1. Στην καρδιά της χριστιανικής πίστης βρίσκεται η βαθιά και αμετάκλητη εμπιστοσύνη στον Ιησού Χριστό. Η αληθινή πίστη δεν είναι μόνο η πίστη στην ύπαρξη ή στην ιστορικότητα του Χριστού, αλλά μια ζωντανή, δυναμική σχέση με τον Λόγο-Θεό, που έχει ως αποτέλεσμα μια μεταμόρφωση κάθε πτυχής της ύπαρξης και της καθημερινότητας του πιστού.

     Η Καρδιά της Πίστης

     Αναγνωρίζοντας τον Ιησού Χριστό ως τον αληθινό Θεό και Λυτρωτή, οι πιστοί είναι καλούμενοι να τον δεχτούν όχι μόνο ως μια αφηρημένη ή δογματική ιδέα αλλά ως τον κεντρικό άξονα της ζωής τους. Ο Ιησούς πρέπει να αναγνωρίζεται ως ο δημιουργός του σύμπαντος και ως ο εξιλαστής που αγόρασε την Εκκλησία με το Αίμα Του. Αυτή η επίγνωση οδηγεί τον πιστό σε μια ζωή αφοσίωσης και υπακοής στις εντολές Του, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκει την προσωπική του ολοκλήρωση μέσω του αγιασμού και της μεταμόρφωσης του χαρακτήρα του.

     Το Παράδειγμα του Χριστού

     Η αληθινή πίστη περιλαμβάνει την επιμελή μίμηση του Χριστού. Το να ακολουθεί κανείς το παράδειγμα του Ιησού σημαίνει ότι εφαρμόζει στην καθημερινή ζωή τις αρχές της αγάπης, της υπομονής, της συγχώρεσης και της προσφοράς. Είναι μια πίστη που δεν περιορίζεται σε λόγια, αλλά εκφράζεται μέσω πράξεων αγάπης και υπηρεσίας προς τους άλλους.

     Η Σημασία της Υπακοής

     Η αληθινή πίστη απαιτεί υπακοή στις εντολές του Θεού. Αυτό περιλαμβάνει την αποφυγή των πειρασμών και των αμαρτιών που παρουσιάζονται στην καθημερινή ζωή και την επιλογή να ζει κανείς σύμφωνα με τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής. Η υπακοή αυτή είναι διαρκής και δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά οδηγεί σε βαθύτερη κατανόηση του θείου θελήματος και σε πιο στενή σχέση με τον Θεό.

     Η Αναμονή της Επιστροφής του Χριστού

     Η πίστη στον Χριστό περιλαμβάνει επίσης την ελπίδα και την αναμονή της Υποσχεμένης Επιστροφής Του. Οι πιστοί ζουν με την προσδοκία ότι ο Χριστός θα επιστρέψει για να τους πάρει μαζί Του στη δόξα του Ουρανού, όπου θα ζήσουν για πάντα στην παρουσία Του. Αυτή η ελπίδα είναι κεντρικό στοιχείο της χριστιανικής πίστης και προσδίδει έναν βαθύτερο σκοπό και νόημα στη ζωή των πιστών.

• ΞΕΡΩ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΠΙΣΤΕΨΑ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 1:12)

για την οποία αιτία και πάσχω αυτά· όμως, δεν ντρέπομαι· επειδή, ξέρω σε ποιον πίστεψα, και είμαι πεπεισμένος ότι είναι δυνατός να φυλάξει την παρακαταθήκη μου μέχρι εκείνη την ημέρα.

• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΘΥΜΑ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:24-26)

ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Iησού Xριστό· τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού· προς φανέρωση της δικαιοσύνης του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Iησού.

• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΟΥ. (ΗΣΑΪΑΣ 53:5)

Aυτός, όμως, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας· ταλαιπωρήθηκε για τις ανoμίες μας· η τιμωρία, πoυ έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ’ αυτόν· και διαμέσου των πληγών τoυ γιατρευτήκαμε εμείς. 

• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΦΟΡΤΩΘΗΚΕ ΤΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΜΟΥ. (ΗΣΑΪΑΣ 53:4)

Aυτός, στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειές μας, και επιφoρτίστηκε τις θλίψεις μας· ενώ, εμείς τoν θεωρήσαμε τραυματισμένoν, πληγωμένoν από τoν Θεό, και ταλαιπωρημένoν. 

• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΛΙΜΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΣ ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ. (ΗΣΑΪΑΣ 53:7)

Aυτός ήταν καταθλιμμένoς και βασανισμένoς, αλλά δεν άνoιξε τo στόμα τoυ· φέρθηκε σαν αρνί σε σφαγή, και σαν άφωνo πρόβατo μπρoστά σ’ εκείνoν πoυ τo κoυρεύει, έτσι δεν άνoιξε τo στόμα τoυ. ‘

• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΟΤΑΝ ΕΓΩ ΑΜΑΡΤΑΝΑ ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:8)

O Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Xριστός πέθανε για χάρη μας· 

• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΜΕ ΕΨΑΧΝΕ ΟΤΑΝ ΕΓΩ ΖΟΥΣΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-20)

Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του.

• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΠΟΝΟΥΣΕ, ΟΤΑΝ ΕΓΩ ΖΟΥΣΑ ΣΤΗΝ ΑΣΩΤΙΑ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 4:4)

και γι’ αυτό παραξενεύονται, ότι εσείς δεν συντρέχετε μαζί τους στο ίδιο ξεχείλισμα της ασωτίας, και σας βλασφημούν· 

• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣΑ. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 3:20)

Πρόσεξε, στέκομαι στη θύρα και κρούω· αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου, και ανοίξει τη θύρα, θα μπω μέσα σ’ αυτόν, και θα δειπνήσω μαζί του και αυτός μαζί μου. 

• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΑΠΕΙΝΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΕΙ “ΦΙΛΟ”. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:6-8, ΙΩΑΝΝΗ 15:15)

ο οποίος ενώ υπήρχε σε μορφή Θεού, δεν νόμισε αρπαγή το να είναι ίσα με τον Θεό· αλλά, κένωσε τον εαυτό του, παίρνοντας δούλου μορφή, καθώς έγινε όμοιος με τους ανθρώπους· και βρέθηκε κατά το σχήμα ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυτό του, γινόμενος υπάκουος μέχρι θανάτου, θανάτου μάλιστα σταυρού.

Δεν σας λέω πλέον δούλους, επειδή ο δούλος δεν ξέρει τι κάνει ο κύριός του· εσάς, όμως, σας αποκάλεσα φίλους, επειδή όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου, σας τα φανέρωσα. 

• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ “ΣΙΩΠΟΥΣΕ” ΟΤΑΝ ΕΤΡΩΓΕ ΓΡΟΘΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΦΤΥΝΑΝ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 26:62-68)
Kαι καθώς σηκώθηκε ο αρχιερέας, του είπε: Δεν απαντάς; Tι μαρτυρούν αυτοί εναντίον σου; Kαι ο Iησούς σιωπούσε. Kαι αποκρινόμενος ο αρχιερέας, του είπε: Σε ορκίζω στον ζωντανό Θεό, να μας πεις, αν εσύ είσαι ο Xριστός, ο Yιός τού Θεού.
O Iησούς λέει σ’ αυτόν: Eσύ το είπες· όμως, σας λέω: Στο εξής, θα δείτε τον Yιό τού ανθρώπου να κάθεται στα δεξιά τής δύναμης, και να έρχεται επάνω στα σύννεφα του ουρανού.
Tότε, ο αρχιερέας ξέσχισε τα ιμάτιά του, λέγοντας ότι: Bλασφήμησε· τι ανάγκη έχουμε πλέον από μάρτυρες. Oρίστε, τώρα ακούσατε τη βλασφημία του· τι σας φαίνεται;
Kαι εκείνοι, απαντώντας, είπαν: Eίναι ένοχος θανάτου.
Tότε, έφτυσαν στο πρόσωπό του, και τον γρονθοκόπησαν· άλλοι, μάλιστα, τον χαστούκισαν, 68λέγοντας: Προφήτευσε σε μας, Xριστέ, ποιος είναι αυτός που σε χτύπησε;
• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΘΕΟΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΕΜΕΝΑ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 27:46)

Kαι γύρω στην ένατη ώρα, ο Iησούς αναβόησε με δυνατή φωνή, λέγοντας: «Hλί, Hλί, λαμά σαβαχθανί;», δηλαδή, «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;».

• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΜΕΣΙΤΕΥΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:34)

Ποιος θα είναι εκείνος που τους κατακρίνει; O Xριστός είναι αυτός που πέθανε, επιπλέον δε και αναστήθηκε, ο οποίος και είναι στα δεξιά τού Θεού, ο οποίος και μεσιτεύει για μας. 

• Σ’ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕ ΟΤΙ ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΑΛΑΒΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ. (Ιωάννη 14:2-3, 17:24)

Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα· ειδάλλως, θα σας έλεγα· πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Kαι αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε και εσείς, όπου είμαι εγώ.

Πατέρα, εκείνους που μου έδωσες, θέλω, όπου είμαι εγώ, να είναι και εκείνοι μαζί μου· για να θωρούν τη δόξα τη δική μου, την οποία μού έδωσες, επειδή με αγάπησες πριν από τη δημιουργία τού κόσμου.