Στην καρδιά της ύπαρξής μας βρίσκεται μια αναζήτηση για νόημα, για κάτι που υπερβαίνει την προσωρινότητα και τη ματαιότητα της καθημερινής ζωής. Η ιδέα ενός “ταξιδιού χωρίς γυρισμό” είναι μια μεταφορά που μας υπενθυμίζει την εφήμερη φύση της υλικής ύπαρξης και την αναπόφευκτη πορεία προς έναν απροσδιόριστο προορισμό πέρα από αυτήν. Αυτή η αντίληψη, που βρίσκεται στον πυρήνα πολλών θρησκευτικών και πνευματικών παραδόσεων, μας προκαλεί να εξετάσουμε την ποιότητα της σχέσης μας με το άγνωστο, με το θείο, και με την ίδια την έννοια της αιωνιότητας.
Η έννοια ότι η ζωή μας είναι ένα σύντομο ταξίδι, μια παροδική παρουσία σε έναν κόσμο γεμάτο μεταβλητότητα και αβεβαιότητα, είναι μια σκέψη που έχει απασχολήσει τον ανθρώπινο νου για αιώνες. Ο Ιάκωβος στο Νέο Διαθήκη αναφέρεται στη ζωή ως έναν “ατμό που φαίνεται για λίγο και μετά εξαφανίζεται”, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για μια βαθύτερη συνειδητοποίηση των προτεραιοτήτων μας και της ανάγκης για συμφιλίωση με τον Θεό.
Αναγνωρίζοντας ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι προσωρινές και ότι η μόνη μόνιμη σχέση είναι εκείνη με τον Χριστό, μας οδηγεί στην πραγματικότητα ότι η πνευματικότητα και η θεϊκή σχέση ξεπερνούν τη στιγμιαία φύση της ύπαρξής μας εδώ στη γη. Η σχέση αυτή, όπως υπογραμμίζεται στα λόγια του Λουκά, προϋποθέτει μια πλήρη αφοσίωση και προσήλωση στην ακολουθία των διδασκαλιών του Ιησού, ακόμη και όταν αυτό σημαίνει την απόρριψη των προσωρινών δεσμών και των εφήμερων τιμών.
Η ζωή, ως προετοιμασία για την αιωνιότητα, απαιτεί από μας να προβληματιστούμε για την αληθινή μας ταυτότητα και τον τελικό μας προορισμό. Ο Εβραίος μάς υπενθυμίζει ότι μετά το θάνατο ακολουθεί η κρίση, μια ιδέα που ενισχύει τη σοβαρότητα της υπάρξεως μας και των επιλογών που κάνουμε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Η πρόκληση να αναγνωρίσουμε την αξία της μετάνοιας και της συμφιλίωσης με τον Θεό πριν από την αποχώρησή μας από αυτόν τον κόσμο είναι ουσιαστική. Οι διδασκαλίες της Καινής Διαθήκης μας προσκαλούν να αντιληφθούμε την πνευματική μας κληρονομιά και τη δυνατότητα για αιώνια ζωή μέσω της θυσίας του Ιησού Χριστού. Η απόφαση να αφήσουμε πίσω τις αμαρτίες μας και να αναζητήσουμε τη συγχώρηση του Θεού είναι μια πράξη που υπερβαίνει τον προσωρινό χαρακτήρα της υλικής μας ύπαρξης και μας εισάγει σε μια διάσταση αιωνιότητας και ουσιαστικής συνέχειας.
Το να αντιμετωπίσουμε τη ζωή ως έναν “μονόδρομο” με απόλυτη επίγνωση των πνευματικών συνεπειών των επιλογών μας αποτελεί τη βάση για μια βαθιά προσωπική μεταστροφή. Η συνειδητοποίηση ότι δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον Θεό χωρίς να υποστούμε τις συνέπειες μας προκαλεί να αναζητήσουμε μια ζωή που είναι συμβατή με τις θείες εντολές και το θείο σχέδιο για την ανθρωπότητα.
Στο τέλος, η πνευματική διάσταση της ύπαρξής μας υπερβαίνει την προσωρινότητα της υλικής ζωής και μας οδηγεί στην αναζήτηση ενός βαθύτερου νοήματος και σκοπού. Η αναγνώριση της ανάγκης για συμφιλίωση με τον Θεό και η αναζήτηση της αιώνιας ζωής μέσω της μετάνοιας και της συγχώρησης είναι ουσιαστικά βήματα για την επίτευξη της πνευματικής ευημερίας και της αιώνιας σωτηρίας..
• Η ΖΩΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΜΟ ΤΑΞΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΓΥΡΙΣΜΟ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:14)
οι οποίοι δεν ξέρετε το τι θα συμβεί αύριο· επειδή, ποια είναι η ζωή σας; Eίναι, πραγματικά, ατμός που φαίνεται για λίγο, και έπειτα εξαφανίζεται·
• ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ. Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΗ. (ΛΟΥΚΑΣ 14:26, 27, 33)
Aν κάποιος έρχεται σε μένα, και δεν μισεί τον πατέρα του, και τη μητέρα, και τη γυναίκα, και τα παιδιά, και τους αδελφούς, και τις αδελφές, ακόμα μάλιστα και τη δική του τη ζωή, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.
