Στην πορεία της ζωής, όλοι μας βιώνουμε στιγμές απογοήτευσης, απελπισίας, φόβου, μοναξιάς, και θλίψης. Σε αυτές τις στιγμές, το μήνυμα της Βίβλου είναι σαφές: ο Κύριος είναι πάντα παρών, προσφέροντας δύναμη, παρηγοριά, και ενίσχυση στα παιδιά Του. Μέσα από τις δοκιμασίες και τις προκλήσεις, η παρουσία του Θεού είναι μια αδιάσειστη βεβαιότητα που φέρνει ελπίδα και φως ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές.

Ο απόστολος Παύλος, μέσα από τις πολυάριθμες προκλήσεις και δυσκολίες που αντιμετώπισε, είναι ένα ζωντανό παράδειγμα της θεϊκής δύναμης που δρα μέσα από την αδυναμία και την ανθρώπινη ευπάθεια. Η εμπιστοσύνη του στην υποστήριξη και την προστασία του Θεού αποτελεί έναν φάρο ελπίδας για κάθε πιστό που αντιμετωπίζει τις δικές του πνευματικές μάχες.

Η υπόσχεση του Κυρίου να στηρίξει, να παρηγορήσει, να ενισχύσει, και να οδηγήσει τα παιδιά Του στις δύσκολες στιγμές της ζωής δεν περιορίζεται μόνο στις συνθήκες που αντιμετώπισε ο Παύλος. Είναι μια αιώνια υπόσχεση που ισχύει για κάθε περίσταση απογοήτευσης, απελπισίας, φόβου, μοναξιάς, θλίψης, ανάγκης, διωγμού, πειρασμού, στενοχώριας, κούρασης, παθημάτων, και απόρριψης που μπορεί να βιώσει ένας πιστός.

Η πίστη στην προστασία και την δύναμη του Κυρίου αποτελεί τον πυρήνα της Χριστιανικής ελπίδας και ενθάρρυνσης. Όταν αντιμετωπίζουμε αδυναμίες και εμπόδια, η βεβαιότητα ότι ο Θεός δεν μας εγκαταλείπει παρέχει τη δύναμη να συνεχίσουμε, να αντέξουμε και να νικήσουμε. Η πίστη και η εμπιστοσύνη μας στον Κύριο είναι αυτές που μας επιτρέπουν να βλέπουμε πέρα από τις προκλήσεις του παρόντος και να αντλούμε δύναμη από την υπόσχεση της αιώνιας ζωής και της νίκης που έχει ήδη εξασφαλιστεί μέσω του Χριστού.

Η αναγνώριση ότι η υποστήριξη και η δύναμη του Κυρίου είναι διαθέσιμες σε κάθε περίσταση της ζωής μας μας καλεί να ζήσουμε με μεγαλύτερη προσδοκία, ελπίδα και ενεργή πίστη. Αντί να αισθανόμαστε ξεχασμένοι ή εγκαταλελειμμένοι στις δυσκολίες, μπορούμε να βρούμε παρηγοριά και κουράγιο στη βεβαιότητα ότι ο Θεός είναι πάντα μαζί μας, ενισχύοντάς μας και καθοδηγώντας μας μέσω του Αγίου Πνεύματος.

Η ενσωμάτωση αυτής της θεϊκής δύναμης και παρηγοριάς στην καθημερινή μας ζωή μας ενθαρρύνει να προσφέρουμε την ίδια αγάπη, παρηγοριά και υποστήριξη στους γύρω μας. Καθώς αναπτύσσουμε μια πιο βαθιά σχέση με τον Θεό και ακολουθούμε τα βήματα του Χριστού, γινόμαστε μέσα μέσω των οποίων η δύναμη και η παρηγοριά του Κυρίου μπορούν να εκφραστούν στον κόσμο. Μέσω των λόγων και των πράξεών μας, είμαστε καλεσμένοι να μοιραστούμε την ελπίδα και την αγάπη που έχουμε λάβει, να είμαστε πηγές παρηγοριάς για τους απογοητευμένους, φως για τους βρισκόμενους στο σκοτάδι, και υποστήριξη για τους αδύναμους.

