Η διάγνωση του Θεού για την ανθρωπότητα είναι σαφής: όλοι έχουμε αμαρτήσει και έχουμε ανάγκη από τη σωτηρία που προσφέρει μέσω του Χριστού. Αυτό το κεντρικό μήνυμα της Καινής Διαθήκης είναι ταυτόχρονα πρόκληση και προσφορά ελπίδας. Η μετάνοια και η επιστροφή στο Θεό δεν είναι μόνο δυνατότητα αλλά και απαίτηση για να εισέλθουμε σε μια σχέση σωτηρίας μαζί Του.
Η απομάκρυνση από τον κόσμο και η στροφή προς το Θεό συνεπάγεται μια ουσιαστική αλλαγή τρόπου ζωής. Απαιτεί την απόρριψη των σαρκικών επιθυμιών, την εγκατάλειψη της αμαρτωλής διαγωγής και την επιδίωξη της αγιότητας. Αυτή η διαδικασία μετάνοιας και κάθαρσης δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά είναι ουσιώδης για την πνευματική μας ανάπτυξη και την αποκατάσταση της σχέσης μας με τον Θεό.
Η ομολογία των αμαρτιών και η αναζήτηση συγχωρήσεως από τον Θεό είναι κρίσιμα βήματα στην πορεία προς την αποκατάσταση. Ο Θεός είναι πάντα έτοιμος να συγχωρέσει και να ανανεώσει τις καρδιές μας, ανοίγοντας τον δρόμο για μια νέα ζωή σε σχέση με Αυτόν.
Η ακολουθία του Χριστού και η συμμετοχή στην κοινότητα των πιστών μας προσφέρει την υποστήριξη και την καθοδήγηση που χρειαζόμαστε για να περπατήσουμε στον δρόμο της αγιότητας. Μέσω της προσευχής, της μελέτης της Αγίας Γραφής, και της ενεργού συμμετοχής στην εκκλησιαστική ζωή, ανακαλύπτουμε περισσότερο το θέλημα του Θεού για τις ζωές μας και ενδυναμωνόμαστε να ζούμε σύμφωνα με αυτό. Η κοινότητα των πιστών προσφέρει την αγάπη, την κατανόηση και την πνευματική υποστήριξη που είναι απαραίτητες για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της πίστεως και της ζωής.
Η προσπάθεια για αγιασμό και η διαρκής μεταμόρφωση του εαυτού μας σύμφωνα με την εικόνα του Χριστού δεν είναι μόνο μια προσωπική διαδικασία, αλλά και μια κοινωνική αποστολή. Καλούμαστε να αγαπάμε τους ανθρώπους γύρω μας, να μοιραζόμαστε το ευαγγέλιο της αγάπης και της ελπίδας που έχουμε λάβει, και να εργαζόμαστε για τη δικαιοσύνη, την ειρήνη και την ανάπτυξη μιας κοινωνίας που αντικατοπτρίζει τις αξίες του Βασιλείου του Θεού.
Η συγχώρεση και η καθαριότητα που προσφέρει ο Θεός μέσω της μετάνοιας και της ομολογίας είναι μια διαρκής υπόσχεση που ανανεώνεται κάθε φορά που επιστρέφουμε στον Θεό με ειλικρινή καρδιά. Καλούμαστε να ζούμε μια ζωή που ανταποκρίνεται στην απίστευτη αγάπη και χάρη που μας έχει δείξει, αναγνωρίζοντας πάντα ότι η τελική μας ελπίδα και σωτηρία βρίσκονται στην αιώνια σχέση μας με Αυτόν.
Μέσα σε αυτό το πνευματικό ταξίδι, είναι ζωτικής σημασίας να θυμόμαστε ότι η δύναμη για τη μετάνοια και την αλλαγή δεν προέρχεται από εμάς τους ίδιους, αλλά από τον Θεό. Μέσα από την προσευχή, την ανάγνωση της Αγίας Γραφής και την κοινότητα της πίστης, αντλούμε την ισχύ και την έμπνευση για να ζήσουμε μια ζωή που ανταποκρίνεται στις αξίες και τις αρχές του Ευαγγελίου.
Η διαρκής ανανέωση του νου και της καρδιάς μας μας βοηθά να αποφύγουμε τις παγίδες της αμαρτίας και να βιώσουμε μια ζωή πλήρης ευλογιών και νοήματος. Με κάθε πράξη αγάπης και κάθε στιγμή πίστης, πλησιάζουμε περισσότερο στο Θεό και γινόμαστε περισσότερο όμοιοι με τον Χριστό.
