Η ανθρώπινη φύση είναι ένα πολύπλοκο υφάνσιμο ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, στην αγάπη και την απόρριψη, στην αλήθεια και στο ψέμα. Κάθε άνθρωπος, από την αρχή των χρόνων, έχει αντιμετωπίσει την πρόκληση της επιλογής μεταξύ της καλής και της κακής πορείας, μεταξύ της πίστης και της απιστίας, μεταξύ της αγιότητας και της αμαρτίας. Η ερώτηση «Πόσες είναι οι αμαρτίες σου και οι ανομίες σου;» δεν είναι μόνο μια πρόσκληση σε προβληματισμό αλλά και μια έκκληση για μετάνοια και επιστροφή στον Θεό.
Κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως της προσωπικής του ιστορίας, του πολιτισμικού ή κοινωνικού του πλαισίου, αντιμετωπίζει την πρόκληση της αμαρτίας, της ανομίας που απομακρύνει από τον Θεό. Η αμαρτία δεν διακρίνει σε ηλικία, φύλο, εθνικότητα ή κοινωνική κατάσταση. Είναι μια καθολική πραγματικότητα που αποτυπώνει την ανθρώπινη ανεπάρκεια και την ανάγκη για σωτηρία.
Η αμαρτία δεν αποτελεί μόνο παραβίαση ηθικών ή θρησκευτικών κανόνων, αλλά κυρίως σπάσιμο της σχέσης με τον Θεό, την πηγή της ζωής, της αγάπης και της αλήθειας. Από την άποψη αυτή, η αμαρτία είναι ένα βάρος που πιέζει την ανθρώπινη συνείδηση και παράγει ένα αίσθημα απόστασης από τον Θεό, ένα χάσμα που δεν μπορεί να γεφυρωθεί μέσω ανθρώπινων προσπαθειών.
Ωστόσο, το μήνυμα της Βίβλου είναι ένα μήνυμα ελπίδας και σωτηρίας. Η μετάνοια και η συγχώρεση στον Θεό είναι η πόρτα προς την απελευθέρωση από το φορτίο των αμαρτιών και των ανομιών. Ο Θεός, στην απέραντη αγάπη και χάρη Του, προσφέρει συγχώρεση και αποκατάσταση σε όσους προσεγγίζουν με μετανοιωμένη καρδιά, αναγνωρίζοντας τις αμαρτίες τους και επιθυμώντας έναν νέο τρόπο ζωής.
Η ανοχή, η υπομονή και η μακροθυμία του Θεού δεν είναι απεριόριστες. Η κατάχρηση της χρηστότητας του Θεού μέσω της συνεχούς επιλογής της αμαρτίας και της απόρριψης της μετάνοιας οδηγεί σε μια συσσώρευση της οργής Του, μια οργή που δεν προκύπτει από μίσος ή αντιπάθεια, αλλά από τη δικαιοσύνη και την αγάπη Του για την αλήθεια και την αγιότητα.
Η αμαρτία, στο τέλος, οδηγεί στον αιώνιο θάνατο, στην πλήρη και τελική απόσταση από τον Θεό. Αλλά η μετάνοια, η ομολογία και η συγχώρεση ανοίγουν τον δρόμο για την αιώνια ζωή, μια ζωή στην παρουσία του Θεού, όπου δεν υπάρχει πλέον πόνος, θλίψη ή αμαρτία.
Η πρόσκληση του Θεού προς τον άνθρωπο είναι μια πρόσκληση στον αγιασμό, στην αγάπη και στην αιώνια κοινωνία μαζί Του. Είναι μια πρόσκληση που απαιτεί την πλήρη παράδοση της καρδιάς και της ζωής στον Θεό, μια διαδικασία μεταμόρφωσης που μετατρέπει την ανθρώπινη ύπαρξη από ένα όντος που κυριαρχείται από την αμαρτία, σε ένα πλάσμα που αντανακλά τη δόξα, την αγάπη και την αγιότητα του Θεού.
• ΠΟΣΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΟΜΙΕΣ ΣΟΥ. (ΙΩΒ 13:23)
Πόσες είναι oι ανoμίες μoυ και oι αμαρτίες μoυ; Φανέρωσέ μου τo έγκλημά μoυ και την αμαρτία μoυ.
• ΜΗΝ ΕΞΑΠΑΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ ΔΕΝ ΑΜΑΡΤΗΣΕΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:23)
δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·
• ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΡΑΤΑΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ, ΑΛΛΑ Ο ΘΕΟΣ ΚΡΑΤΑΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:16, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:5, 14:25, 2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:2, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:27)
κατά την ημέρα, όταν ο Θεός θα κρίνει τα κρυφά των ανθρώπων διαμέσου τού Iησού Xριστού, σύμφωνα με το ευαγγέλιό μου.