Η ζωή εμπλουτισμένη από την παρουσία του Κυρίου και την ενεργή εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις Του μας προσκαλεί να ξεπεράσουμε τα προσωπικά και συλλογικά εμπόδια με δύναμη και αισιοδοξία. Καθώς εφαρμόζουμε αυτή την πνευματική σοφία στην πράξη, γινόμαστε μέρος μιας διαδικασίας ανάπτυξης και μεταμόρφωσης που ξεπερνά τα όρια της ατομικής μας ύπαρξης και συνδέεται με τον μεγαλύτερο σκοπό της βασιλείας του Θεού.

Συνεπώς, η εμπιστοσύνη μας στη δύναμη και την παρηγοριά του Κυρίου δεν είναι μόνο ένας πυλώνας υποστήριξης στις δυσκολίες μας αλλά και μια πρόσκληση να ζήσουμε με βαθύτερη συνείδηση και ενεργή συμμετοχή στο έργο της αγάπης και της ελπίδας. Μέσω της πίστης και της υπομονής, μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη από την ατελείωτη πηγή της θεϊκής παρηγοριάς και να γίνουμε κανάλια μέσα από τα οποία η αγάπη του Θεού ρέει απλόχερα προς τους γύρω μας, μεταμορφώνοντας τις ζωές και τις κοινότητες στις οποίες ζούμε. Η αναγνώριση ότι η ενίσχυση και η παρηγοριά που προσφέρει ο Θεός δεν είναι περιορισμένες μόνο στις δύσκολες στιγμές αλλά είναι συνεχώς διαθέσιμες, μας καλεί να διατηρούμε μια σταθερή επικοινωνία με Αυτόν, ανοιχτοί στην καθοδήγηση και την εμπνευσμένη παρέμβασή Του στη ζωή μας.

Μέσω της αγάπης και της πίστης στον Κύριο, μας δίνεται η δυνατότητα να αντικρίζουμε κάθε πρόκληση ως ευκαιρία για ανάπτυξη και να ξεπερνάμε κάθε εμπόδιο με εμπιστοσύνη και αισιοδοξία. Η αλληλεγγύη, η κοινότητα και η αγάπη που καλλιεργούνται μέσα από την κοινή μας πίστη και την αμοιβαία υποστήριξη, μας ενθαρρύνουν να είμαστε φορείς της θεϊκής αγάπης, προσφέροντας ελπίδα και φως στον κόσμο.

Το να ζούμε με αυτή τη συνείδηση και να δρούμε ως μάρτυρες της αγάπης και της δύναμης του Κυρίου, μεταμορφώνει τις προσωπικές μας ζωές και έχει τη δύναμη να μεταμορφώσει και τις κοινότητες γύρω μας. Η προσφορά αγάπης, η ενεργή συμμετοχή στην κοινότητα και η πνευματική μας ανάπτυξη δημιουργούν ένα ισχυρό θεμέλιο για μια πιο δίκαιη και αγαπητική κοινωνία, όπου η πίστη και η ελπίδα είναι ζωντανές και δραστικές.

Σε αυτό το ταξίδι πίστης και υπομονής, η διαρκής επίκληση στον Κύριο για καθοδήγηση, δύναμη και παρηγοριά, μας ενδυναμώνει να αντιμετωπίζουμε κάθε δοκιμασία και κάθε πρόκληση με αξιοπρέπεια και θάρρος. Η σχέση μας με τον Θεό, βαθιά ριζωμένη στην πίστη και εκφρασμένη μέσω της υπομονής, αποτελεί το θεμέλιο για μια ζωή γεμάτη με έννοια, σκοπό και ενεργό συμμετοχή στην υλοποίηση του θείου σχεδίου.

