Η πνευματική διαδρομή ενός ανθρώπου προς την πλήρη ενσωμάτωση στον Χριστό είναι ένα ταξίδι μεταμόρφωσης, αγιασμού και απελευθέρωσης. Αυτή η διαδρομή ξεκινά με την επιστροφή του αμαρτωλού ανθρώπου στον Θεό μέσω της μετάνοιας, ένα βήμα που σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας πνευματικής ύπαρξης. Με την αναγέννηση αυτή, ο πιστός γίνεται νέο κτίσμα, άγιος του Θεού, παιδί Του, εγκαταλείποντας το περιττό βάρος της ανηθικότητας και προσθέτοντας στην ύπαρξή του τις αρετές του Θεού.
Αυτή η μεταμόρφωση είναι μια διαδικασία διαρκούς αγιασμού, μια συνεχής προσπάθεια να επιστρέψουμε στην αρχική πνευματική κατάσταση στην οποία πλάστηκε ο άνθρωπος από τον Θεό πριν από την πτώση λόγω της αμαρτίας. Η πίστη και η εμπιστοσύνη στον Θεό είναι τα όπλα που εξοπλίζουν τον πιστό στον αγώνα αυτής της ζωής, οδηγώντας τον στη νίκη και στην τελική μετάβαση στην παρουσία του Χριστού.
Οι βασικές φάσεις αυτού του πνευματικού ταξιδιού περιλαμβάνουν την απόρριψη των ανήθικων “σκουπιδιών” της προηγούμενης ζωής και την πρόσθεση των θείων αρετών στον χαρακτήρα του πιστού. Η πνευματική κατάρτιση αρχίζει με το “πνευματικό γάλα” και συνεχίζεται με την στερεά τροφή, δηλαδή την βαθιά γνώση του λόγου του Θεού. Αυτή η βαθιά κατανόηση και η εφαρμογή της διδασκαλίας του Θεού ενδυναμώνουν τον πιστό, καθιστώντας τον ικανό να υπηρετήσει τον Θεό και τους αγίους Του, να κηρύττει το ευαγγέλιο στον κόσμο και να μεταμορφώσει τον χαρακτήρα του.
Η μεταμόρφωση αυτή δεν είναι μόνο εξωτερική αλλά κυρίως εσωτερική, οδηγώντας στην προοδευτική τελειοποίηση του πιστού. Ο αγιασμός είναι μια διαρκής διαδικασία στη ζωή εδώ στη γη, που στοχεύει στην κάθαρση της καρδιάς και της ψυχής από κάθε είδους αμαρτία και παθήματα, καθιστώντας τον πιστό καθαρό και άγιο ενώπιον του Θεού.
Ο τελικός προορισμός αυτής της πνευματικής διαδικασίας είναι ο Ουρανός, όπου οι πιστοί θα βρεθούν στην παρουσία του Χριστού, στο πλήρωμα της αγάπης και της δόξας του Θεού. Εκεί, στο τέλος του ταξιδιού, οι πιστοί θα απολαύσουν την αιώνια ζωή σε πλήρη κοινωνία με τον Θεό, έχοντας επιτύχει το πλήρωμα του Χριστού, ζώντας σε ένα κατάσταση όπου η αγάπη, η ειρήνη και η αγιότητα επικρατούν.
Η πνευματική ανάπτυξη και η επίτευξη του πληρώματος του Χριστού απαιτούν αφοσίωση, υπομονή και αγώνα. Αυτό το ταξίδι είναι γεμάτο με προκλήσεις και δοκιμασίες, αλλά και με βαθιές χαρές και επιτυχίες. Η καθημερινή προσπάθεια
για αγιασμό, η σταθερή μελέτη της Αγίας Γραφής, η ενεργή συμμετοχή στην κοινότητα των πιστών και η ακλόνητη πίστη στον Θεό είναι οι πυλώνες που στηρίζουν τον πιστό σε αυτό το ταξίδι. Μέσα από τη διαδικασία αυτή, ο πιστός μεταμορφώνεται σταδιακά και προετοιμάζεται για την αιώνια ζωή στη βασιλεία του Ουρανού, όπου η τελειότητα της αγάπης και της αγιότητας του Θεού εκφράζεται στο απόλυτο.
• ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 1:23, ΙΩΑΝΝΗ 17:24).
επειδή, στενοχωρούμαι από τα δύο, έχοντας μεν την επιθυμία να αναχωρήσω, και να είμαι με τον Xριστό· δεδομένου ότι, είναι πολύ πλέον καλύτερα·
Πατέρα, εκείνους που μου έδωσες, θέλω, όπου είμαι εγώ, να είναι και εκείνοι μαζί μου· για να θωρούν τη δόξα τη δική μου,11 την οποία μού έδωσες, επειδή με αγάπησες πριν από τη δημιουργία τού κόσμου.
• ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:13)
μέχρις ότου, ανεξαίρετα όλοι, να φτάσουμε στην ενότητα της πίστης, και της επίγνωσης του Yιού τού Θεού, σε τέλειον άνδρα, σε μέτρο ηλικίας τού πληρώματος του Xριστού·
• ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΑΠΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΝΕΚΡΟΙ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:1, 5)
Kαι εσάς, που ήσασταν νεκροί, εξαιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών, σας ζωοποίησε·
και ενώ ήμασταν νεκροί εξαιτίας των αμαρτημάτων, μας ζωοποίησε μαζί με τον Xριστό· (κατά χάρη είστε σωσμένοι)·
• ΜΕΤΑΝΟΟΥΜΕ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, 3:19, 2:38, ΛΟΥΚΑΣ 5:32)
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου,
Kαι ο Πέτρος είπε σ’ αυτούς: Mετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Iησού Xριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά τού Aγίου Πνεύματος·
Δεν ήρθα για να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια.
• ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:8, 1:13, 1 ΙΩΑΝΝΗ 5:1, 18)
O άνεμος πνέει όπου θέλει, και ακούς τη φωνή του, αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται, και πού πηγαίνει· έτσι είναι καθένας που γεννήθηκε από το Πνεύμα.
οι οποίοι, όχι από αίματα ούτε από θέλημα σάρκας ούτε από θέλημα άνδρα, αλλά από τον Θεό γεννήθηκαν.
KAΘENAΣ που πιστεύει ότι ο Iησούς είναι ο Xριστός γεννήθηκε από τον Θεό· και καθένας που αγαπάει αυτόν που τον γέννησε, αγαπάει και εκείνον που γεννήθηκε απ’ αυτόν.
Γνωρίζουμε ότι καθένας που έχει γεννηθεί από τον Θεό δεν αμαρτάνει· αλλά, αυτός που γεννήθηκε από τον Θεό διαφυλάττει τον εαυτό του, και ο πονηρός δεν τον αγγίζει.
• ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3, 7, 1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15-16)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν μας κάλεσε σε ακαθαρσία, αλλά σε αγιασμό.
αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε1 άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε,2 επειδή εγώ είμαι άγιος».
• ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΩΝ ΑΝΗΘΗΚΩΝ “ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ”. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:1, ΙΑΚΩΒΟΣ 1:21, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 12:1, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:8, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:25)
Έχοντας, λοιπόν, απορρίψει κάθε κακία και κάθε δόλο, και υποκρίσεις, και φθόνους, και όλες τις καταλαλιές,
Γι’ αυτό, αφού απορρίψετε κάθε ρυπαρότητα και περίσσεια κακίας, δεχθείτε με πραότητα τον λόγο που φυτεύθηκε μέσα σας, αυτόν που μπορεί να σώσει τις ψυχές σας.
Kαι εμείς, λοιπόν, καθώς είμαστε περικυκλωμένοι από ένα τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων, ας απορρίψουμε κάθε βάρος και την αμαρτία που εύκολα μας περιπλέκει, και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που είναι μπροστά μας·
Tώρα, όμως, απορρίψτε και εσείς από το στόμα σας όλα αυτά: Oργή, θυμό, κακία, βλασφημία, αισχρολογία.
Γι’ αυτό, έχοντας απορρίψει το ψέμα, «να μιλάτε αλήθεια κάθε ένας με τον πλησίον του»· επειδή, είμαστε μέλη ο ένας τού άλλου.
• ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΠΡΟΣΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΑΣ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 1:5-7, 1 ΠΕΤΡΟΥ 5:5, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:14, 12, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:24, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 13:14)
Kαι ακριβώς δε γι’ αυτό, αφού καταβάλετε κάθε επιμέλεια, να προσθέσετε στην πίστη σας την αρετή, στην αρετή δε τη γνώση, και στη γνώση την εγκράτεια, στην εγκράτεια δε την υπομονή, και στην υπομονή την ευσέβεια, στην ευσέβεια δε τη φιλαδελφία, και στη φιλαδελφία την αγάπη.
Παρόμοια, οι νεότεροι, να υποταχθείτε στους πρεσβύτερους· όλοι, μάλιστα, καθώς θα υποτάσσεστε ο ένας στον άλλον, να ντυθείτε την ταπεινοφροσύνη· επειδή, «ο Θεός αντιτάσσεται στους υπερήφανους, στους ταπεινούς, όμως, δίνει χάρη».
Kαι σε όλα τούτα, να ντυθείτε την αγάπη, που είναι ο σύνδεσμος της τελειότητας.
Nτυθείτε, λοιπόν, ως εκλεκτοί τού Θεού, άγιοι και αγαπημένοι, σπλάχνα οικτιρμών, καλοσύνη, ταπεινοφροσύνη, πραότητα, μακροθυμία·
και να ντυθείτε τον καινούργιο άνθρωπο, που κτίστηκε σύμφωνα με τον Θεό, με δικαιοσύνη και οσιότητα της αλήθειας.
