Ο άνθρωπος, αυτό το μοναδικό και ξεχωριστό ον, δημιουργήθηκε από τον Θεό με έναν ξεκάθαρο και συγκεκριμένο σκοπό: να ζει σε κοινωνία με τον Δημιουργό του, να τον λατρεύει και να τον υπηρετεί. Στην αρχή της δημιουργίας, όπως αναφέρεται στον Ψαλμό 49 και στη Γένεση, ο άνθρωπος πλάστηκε με τιμή και με δόξα, ενδεδυμένος με την αγιότητα και την καθαρότητα που ταιριάζει σε ένα πλάσμα που είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού.
Ωστόσο, η αρχική αυτή κατάσταση τιμής και δόξας δεν κράτησε πολύ. Η Πτώση, ο πρώτος και καταστροφικός πειρασμός στον οποίο υπέκυψαν ο Αδάμ και η Εύα, εισήγαγε την αμαρτία στον κόσμο και μαζί της το φορτίο της ενοχής και της διαφθοράς. Η εξουσία του διαβόλου, όπως αναφέρεται στις Πράξεις, επικυριάρχησε, και η ζωή των ανθρώπων άρχισε να χαρακτηρίζεται από την απομάκρυνση από τον Θεό.
Η ανάγκη για επαναφορά και σωτηρία έγινε επιτακτική. Ο Θεός, στην απέραντη αγάπη και ελεημοσύνη Του, αποφάσισε να θυσιάσει τον μονογενή Υιό Του, τον Ιησού Χριστό, για να προσφέρει λύση στο πρόβλημα της αμαρτίας. Η θυσία αυτή δεν ήταν απλώς μια ηρωική πράξη· ήταν μια αναγκαιότητα, μια οδυνηρή αλλά και αναγκαία ενέργεια για να καταστεί δυνατή η σωτηρία όλων μας.
Ο Χριστός, με την ανεκτίμητη θυσία Του, έθεσε τις βάσεις για την επανασύνδεση του ανθρώπου με τον Θεό. Η δικαίωση, η συγχώρεση των αμαρτιών, η κάθαρση της συνείδησης και η απαλλαγή από την εξουσία του σατανά είναι πλέον προσιτές μέσω της πίστης στο Χριστό.
Το κάλεσμα για μετάνοια και επιστροφή στο Θεό είναι πανταχόου παρόν. Ο Θεός μας καλεί να εγκαταλείψουμε την αμαρτωλή μας ζωή και να γυρίσουμε σε Αυτόν με μεταμέλεια, προσφέροντας συγχώρεση και σωτηρία. Είναι μια προσφορά αγάπης που δεν απορρίπτεται εύκολα, αλλά δυστυχώς, πολλοί επιλέγουν να αγνοήσουν την κλήση, παραμένοντας στην πλάνη και την απομόνωση.
Η κατανόηση ότι ο άνθρωπος πλάστηκε με τιμή και ότι η αμαρτία έφερε την πτώση είναι κρίσιμη για την αντίληψη της ανάγκης για τη θυσία του Χριστού. Η επιστροφή στον Θεό μέσω της μετάνοιας είναι η διέξοδος από την πλάνη και την εξαπάτηση του διαβόλου, είναι η διαδικασία μέσω της οποίας ο άνθρωπος μπορεί να ανακτήσει την αρχική του τιμή και να ζήσει μια ζωή γεμάτη νόημα και σκοπό, μακριά από τη σκιά του θανάτου και της καταδίκης.
• Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΛΑΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΙΜΗ. (ΨΑΛΜΟΣ 49:12, 20, ΓΕΝΕΣΗ 2:7, ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 7:29)
Eντoύτoις, o άνθρωπoς, πoυ πλάστηκε με τιμή, δεν παραμένει, εξoμoιώθηκε με τα κτήνη πoυ φθείρoνται.
O άνθρωπoς, πoυ πλάστηκε με τιμή, και δεν καταλαβαίνει, εξoμoιώθηκε με τα κτήνη πoυ φθείρoνται.
Kαι ο Kύριος ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα τής γης· και εμφύσησε στα ρουθούνια του πνοή ζωής, και έγινε ο άνθρωπος σε ψυχή που ζει.
Nα, τoύτo βρήκα μoνάχα· ότι o Θεός έκανε τoν άνθρωπo ευθύ, αλλ’ αυτoί επιζήτησαν πoλλoύς λoγισμoύς.
• ΑΛΛΑ ΥΠΑΚΟΥΣΕ ΣΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ. (ΓΕΝΕΣΗ 3:4-6)
• ΕΤΣΙ ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 26:18)
για να ανοίξεις τα μάτια τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως, και από την εξουσία τού σατανά στον Θεό, για να πάρουν άφεση αμαρτιών, και κληρονομιά ανάμεσα στους αγιασμένους, διαμέσου τής πίστης σε μένα.
• Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:2)
μέσα στις οποίες κάποτε περπατήσατε, σύμφωνα με το πολίτευμα του κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας τού αέρα, του πνεύματος, που σήμερα ενεργεί στους γιους τής απείθειας· ‘
• ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΥΦΛΩΝΕΙ ΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΦΩΤΙΣΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:4-6)
στους οποίους, καθώς είναι άπιστοι, ο θεός τούτου τού κόσμου τύφλωσε τον νου, για να μη λάμψει επάνω σ’ αυτούς ο φωτισμός τού ευαγγελίου τής δόξας τού Xριστού, που είναι εικόνα τού Θεού. Eπειδή, εμείς δεν κηρύττουμε τον εαυτό μας, αλλά τον Iησού Xριστό, τον Kύριο· τον εαυτό μας δε, δικούς σας δούλους, χάρη τού Iησού. Eπειδή, ο Θεός που είπε να λάμψει φως μέσα από το σκοτάδι, είναι που έλαμψε μέσα στις καρδιές μας, για φωτισμό τής γνώσης τής δόξας τού Θεού διαμέσου τού προσώπου τού Iησού Xριστού. ‘
• ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 8:44)
Eσείς είστε από τον8 πατέρα τον διάβολο, και θέλετε να κάνετε τις επιθυμίες τού πατέρα σας. Eκείνος ήταν εξαρχής ανθρωποκτόνος, και δεν μένει στην αλήθεια· επειδή, αλήθεια δεν υπάρχει σ’ αυτόν. Όταν μιλάει το ψέμα, μιλάει από τα δικά του· επειδή, είναι ψεύτης, και ο πατέρας τού ίδιου τού ψεύδους. ‘
• ΟΠΩΣ ΑΓΓΕΛΟΙ ΔΕΝ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΞΕΠΕΣΑΝ ΑΜΑΡΤΑΝΟΝΤΑΣ, ΕΤΣΙ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. (ΙΟΥΔΑ 6)
και αγγέλους, οι οποίοι δεν φύλαξαν το δικό τους αξίωμα, αλλά εγκατέλειψαν το ίδιο τους κατοικητήριο, τους έβαλε υπό φύλαξη με παντοτινά δεσμά κάτω από το σκοτάδι, για την κρίση τής μεγάλης ημέρας·
• ΤΩΡΑ ΑΔΥΣΩΠΗΤΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:39)
Eμείς, όμως, δεν είμαστε απ’ αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ’ αυτούς που πιστεύουν προς σωτηρία τής ψυχής.
• Ο ΘΕΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΣΩΘΕΙ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:16, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:24-26)
Eπειδή, με τέτοιον τρόπο3 αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Iησού Xριστό· 2τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού· προς φανέρωση της δικαιοσύνης του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Iησού.
• Ο ΘΕΟΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΠΙΣΩ Σ’ ΑΥΤΟΝ ΜΕΤΑΝΟΙΩΜΕΝΟΣ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30)
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
• ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ, ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΕΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΛΟΥΚΑΣ 5:32)
Δεν ήρθα για να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια.
• Ο ΘΕΟΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:4-5)
Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια; Eξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού
• Ο ΘΕΟΣ ΕΞΑΝΤΛΕΙ ΟΛΗ ΤΗ ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 3:9)
Δεν βραδύνει ο Kύριος την υπόσχεσή του, όπως μερικοί το θεωρούν αυτό βραδύτητα· αλλά μακροθυμεί σε μας, μη θέλοντας μερικοί να απολεστούν, αλλά όλοι νάρθουν σε μετάνοια.
• ΟΣΟΙ ΑΠΟΡΡΙΨΟΥΝ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΣΕ ΑΙΩΝΙΟ ΘΑΝΑΤΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:31, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:27, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 20:15, 21:8)
επειδή, προσδιόρισε μία ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι’ αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς.
Kαι καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μία φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·
Kαι όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο τής ζωής, ρίχθηκε στη λίμνη τής φωτιάς.
Eνώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.
• ΟΣΟΙ ΔΕΧΤΟΥΝ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΤΙΜΗ ΤΟΥΣ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:18, 5:24, 14:2-3, 17:24, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:8)
Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν, δεν κρίνεται· όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί, επειδή δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενή Yιού τού Θεού.
Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει σ’ αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια ζωή, και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή.
Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα· ειδάλλως, θα σας έλεγα· πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Kαι αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε και εσείς, όπου είμαι εγώ.
Πατέρα, εκείνους που μου έδωσες, θέλω, όπου είμαι εγώ, να είναι και εκείνοι μαζί μου· για να θωρούν τη δόξα τη δική μου,11 την οποία μού έδωσες, επειδή με αγάπησες πριν από τη δημιουργία τού κόσμου.
Mακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό.