Η ικανότητά μας να παραμένουμε σταθεροί στην πίστη μας, ακόμη και όταν αντιμετωπίζουμε αποτυχίες, απογοητεύσεις ή απώλειες, μαρτυρεί την αδιάσειστη εμπιστοσύνη μας στην αγάπη και την καλοσύνη του Κυρίου. Αυτή η εμπιστοσύνη και η υπομονή μας επιτρέπουν να βιώνουμε την παρουσία του Θεού στην καθημερινότητά μας, μετατρέποντας κάθε δυσκολία σε μια ευκαιρία για πνευματική ανάπτυξη και αυτοβελτίωση.

Η ακλόνητη πίστη και η Ιώβια υπομονή μας καλούν να ζούμε με την ελπίδα ότι, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, ο Θεός είναι μαζί μας, παρέχοντάς μας την καθοδήγηση, τη δύναμη και την παρηγοριά που χρειαζόμαστε για να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο και να εκπληρώσουμε τον σκοπό μας στη ζωή. Μέσα από αυτή την εμπιστοσύνη και αφοσίωση στον Θεό, ενισχύουμε την προσωπική μας ανθεκτικότητα και συμβάλλουμε στην οικοδόμηση μιας κοινότητας χαρακτηρισμένης από αγάπη, στήριξη, και αλληλεγγύη. Η δύναμη της κοινότητας, ενισχυμένη από την κοινή μας πίστη και υπομονή, γίνεται ένα ισχυρό εργαλείο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων, την προώθηση της πνευματικής ανάπτυξης και την ενθάρρυνση της αμοιβαίας υποστήριξης και κατανόησης.

Η ζωή σε αυτόν τον κόσμο είναι γεμάτη με αβεβαιότητες και δυσκολίες, αλλά η πίστη και η υπομονή μας στον Κύριο μας δίνουν την ικανότητα να αντιμετωπίζουμε κάθε στιγμή με εμπιστοσύνη και να διατηρούμε την ελπίδα μας ζωντανή. Η ενσάρκωση αυτών των αρχών μέσα στην καθημερινή μας ζωή μας υπενθυμίζει ότι, ανεξάρτητα από τις συνθήκες, δεν είμαστε μόνοι. Ο Κύριος είναι πάντα μαζί μας, προσφέροντάς μας δύναμη και καθοδήγηση.

Καθώς συνεχίζουμε το ταξίδι της ζωής, ας εμπιστευτούμε τη δύναμη και την παρηγοριά που μας προσφέρει ο Κύριος. Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας στην αγάπη Του και ας αφήσουμε την πίστη και την υπομονή μας να μας οδηγήσουν σε μια ζωή γεμάτη με σκοπό και ευλογία. Και ας θυμόμαστε πάντα ότι, μέσω των προκλήσεων και των δοκιμασιών, ο Κύριος είναι ο σταθερός μας σύντροφος, οδηγώντας μας πάντα προς την ανάπτυξη, την αγάπη και την ελπίδα.

Η διαδρομή αυτή με τον Κύριο δεν είναι μόνο μια προσωπική εμπειρία αλλά και μια κοινοτική πρόσκληση. Ενθαρρύνεται η καλλιέργεια ενός πνεύματος αλληλεγγύης, όπου μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας, τις δυσκολίες και τις επιτυχίες μας με τους άλλους, δημιουργώντας ένα περιβάλλον αγάπης και υποστήριξης. Μέσα σε αυτή την κοινότητα, η υπομονή και η πίστη αναδεικνύονται ως ζωτικά στοιχεία που ενώνουν τα μέλη της και εμπνέουν έναν κοινό σκοπό.

Η αγάπη του Κυρίου, που αντανακλάται στις σχέσεις μας και στις καθημερινές μας πράξεις, αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη ενός αισθήματος αληθινής κοινότητας. Η διαδικασία αυτή δεν περιορίζεται στα όρια της εκκλησίας ή σε ομάδες προσευχής, αλλά εκτείνεται σε κάθε πτυχή της ζωής μας, υπογραμμίζοντας τη σημασία της αγάπης και της υπομονής σε έναν κόσμο που αναζητά ελπίδα και ουσία.