Σε αυτή τη διαδικασία, είναι σημαντικό να μην χάνουμε την ελπίδα ή να παραδίδουμε στην απογοήτευση όταν αντιμετωπίζουμε προκλήσεις ή αποτυχίες. Η χάρη του Θεού είναι ανεξάντλητη, και η συγχώρεσή Του διαθέσιμη για όσους επιστρέφουν σ’ Αυτόν με ειλικρινή καρδιά.
Συνοψίζοντας, η ζωή μας ως Χριστιανών καλείται να είναι μια συνεχής αναζήτηση της θέλησης του Θεού, μια διαρκής προσπάθεια για πνευματική ανάπτυξη και μεταμόρφωση, και μια αδιάκοπη δέσμευση στην αγάπη και τη διακονία προς τον πλησίον. Με την οδηγία και τη δύναμη του Θεού, κάθε μέρα μπορεί να είναι μια ευκαιρία να βιώσουμε την πληρότητα της ζωής που Εκείνος έχει προορίσει για εμάς. Αναγνωρίζοντας την αμαρτωλότητά μας και αποδεχόμενοι την ανάγκη μας για τη συγχώρεση και τη σωτηρία που προσφέρει ο Χριστός, ανοίγουμε την καρδιά μας σε μια ανανεωτική σχέση με τον Θεό, η οποία μεταμορφώνει όχι μόνο την προσωπική μας ζωή αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τον κόσμο γύρω μας.
Η πρόκληση να ζούμε σύμφωνα με τις διδαχές του Χριστού δεν είναι πάντα εύκολη. Απαιτεί διαρκή προσπάθεια, αυτοθυσία και πίστη. Ωστόσο, η ανταμοιβή για αυτήν την προσπάθεια είναι ανεκτίμητη. Ζώντας με τα μάτια στραμμένα στα άνω, ανακαλύπτουμε ένα βαθύτερο νόημα και σκοπό στη ζωή μας, και εμπειρία της αληθινής ειρήνης και χαράς που προέρχεται από την κοινωνία με τον Θεό.
Ας παραμείνουμε λοιπόν σταθεροί στην πίστη, επιμένοντας στην αγάπη και στην αλήθεια που μας έχει αποκαλύψει ο Θεός μέσω του Ευαγγελίου. Με κάθε μικρό βήμα προόδου και κάθε νίκη επί των πειρασμών και των δυσκολιών, ας ευχαριστούμε τον Θεό για την ανεξάντλητη χάρη Του, την οποία εκδηλώνει σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Μέσα στην απέραντη αγάπη Του, βρίσκουμε την δύναμη να συνεχίσουμε ακάθεκτοι τον αγώνα της πίστεως, ανυπομονώντας γ ια τη στιγμή που θα σταθούμε ενώπιον Του, πλήρεις ευγνωμοσύνης και αγάπης, έχοντας ως κύριο στόχο της ζωής μας την αποδοχή και την εμπιστοσύνη στη σωτηρία που μας προσφέρει.
Η καθημερινή μας προσπάθεια για αγιασμό και ενίσχυση της πνευματικής μας ζωής αποτελεί μια ζωντανή μαρτυρία της αγάπης του Θεού προς τον κόσμο. Ας είμαστε λοιπόν φωτεινά παραδείγματα της αλήθειας και της αγάπης του Χριστού, εργαζόμενοι με στόχο να φέρουμε φως στα σκοτεινά μέρη του κόσμου και να προσφέρουμε ελπίδα σε όσους αναζητούν το νόημα της ζωής.
Η ζωή μας στη γη είναι πολύτιμη και προσφέρεται ως μια ευκαιρία για να εμβαθύνουμε τη σχέση μας με τον Θεό και να αναπτύξουμε τα δώρα που Εκείνος μας έχει δώσει για το καλό των άλλων. Ας αξιοποιήσουμε λοιπόν κάθε στιγμή, αγαπώντας, συγχωρώντας, διακονώντας και ζώντας με πλήρη επίγνωση της παρουσίας του Θεού στη ζωή μας.
Μέσα σε αυτό το πνευματικό ταξίδι, μην ξεχνάμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Ο Θεός είναι πάντα μαζί μας, προσφέροντάς μας την αγάπη, τη στήριξη και την καθοδήγηση που χρειαζόμαστε για να οδεύσουμε προς την αιώνια ζωή με Εκείνον. Ας κρατήσουμε λοιπόν την πίστη μας ζωντανή, ας αναζητήσουμε την αγάπη και την σοφία του Θεού σε κάθε βήμα, και ας προχωρήσουμε με θάρρος και ελπίδα προς το μέλλον που Εκείνος έχει ετοιμάσει για εμάς. Η ακολουθία του Χριστού δεν είναι μονοπάτι απαλλαγμένο από δυσκολίες, αλλά η διαβεβαίωση της αγάπης και της παρουσίας του Θεού στη ζωή μας παρέχει μια ατελείωτη πηγή δύναμης και παρηγοριάς.
