Οι πνευματικές προκλήσεις της σύγχρονης εποχής είναι πολυάριθμες και πολύπλοκες, παροτρύνοντας τον κάθε ανθρώπου να αναλογιστεί σοβαρά τη θέση και τη σχέση του με το Θείο. Ανάμεσα στις πιο διαδεδομένες πνευματικές παγίδες που μπορεί να απειλήσουν την πνευματική ευημερία ενός ατόμου είναι η αμαρτία, η ασέβεια, η ανυπακοή, η αλαζονεία, η υπερηφάνεια, η φιλαυτία, η αγάπη του κόσμου, η υποκρισία, η αυτοδικαίωση και η προσωποληψία. Αυτές οι πνευματικές αδυναμίες δρουν σαν φραγμοί που εμποδίζουν την πνευματική συνείδηση και τη σχέση ενός ατόμου με το Θεό, διώχνοντάς Τον από τη ζωή του.
Η Αμαρτία και η Απομάκρυνση του Θεού
Η αμαρτία, η οποία είναι η σκόπιμη παράβαση του θείου νόμου, διαταράσσει την κοινωνία μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού. Όταν ο άνθρωπος επιλέγει να αμαρτήσει, επιλέγει να απομακρυνθεί από την θεία βούληση και έτσι διώχνει την παρουσία του Θεού από τη ζωή του. Ο Ησαΐας 59:2 τονίζει ότι “αλλά οι ανομίες σας έχουν προκαλέσει διαχωρισμό μεταξύ εσάς και του Θεού σας.” Αυτό υπογραμμίζει τον πνευματικό κίνδυνο που απορρέει από τη συνειδητή επιλογή της αμαρτίας.
Η Ασέβεια και η Ανυπακοή
Η ασέβεια, δηλαδή η έλλειψη σεβασμού και ευλάβειας προς το Θείον, καθώς και η ανυπακοή, η άρνηση να υπακούσει κανείς στις θείες εντολές, αποτελούν άλλες δύο σημαντικές πηγές που διώχνουν το Θεό από τη ζωή του ανθρώπου. Όπως αναφέρεται στο Ρωμαίους 1:18, “η οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό εναντίον όλης ασεβείας και αδικίας των ανθρώπων, οι οποίοι καταπιέζουν την αλήθεια με αδικία.” Αυτή η αδυναμία να παραμείνει πιστός στις θείες διαταγές οδηγεί σε πνευματική αποξένωση και απομόνωση από τον Θεό.
Η Φιλαυτία και η Φιλαργυρία
Η φιλαυτία, η υπερβολική και ανεξέλεγκτη αυτοεκτίμηση, και η φιλαργυρία, η υπερβολική ή μονομανής επιθυμία για πλούτη, είναι επίσης σημαντικοί παράγοντες που απωθούν το Θεό. Όπως προειδοποιεί η Παύλος στην προς Τιμόθεον Επιστολή (1 Τιμοθέου 6:10), “η φιλαργυρία είναι ρίζα πάσης των κακών,” δηλώνοντας ότι αυτή η επιδίωξη μπορεί να οδηγήσει σε μια ζωή απομακρυσμένη από τις θείες αρχές.
Η Αγάπη του Κόσμου
Η εξάρτηση από τις κοσμικές απολαύσεις και η αγάπη του κόσμου αντί της αγάπης του Θεού αποτελούν επίσης σοβαρές απειλές για την πνευματική ζωή του ατόμου. Το 1 Ιωάννη 2:15 προειδοποιεί: “Μη αγαπάτε τον κόσμο ούτε τα πράγματα του κόσμου. Εάν κάποιος αγαπά τον κόσμο, η αγάπη του Πατρός δεν είναι σε αυτόν.” Αυτή η προτροπή υποδηλώνει ότι η εστίαση σε κοσμικά και υλικά είδωλα μπορεί να προκαλέσει την απομάκρυνση του Θεού από τη ζωή ενός ατόμου.
Η Υποκρισία και η Αυτοδικαίωση
Η υποκρισία και η αυτοδικαίωση είναι δύο επικίνδυνες συμπεριφορές που μπορούν να απομακρύνουν το Θεό. Οι υποκριτές επιδεικνύουν μια ψεύτικη εικόνα του εαυτού τους, προσποιούμενοι ηθικότητα ή πίστη, ενώ η αυτοδικαίωση περιλαμβάνει την προσπάθεια να δικαιολογηθεί κανείς χωρίς πραγματική αντιμετώπιση των αδυναμιών του, συχνά απορρίπτοντας τη θεία επιείκεια και έλεγχο.
• Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΣΟΥ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (ΗΣΑΪΑΣ 59:2)
αλλά, oι ανoμίες σας έβαλαν χωρίσματα ανάμεσα σε σας και στoν Θεό σας, και oι αμαρτίες σας έκρυψαν τo πρόσωπό τoυ από σας, για να μη ακoύει.
• Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΣΟΥ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (ΙΕΡΕΜΙΑΣ 5:25)
Oι ανoμίες σας τα απέστρεψαν αυτά, και oι αμαρτίες σας εμπόδισαν από σας τo αγαθό.
• Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΖΩΗ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-21)
Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του. Όποιος, όμως, πράττει την αλήθεια, έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του, ότι έγιναν σύμφωνα με τον Θεό.
• Η ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:7, ΑΡΙΘΜΟΙ 14:22, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 10:16)
Yποταχθείτε, λοιπόν, στον Θεό· αντισταθείτε στον διάβολο, και θα φύγει από σας.
Eπειδή, όλοι οι άνδρες, που είδαν τη δόξα μου, και τα σημεία μου, που έκανα στην Aίγυπτο και στην έρημο, με παρόργισαν ήδη δέκα φορές, και δεν υπάκουσαν στη φωνή μου,
Eσύ έχεις πίστη· έχε την μέσα σου, μπροστά στον Θεό· μακάριος είναι εκείνος που δεν κατακρίνει τον εαυτό του σ’ εκείνο που αποδέχεται.
• Η ΑΣΕΒΕΙΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:18, ΤΙΤΟΣ 2:12)
Eπειδή, οργή τού Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας.
η οποία μάς διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες, και να ζήσουμε με σωφροσύνη και με δικαιοσύνη και με ευσέβεια στον παρόντα αιώνα,
• ΟΙ ΣΑΡΚΙΚΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:18, 3:3, 1:4, 1 ΠΕΤΡΟΥ 1:14)
Eπειδή, μιλώντας υπερήφανα λόγια ματαιότητας, με τις επιθυμίες τής σάρκας, με τις ασέλγειες, δελεάζουν εκείνους οι οποίοι πραγματικά απέφυγαν αυτούς που ζουν μέσα σε πλάνη·
γνωρίζοντας πρώτα τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν εμπαίκτες, που θα περπατούν σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες·
διαμέσου των οποίων δωρήθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις, ώστε διαμέσου αυτών να γίνετε κοινωνοί θείας φύσης, έχοντας αποφύγει τη διαφθορά, που υπάρχει μέσα στον κόσμο, διαμέσου τής επιθυμίας.Β΄
ως παιδιά υπακοής, χωρίς να συμμορφώνεστε με τις προηγούμενες επιθυμίες, που είχατε εν αγνοία σας·
• Η ΑΣΩΤΙΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΑ ΖΩΗ ΣΟΥ. (ΛΟΥΚΑΣ 15:13, 1 ΠΕΤΡΟΥ 4:3-4)
Kαι ύστερα από λίγες ημέρες, ο νεότερος γιος, αφού τα μάζεψε όλα, αποδήμησε σε μία μακρινή χώρα· και εκεί διασκόρπισε την περιουσία του, ζώντας άσωτα.
Eπειδή, αρκετός είναι σε μας ο περασμένος καιρός τού βίου, όταν πράξαμε το θέλημα των εθνών, καθώς περπατήσαμε σε ασέλγειες, επιθυμίες, οινοποσίες, γλεντοκόπια, συμπόσια και αθέμιτες ειδωλολατρείες· 4και γι’ αυτό παραξενεύονται, ότι εσείς δεν συντρέχετε μαζί τους στο ίδιο ξεχείλισμα της ασωτίας, και σας βλασφημούν·
• Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:1, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:2, ΓΑΛΑΤΑΣ 2:13)
Έχοντας, λοιπόν, απορρίψει κάθε κακία και κάθε δόλο, και υποκρίσεις, και φθόνους, και όλες τις καταλαλιές,
διαμέσου τής υπόκρισης ψευδολόγων, που έχουν τη συνείδησή τους καυτηριασμένη,
Kαι μαζί του υποκρίθηκαν και οι υπόλοιποι Iουδαίοι· ώστε, και ο Bαρνάβας συμπαρασύρθηκε στην υποκρισία τους.
• Η ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΣΗ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (ΛΟΥΚΑΣ 18:9-14)
• Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:6, ΛΟΥΚΑΣ 1:51)
Aλλά, μεγαλύτερη χάρη δίνει ο Θεός, γι’ αυτό λέει: «O Θεός στους υπερήφανους αντιτάσσεται, στους ταπεινούς όμως δίνει χάρη».
Eνέργησε με κραταιό τρόπο διαμέσου τού βραχίονά του· διασκόρπισε τους υπερήφανους στα διανοήματα της καρδιάς τους.
• Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:16, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:16)
Tώρα, όμως, καυχάστε στις αλαζονείες σας· κάθε τέτοια καύχηση είναι κακή.
επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.
• Η ΦΙΛΑΥΤΙΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:2)
επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι,
• Η ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:10)
Eπειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποία μερικοί, καθώς την ορέχθηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες.
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ “ΚΟΣΜΟΥ” ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15)
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν·
