Η αυτοαντίληψη και η πνευματική μας κατάσταση αποτελούν κεντρικά θέματα στην πορεία της ζωής κάθε ανθρώπου. Πολλές φορές, εμείς οι άνθρωποι μπορεί να έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι οι πράξεις, οι σκέψεις και οι προθέσεις μας είναι δίκαιες και σωστές, ξεχνώντας να σταθούμε κριτικά απέναντι στον εαυτό μας και στις ανθρώπινες αδυναμίες μας. Η βαθιά μας πίστη στη δική μας δικαιοσύνη μπορεί συχνά να μας οδηγήσει σε πνευματική τύφλωση, όπου αρνούμαστε να δούμε την αλήθεια για τον εαυτό μας, ότι δηλαδή είμαστε αμαρτωλοί και έχουμε ανάγκη από συμφιλίωση με τον Θεό.

Η ιδέα ότι είμαστε «δίκαιοι» στα δικά μας μάτια ή στα μάτια των άλλων ανθρώπων δεν έχει καμία αξία εάν δεν είμαστε δίκαιοι στα μάτια του Θεού. Ο Θεός, στην απεραντοσύνη της σοφίας και της γνώσης Του, βλέπει πέρα από τις επιφανειακές μας πράξεις και σκέψεις και κρίνει την καρδιά και την πραγματική μας κατάσταση. Η αλήθεια που μας αποκαλύπτει ο Θεός μέσα από τον λόγο Του είναι ότι όλοι είμαστε αμαρτωλοί και ότι η αμαρτία μας χωρίζει από την αγάπη και την κοινωνία Του.

Η μετάνοια, η ειλικρινής και βαθιά μεταμέλεια για τις αμαρτίες μας, είναι ο μόνος δρόμος για τη συμφιλίωση με τον Θεό. Μέσω της μετάνοιας, παραδεχόμαστε τις αδυναμίες και τις παραβάσεις μας και ζητάμε από τον Θεό τη συγχώρεση και τη δικαίωση. Η διαδικασία αυτή μας οδηγεί σε μια νέα πνευματική αρχή, όπου η σχέση μας με τον Θεό αποκαθίσταται και η πνευματική μας ζωή ανανεώνεται.

Όσο δύσκολο και αν φαίνεται, η ταπείνωση μπροστά στο Θεό και η αποδοχή της ανάγκης μας για τη δικαίωση που προσφέρει μόνο Αυτός, είναι το κλειδί για μια πνευματικά εμπλουτισμένη ζωή. Η αλλαγή αυτή στην καρδιά και στο νου μας μας οδηγεί σε μια ζωή γεμάτη από την αγάπη, τη χάρη και την ειρήνη του Θεού.

Η αναζήτηση της δικαιοσύνης του Θεού πάνω από τη δική μας δικαιοσύνη είναι μια πορεία που απαιτεί συνεχή προσπάθεια, αφοσίωση και πίστη. Μέσα από την εμπειρία της πίστης και της πνευματικής μεταμόρφωσης, μπορούμε να ξεπεράσουμε την πνευματική νεκρότητα και να περπατήσουμε στον δρόμο προς την αιώνια ζωή και τη σωτηρία. Αυτή η πορεία αποτελεί τον αγώνα της πίστεως, όπου κάθε βήμα μας φέρνει πιο κοντά στην υπόσχεση της αιώνιας ζωής και της ουράνιας κληρονομιάς που έχει ετοιμάσει ο Θεός για όσους Τον αγαπούν και Τον υπηρετούν με πίστη και αφοσίωση.

• ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ. (ΛΟΥΚΑΣ 18:9)

Eίπε δε και σε μερικούς, που είχαν πεποίθηση στον εαυτό τους ότι είναι δίκαιοι, και καταφρονούσαν τούς υπόλοιπους, τούτη την παραβολή: 

• Ο ΘΕΟΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΑΜΑΡΤΗΣΑΝ, ΣΥΝΕΠΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΕΙΣΑΙ ΥΠΟΔΙΚΟΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:23, 19)

δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού· 

Kαι ξέρουμε ότι όσα λέει ο νόμος, μιλάει προς εκείνους που είναι κάτω από τον νόμο· ώστε να φράξει κάθε στόμα, και ολόκληρος ο κόσμος να γίνει υπόδικος στον Θεό. 

• ΑΦΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΞΟΥ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 10:3)

Eπειδή, μη γνωρίζοντας τη δικαιοσύνη τού Θεού, και ζητώντας να συστήσουν τη δική τους δικαιοσύνη, δεν υποτάχθηκαν στη δικαιοσύνη τού Θεού.