Καθώς προχωράμε στη ζωή, ας θυμόμαστε ότι οι προκλήσεις και οι δυσκολίες δεν είναι απλώς εμπόδια αλλά ευκαιρίες για να βαθύνουμε την πίστη μας, να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας και να αναδείξουμε την αγάπη του Κυρίου στον κόσμο. Μέσω της υπομονής και της εμπιστοσύνης στον Κύριο, μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία, να μοιραστούμε την ελπίδα που έχουμε μέσα μας και να συνεισφέρουμε στη δημιουργία ενός πιο θετικού και αλληλέγγυου κόσμου. Η πίστη μας, όταν στηρίζεται στην ακλόνητη υπόσχεση του Θεού για συνεχή παρουσία και υποστήριξη, μετατρέπει την εμπειρία της ζωής σε ένα ταξίδι γεμάτο με νόημα και σκοπό.

Αυτή η διαρκής αναζήτηση για πνευματική ανάπτυξη και η προθυμία να ακολουθήσουμε την καθοδήγηση του Κυρίου εμβαθύνουν τη σχέση μας με Εκείνον και μας βοηθούν να αναγνωρίσουμε την αξία της αλληλεγγύης και της αγάπης σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Η προσπάθεια αυτή μας καλεί να είμαστε αγγελιοφόροι ελπίδας και αγάπης, δείχνοντας τον δρόμο προς την αληθινή ευτυχία και την πνευματική ικανοποίηση.

Καθώς προσπαθούμε να ενσαρκώσουμε τις αξίες της πίστης και της υπομονής στην καθημερινή μας ζωή, ανακαλύπτουμε ότι η δύναμη του Κυρίου είναι αυτή που μας ενισχύει, μας παρηγορεί και μας καθοδηγεί. Αυτή η εμπειρία μεταμορφώνει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και αλληλεπιδρούμε με τους γύρω μας, προσφέροντας μια νέα προοπτική που είναι γεμάτη ελπίδα και αισιοδοξία.

Ας παραμείνουμε σταθεροί στην πίστη μας, συνεχίζοντας να εμπιστευόμαστε την αγάπη και τη σοφία του Κυρίου, και ας αναζητήσουμε τις ευκαιρίες να ενισχύσουμε την κοινότητά μας με την ίδια αγάπη και παρηγοριά που έχουμε λάβει. Καθώς κάνουμε αυτό, ας γνωρίζουμε ότι η ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε και να ξεπερνάμε τις προκλήσεις δεν προέρχεται από τη δική μας δύναμη αλλά από τη δύναμη που μας προσφέρει ο Κύριος. Η πίστη μας μας καθοδηγεί σε μια πιο βαθιά κατανόηση της ζωής, προσφέροντάς μας τη δύναμη να προσφέρουμε αγάπη και στήριξη στους άλλους.

Ας είμαστε φωτεινά παραδείγματα της αγάπης του Κυρίου στον κόσμο, αντικατοπτρίζοντας την ελπίδα και την ενθάρρυνση που βρίσκουμε στην πίστη μας. Μέσα από τις προκλήσεις και τις δυσκολίες, ας θυμόμαστε ότι ο Κύριος είναι πάντα μαζί μας, προσφέροντάς μας την καθοδήγηση και την παρηγοριά που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε ζωές γεμάτες με σκοπό και νόημα.

Η πίστη και η υπομονή στις δυσκολίες μας εκπαιδεύουν στο να αναγνωρίζουμε την παρουσία και την αγάπη του Θεού σε κάθε στιγμή της ζωής μας, εμπνέοντάς μας να συνεχίσουμε με ελπίδα και αισιοδοξία. Καθώς προχωράμε, ας κρατήσουμε στην καρδιά μας την υπόσχεση ότι, ανεξάρτητα από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, δεν είμαστε μόνοι. Ο Κύριος είναι μαζί μας, προσφέροντάς μας τη δύναμη, την παρηγοριά και την ελπίδα για να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο και να προχωρήσουμε προς το μέλλον με εμπιστοσύνη και θάρρος.

