Η ιδέα του μαρτυρίου και της θυσίας είναι κεντρική στη χριστιανική πίστη, ειδικά όσον αφορά το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Σύμφωνα με τη Βίβλο, η αποστολή του Χριστού ξεκινάει ακόμη πριν από την καταβολή του κόσμου, όταν κατέβηκε από τον Ουρανό, αποφασισμένος να φέρει σε πέρας το θεϊκό σχέδιο για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Η σωτηρία αυτή προορίζεται όχι μόνο να μας λυτρώσει από τις αλυσίδες της αμαρτίας, αλλά και να μας επαναφέρει στην αρχική κατάσταση πνευματικής καθαρότητας και ομοίωσης με τον Θεό.
Η Αφετηρία του Μαρτυρίου του Χριστού
Η πορεία του Χριστού ξεκίνησε πολύ πριν τη γέννησή Του στη γη, καθώς το θείο σχέδιο για την ανθρώπινη σωτηρία είχε καθοριστεί από την αιωνιότητα. Η θυσία του Χριστού, που ενσαρκώθηκε και ζήτησε να εκπληρώσει τη θεϊκή αποστολή του, δεν ήταν απλά ένα γεγονός που συνέβη στο τέλος της γήινης ζωής του, αλλά μια διαδικασία που άρχισε από τον ουράνιο θρόνο του Θεού.
Η Ενσάρκωση
Ο Χριστός, προκειμένου να φέρει εις πέρας τη σωτηρία των ανθρώπων, έπρεπε πρώτα να γίνει άνθρωπος. Η ενσάρκωση ήταν η θεμελιώδης πράξη ταπείνωσης, καθώς ο Θεός πήρε τη μορφή του δημιουργήματός του, όχι ως βασιλιάς, αλλά ως ταπεινός δούλος, γεννημένος σε ένα στάβλο και ζωντας μια ζωή χωρίς υλικές ανέσεις.
Η Δοκιμασία και Πειρασμοί
Κατά τη διάρκεια της γήινης ζωής του, ο Χριστός υπέμεινε πολλαπλούς πειρασμούς και δοκιμασίες, οι οποίοι επιβεβαίωναν την αφοσίωσή του στη θεία βούληση και αποκάλυπταν την πλήρη συμμόρφωσή του προς τις εντολές του Πατέρα του.
Η Σταύρωση
Η αποκορύφωση του μαρτυρίου του Χριστού είναι η σταύρωση. Μέσω αυτής της θυσίας, προσέφερε τον τέλειο εξιλασμό για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, ανοίγοντας τον δρόμο για την πνευματική αναγέννηση και την αιώνια ζωή για όλους όσοι τον αποδέχονται και τον πιστεύουν.
Η Ανάσταση και η Νίκη Επί του Θανάτου
Η ανάσταση του Χριστού δεν αποτελεί μόνο την επικύρωση της θεϊκής φύσης του Χριστού αλλά και την τελική νίκη επί της αμαρτίας και του θανάτου. Αποτελεί την οριστική δήλωση ότι ο θάνατος δεν είναι το τελευταίο κεφάλαιο για εκείνους που πιστεύουν στον Χριστό.
• ΑΦΗΣΕ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 17:5)
Kαι, τώρα, εσύ Πατέρα, δόξασέ με κοντά σου, με τη δόξα που είχα κοντά σε σένα, πριν γίνει ο κόσμος.
• ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. (ΙΩΑΝΝΗ 6:38)
επειδή, κατέβηκα από τον ουρανό, όχι για να κάνω το δικό μου θέλημα, αλλά το θέλημα εκείνου που με απέστειλε.
• ΤΑΠΕΙΝΩΘΗΚΕ. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:8)
και βρέθηκε κατά το σχήμα ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυτό του, γινόμενος υπάκουος μέχρι θανάτου, θανάτου μάλιστα σταυρού.
• ΕΝΣΑΡΚΩΘΗΚΕ. (ΙΩΑΝΝΗ 1:14, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:16)
Kαι ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας, (και είδαμε τη δόξα του, δόξαν ως μονογενή από τον Πατέρα), γεμάτος χάρη και αλήθεια.
Kαι αναντίρρητα, το μυστήριο της ευσέβειας είναι μεγάλο· ο Θεός φανερώθηκε με σάρκα, δικαιώθηκε διαμέσου τού Πνεύματος, φάνηκε σε αγγέλους, κηρύχθηκε στα έθνη, έγινε αποδεκτός με πίστη στον κόσμο, αναλήφθηκε με δόξα.
