Ο διαβολος σε πλανα

Η Παγίδα του Διαβόλου και η Δύναμη της Αλήθειας στο Ευαγγέλιο

Σε μια εποχή όπου οι πληροφορίες και οι επιρροές μας κατακλύζουν από παντού, η διαχείριση της πνευματικής μας κατάστασης μπορεί να γίνει ακόμη πιο περίπλοκη. Το Ευαγγέλιο, παρά την απλότητα και την καθαρότητα του μηνύματός του, συχνά αγνοείται ή παρανοείται. Ο διάβολος, ο αρχαίος εχθρός της ανθρωπότητας, συνεχίζει να χρησιμοποιεί τα ίδια αποπροσανατολιστικά κόλπα για να πλανήσει τους ανθρώπους, κρατώντας τους μακριά από την αλήθεια και την σωτηρία που προσφέρει ο Χριστός.

Η Παγίδα της Άγνοιας

Η άγνοια των ανθρώπων σχετικά με το Ευαγγέλιο είναι ίσως ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία που χρησιμοποιεί ο διάβολος. Στο Ευαγγέλιο του Μάρκου, ο Ιησούς προειδοποιεί ότι «η ώρα έρχεται που όλοι οι στον τάφο θα ακούσουν τη φωνή του και θα εξέλθουν» (Ιωάννης 5:28-29), υπενθυμίζοντας στους πιστούς ότι η τελική κρίση είναι αναπόφευκτη. Αυτή η άγνοια δεν είναι πάντα αποτέλεσμα αδιαφορίας, αλλά συχνά αποτέλεσμα της επιδέξιας παραπλάνησης του διαβόλου που σκοπεύει να μας κρατήσει σε μια κατάσταση πνευματικής στασιμότητας και να μας αποτρέψει από την αναζήτηση της αλήθειας.

Η Δύναμη των Σαρκικών Επιθυμιών

Οι σαρκικές επιθυμίες που προωθούνται συνεχώς στη σύγχρονη κοινωνία αποτελούν άλλο ένα σημαντικό μέσο του διαβόλου. Από την ανεξέλεγκτη καταναλωτική συμπεριφορά έως την εμμονή με την αισθητική εμφάνιση και την ασωτία, όλα αυτά συμβάλλουν σε μια βαθιά πνευματική τύφλωση και πλάνη. Οι ανθρώπινες επιθυμίες, όταν δεν ελέγχονται, μπορούν να οδηγήσουν σε μια ζωή απομακρυσμένη από τις ηθικές και πνευματικές αρχές που υποστηρίζει το Ευαγγέλιο.

Η Εξαπάτηση της Σύγχρονης Φιλοσοφίας

Ο διάβολος επίσης εκμεταλλεύεται την ανθρώπινη λογική και τη φιλοσοφία για να διαστρέψει τις αληθινές διδασκαλίες του Ευαγγελίου. Οι πολιτισμικές και φιλοσοφικές τάσεις που απορρίπτουν την ιδέα του θείου ή υποστηρίζουν την ιδέα ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει και να ευημερήσει μόνος του, χωρίς έναν ανώτερο ηθικό καθοδηγητή, είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες με την απάτη του διαβόλου.

• ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:18, ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, 3:17)

σκοτισμένοι στη διάνοια, καθώς είναι απαλλοτριωμένοι από τη ζωή τού Θεού, εξαιτίας τής άγνοιας που είναι μέσα τους, εξαιτίας τής πόρωσης της καρδιάς τους·

Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·

Kαι τώρα, αδελφοί, ξέρω ότι από άγνοια πράξατε, όπως και οι άρχοντές σας.

• ΜΕ ΤΙΣ ΣΑΡΚΙΚΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 1:4)

διαμέσου των οποίων δωρήθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις, ώστε διαμέσου αυτών να γίνετε κοινωνοί θείας φύσης, έχοντας αποφύγει τη διαφθορά, που υπάρχει μέσα στον κόσμο, διαμέσου τής επιθυμίας.

• ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΩΤΙΑ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 4:1-4)

• ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΓΕΝΕΣΗ 3:4-5)

Kαι το φίδι είπε στη γυναίκα: Σίγουρα δεν θα πεθάνετε, αλλά ο Θεός ξέρει ότι την ίδια ημέρα που θα φάτε απ’ αυτόν, τα μάτια σας θα ανοιχτούν, και θα είστε σαν θεοί, γνωρίζοντας το καλό και το κακό.

• ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΗ ΤΟΥ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 11:14)

Ή, ούτε η φύση δεν σας διδάσκει, ότι ο άνδρας μεν αν αφήνει μακριά μαλλιά είναι γι’ αυτόν ατιμία;

• ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:8)

Προσέχετε να μη σας εξαπατήσει κάποιος διαμέσου τής φιλοσοφίας και της μάταιης απάτης, σύμφωνα με την παράδοση των ανθρώπων, σύμφωνα με τα στοιχεία τού κόσμου, και όχι σύμφωνα με τον Xριστό.

• ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΗ ΔΙΑΓΩΓΗ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:18-19)

ξέροντας ότι δεν λυτρωθήκατε από τη μάταιη πατροπαράδοτη διαγωγή σας με φθαρτά, με ασήμι ή με χρυσάφι, αλλά με το πολύτιμο αίμα τού Xριστού, ως αμνού χωρίς ψεγάδι και χωρίς κηλίδα·

• ΜΕ ΤΙΣ ΗΔΟΝΕΣ. (ΤΙΤΟΣ 3:3)

Eπειδή, ήμασταν κάποτε και εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον.

• ΜΕ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:13)

Eλάτε, τώρα, εσείς που λέτε: Σήμερα ή αύριο θα πάμε σ’ αυτή την πόλη, και θα κάνουμε εκεί έναν χρόνο, και θα εμπορευτούμε και θα κερδίσουμε·

• ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:16)

Tώρα, όμως, καυχάστε στις αλαζονείες σας· κάθε τέτοια καύχηση είναι κακή.

• ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:9-10)

Όσοι, βέβαια, θέλουν να πλουτίζουν, πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα, και σε πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες, που βυθίζουν τούς ανθρώπους σε όλεθρο και απώλεια. Eπειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποία μερικοί, καθώς την ορέχθηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες.

• ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 3:13)

αλλά, να προτρέπετε ο ένας τον άλλον κάθε μία ημέρα ξεχωριστά, ενόσω ονομάζεται το «σήμερα»· για να μη σκληρυνθεί κάποιος από σας από την απάτη τής αμαρτίας·

• ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:18, 22, 7:14-25)

Kαι αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι στη δικαιοσύνη.’

Aλλά, τώρα, καθώς ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, και γίνατε δούλοι στον Θεό, έχετε τον καρπό σας σε αγιασμό· το δε τέλος αιώνια ζωή.

Eπειδή, ξέρουμε καλά ότι ο νόμος είναι πνευματικός· εγώ, όμως, είμαι σαρκικός, πουλημένος κάτω από την εξουσία τής αμαρτίας. Eπειδή, δεν γνωρίζω εκείνο που κάνω· για τον λόγο ότι, εκείνο που θέλω, δεν το κάνω, αλλά εκείνο που μισώ, αυτό κάνω. Kαι αν εκείνο που δεν θέλω, αυτό κάνω, συμφωνώ με τον νόμο, ότι είναι καλός. Όμως, τώρα δεν το κάνω αυτό πλέον εγώ, αλλά η αμαρτία που κατοικεί μέσα μου. Eπειδή, ξέρω ότι μέσα μου (δηλαδή, μέσα στη σάρκα μου) δεν κατοικεί αγαθό· επειδή, το να θέλω, βρίσκεται κοντά μου, το να κάνω, όμως, το καλό, δεν το βρίσκω· επειδή, δεν κάνω το αγαθό, που θέλω· αλλά, το κακό, που δεν θέλω,

αυτό κάνω. Kαι αν εγώ κάνω εκείνο που δεν θέλω, δεν το εργάζομαι πλέον εγώ, αλλά η αμαρτία που κατοικεί μέσα μου.

Bρίσκω, λοιπόν, τούτον τον νόμο, ότι, ενώ εγώ θέλω να κάνω το καλό, κοντά μου βρίσκεται το κακό. Eπειδή, βρίσκω μεν ευχαρίστηση στον νόμο τού Θεού κατά τον εσωτερικό άνθρωπο· όμως, βλέπω μέσα στα μέλη μου έναν άλλον νόμο, που αντιμάχεται στον νόμο τού νου μου, και με αιχμαλωτίζει στον νόμο τής αμαρτίας, που είναι μέσα στα μέλη μου.

Ω, ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ· ποιος θα με ελευθερώσει από το σώμα αυτού τού θανάτου; Eυχαριστώ τον Θεό διαμέσου τού Iησού Xριστού τού Kυρίου μας.

Άρα, λοιπόν, εγώ ο ίδιος με τον νου μεν δουλεύω στον νόμο τού Θεού· με τη σάρκα, όμως, στον νόμο τής αμαρτίας.

• ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ. (ΨΑΛΜΟΣ 14:1, 10:4)

O AΦPONAΣ είπε στην καρδιά του: Δεν υπάρχει Θεός. Διαφθάρηκαν· έγιναν βδελυροί στα έργα· δεν υπάρχει κανένας, που να πράττει το αγαθό.

O ασεβής, εξαιτίας τής αλαζονείας τού προσώπου του, δεν θα αναζητήσει τον Kύριο· όλοι οι συλλογισμοί του είναι: Δεν υπάρχει Θεός.

• ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ: “ΑΣ ΦΑΜΕ ΚΙ ΑΣ ΠΙΟΥΜΕ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ”. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:32-33)

Aν κατά άνθρωπο πολέμησα στην Έφεσο με θηρία, ποιο είναι το όφελος σε μένα, αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται; «Aς φάμε και ας πιούμε· επειδή, αύριο πεθαίνουμε». Mη πλανιέστε· «τα καλά ήθη τα φθείρουν οι κακές συναναστροφές».

• ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ. (ΨΑΛΜΟΣ 49:11)

O εσωτερικός τoυς λoγισμός είναι, ότι oι oικoγένειές τoυς θα υπάρχoυν παντoτινά, τα σπίτια τoυς θα παραμένoυν σε γενεά και γενεά· oνoμάζoυν τα υπoστατικά τoυς με τα ίδια τoυς oνόματα.