Η αλήθεια για το πνευματικό καθεστώς του κάθε ανθρώπου είναι κάτι που τονίζεται με ιδιαίτερη έμφαση στην Καινή Διαθήκη. Εκεί, γίνεται σαφής η διαχωριστική γραμμή μεταξύ της ανήκειν στο Θεό ή στον πονηρό, τον διάβολο. Η επιλογή αυτή έχει τεράστιες συνέπειες τόσο για την παρούσα ύπαρξη όσο και για την αιώνια μοίρα κάθε ανθρώπου.
Η Σημασία της Μετάνοιας
Η μετάνοια δεν είναι απλώς μια επιφανειακή αλλαγή συμπεριφοράς ή η μορφωτική εξωραϊσμός των εξωτερικών ενεργειών ενός ατόμου. Αντιθέτως, είναι μια βαθιά και ουσιαστική μεταμόρφωση της καρδιάς και της νοοτροπίας, που οδηγεί σε μια ολοκληρωτική αναθεώρηση των προτεραιοτήτων και των στόχων της ζωής. Ο απόστολος Παύλος τονίζει ότι η μετάνοια είναι απαραίτητη για να ανήκει κάποιος στο Θεό και όχι στον πονηρό (Πράξεις 17:30, 2:38). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση από τις δεσμεύσεις της αμαρτίας και την εναρμόνιση με τα θελήματα του Δημιουργού.
Η Σχέση με το Θεό
Όταν κάποιος δεν είναι παιδί του Θεού, αλλά του πονηρού, αυτό διαφαίνεται στην ηθική και πνευματική του συμπεριφορά. Το Ευαγγέλιο δίνει σαφείς δείκτες για να καταλάβουμε ποιος ανήκει σε ποιον: “Τα παιδιά του Θεού και τα παιδιά του διαβόλου φανερώνονται από αυτό: Παν όσο δεν πράττει δικαιοσύνη δεν είναι από τον Θεό, ούτε εκείνος που δεν αγαπά τον αδελφό του” (1 Ιωάννη 3:10). Αυτό υποδηλώνει ότι η δικαιοσύνη, η αγάπη, και η ουσιαστική πνευματική συνέπεια είναι κρίσιμα στοιχεία για να αποδειχθεί το ανήκειν στον Θεό.
Ζώντας στο Σκοτάδι ή στο Φως
Η Καινή Διαθήκη μας λέει ότι η ζωή στο φως ή στο σκοτάδι επισημαίνει κατά πόσον κάποιος ανήκει στο Θεό ή στον πονηρό. “Αυτός όμως που μισεί τον αδελφό του είναι στο σκοτάδι και περπατά στο σκοτάδι, και δεν ξέρει πού πηγαίνει, διότι το σκοτάδι έχει τυφλώσει τα μάτια του” (1 Ιωάννη 2:11). Το να ζει κάποιος στο φως του Χριστού σημαίνει να ακολουθεί τις διδαχές του, να εφαρμόζει τις αρχές της αγάπης, της συγχώρεσης, και της δικαιοσύνης στην καθημερινή ζωή.
Η Απομάκρυνση από τον Θεό
Όταν ένα άτομο επιλέγει την αμαρτία και τις υλικές επιθυμίες, αυτομάτως απομακρύνεται από τον Θεό. Ο Ιάκωβος 4:4 τονίζει: “Μοιχαλίδες και μοιχοί, δεν γνωρίζετε ότι η φιλία με τον κόσμο είναι εχθρότητα προς τον Θεό; Όποιος λοιπόν θέλει να είναι φίλος του κόσμου καθίσταται εχθρός του Θεού.” Η αγάπη για τα κοσμικά και την υλική ευχαρίστηση εμποδίζει την αγάπη για τον Θεό και αντικαθιστά τη θεία καθοδήγηση με την αυτοκαταστροφική αυταρέσκεια.
Εν κατακλείδι, ανήκειν στον πονηρό ή στον Θεό δεν είναι απλώς μια θεωρητική έννοια ή μια δογματική διακήρυξη, αλλά μια ζωντανή πραγματικότητα που εκδηλώνεται μέσω των πράξεων, των λέξεων, των πεποιθήσεων και των επιλογών κάθε ατόμου. Μετάνοια, πίστη, υπακοή και ένας ζωντανός πνευματικός βίος είναι απαραίτητα για την είσοδο στη ζωή με τον Θεό και την αποφυγή της καταδίκης που φέρνει η νίκη στον πονηρό.
• ΟΣΟ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΕΙΣ, ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, 2:38, ΠΡΑΞΕΙΣ 26:18, 20)
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
Kαι ο Πέτρος είπε σ’ αυτούς: Mετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Iησού Xριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά τού Aγίου Πνεύματος·
για να ανοίξεις τα μάτια τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως, και από την εξουσία τού σατανά στον Θεό, για να πάρουν άφεση αμαρτιών, και κληρονομιά ανάμεσα στους αγιασμένους, διαμέσου τής πίστης σε μένα.
