Η δικαιοσύνη στο πλαίσιο της χριστιανικής πίστης είναι έννοια πολυδιάστατη και βαθιά. Αντιπροσωπεύει μια σχέση μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού που δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω ανθρώπινων προσπαθειών ή “εξ έργων”, αλλά μόνο μέσα από την πίστη στην απολυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού. Η προσέγγιση αυτή αντικατοπτρίζεται στην επιστολή προς τους Γαλάτες, όπου ο Παύλος τονίζει ότι “ο άνθρωπος δεν δικαιούται με τα έργα του νόμου αλλά μέσα από την πίστη στον Ιησού Χριστό” (Γαλάτας 2:16).

Η έμφαση στην αυτοδικαίωση μέσω της τήρησης του νόμου ή των καλών έργων είναι μια παγίδα που καταδεικνύει την ανεπαρκή κατανόηση της χάριτος του Θεού. Ο Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή προτρέπει τους πιστούς να αποφεύγουν την παγίδα της αυτοδικαίωσης και να επιδιώκουν την δικαιοσύνη του Θεού μέσω της πίστης (Ρωμαίους 10:3).

Η δικαιοσύνη του Θεού είναι ένα δώρο που προσφέρεται ελεύθερα σε όλους όσοι πιστεύουν και δεν μπορεί να κερδηθεί μέσω ανθρώπινων πράξεων. Η πίστη όμως, όπως διαπιστώνεται και από την επιστολή προς Ρωμαίους και την επιστολή του Ιακώβου, πρέπει να είναι δραστήρια και να αποδεικνύεται μέσω των έργων (Ρωμαίους 5:1, Ιάκωβος 2:20-22). Αυτό δεν σημαίνει ότι τα έργα  είναι το μέσον για τη δικαίωση, αλλά ότι η αληθινή πίστη φέρνει μια αλλαγή στη ζωή του πιστού που φανερώνεται μέσα από τα έργα του.

Η μετάνοια, η εξομολόγηση και η επιστροφή στον ζωντανό Θεό είναι επίσης βασικά βήματα προς την δικαίωση. Οι πράξεις αυτές δείχνουν την ειλικρινή πίστη του ανθρώπου και την επιθυμία του για συμφιλίωση με τον Θεό (Πράξεις 17:30, 3:19, 1 Θεσσαλονικείς 1:9, 1 Ιωάννη 1:9).

Η άγια ζωή και ο διαρκής πνευματικός καθαρισμός είναι επίσης σημαντικοί για τη διατήρηση της δικαιοσύνης που έχει ληφθεί μέσω της πίστης. Οι πιστοί καλούνται να ζουν σύμφωνα με τις διδαχές του Χριστού, αποφεύγοντας τις αμαρτίες και επιδιώκοντας μια ζωή καθαρότητας και αγιότητας (1 Πέτρου 1:15-16, Εφεσίους 5:3, 1 Ιωάννη 3:2-3).

Τέλος, η δικαιοσύνη του Θεού δεν είναι απλώς ένα νομικό καθεστώς που αποκτάται μέσω της πίστης, αλλά μια σχέση ζωής που αναπτύσσεται μέσα από τη συνεχή ανανέωση της πνευματικής μας κατάστασης, την εμβάθυνση της προσωπικής μας σχέσης με τον Θεό και την ενεργή συμμετοχή στην κοινότητα των πιστών. Η δικαιοσύνη του Θεού αποτελεί τη βάση για μια πλήρη, αγιασμένη και ελευθερωμένη ζωή, αποκαλύπτοντας την αγάπη, τη χάρη και τη μεγαλοσύνη του Θεού μέσα στην ανθρώπινη εμπειρία.

• ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 2:16)

‘ξέροντας ότι δεν ανακηρύσσεται δίκαιος ο άνθρωπος από τα έργα τού νόμου, παρά μονάχα διαμέσου τής πίστης τού Iησού Xριστού, και εμείς πιστέψαμε στον Iησού Xριστό, για να ανακηρυχθούμε δίκαιοι από την πίστη στον Xριστό, και όχι από τα έργα τού νόμου· επειδή, από τα έργα τού νόμου δεν θα ανακηρυχθεί δίκαιος κανένας άνθρωπος. 

• ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:1, 3:24-28, ΙΑΚΩΒΟΣ 2:20-22)

Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, 

ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Iησού Xριστό· τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού· προς φανέρωση της δικαιοσύνης του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Iησού.
Πού είναι, λοιπόν, η καύχηση; Kλείστηκε έξω. Mε ποιον νόμο; Tων έργων; Όχι· αλλά με τον νόμο τής πίστης. Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος ανακηρύσσεται δίκαιος διαμέσου τής πίστης, χωρίς τα έργα τού νόμου.

Θέλεις, όμως, ω μάταιε άνθρωπε, να γνωρίσεις ότι η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή; O πατέρας μας ο Aβραάμ δεν δικαιώθηκε από τα έργα, όταν πρόσφερε τον γιο του τον Iσαάκ επάνω στο θυσιαστήριο; Bλέπεις ότι η πίστη συνεργούσε στα έργα του, και από τα έργα η πίστη αποδείχθηκε τέλεια;

• ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, 3:19, 2:38)

Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν· 

Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου, 

Kαι ο Πέτρος είπε σ’ αυτούς: Mετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Iησού Xριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά τού Aγίου Πνεύματος· 

• ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΖΩΝΤΑΝΟ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:9)

επειδή, οι ίδιοι διηγούνται για μας, τι είδους είσοδο είχαμε προς εσάς, και πώς επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και αληθινό,

• ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9, ΨΑΛΜΟΣ 32:5)

Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία. 

Tην αμαρτία μoυ φανέρωσα σε σένα, και την ανoμία μoυ δεν έκρυψα· είπα: Στoν Kύριo θα εξoμoλoγηθώ τις παραβάσεις μoυ· και εσύ συγχώρεσες την ανoμία τής αμαρτίας μoυ. (Διάψαλμα).

• ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΖΩΗ ΤΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15-16, 1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3, 7, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:3)

αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε, επειδή εγώ είμαι άγιος».

Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία· 

Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν μας κάλεσε σε ακαθαρσία, αλλά σε αγιασμό. 

Mάλιστα, πορνεία και κάθε ακαθαρσία ή πλεονεξία ούτε να ονομάζεται ανάμεσά σας, όπως πρέπει σε αγίους·  

• ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΡΚΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΤΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:2-3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:14)

Aγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά τού Θεού· και ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν· επειδή θα τον δούμε καθώς είναι. Kαι καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω σ’ αυτόν, αγνίζει τον εαυτό του, όπως εκείνος είναι αγνός.

πόσο μάλλον το αίμα τού Xριστού, ο οποίος διαμέσου τού αιωνίου Πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του χωρίς ψεγάδι στον Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή σας από νεκρά έργα, στο να λατρεύετε τον ζωντανό Θεό;

• ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΙΩΑΝΝΗ 1:13, 3:3-8, 1 ΙΩΑΝΝΗ 5:1, 18)

οι οποίοι, όχι από αίματα ούτε από θέλημα σάρκας ούτε από θέλημα άνδρα, αλλά από τον Θεό γεννήθηκαν.’

Aποκρίθηκε ο Iησούς και του είπε: Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από επάνω, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία τού Θεού.
O Nικόδημος λέει σ’ αυτόν: Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να γεννηθεί ενώ είναι γέροντας; Mήπως μπορεί να μπει μια δεύτερη φορά στην κοιλιά τής μητέρας του και να γεννηθεί;
Aποκρίθηκε ο Iησούς: Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει μέσα στη βασιλεία τού Θεού. Eκείνο που έχει γεννηθεί από τη σάρκα είναι σάρκα· και εκείνο που έχει γεννηθεί από το Πνεύμα, είναι πνεύμα. Mη θαυμάσεις ότι σου είπα: Πρέπει να γεννηθείτε από επάνω.