Ας αναλογιστούμε τις φορές που ο Κύριος μας έχει παρασταθεί και μας έχει δυναμώσει, αναγνωρίζοντας ότι η παρουσία Του δεν είναι απλώς μια θεωρητική έννοια αλλά μια ζωντανή πραγματικότητα που διαπερνά την καθημερινή μας εμπειρία. Μέσα από την πίστη και την αφοσίωση, ανοίγουμε τον δρόμο για μια σχέση βαθιά και προσωπική με τον Θεό, μια σχέση που μας εμπνέει, μας δυναμώνει και μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια της ύπαρξής μας.

Το καθημερινό μας περπάτημα με τον Κύριο μας διδάσκει τη σημασία της υπομονής, της αντοχής και της εμπιστοσύνης στην αγάπη Του, ακόμη και όταν αντιμετωπίζουμε προκλήσεις που φαίνονται αξεπέραστες. Η πίστη μας στον Κύριο μας προσφέρει μια άγκυρα ελπίδας και μια ασφαλή βάση από την οποία μπορούμε να αντικρίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία και να προχωράμε με σιγουριά.

Ας επιδιώξουμε λοιπόν να ενδυναμώσουμε τη σχέση μας με τον Κύριο μέσα από την προσευχή, τη μελέτη της Βίβλου, τη συμμετοχή στην κοινότητα της πίστης, και την ενεργή εφαρμογή των διδαχών Του στη ζωή μας. Καθώς το κάνουμε αυτό, ας είμαστε πρόθυμοι να μοιραστούμε την εμπειρία και την ελπίδα μας με τους άλλους, γίνοντας πηγές εμπνεύσεως και φωτός στον κόσμο γύρω μας.

Μέσα από την πίστη και την υπομονή, μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη από τη βαθιά σχέση μας με τον Κύριο, ανακαλύπτοντας μέσα μας μια ανεξάντλητη πηγή ελπίδας και ενθάρρυνσης. Αυτή η διαρκής διαδικασία μεταμόρφωσης και ανανέωσης μας καθοδηγεί να ζούμε με γνώμονα τις αξίες της αγάπης, της κατανόησης και της αλληλεγγύης, προάγοντας μια ζωή που αντανακλά την αλήθεια και την αγάπη του Κυρίου.

Καθώς εμβαθύνουμε την πίστη μας και εξερευνούμε την πνευματικότητά μας, ανακαλύπτουμε ότι η ικανότητα να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις και να προσφέρουμε αγάπη και υποστήριξη στους άλλους δεν πηγάζει από τη δική μας δύναμη, αλλά από την άπειρη αγάπη και τη δύναμη που λαμβάνουμε από τον Κύριο. Αυτός είναι ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίο χτίζουμε τη ζωή μας, καθοδηγούμενοι από τις αρχές του Ευαγγελίου και εμπνέοντας ένα πνεύμα ελπίδας και αισιοδοξίας.

Η εμπειρία της πίστης μας στον Κύριο δεν είναι μια στατική κατάσταση αλλά μια δυναμική διαδικασία ανάπτυξης και μάθησης. Μέσα από κάθε δυσκολία και κάθε χαρά, μαθαίνουμε να βασιζόμαστε περισσότερο στην παρουσία του Κυρίου, να ακούμε τη φωνή Του και να ακολουθούμε την καθοδήγησή Του με εμπιστοσύνη και αφοσίωση..