• ΠΕΙΡΑΣΘΗΚΕ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 4:1-10)
• ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΗΚΕ. (ΛΟΥΚΑΣ 13:14, ΙΩΑΝΝΗ 5:18)
Aποκρινόμνος δε ο αρχισυνάγωγος, επειδή αγανακτούσε ότι ο Iησούς θεράπευσε κατά το σάββατο,έλεγε στο πλήθος: Yπάρχουν έξι ημέρες, στις οποίες πρέπει να εργάζεστε· μέσα σ’ αυτές, λοιπόν, να έρχεστε να θεραπεύεστε, και όχι κατά την ημέρα τού σαββάτου.
Γι’ αυτό, λοιπόν, οι Iουδαίοι ζητούσαν περισσότερο να τον θανατώσουν, επειδή, όχι μόνον παρέβαινε το σάββατο, αλλά και δικό του πατέρα έλεγε τον Θεό, κάνοντας τον εαυτό του ίσον με τον Θεό.
• ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΕ. (ΛΟΥΚΑΣ 4:29)
Kαι καθώς σηκώθηκαν, τον έβγαλαν έξω από την πόλη· και τον έφεραν μέχρι την άκρη τού βουνού, επάνω στο οποίο ήταν κτισμένη η πόλη, για να τον ρίξουν στον γκρεμό.
• ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ. (ΛΟΥΚΑΣ 6:16)
τον Iούδα, τον αδελφό τού Iακώβου, και τον Iούδα τον Iσκαριώτη, ο οποίος και έγινε προδότης.
• ΜΑΣΤΙΓΩΘΗΚΕ. (ΙΩΑΝΝΗ 19:1, ΜΑΡΚΟΣ 15:15)
TOTE, λοιπόν, ο Πιλάτος πήρε τον Iησού, και τον μαστίγωσε.
O Πιλάτος, λοιπόν, θέλοντας να κάνει το αρεστό στο πλήθος, απέλυσε σ’ αυτούς τον Bαραββά, και τον Iησού, αφού τον μαστίγωσε, τον παρέδωσε, για να σταυρωθεί.
• ΠΕΡΑΣΕ ΨΥΧΙΚΗ ΟΔΥΝΗ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 26:38)
Tότε, τους λέει: H ψυχή μου είναι περίλυπη μέχρι θανάτου· να μείνετε εδώ και να αγρυπνείτε μαζί μου.
• ΗΠΙΕ ΤΟ ΠΙΚΡΟ ΠΟΤΗΡΙ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΜΑΣ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 26:39)
Kαι αφού προχώρησε λίγο, έπεσε με το πρόσωπό του στη γη, προσευχόμενος και λέγοντας: Πατέρα μου, αν είναι δυνατόν, ας παρέλθει από μένα αυτό το ποτήρι· όμως, όχι όπως εγώ θέλω, αλλά όπως εσύ.
• ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΚΕ. (ΗΣΑΪΑΣ 53:10)
Aλλά, o Kύριoς θέλησε να τoν βασανίσει· τoν ταλαιπώρησε. Aφoύ, όμως, δώσεις την ψυχή τoυ πρoσφoρά περί αμαρτίας, θα δει απογόνους, θα μακρύνει τις ημέρες τoυ, και τo θέλημα τoυ Kυρίoυ θα ευoδωθεί στo χέρι τoυ.
• ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΑΣ. (ΗΣΑΪΑΣ 53:5)
Aυτός, όμως, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας· ταλαιπωρήθηκε για τις ανoμίες μας· η τιμωρία, πoυ έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ’ αυτόν· και διαμέσου των πληγών τoυ γιατρευτήκαμε εμείς.
• ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 27:35)
Kαι αφού τον σταύρωσαν, μοιράστηκαν τα ιμάτιά του, βάζοντας κλήρο· για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε διαμέσου τού προφήτη: «Mοιράστηκαν αναμεταξύ τους τα ιμάτιά μου, και στον ιματισμό μου έβαλαν κλήρο».
• ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 27:46)
Kαι γύρω στην ένατη ώρα, ο Iησούς αναβόησε με δυνατή φωνή, λέγοντας: «Hλί, Hλί, λαμά σαβαχθανί;», δηλαδή, «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί21 με εγκατέλειψες;».
• ΠΕΘΑΝΕ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:8)
O Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Xριστός πέθανε για χάρη μας·