Kαι όποιος δεν βαστάζει τον σταυρό του, και έρχεται πίσω μου, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.
Έτσι, λοιπόν, καθένας από σας που δεν απαρνιέται όλα τα υπάρχοντά του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.
• Ο ΜΟΝΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΙΩΝΙΟΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ. (ΑΡΙΘΜΟΙ 27:16)
O Kύριος, ο Θεός των πνευμάτων κάθε σάρκας, ας διορίσει έναν άνθρωπο για την επιστασία τής συναγωγής,
• ΑΥΤΗ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:27)
Kαι καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μία φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·
• ΚΑΤΑΛΗΓΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ, ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:46, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:19)
Kαι θα αποχωρήσουν, αυτοί μεν σε αιώνια κόλαση· οι δε δίκαιοι σε αιώνια ζωή.
θησαυρίζοντας στον εαυτό τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, για να απολαύσουν την αιώνια ζωή.
• ΚΑΤΑΛΗΓΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΚΟΛΑΣΗ, ΑΝ ΦΥΓΕΙΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ ΑΠ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:4-5, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:46, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 20:14-15, 21:8)
Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια; Eξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού
Kαι θα αποχωρήσουν, αυτοί μεν σε αιώνια κόλαση· οι δε δίκαιοι σε αιώνια ζωή.
Kαι ο θάνατος και ο άδης ρίχθηκαν στη λίμνη τής φωτιάς· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος. Kαι όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο τής ζωής, ρίχθηκε στη λίμνη τής φωτιάς.
Eνώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.
• ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ Η ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:7)
Eπειδή, δεν φέραμε τίποτε μέσα στον κόσμο· είναι φανερό ότι ούτε και μπορούμε να μεταφέρουμε κάτι μαζί μας έξω απ’ αυτόν.
• Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΜΕ. ΑΝ ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:46, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 21:27)
Kαι θα αποχωρήσουν, αυτοί μεν σε αιώνια κόλαση· οι δε δίκαιοι σε αιώνια ζωή.
Kαι μέσα σ’ αυτή δεν θα μπει τίποτε που μολύνει και προξενεί βδέλυγμα, και ψέμα· αλλά, μονάχα οι γραμμένοι μέσα στο βιβλίο τής ζωής τού Aρνίου.
• ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΝΟΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΛΟΓΟ Σ’ ΑΥΤΟΝ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:31)
επειδή, προσδιόρισε μία ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι’ αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς.
• ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΝΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:10-11, 1)
Eπειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου τού θανάτου τού Yιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του. Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.
Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού,
• Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: “ΑΣ ΦΑΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΠΙΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ”, ΔΕΝ ΛΥΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΜΑΣ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:32-34)
Aν κατά άνθρωπο πολέμησα στην Έφεσο με θηρία, ποιο είναι το όφελος σε μένα, αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται; «Aς φάμε και ας πιούμε· επειδή, αύριο πεθαίνουμε». Mη πλανιέστε· «τα καλά ήθη τα φθείρουν οι κακές συναναστροφές». Nα συνέλθετε στον εαυτό σας, όπως είναι δίκαιο, και να μη αμαρτάνετε· επειδή, μερικοί έχουν αγνωσία Θεού· προς εντροπή σας το λέω.
• Η ΣΚΕΨΗ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ. (ΨΑΛΜΟΣ 49:11)
O εσωτερικός τoυς λoγισμός είναι, ότι oι oικoγένειές τoυς θα υπάρχoυν παντoτινά, τα σπίτια τoυς θα παραμένoυν σε γενεά και γενεά· oνoμάζoυν τα υπoστατικά τoυς με τα ίδια τoυς oνόματα.
• Η ΖΩΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΓΙ’ ΑΥΤΗ. (ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 1:2)
Mαταιότητα ματαιoτήτων, είπε o Eκκλησιαστής· ματαιότητα ματαιoτήτων, τα πάντα ματαιότητα.
• ΤΟ ΠΑΝ ΓΙ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙΣ. (ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 12:13, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:13-14, 1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:9)
Aς ακoύσoυμε τo τέλoς τής όλης υπόθεσης: Nα φoβάσαι τoν Θεό, και να τηρείς τις εντoλές τoυ, δεδομένου ότι αυτό είναι τo παν τoύ ανθρώπoυ.
Γράφω σε σας, πατέρες, επειδή γνωρίσατε εκείνον που υπήρχε εξαρχής. Γράφω σε σας, νεαροί, επειδή νικήσατε τον πονηρό· γράφω σε σας, παιδάκια, επειδή γνωρίσατε τον πατέρα. Έγραψα σε σας, πατέρες, επειδή γνωρίσατε εκείνον που υπήρχε εξαρχής· έγραψα σε σας, νεαροί, επειδή είστε δυνατοί και ο λόγος τού Θεού μένει μέσα σας και νικήσατε τον πονηρό.
επειδή, οι ίδιοι διηγούνται για μας, τι είδους είσοδο είχαμε προς εσάς, και πώς επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και αληθινό,