Ας θυμόμαστε πάντα ότι κάθε δοκιμασία και πρόκληση στην πίστη μας μας προσφέρει την ευκαιρία να βαθύνουμε την εμπιστοσύνη μας στον Θεό και να αναπτύξουμε έναν πιο ώριμο χαρακτήρα πνευματικής ανθεκτικότητας. Η επιμονή στην πίστη και η αφοσίωση στην αγάπη και τη διακονία δείχνουν τον βαθμό της πνευματικής μας ωριμότητας και ετοιμότητας να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του Θεού.
Μέσα από την προσευχή, την κοινωνία με τους άλλους πιστούς και την ενεργό συμμετοχή στη ζωή της εκκλησίας, βρίσκουμε την υποστήριξη και την ενθάρρυνση για να συνεχίσουμε να περπατάμε τον δρόμο της πίστης, ακόμα και όταν αντιμετωπίζουμε αντιξοότητες ή πειρασμούς.
Ο στόχος μας δεν πρέπει να είναι απλώς να “επιβιώσουμε” στον πνευματικό μας αγώνα, αλλά να αναπτυχθούμε και να ακμάσουμε, φέρνοντας καρπούς που αντικατοπτρίζουν την αγάπη και την αλήθεια του Θεού. Ας επιδιώξουμε λοιπόν να ζήσουμε μια ζωή που είναι πλούσια σε πνευματικές αξίες, ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού, προσφέροντας αγάπη, φως και ελπίδα στους γύρω μας, και συμβάλλοντας στη διάδοση του Ευαγγελίου σε όλο τον κόσμο.
Ας εμπιστευθούμε λοιπόν πλήρως στην αγάπη και την προνοητικότητα του Θεού, γνωρίζοντας ότι Εκείνος καθοδηγεί κάθε βήμα της ζωής μας και παρέχει όλα όσα χρειαζόμαστε για να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις και να επιτύχουμε τον πνευματικό μας στόχο. Η πίστη στον Θεό μας ενδυναμώνει να ξεπερνάμε τις δυσκολίες, να διατηρούμε την ελπίδα μας ζωντανή και να συνεχίζουμε το ταξίδι μας με αισιοδοξία και χαρά, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις.
Ας μη λησμονούμε ότι ο Θεός μας καλεί να ζούμε μια ζωή που αντανακλά την υπέροχη φύση Του, να είμαστε φώτα στον κόσμο και να μοιραζόμαστε την αγάπη Του με όλους όσους συναντάμε. Η ακολουθία του Χριστού δεν μας απομακρύνει από τον κόσμο, αλλά μας ωθεί να ενεργούμε εντός του με σκοπό την ανάπτυξη του Βασιλείου του Θεού εδώ και τώρα.
Ας αντλούμε λοιπόν δύναμη και έμπνευση από την αγάπη του Θεού, τη συνεχή Του παρουσία στη ζωή μας, και την ατελείωτη χάρη Του. Ας είμαστε έτοιμοι να αγκαλιάσουμε την κλήση Του με ανοιχτή καρδιά, να υπηρετήσουμε με αγάπη και αφοσίωση, και να προσφέρουμε τον εαυτό μας ως ζωντανές θυσίες, αρεστές στον Θεό.
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, 2:38, ΛΟΥΚΑΣ 5:32, 13:3, 5)
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
Kαι ο Πέτρος είπε σ’ αυτούς: Mετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Iησού Xριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά τού Aγίου Πνεύματος·
Δεν ήρθα για να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια.
Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.
Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 3:19, ΛΟΥΚΑΣ 15:17-21, 1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:9)
Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου,
Kαι αφού σηκώθηκε, ήρθε στον πατέρα του. Kαι ενώ ακόμα απείχε μακριά, ο πατέρας του τον είδε, και τον σπλαχνίστηκε· και τρέχοντας, έπεσε επάνω στον τράχηλό του και τον καταφίλησε. Kαι ο γιος είπε σ’ αυτόν: Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και μπροστά σου, και δεν είμαι πια άξιος να ονομαστώ γιος σου.