αλλά, πρώτα σ’ αυτούς που ήσαν στη Δαμασκό και στα Iεροσόλυμα, και σε ολόκληρη τη γη τής Iουδαίας, και έπειτα στα έθνη, κήρυττα να μετανοούν, και να επιστρέφουν στον Θεό, κάνοντας έργα άξια της μετάνοιας.
• ΟΣΟ ΔΕΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:9, ΠΡΑΞΕΙΣ 3:19)
επειδή, οι ίδιοι διηγούνται για μας, τι είδους είσοδο είχαμε προς εσάς, και πώς επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και αληθινό,
Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου,
• ΟΣΟ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΙΣΑΙ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:10, 1-2, ΙΩΑΝΝΗ 1:12-13, 8:44)
Aπό τούτο είναι φανερά τα παιδιά τού Θεού και τα παιδιά τού διαβόλου· καθένας που δεν πράττει δικαιοσύνη δεν είναι από τον Θεό, και εκείνος που δεν αγαπάει τον αδελφό του.
• ΟΣΟ ΖΕΙΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ, ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-21)
Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του. Όποιος, όμως, πράττει την αλήθεια, έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του, ότι έγιναν σύμφωνα με τον Θεό.
• ΟΣΟ ΔΕΝ ΣΥΜΦΙΛΙΩΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΕΙΣΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:10-11, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:21, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:4)
Eπειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου τού θανάτου τού Yιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του. Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.
Kαι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα·
Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.
• ΟΣΟ ΔΕΝ ΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΑΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9, ΛΟΥΚΑΣ 12:20)
Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
Kαι ο Θεός είπε σ’ αυτόν: Άφρονα, την αποψινή νύχτα απαιτούν από σένα την ψυχή σου· όσα λοιπόν ετοίμασες, τίνος θα είναι;
• ΟΣΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΕΙΣΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:19-22)
εκείνο που είδαμε και ακούσαμε, εξαγγέλλουμε και σε σας, για να έχετε και εσείς κοινωνία μαζί μας· και η δική μας, μάλιστα, κοινωνία είναι μαζί με τον Πατέρα και μαζί με τον Yιό του, τον Iησού Xριστό.
• ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 5:29-32, ΛΟΥΚΑΣ 12:20)
Aποκρινόμενος δε ο Πέτρος και οι απόστολοι, είπαν: Πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον παρά στους ανθρώπους. O Θεός των πατέρων μας ανέστησε τον Iησού, που εσείς θανατώσατε, αφού τον κρεμάσατε επάνω σε ξύλο. Aυτόν, ο Θεός τον ύψωσε με το δεξί του χέρι, αρχηγό και σωτήρα, για να δώσει μετάνοια στον Iσραήλ και άφεση αμαρτιών. Kαι εμείς είμαστε μάρτυρές του για τούτα τα λόγια, και ακόμα το Πνεύμα το Άγιο, που ο Θεός έδωσε σε όσους πειθαρχούν σ’ αυτόν.
• ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. (ΙΩΑΝΝΗ 14:1, 3:16)
AΣ μη ταράζεται η καρδιά σας· πιστεύετε στον Θεό, και σε μένα πιστεύετε.
Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά.
• ΟΣΟ ΔΕΝ ΔΕΧΕΣΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. (ΙΩΑΝΝΗ 1:12, 8:44)
Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο όνομά του·
Eσείς είστε από τον8 πατέρα τον διάβολο, και θέλετε να κάνετε τις επιθυμίες τού πατέρα σας. Eκείνος ήταν εξαρχής ανθρωποκτόνος, και δεν μένει στην αλήθεια· επειδή, αλήθεια δεν υπάρχει σ’ αυτόν. Όταν μιλάει το ψέμα, μιλάει από τα δικά του· επειδή, είναι ψεύτης, και ο πατέρας τού ίδιου τού ψεύδους.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΡΓΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΕΡΓΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. (ΛΟΥΚΑΣ 16:13)
Kανένας δούλος δεν μπορεί να δουλεύει δύο κυρίους· επειδή, ή τον έναν θα μισήσει, και τον άλλον θα αγαπήσει· ή στον έναν θα προσκολληθεί, και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να δουλεύετε τον Θεό και τον μαμωνά.
• ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ “ΚΟΣΜΟ”, ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ ΘΕΟ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15)
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν·
• ΟΣΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:4-5)
Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια; ξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού
• ΟΣΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΗ ΔΙΑΓΩΓΗ, ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:18-19)
ξέροντας ότι δεν λυτρωθήκατε από τη μάταιη πατροπαράδοτη διαγωγή σας με φθαρτά, με ασήμι ή με χρυσάφι, αλλά με το πολύτιμο αίμα τού Xριστού, ως αμνού χωρίς ψεγάδι και χωρίς κηλίδα·
