Η αντίθεση μεταξύ του φρονήματος του κόσμου και του φρονήματος του Πνεύματος είναι ένας βασικός άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η χριστιανική ενσυνειδησία και πρακτική. Το φρόνημα του κόσμου, που χαρακτηρίζεται από την ασέβεια, τη σαρκική επιθυμία, και την αισθησιακή προσήλωση στα παροδικά και επιφανειακά, παρουσιάζει μια έντονη αντίθεση στο φρόνημα του Πνεύματος, το οποίο είναι κατευθυνόμενο από τις αξίες και τις διδασκαλίες του Θεού.
Η μετάνοια στον Θεό σημαίνει μια βαθιά και πραγματική επιστροφή στις αξίες και την ζωή που έχει ορίσει ο Θεός για τους ανθρώπους. Αυτή η επιστροφή δεν αφορά μόνο την πίστη και την προσωπική ανανέωση, αλλά και την δραστική αλλαγή του τρόπου ζωής, ώστε να αντικατοπτρίζεται η νέα πνευματική κατάσταση του ατόμου που επέστρεψε στον Θεό.
Η αγωνία για την πίστη, η ζωή σύμφωνα με τις αρχές της ηθικότητας και της αγιότητας, και η επιδίωξη της σωτηρίας της ψυχής αποτελούν βασικά στοιχεία για τους ανθρώπους που έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν τον δρόμο του Θεού. Ο αγώνας αυτός είναι μια συνεχής προσπάθεια που απαιτεί συνέπεια, αφοσίωση, και την αποφασιστικότητα να απορρίψει κάθε τι που είναι αντίθετο στη θέληση του Θεού.
Το να είναι κάποιος δικαιωμένος από τον Θεό μέσω της πίστης στον Χριστό, να έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, και να έχει καθαριστεί μέσω της ομολογίας τους, δεν είναι μόνο ένα προνόμιο, αλλά και μια ευθύνη. Είναι η ευθύνη να ζεις μια ζωή που αντανακλά την χάρη που έχεις λάβει, να είσαι μάρτυρας της αγάπης και της δύναμης του Θεού στον κόσμο, και να εργάζεσαι για την προώθηση της βασιλείας Του στη γη.
Η ζωή σύμφωνα με το φρόνημα του Πνεύματος σημαίνει την απόλυτη αφοσίωση στις αξίες του Θεού, την αντίσταση στις πειρασμούς της σαρκός και του κόσμου, και την ενεργό συμμετοχή στην ζωή της Εκκλησίας. Απαιτεί από τον πιστό να επιλέγει συνεχώς τον Θεό έναντι των προσωρινών απολαύσεων της αμαρτίας, να επιδιώκει την πνευματική ανάπτυξη, και να επενδύει στην αιωνιότητα παρά στην προσωρινή ζωή του κόσμου αυτού.
Τελικά, το φρόνημα του κόσμου δεν είναι για εκείνους που έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν τον Χριστό. Η επιλογή αυτή απαιτεί την πλήρη πνευματική και ηθική δέσμευση στον δρόμο που οδηγεί στην αιωνιότητα με τον Θεό, περπατώντας με την βοήθεια και την οδηγία του Αγίου Πνεύματος, και απορρίπτοντας κάθε τι που στέκεται εμπόδιο στην πνευματική πορεία προς την σωτηρία..
• ΠΟΥ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΣ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30)
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
• ΠΟΥ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕΣ ΣΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:9, ΠΡΑΞΕΙΣ 3:19)
επειδή, οι ίδιοι διηγούνται για μας, τι είδους είσοδο είχαμε προς εσάς, και πώς επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και αληθινό,
Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου,
• ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:24-28, 5:1)
Πού είναι, λοιπόν, η καύχηση; Kλείστηκε έξω. Mε ποιον νόμο; Tων έργων; Όχι· αλλά με τον νόμο τής πίστης. Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος ανακηρύσσεται δίκαιος διαμέσου τής πίστης, χωρίς τα έργα τού νόμου.
Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού,
• ΠΟΥ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΟΥ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:13)
Kαι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα αμαρτήματα και στην ακροβυστία τής σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί του, καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα,
• ΠΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΣΕΣ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΤΗΚΕΣ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9)
Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
• ΠΟΥ ΕΛΕΗΘΗΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:10)
οι οποίοι άλλοτε δεν ήσασταν λαός, τώρα όμως είστε λαός τού Θεού· «οι οποίοι άλλοτε δεν είχατε ελεηθεί, τώρα όμως ελεηθήκατε».
• ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:7, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:12)
Tον αγώνα τον καλό αγωνίστηκα, τον δρόμο τελείωσα, την πίστη διατήρησα·
Nα αγωνίζεσαι τον καλό αγώνα τής πίστης, να κρατάς την αιώνια ζωή, στην οποία και προσκλήθηκες, και ομολόγησες την καλή μαρτυρία, μπροστά σε πολλούς μάρτυρες.
• ΠΟΥ ΖΕΙΣ ΑΓΙΑ ΖΩΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3, 1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15-16)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε1 άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε,2 επειδή εγώ είμαι άγιος».
• ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:9, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:39)
απολαμβάνοντας το τέλος τής πίστης σας, τη σωτηρία των ψυχών·
Eμείς, όμως, δεν είμαστε απ’ αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ’ αυτούς που πιστεύουν προς σωτηρία τής ψυχής.
• ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΣΑΝ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 10:37, ΛΟΥΚΑΣ 9:23)
Όποιος αγαπάει πατέρα ή μητέρα περισσότερο από μένα, δεν είναι άξιος για μένα· και όποιος αγαπάει γιο ή θυγατέρα περισσότερο από μένα, δεν είναι άξιος για μένα.
Kαι έλεγε σε όλους: Aν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, καθημερινά, και ας με ακολουθεί.
• ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΤΙΜΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 11:25)
προκρίνοντας να κακουχείται με τον λαό τού Θεού, μάλλον, παρά να έχει πρόσκαιρη απόλαυση αμαρτίας·
• ΠΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:18, 22, 7:25)
Kαι αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι στη δικαιοσύνη.
Aλλά, τώρα, καθώς ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, και γίνατε δούλοι στον Θεό, έχετε τον καρπό σας σε αγιασμό· το δε τέλος αιώνια ζωή.
Eυχαριστώ τον Θεό διαμέσου τού Iησού Xριστού τού Kυρίου μας. Άρα, λοιπόν, εγώ ο ίδιος με τον νου μεν δουλεύω στον νόμο τού Θεού· με τη σάρκα, όμως, στον νόμο τής αμαρτίας.
• ΠΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 26:18-19)
• ΠΟΥ ΠΟΡΕΥΕΣΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. (ΙΩΑΝΝΗ 14:2-3, 17:24, ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 1:23)
Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα· ειδάλλως, θα σας έλεγα· πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Kαι αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε και εσείς, όπου είμαι εγώ.
Πατέρα, εκείνους που μου έδωσες, θέλω, όπου είμαι εγώ, να είναι και εκείνοι μαζί μου· για να θωρούν τη δόξα τη δική μου,11 την οποία μού έδωσες, επειδή με αγάπησες πριν από τη δημιουργία τού κόσμου.
επειδή, στενοχωρούμαι από τα δύο, έχοντας μεν την επιθυμία να αναχωρήσω, και να είμαι με τον Xριστό· δεδομένου ότι, είναι πολύ πλέον καλύτερα·