O άνεμος πνέει όπου θέλει, και ακούς τη φωνή του, αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται, και πού πηγαίνει· έτσι είναι καθένας που γεννήθηκε από το Πνεύμα.

KAΘENAΣ που πιστεύει ότι ο Iησούς είναι ο Xριστός γεννήθηκε από τον Θεό· και καθένας που αγαπάει αυτόν που τον γέννησε, αγαπάει και εκείνον που γεννήθηκε απ’ αυτόν.

Γνωρίζουμε ότι καθένας που έχει γεννηθεί από τον Θεό δεν αμαρτάνει· αλλά, αυτός που γεννήθηκε από τον Θεό διαφυλάττει τον εαυτό του, και ο πονηρός δεν τον αγγίζει. 

• ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΖΩΝΤΑΝΟ ΘΕΟ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:19-22)

εκείνο που είδαμε και ακούσαμε, εξαγγέλλουμε και σε σας, για να έχετε και εσείς κοινωνία μαζί μας· και η δική μας, μάλιστα, κοινωνία είναι μαζί με τον Πατέρα και μαζί με τον Yιό του, τον Iησού Xριστό. 

EXONTAΣ, λοιπόν, αδελφοί, την παρρησία να μπούμε μέσα στα άγια, διαμέσου τού αίματος του Iησού, μέσα από έναν νέο και ζωντανό δρόμο, τον οποίο καθιέρωσε σε μας διαμέσου τού καταπετάσματος, δηλαδή, της σάρκας του, και έχοντας μεγάλον ιερέα για τον οίκο τού Θεού, ας πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά, με πληροφορία πίστης, έχοντας τις καρδιές μας καθαρισμένες από πονηρή συνείδηση
• ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (ΛΟΥΚΑΣ 14:26-27, 33)

Aν κάποιος έρχεται σε μένα, και δεν μισεί τον πατέρα του, και τη μητέρα, και τη γυναίκα, και τα παιδιά, και τους αδελφούς, και τις αδελφές, ακόμα μάλιστα και τη δική του τη ζωή, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. Kαι όποιος δεν βαστάζει τον σταυρό του, και έρχεται πίσω μου, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.

Έτσι, λοιπόν, καθένας από σας που δεν απαρνιέται όλα τα υπάρχοντά του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.

• ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΚΑΘΑΡΙΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΟΥΣ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:22)

Aφού, λοιπόν, καθαρίσατε τις ψυχές σας με την υπακοή τής αλήθειας διαμέσου τού Πνεύματος, προς ανυπόκριτη φιλαδελφία, αγαπήστε ένθερμα ο ένας τον άλλον, από καθαρή καρδιά· 

• ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΛΥΤΡΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΗ ΔΙΑΓΩΓΗ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:18-19)

ξέροντας ότι δεν λυτρωθήκατε από τη μάταιη πατροπαράδοτη διαγωγή σας με φθαρτά, με ασήμι ή με χρυσάφι, αλλά με το πολύτιμο αίμα τού Xριστού, ως αμνού χωρίς ψεγάδι και χωρίς κηλίδα·

• ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:21)

Δεδομένου ότι, σε τούτο προσκληθήκατε, επειδή και ο Xριστός έπαθε για χάρη σας, αφήνοντας παράδειγμα σε σας, για να ακολουθήσετε τα ίχνη του· 

• ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΕΛΕΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:10)

οι οποίοι άλλοτε δεν ήσασταν λαός, τώρα όμως είστε λαός τού Θεού· «οι οποίοι άλλοτε δεν είχατε ελεηθεί, τώρα όμως ελεηθήκατε».