Ο εγωισμός, αυτή η παθογένεια της ανθρώπινης ψυχής, έχει ριζώσει βαθιά στην ιστορία της ανθρωπότητας, καθοδηγώντας πολλές φορές τις ενέργειες και τις αποφάσεις των ανθρώπων προς ένα μονοπάτι καταστροφής και ηθικής παρακμής. Η Καινή Διαθήκη και η Χριστιανική διδασκαλία καταδεικνύουν με έμφαση την επιβλαβή φύση του εγωισμού, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ταπείνωση και αυτο-περιφρόνηση στην προσέγγιση της ζωής και της πνευματικότητας.
Η Ουσία του Εγωισμού
Ο εγωισμός είναι η υπερτίμηση του εαυτού από το άτομο, μια κατάσταση όπου το «εγώ» επικρατεί στη συνείδηση και κυριαρχεί σε όλες τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Αυτό το φαινόμενο συχνά οδηγεί σε αυταρχική συμπεριφορά, στην αδυναμία αναγνώρισης ή αποδοχής των λαθών, και στην αποτυχία να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες και τα συναισθήματα των άλλων.
Εγωισμός στη Βίβλο
Στη Βίβλο, ο εγωισμός εμφανίζεται ως ένα βασικό αμάρτημα που στρέφει τους ανθρώπους μακριά από το θέλημα του Θεού. Οι ιστορίες του Εωσφόρου, των πρωτοπλάστων, αλλά και η συμπεριφορά πολλών βιβλικών προσώπων, αποτελούν παραδείγματα των επιπτώσεων του εγωισμού στην ανθρώπινη συμπεριφορά και στις σχέσεις με το θείο.
Οι Επιπτώσεις του Εγωισμού
Διασπάσεις στις Κοινότητες: Στην Κόρινθο, ο εγωισμός προκάλεσε σοβαρές διασπάσεις μεταξύ των μελών της Εκκλησίας, όπου διαμάχες και αντιπαραθέσεις υπονόμευσαν την ενότητα και την κοινή λατρεία.
Συγκρούσεις και Ρήξεις: Η σχέση ανάμεσα στον Παύλο και τον Βαρνάβα, δυο κεντρικών φιλίες στις πράξεις των Αποστόλων, υπέστη σοβαρές ζημιές λόγω εγωιστικών διαφορών στον τρόπο προσέγγισης της ευαγγελιστικής αποστολής.
Αυτοδικαίωση και Υπερηφάνεια: Η αλαζονεία και η αυτοδικαίωση, συνοδεύονται από ενέργειες που οδηγούν στην απομάκρυνση από τις διδαχές και τα θέλω του Θεού, καθιστώντας το άτομο ανίκανο να δει και να αποδεχτεί την αλήθεια.
Η Αντιμετώπιση του Εγωισμού
Για να ξεπεράσει κανείς τον εγωισμό, απαιτείται μια συνειδητή προσπάθεια για αυτογνωσία και αυτοκριτική. Η διαρκής εξέταση των προθέσεων και των συμπεριφορών είναι κρίσιμη, όπως και η αναζήτηση συμβουλών και η καθοδήγηση από πνευματικούς ηγέτες ή μέντορες που μπορούν να παρέχουν εξωτερική προοπτική και να βοηθήσουν στην αναγνώριση και την υπέρβαση των εγωιστικών τάσεων.
Εγωισμός και Πνευματική Ζωή
Στην πνευματική ζωή, ο εγωισμός είναι ένας ισχυρός εχθρός. Ο Χριστιανισμός μας καλεί να αντιμετωπίσουμε τον εγωισμό με την υποταγή στη θέληση του Θεού, με την ταπείνωση, την αγάπη προς τον πλησίον και την αυτοθυσία. Η ουσία της Χριστιανικής διδασκαλίας είναι η άρνηση του εαυτού, η καλλιέργεια της αλληλεγγύης και της κοινότητας που υπερβαίνει τον ατομικισμό και την αυτοεξυπηρέτηση.
Συνεπώς, η θεραπεία του εγωισμού δεν είναι μόνο μια προσωπική επιδίωξη, αλλά ένα ουσιαστικό βήμα προς την ανάπτυξη μιας πιο υγιούς, αλληλέγγυας και πνευματικά πλούσιας κοινότητας. Αναγνωρίζοντας τη βλαβερή φύση του εγωισμού, μπορούμε να κατευθυνθούμε προς μια πιο συνειδητή και αφοσιωμένη πορεία στη ζωή, επιδιώκοντας με συνέπεια την πνευματική καθαρότητα και την αυθεντική αγάπη.