Ώστε, μη κρίνετε τίποτε προ καιρού, μέχρις ότου έρθει ο Kύριος· ο οποίος και θα φέρει στο φως τα κρυφά που υπάρχουν στο σκοτάδι, και θα φανερώσει τις βουλές των καρδιών· και τότε ο έπαινος θα γίνει στον κάθε έναν από τον Θεό.
και έτσι, τα κρυφά τής καρδιάς του γίνονται φανερά· έτσι που, πέφτοντας με το πρόσωπό του προς τα κάτω, θα προσκυνήσει τον Θεό, διακηρύττοντας ότι ο Θεός είναι πραγματικά ανάμεσά σας.
αλλά, απαρνηθήκαμε τα κρυφά πράγματα της ντροπής, μη περπατώντας με πανουργία μηδέ δολώνοντας τον λόγο τού Θεού, αλλά με τη φανέρωση της αλήθειας, συνιστώντας τον εαυτό μας προς κάθε συνείδηση ανθρώπων, μπροστά στον Θεό.
Kαι καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μία φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·
• ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΦΟΡΤΙΟ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, 3:19, 1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:14)
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου,
Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
• ΜΟΝΟ ΑΝ ΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΘΑ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ. (ΨΑΛΜΟΣ 32:5, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:13)
Tην αμαρτία μoυ φανέρωσα σε σένα, και την ανoμία μoυ δεν έκρυψα· είπα: Στoν Kύριo θα εξoμoλoγηθώ τις παραβάσεις μoυ· και εσύ συγχώρεσες την ανoμία τής αμαρτίας μoυ. (Διάψαλμα).
Kαι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα αμαρτήματα και στην ακροβυστία τής σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί του, καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα,
• ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙΣ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ ΘΑ ΣΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΟΥΝ ΣΕ ΑΙΩΝΙΟ ΘΑΝΑΤΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:23)
Eπειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Iησού Xριστού τού Kυρίου μας.
• ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΣΟΥ, ΕΙΣΑΙ ΥΠΟΔΙΚΟΣ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:23, 19)
δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·
Kαι ξέρουμε ότι όσα λέει ο νόμος, μιλάει προς εκείνους που είναι κάτω από τον νόμο· ώστε να φράξει κάθε στόμα, και ολόκληρος ο κόσμος να γίνει υπόδικος στον Θεό.
• ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΣΟΥ, Η “ΚΑΡΔΙΑ” ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΘΑΡΤΗ. (ΜΑΡΚΟΣ 7:21-23)
επειδή, από μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη. 23Όλα αυτά τα πονηρά βγαίνουν από μέσα, και μολύνουν τον άνθρωπο.
• ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ ΣΕ ΣΕΡΝΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:39)
Eμείς, όμως, δεν είμαστε απ’ αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ’ αυτούς που πιστεύουν προς σωτηρία τής ψυχής.
• ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΒΑΖΟΥΝ ΧΩΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΕΥΛΟΓΗΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. (ΗΣΑΪΑΣ 59:2)
αλλά, oι ανoμίες σας έβαλαν χωρίσματα ανάμεσα σε σας και στoν Θεό σας, και oι αμαρτίες σας έκρυψαν τo πρόσωπό τoυ από σας, για να μη ακoύει.
• ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:22)
εκείνο που είδαμε και ακούσαμε, εξαγγέλλουμε και σε σας, για να έχετε και εσείς κοινωνία μαζί μας· και η δική μας, μάλιστα, κοινωνία είναι μαζί με τον Πατέρα και μαζί με τον Yιό του, τον Iησού Xριστό.
ας πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά, με πληροφορία πίστης, έχοντας τις καρδιές μας καθαρισμένες από πονηρή συνείδηση,
• Ο ΘΕΟΣ ΖΗΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3, 1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15-16, 2:1, 2 ΠΕΤΡΟΥ 3:11)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε, επειδή εγώ είμαι άγιος».
Έχοντας, λοιπόν, απορρίψει κάθε κακία και κάθε δόλο, και υποκρίσεις, και φθόνους, και όλες τις καταλαλιές,
Eπειδή, λοιπόν, όλα αυτά διαλύονται, ποιοι πρέπει να είστε εσείς σε άγια διαγωγή και ευσέβεια,
• ΑΝ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΕΣ, ΘΑ ΣΕ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:27, ΠΡΑΞΕΙΣ 17:31, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 20:14-15, 21:8, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:46)
Kαι καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μία φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·
επειδή, προσδιόρισε μία ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι’ αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς.
Kαι ο θάνατος και ο άδης ρίχθηκαν στη λίμνη τής φωτιάς· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος. Kαι όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο τής ζωής, ρίχθηκε στη λίμνη τής φωτιάς.
Eνώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.
Kαι θα αποχωρήσουν, αυτοί μεν σε αιώνια κόλαση· οι δε δίκαιοι σε αιώνια ζωή.