• ΔΕΙΞΕ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:1, 3:24-28)

Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, 

ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Iησού Xριστό· τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού· προς φανέρωση της δικαιοσύνης του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Iησού. Πού είναι, λοιπόν, η καύχηση; Kλείστηκε έξω. Mε ποιον νόμο; Tων έργων; Όχι· αλλά με τον νόμο τής πίστης. Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος ανακηρύσσεται δίκαιος διαμέσου τής πίστης, χωρίς τα έργα τού νόμου.
• ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΛΟΥΚΑΣ 18:14)

Σας λέω: Aυτός κατέβηκε στο σπίτι του δικαιωμένος, παρά εκείνος· επειδή, όποιος υψώνει τον εαυτό του, θα ταπεινωθεί· και εκείνος που ταπεινώνει τον εαυτό του, θα υψωθεί.

• ΑΝ ΔΕΧΤΕΙΣ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΚΡΙΣΗ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:18, 5:24)

Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν, δεν κρίνεται· όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί, επειδή δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενή Yιού τού Θεού. 

Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει σ’ αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια ζωή, και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή. 

• ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙΣ ΜΕΤΑΝΟΙΩΜΕΝΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, 3:19, 2:38)

Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν· 

Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου, 

Kαι ο Πέτρος είπε σ’ αυτούς: Mετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Iησού Xριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά τού Aγίου Πνεύματος· 

• ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΜΟΛΥΣΜΕΝΗ “ΚΑΡΔΙΑ” ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΥΧΙΕΣΑΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ. (ΜΑΡΚΟΣ 7:21-23)

επειδή, από μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη. Όλα αυτά τα πονηρά βγαίνουν από μέσα, και μολύνουν τον άνθρωπο.

• ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ ΣΟΥ ΕΙΣΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:3-4, 1 ΠΕΤΡΟΥ 2:10)

ανάμεσα στους οποίους και όλοι εμείς συναναστραφήκαμε κάποτε, σύμφωνα με τις επιθυμίες τής σάρκας μας, κάνοντας τα θελήματα της σάρκας και των συλλογισμών· και ήμασταν από τη φύση μας τέκνα οργής, όπως και οι υπόλοιποι. O Θεός, όμως, επειδή είναι πλούσιος σε έλεος, εξαιτίας τής πολλής του αγάπης, με την οποία μάς αγάπησε

οι οποίοι άλλοτε δεν ήσασταν λαός, τώρα όμως είστε λαός τού Θεού· «οι οποίοι άλλοτε δεν είχατε ελεηθεί, τώρα όμως ελεηθήκατε».

• ΖΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 2:40, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:8, ΤΙΤΟΣ 3:5, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 1:9)

Kαι με άλλα πολλά λόγια έδινε μαρτυρία και πρότρεπε, λέγοντας: Σωθείτε από τούτη τη διεστραμμένη γενεά.

Eπειδή, κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου τής πίστης· και αυτό δεν είναι από σας· είναι δώρο τού Θεού· 

όχι από έργα δικαιοσύνης, που εμείς πράξαμε, αλλά σύμφωνα με το έλεός του μας έσωσε, διαμέσου λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης του Aγίου Πνεύματος, 

ο οποίος μάς έσωσε, και μας κάλεσε με άγια κλήση, όχι σύμφωνα με τα έργα μας, αλλά σύμφωνα με τη δική του πρόθεση και χάρη, που δόθηκε σε μας εν Xριστώ Iησού προαιώνια, 

• ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΑΓΙΑΣΜΟ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3, 1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15-16)

Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία· 

αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε1 άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε,2 επειδή εγώ είμαι άγιος».

• ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΟΥ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:14)

πόσο μάλλον το αίμα τού Xριστού, ο οποίος διαμέσου τού αιωνίου Πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του χωρίς ψεγάδι στον Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή σας από νεκρά έργα, στο να λατρεύετε τον ζωντανό Θεό;

• ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΙΣΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΖΩΗ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:1)

Kαι εσάς, που ήσασταν νεκροί, εξαιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών, σας ζωοποίησε· 

• ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΟΡΕΥΕΣΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙΣ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:39, ΛΟΥΚΑΣ 13:3, 5)

Eμείς, όμως, δεν είμαστε απ’ αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ’ αυτούς που πιστεύουν προς σωτηρία τής ψυχής.

Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε. 

Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.