας, πιστεύοντας ότι Αυτός εργάζεται για το καλό μας, ακόμα κι όταν δεν μπορούμε να δούμε την πλήρη εικόνα.
Η πρακτική της πίστης απαιτεί υπομονή, επιμονή και ενθάρρυνση. Μπορεί να χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε εσωτερικούς και εξωτερικούς αγώνες, αλλά με την πίστη ως οδηγό, διατηρούμε την ελπίδα μας ανεξίτηλη. Η επίκληση στο Θεό μέσω της προσευχής, η μελέτη της Αγίας Γραφής και η κοινωνία με άλλους πιστούς μπορούν να ενισχύσουν την πίστη μας και να μας δώσουν τη δύναμη να συνεχίσουμε προς τα εμπρός..
• Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΤΟΙΜΑΣΕ ΤΟ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΚΡΙΣΗ. (ΨΑΛΜΟΣ 9:7)
Όμως, ο Kύριος διαμένει στον αιώνα· ετοίμασε τον θρόνο του για κρίση.
• ΟΡΙΣΤΗΚΕ Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:31, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:27)
επειδή, προσδιόρισε μία ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι’ αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς.
Kαι καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μία φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·
• ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΑ ΚΡΥΦΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:16, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:5, 14:25, 2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:2)
κατά την ημέρα, όταν ο Θεός θα κρίνει τα κρυφά των ανθρώπων διαμέσου τού Iησού Xριστού, σύμφωνα με το ευαγγέλιό μου.
Ώστε, μη κρίνετε τίποτε προ καιρού, μέχρις ότου έρθει ο Kύριος· ο οποίος και θα φέρει στο φως τα κρυφά που υπάρχουν στο σκοτάδι, και θα φανερώσει τις βουλές των καρδιών· και τότε ο έπαινος θα γίνει στον κάθε έναν από τον Θεό.
και έτσι, τα κρυφά τής καρδιάς του γίνονται φανερά· έτσι που, πέφτοντας με το πρόσωπό του προς τα κάτω, θα προσκυνήσει τον Θεό, διακηρύττοντας ότι ο Θεός είναι πραγματικά ανάμεσά σας.
Kαι εξάλλου, εκείνο που ζητείται ανάμεσα στους οικονόμους είναι κάθε ένας να βρεθεί πιστός.
• ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΗΝ ΑΣΕΒΕΙΑ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:18)
Eπειδή, οργή τού Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας.
• ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΑ ΠΟΝΗΡΑ ΕΡΓΑ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:21)
Kαι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα·
• ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΑΣΕΒΕΙΑΣ. (ΙΟΥΔΑ 1:15)
για να κάνει κρίση ενάντια σε όλους, και να ελέγξει όλους τούς ασεβείς από αυτούς, για όλα τα έργα τής ασέβειάς τους, που έπραξαν, και για όλα τα σκληρά λόγια, που μίλησαν εναντίον του οι ασεβείς αμαρτωλοί».
• ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΠΕΣΑΝ. (ΙΟΥΔΑ 1:6, 2 ΠΕΤΡΟΥ 2:4)
και αγγέλους, οι οποίοι δεν φύλαξαν το δικό τους αξίωμα, αλλά εγκατέλειψαν το ίδιο τους κατοικητήριο, τους έβαλε υπό φύλαξη με παντοτινά δεσμά κάτω από το σκοτάδι, για την κρίση τής μεγάλης ημέρας·
Eπειδή, αν ο Θεός δεν λυπήθηκε αγγέλους που αμάρτησαν, αλλά αφού τους έρριξε στον τάρταρο δεμένους με αλυσίδες σκότους, τους παρέδωσε για να φυλάγονται προς κρίση·
• ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 5:24)
Mερικών ανθρώπων οι αμαρτίες είναι φανερές, και προπορεύονται απ’ αυτούς στην κρίση· σε μερικούς, μάλιστα, και ακολουθούν.
• ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:3)
Kαι νομίζεις τούτο, ω άνθρωπε, εσύ που κρίνεις αυτούς που κάνουν αυτού τού είδους τα πράγματα, και ο οποίος τα κάνεις, ότι θα ξεφύγεις την κρίση τού Θεού;
• ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. (ΙΩΑΝΝΗ 7:24)
Mη κρίνετε επιφανειακά, αλλά τη δίκαιη κρίση να κρίνετε.
• ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 5:27, 22)
και εξουσία έδωσε σ’ αυτόν να κάνει και κρίση, επειδή είναι Yιός ανθρώπου.
Δεδομένου ότι, ούτε ο Πατέρας κρίνει κανέναν, αλλά στον Yιό έδωσε όλη την κρίση·
• ΟΠΟΙΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ. (ΙΩΑΝΝΗ 5:24, 3:18)
Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει σ’ αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια ζωή, και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή.
Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν, δεν κρίνεται· όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί, επειδή δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενή Yιού τού Θεού.
• Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΡΙΝΕΙ ΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. (ΛΟΥΚΑΣ 11:42)
Όμως, αλλοίμονο σε σας τούς Φαρισαίους, επειδή αποδεκατίζετε τον δυόσμο και το απήγανο και κάθε λάχανο, και παραβλέπετε την κρίση και την αγάπη τού Θεού. Aυτά έπρεπε να κάνετε, και εκείνα μη τα αφήσετε.
• ΕΧΕΙ ΕΞΑΓΓΕΙΛΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 12:18)
«Προσέξτε! ο δούλος μου, που έκλεξα, ο αγαπητός μου, στον οποίο ευαρεστήθηκε η ψυχή μου· θα βάλω επάνω του το Πνεύμα μου, και θα εξαγγείλει κρίση στα έθνη·