• ΜΕ ΠΟΛΥ ΥΠΟΜΟΝΗ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 6:4)

αλλά, σε κάθε τι συνιστώντας τον εαυτό μας ως υπηρέτες τού Θεού, με πολλή υπομονή, με θλίψεις, με ανάγκες, με στενοχώριες, 

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:16)

Kατά την πρώτη μου απολογία δεν μου παραστάθηκε κανένας, αλλά όλοι με εγκατέλειψαν· (είθε να μη τους λογαριαστεί)· 

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:8)

Eπειδή, δεν θέλουμε να αγνοείτε, αδελφοί, για τη θλίψη μας, που μας συνέβηκε στην Aσία, ότι στενοχωρηθήκαμε σε υπερβολικό βαθμό, περισσότερο από τη δύναμή μας, ώστε απελπιστήκαμε και από το να ζούμε. 

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΦΟΒΟΥΣ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 7:5)

Eπειδή, όταν ήρθαμε στη Mακεδονία, η σάρκα μας δεν είχε καμία άνεση, αλλά σε όλα θλιβόμασταν· απέξω μάχες, από μέσα φόβοι. 

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΜΟΝΑΞΙΑ. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:20)

Eπειδή, δεν έχω κανέναν ισόψυχον, που θα μεριμνήσει γνήσια για την κατάστασή σας. 

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΘΛΙΨΗ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 3:4, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:3)

Eπειδή, όταν ήμασταν κοντά σας, τα προλέγαμε σε σας, ότι πρόκειται να υποφέρουμε θλίψεις, καθώς και έγινε, και ξέρετε. 

Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στις θλίψεις· γνωρίζοντας ότι η θλίψη εργάζεται υπομονή, 

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΝΑΓΚΗ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 6:4)

αλλά, σε κάθε τι συνιστώντας τον εαυτό μας ως υπηρέτες τού Θεού, με πολλή υπομονή, με θλίψεις, με ανάγκες, με στενοχώριες, 

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΔΙΩΓΜΟ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 12:10)

Γι’ αυτό, αρέσκομαι στις αδυναμίες, στις ύβρεις, στις ανάγκες, στους διωγμούς, στις στενοχώριες για χάρη τού Xριστού· επειδή, όταν είμαι αδύνατος, τότε είμαι δυνατός.

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:6)

Για το οποίο νιώθετε αγαλλίαση, αν και τώρα, (εφόσον χρειαστεί), λυπηθείτε λίγο σε διάφορους πειρασμούς, 

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 3:7)

γι’ αυτό, μέσα σε όλη τη θλίψη και τη στενοχώρια μας, παρηγορηθήκαμε, αδελφοί, για σας, εξαιτίας τής πίστης σας· 

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΑΛΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 6:11-12)

ντυθείτε την πανοπλία τού Θεού, για να μπορέσετε να σταθείτε ενάντια στις μεθοδείες τού διαβόλου· επειδή, η πάλη μας δεν είναι ενάντια σε αίμα και σάρκα, αλλά ενάντια στις αρχές, ενάντια στις εξουσίες, ενάντια στους κοσμοκράτορες του σκότους τούτου τού αιώνα, ενάντια στα πνεύματα της πονηρίας στα επουράνια.

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΚΟΥΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 6:17)

Στο εξής, κανένας ας μη δίνει σε μένα ενόχληση· επειδή, εγώ βαστάζω στο σώμα μου τα στίγματα του Kυρίου Iησού.

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΠΑΘΗΜΑΤΑ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 4:16)

αλλά, αν κάποιος πάσχει ως Xριστιανός, ας μη ντρέπεται, αλλά ας δοξάζει τον Θεό ως προς αυτό· 

• ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΠΟΡΡΙΨΗ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 9:1-2)
ΔEN είμαι απόστολος; Δεν είμαι ελεύθερος; Δεν είδα τον Iησού Xριστό τον Kύριό μας; Δεν είστε εσείς το έργο μου εν Kυρίω; Aν σε άλλους δεν είμαι απόστολος, αλλά, τουλάχιστον σε σας, είμαι· επειδή, η σφραγίδα τής αποστολής μου εν Kυρίω είστε εσείς.