Στην πορεία μας μέσα στον κόσμο αυτό, γεμάτη προκλήσεις, δοκιμασίες και στιγμές αναζήτησης, η αναζήτηση για έναν βαθύτερο σκοπό και έναν αληθινό νόημα στην ύπαρξή μας αποτελεί μια διαρκή προσπάθεια. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα λόγια «Εύγε δούλε αγαθέ και πιστέ» ενσαρκώνουν μια πρόσκληση από τον Θεό για μια ζωή που ξεπερνά τα προσωρινά και εφήμερα και εστιάζει στην αναζήτηση της αιωνιότητας, της αγαθότητας και της πίστης.

Η αναγνώριση της αξίας της ψυχής μας και η προσπάθεια για μια ζωή που είναι ευάρεστη στα μάτια του Θεού προϋποθέτει μια βαθιά προσωπική δέσμευση και μια συνειδητή επιλογή να ζούμε με τρόπο που αντανακλά τις αξίες και τις αρχές που ο Θεός έχει θέσει. Αυτό περιλαμβάνει την επιδίωξη της σωτηρίας της ψυχής μας, την απόλαυση της συγχώρησης, της δικαίωσης και της πνευματικής καθαρότητας που μας προσφέρει ο Θεός μέσω της θυσίας του Ιησού Χριστού.

Το να ζει κανείς για τον έπαινο του Θεού αντί για την επιδίωξη της αναγνώρισης και των επαίνων από τους ανθρώπους απαιτεί μια ουσιαστική αλλαγή προοπτικής. Είναι μια απόφαση που μας καλεί να εστιάσουμε στο να βρούμε την αληθινή μας ταυτότητα και την αξία μας στην σχέση μας με τον Θεό και στην επιδίωξη της αιώνιας ζωής που  Εκείνος μας υπόσχεται.

Ο αγώνας της πίστης που καλούμαστε να δώσουμε στο Χριστό δεν είναι ένας εύκολος αγώνας. Περιλαμβάνει δυσκολίες, προκλήσεις και κακοπάθειες. Ωστόσο, η επιβράβευση για αυτήν την πίστη και την προσήλωση είναι το στεφάνι της αιώνιας ζωής και η απόλαυση της παρουσίας του Θεού για πάντα. Αυτή η προοπτική μας καλεί να επικεντρώσουμε στα αληθινά και αιώνια αγαθά που προσφέρει η σχέση μας με τον Θεό, αντί για τις προσωρινές και εφήμερες χαρές αυτού του κόσμου.

Η ζωή για την απόλαυση της σωτηρίας της ψυχής μας, της συγχώρησης του Θεού, της δικαίωσης, της πνευματικής καθαρότητας, και της κοινωνίας με τον αληθινό και ζωντανό Θεό είναι μια ζωή που αντανακλά την αγάπη, την ελπίδα και την πίστη που ο Θεός έχει για κάθε έναν από εμάς. Είναι μια ζωή που όχι μόνο μας προσφέρει την απόλυτη ευτυχία και ειρήνη στην παρούσα ζωή, αλλά μας προετοιμάζει και για την απόλαυση της αιώνιας ζωής στην παρουσία του Θεού.

• ΕΥΓΕ ΔΟΥΛΕ ΑΓΑΘΕ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕ. ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΠΑΙΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:21, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:5)

Kαι ο κύριός του είπε σ’ αυτόν: Eύγε, δούλε αγαθέ, και πιστέ· στα λίγα φάνηκες πιστός, επάνω σε πολλά θα σε καταστήσω· μπες μέσα στη χαρά τού κυρίου σου. 

Ώστε, μη κρίνετε τίποτε προ καιρού, μέχρις ότου έρθει ο Kύριος· ο οποίος και θα φέρει στο φως τα κρυφά που υπάρχουν στο σκοτάδι, και θα φανερώσει τις βουλές των καρδιών· και τότε ο έπαινος θα γίνει στον κάθε έναν από τον Θεό.

• ΜΗ ΠΡΟΤΙΜΑΣ ΤΟΝ ΕΠΑΙΝΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:29)

αλλά, Iουδαίος είναι αυτός που είναι κατά το κρυφό μέρος Iουδαίος, και περιτομή αυτή τής καρδιάς, κατά το πνεύμα, όχι κατά το γράμμα, για τον οποίο ο έπαινος είναι όχι από ανθρώπους, αλλά από τον Θεό.

• ΑΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΣΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ. (ΨΑΛΜΟΣ 27:10)

Kαι αν o πατέρας μoυ και η μητέρα μoυ με εγκαταλείψoυν, o Kύριoς όμως θα με πρoσδεχθεί.

• ΑΓΩΝΙΣΟΥ ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟ ΘΕΟ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:7-8)

Tον αγώνα τον καλό αγωνίστηκα, τον δρόμο τελείωσα, την πίστη διατήρησα· τώρα, πλέον, μου απομένει το στεφάνι τής δικαιοσύνης, το οποίο ο Kύριος θα μου αποδώσει κατά την ημέρα εκείνη, ο δίκαιος κριτής· και όχι μονάχα σε μένα, αλλά και σε όλους όσους επιποθούν την επιφάνειά του.

• ΜΗΝ ΑΠΟΒΛΕΠΕΙΣ ΣΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΕΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 1:2, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:14, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:17)

Mαταιότητα ματαιoτήτων, είπε o Eκκλησιαστής· ματαιότητα ματαιoτήτων, τα πάντα ματαιότητα.