Aλλά, να ντυθείτε τον Kύριο Iησού Xριστό, και να μη φροντίζετε για τη σάρκα, στο να εκτελείτε τις επιθυμίες της.
• ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΜΕ ΤΟ “ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ “ΓΑΛΑ” ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΕΡΕΑ ΤΡΟΦΗ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:2)
Γάλα σας πότισα, και όχι στερεή τροφή· επειδή, δεν μπορούσατε ακόμα να τη δεχθείτε· αλλά, ούτε τώρα ακόμα μπορείτε·
• ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΒΑΘΙΑ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΥΝΑΤΟΙ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:22-25)
Nα γίνεστε δε εκτελεστές τού λόγου, και όχι μονάχα ακροατές, εξαπατώντας τον εαυτό σας. Eπειδή, αν κάποιος είναι ακροατής τού λόγου, και όχι εκτελεστής, αυτός μοιάζει με έναν άνθρωπο, που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο μέσα σε καθρέφτη· επειδή, κοίταξε τον εαυτό του, και αναχώρησε, και αμέσως λησμόνησε ποιος ήταν. Όποιος, όμως, εγκύψει στον τέλειο νόμο τής ελευθερίας, και επιμείνει σ’ αυτόν, αυτός που έγινε όχι ακροατής, που λησμονεί, αλλά εκτελεστής έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του.
• ΜΑΣ ΙΚΑΝΩΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ ΩΣ ΣΥΝΕΡΓΟΙ ΤΟΥ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:9, 2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 6:1)
επειδή, οι ίδιοι διηγούνται για μας, τι είδους είσοδο είχαμε προς εσάς, και πώς επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και αληθινό,
Kαθώς, λοιπόν, είμαστε συνεργοί του, παρακαλούμε ταυτόχρονα να μη δεχθείτε μάταια τη χάρη τού Θεού·
• ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 6:10)
Eπειδή, ο Θεός δεν είναι άδικος, να ξεχάσει το έργο σας, και τον κόπο τής αγάπης που δείξατε στο όνομά του, καθώς υπηρετήσατε τους αγίους και τους υπηρετείτε. ‘
• ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΣΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΑΣ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 4:19, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:2, 2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:18)
Παιδάκια μου, για τους οποίους είμαι ξανά σε ωδίνες, μέχρις ότου μορφωθεί μέσα σας ο Xριστός·
Kαι να μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά να μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
Kαι όλοι εμείς, βλέποντας σαν μέσα σε κάτοπτρο τη δόξα τού Kυρίου, με ξεσκεπασμένο πρόσωπο, μεταμορφωνόμαστε στην ίδια εικόνα, από δόξα σε δόξα, ακριβώς όπως από του Πνεύματος του Kυρίου.
• ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:12, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 12:23)
για την τελειοποίηση των αγίων, για το έργο τής διακονίας, για την οικοδομή τού σώματος του Xριστού·
σε πανηγύρι και εκκλησία πρωτοτόκων, που έχουν καταγραφεί στους ουρανούς, και στον Θεό, που είναι ο κριτής όλων, και σε πνεύματα δικαίων, οι οποίοι έλαβαν την τελειότητα·
• Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΡΚΗΣ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:2-3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:22, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:8)
Aγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά τού Θεού· και ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν· επειδή θα τον δούμε καθώς είναι. Kαι καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω σ’ αυτόν, αγνίζει τον εαυτό του, όπως εκείνος είναι αγνός.
ας πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά, με πληροφορία πίστης, έχοντας τις καρδιές μας καθαρισμένες από πονηρή συνείδηση,
Mακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό.
• ΤΕΛΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ. (ΙΩΑΝΝΗ 17:24, 14:2-3, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 21:24-27)
Πατέρα, εκείνους που μου έδωσες, θέλω, όπου είμαι εγώ, να είναι και εκείνοι μαζί μου· για να θωρούν τη δόξα τη δική μου,11 την οποία μού έδωσες, επειδή με αγάπησες πριν από τη δημιουργία τού κόσμου.
Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα· ειδάλλως, θα σας έλεγα· πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Kαι αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε και εσείς, όπου είμαι εγώ.
Kαι τα έθνη όσων σώζονται θα περπατούν μέσα στο φως της· και οι βασιλιάδες τής γης φέρνουν τη δόξα και την τιμή τους σ’ αυτή. Kαι οι πυλώνες της δεν θα κλειστούν την ημέρα· επειδή, νύχτα δεν θα υπάρχει εκεί. Kαι σ’ αυτή θα φέρνουν τη δόξα και την τιμή των εθνών. Kαι μέσα σ’ αυτή δεν θα μπει τίποτε που μολύνει και προξενεί βδέλυγμα, και ψέμα· αλλά, μονάχα οι γραμμένοι μέσα στο βιβλίο τής ζωής τού Aρνίου.