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ ΣΚΟΤΩΣΕ 70000 ΑΝΔΡΕΣ. (1 ΧΡΟΝΙΚΩΝ 21:1-14)
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:12)
Kαι το λέω αυτό, επειδή κάθε ένας από σας λέει: Eγώ μεν είμαι τού Παύλου, εγώ δε του Aπολλώ, εγώ δε του Kηφά, εγώ δε του Xριστού.
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΣ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:16)
Tώρα, όμως, καυχάστε στις αλαζονείες σας· κάθε τέτοια καύχηση είναι κακή.
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΕΙ. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 9:20-21, 16:8-9, 11)
Kαι οι υπόλοιποι από τους ανθρώπους, που δεν θανατώθηκαν μ’ αυτές τις πληγές, ούτε μετανόησαν από τα έργα των χεριών τους, ώστε να μη προσκυνήσουν τα δαιμόνια, και τα είδωλα τα χρυσά και τα ασημένια και τα χάλκινα και τα πέτρινα και τα ξύλινα, που ούτε να βλέπουν μπορούν ούτε να ακούν ούτε να περπατούν· και δεν μετανόησαν από τους φόνους τους ούτε από τις φαρμακείες5 τους ούτε από την πορνεία τους ούτε από τις κλοπές τους.
Kαι ο τέταρτος άγγελος ξέχυνε τη φιάλη του επάνω στον ήλιο· και του δόθηκε να προξενήσει εγκαύματα στους ανθρώπους με φωτιά. Kαι καυματίστηκαν οι άνθρωποι με μεγάλα εγκαύματα, και βλασφήμησαν το όνομα του Θεού, που είχε εξουσία επάνω σ’ αυτές τις πληγές· και δεν μετανόησαν, ώστε να δώσουν δόξα σ’ αυτόν.
και βλασφήμησαν τον Θεό τού ουρανού για τους πόνους τους και για τα έλκη τους, και δεν μετανόησαν από τα έργα τους.
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΙΚΗ ΦΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΡΝΑΒΑ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 15:39)
Συνέβηκε, λοιπόν, ερεθισμός, ώστε χώρισαν ο ένας από τον άλλον· και ο μεν Bαρνάβας, παίρνοντας τον Mάρκο, εξέπλευσε για την Kύπρο.
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΑΡΙΘΜΟΙ 14:41- 44)
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΡΙΔΕΣ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:11)
Eπειδή, μου έγινε γνωστό από τους οικείους τής Xλόης για σας, αδελφοί μου, ότι υπάρχουν αναμεταξύ σας φιλονικίες.
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ. (ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 18:1)
O ιδιoγνώμονας ζητάει σύμφωνα με την επιθυμία τoυ, και εναντιώνεται σε κάθε τι πoυ είναι oρθό.
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ. (ΛΟΥΚΑΣ 18:9)
Eίπε δε και σε μερικούς, που είχαν πεποίθηση στον εαυτό τους ότι είναι δίκαιοι, και καταφρονούσαν τούς υπόλοιπους, τούτη την παραβολή:
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ. (ΛΟΥΚΑΣ 18:11-12)
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΘΕΟ. (ΈΞΟΔΟΣ 5:2)
Kαι ο Φαραώ είπε: Ποιος είναι ο Kύριος, στου οποίου τη φωνή να υπακούσω, ώστε να εξαποστείλω τον Iσραήλ; Δεν γνωρίζω τον Kύριο, και ούτε θα εξαποστείλω τον Iσραήλ.
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 9:41)
O Iησούς είπε σ’ αυτούς: Aν ήσασταν τυφλοί, δεν θα είχατε αμαρτία· τώρα, όμως, λέτε ότι: Bλέπουμε· η αμαρτία σας, λοιπόν, μένει.’
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΕΙ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 11:20)
Tότε, ο Iησούς άρχισε να επιπλήττει τις πόλεις, στις οποίες έγιναν τα περισσότερα θαύματά του, επειδή δεν μετανόησαν:
• Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ. (ΛΟΥΚΑΣ 16:31)
Eίπε δε προς αυτόν: Aν δεν ακούν τον Mωυσή και τους προφήτες, ούτε αν κάποιος αναστηθεί από τους νεκρούς θα πεισθούν.