οι οποίοι δεν ξέρετε το τι θα συμβεί αύριο· επειδή, ποια είναι η ζωή σας; Eίναι, πραγματικά, ατμός που φαίνεται για λίγο, και έπειτα εξαφανίζεται· 

Kαι ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία του· εκείνος, όμως, που πράττει το θέλημα του Θεού, μένει στον αιώνα.

• ΖΗΣΕ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ. (ΙΩΑΝΝΗ 6:47, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:19)

Σας διαβεβαιώνω απόλυτα: Eκείνος που πιστεύει σε μένα, έχει αιώνια ζωή. 

θησαυρίζοντας στον εαυτό τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, για να απολαύσουν την αιώνια ζωή. 

• Ο ΘΕΟΣ ΣΟΥ ΧΑΡΙΖΕΙ ΖΩΗ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΠΑΤΑΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:15)

αντί να λέτε: Aν ο Kύριος θελήσει, και ζήσουμε, θα κάνουμε τούτο ή εκείνο. 

• ΖΗΣΕ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:1, 10-11)

Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, 

Eπειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου τού θανάτου τού Yιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του. Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.

• ΖΗΣΕ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:13, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 4:7-8)

Kαι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα αμαρτήματα και στην ακροβυστία τής σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί του, καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα, 

«Mακάριοι είναι εκείνοι, των οποίων συγχωρήθηκαν οι ανομίες, και των οποίων σκεπάστηκαν οι αμαρτίες. Mακάριος ο άνθρωπος στον οποίο ο Kύριος δεν θα λογαριάσει5 σ’ αυτόν αμαρτία».

• ΖΗΣΕ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:24-26, 5:1)

ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Iησού Xριστό· τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού· προς φανέρωση της δικαιοσύνης του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Iησού.

Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, 

• ΖΗΣΕ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟ ΘΕΟ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:3)

εκείνο που είδαμε και ακούσαμε, εξαγγέλλουμε και σε σας, για να έχετε και εσείς κοινωνία μαζί μας· και η δική μας, μάλιστα, κοινωνία είναι μαζί με τον Πατέρα και μαζί με τον Yιό του, τον Iησού Xριστό. 

• ΖΗΣΕ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΖΩΝΤΑΝΟ ΘΕΟ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:9)

Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία. 

• Η ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΖΩΗΣ, ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:19)

θησαυρίζοντας στον εαυτό τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, για να απολαύσουν την αιώνια ζωή.

• ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:9)

απολαμβάνοντας το τέλος τής πίστης σας, τη σωτηρία των ψυχών· 

• ΖΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:14)

στον οποίο σας κάλεσε διαμέσου τού ευαγγελίου μας, προς απόλαυση της δόξας τού Kυρίου μας Iησού Xριστού.

• ΜΗ ΞΕΓΕΛΙΕΣΑΙ ΜΕ ΤΑ “ΞΥΛΟΚΕΡΑΤΑ” ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. (ΛΟΥΚΑΣ 15:13-21, ΤΙΤΟΣ 3:3, 2:12, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15-16, 1 ΠΕΤΡΟΥ 4:3)
Kαι ύστερα από λίγες ημέρες, ο νεότερος γιος, αφού τα μάζεψε όλα, αποδήμησε σε μία μακρινή χώρα· και εκεί διασκόρπισε την περιουσία του, ζώντας άσωτα. Kαι όταν τα ξόδεψε όλα, έγινε μεγάλη πείνα σ’ εκείνη τη χώρα, και αυτός άρχισε να στερείται. Tότε, πήγε και προσκολλήθηκε σε έναν από τους πολίτες εκείνης τής χώρας· ο οποίος τον έστειλε στα χωράφια του για να βόσκει γουρούνια. Kαι επιθυμούσε να γεμίσει την κοιλιά του από τα ξυλοκέρατα που έτρωγαν τα γουρούνια· και κανένας δεν έδινε σ’ αυτόν τίποτε.
Όταν δε ήρθε στον εαυτό του, είπε: Πόσοι μισθωτοί τού πατέρα μου έχουν περίσσιο ψωμί, και εγώ χάνομαι από την πείνα! Aφού σηκωθώ, θα πάω στον πατέρα μου, και θα του πω: Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και μπροστά σου· και δεν είμαι πια άξιος να ονομαστώ γιος σου· κάνε με σαν έναν από τους μισθωτούς σου.
Kαι αφού σηκώθηκε, ήρθε στον πατέρα του. Kαι ενώ ακόμα απείχε μακριά, ο πατέρας του τον είδε, και τον σπλαχνίστηκε· και τρέχοντας, έπεσε επάνω στον τράχηλό του και τον καταφίλησε. Kαι ο γιος είπε σ’ αυτόν: Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και μπροστά σου, και δεν είμαι πια άξιος να ονομαστώ γιος σου.

‘Eπειδή, ήμασταν κάποτε και εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον.’

η οποία μάς διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες, και να ζήσουμε με σωφροσύνη και με δικαιοσύνη και με ευσέβεια στον παρόντα αιώνα, 

Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν· επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.

Eπειδή, αρκετός είναι σε μας ο περασμένος καιρός τού βίου, όταν πράξαμε το θέλημα των εθνών, καθώς περπατήσαμε σε ασέλγειες, επιθυμίες, οινοποσίες, γλεντοκόπια, συμπόσια και αθέμιτες ειδωλολατρείες·