επειδή, οι ίδιοι διηγούνται για μας, τι είδους είσοδο είχαμε προς εσάς, και πώς επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και αληθινό,
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:21, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:10-11, 2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:20)
Kαι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα·
Eπειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου τού θανάτου τού Yιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του. Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.
Eίμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές υπέρ τού Xριστού, ωσάν ο Θεός να σας παρακαλούσε μεταχειριζόμενος εμάς· δεόμαστε, λοιπόν, υπέρ τού Xριστού, συμφιλιωθείτε με τον Θεό.
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ. (ΨΑΛΜΟΣ 32:5, 1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9)
Tην αμαρτία μoυ φανέρωσα σε σένα, και την ανoμία μoυ δεν έκρυψα· είπα: Στoν Kύριo θα εξoμoλoγηθώ τις παραβάσεις μoυ· και εσύ συγχώρεσες την ανoμία τής αμαρτίας μoυ. (Διάψαλμα).
Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΤΕΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΟΥ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:14)
πόσο μάλλον το αίμα τού Xριστού, ο οποίος διαμέσου τού αιωνίου Πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του χωρίς ψεγάδι στον Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή σας από νεκρά έργα, στο να λατρεύετε τον ζωντανό Θεό;
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΓΙΑΣΤΕΙΣ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3, 1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15-16, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 12:14)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε, επειδή εγώ είμαι άγιος».
Nα επιδιώκετε ειρήνη με όλους, και τον αγιασμό, χωρίς τον οποίο κανένας δεν θα δει τον Kύριο·
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:19-22)
εκείνο που είδαμε και ακούσαμε, εξαγγέλλουμε και σε σας, για να έχετε και εσείς κοινωνία μαζί μας· και η δική μας, μάλιστα, κοινωνία είναι μαζί με τον Πατέρα και μαζί με τον Yιό του, τον Iησού Xριστό.
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ. (ΜΑΡΚΟΣ 7:21-23)
επειδή, από μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη. Όλα αυτά τα πονηρά βγαίνουν από μέσα, και μολύνουν τον άνθρωπο.
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 1:4, 1 ΠΕΤΡΟΥ 2:1, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:1)
διαμέσου των οποίων δωρήθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις, ώστε διαμέσου αυτών να γίνετε κοινωνοί θείας φύσης, έχοντας αποφύγει τη διαφθορά, που υπάρχει μέσα στον κόσμο, διαμέσου τής επιθυμίας.
Έχοντας, λοιπόν, απορρίψει κάθε κακία και κάθε δόλο, και υποκρίσεις, και φθόνους, και όλες τις καταλαλιές,
AΠO πού προέρχονται οι πόλεμοι και οι διαμάχες ανάμεσά σας; Όχι από εδώ, από τις ηδονές σας, οι οποίες αντιμάχονται μέσα στα μέλη σας;
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ Η ΔΙΑΓΩΓΗ ΣΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15, 2:12, 3:16)
αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε1 άγιοι σε κάθε διαγωγή·
να έχετε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη, ώστε, ενώ σας καταλαλούν σαν κακοποιούς, από τα καλά έργα, όταν τα δουν, να δοξάσουν τον Θεό κατά την ημέρα τής επίσκεψης.
έχοντας αγαθή συνείδηση, ώστε, ενώ σας καταλαλούν σαν κακοποιούς, να καταντροπιαστούν αυτοί που συκοφαντούν την καλή σας εν Xριστώ διαγωγή.
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΕΧΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:2, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:4, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15-16)
Kαι να μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά να μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν· επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΡΝΗΘΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ. (ΛΟΥΚΑΣ 9:23, ΜΑΡΚΟΣ 8:34)
Kαι έλεγε σε όλους: Aν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, καθημερινά, και ας με ακολουθεί.
Kαι προσκαλώντας το πλήθος μαζί με τους μαθητές του, τους είπε: Όποιος θέλει νάρθει πίσω από μένα, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, και ας με ακολουθεί.
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΗΝ “ΕΥΡΥΧΩΡΗ” ΟΔΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΔΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΤΕΝΗ ΚΑΙ ΤΕΘΛΙΜΜΕΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΕΝΔΟΞΗ ΟΥΡΑΝΙΑ ΖΩΗ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 7:13-14, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:19, 1 ΙΩΑΝΝΗ 5:13)
Nα μπείτε μέσα από τη στενή πύλη· επειδή, πλατιά είναι η πύλη, και ευρύχωρος ο δρόμος που φέρνει στην απώλεια, και πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν μέσα απ’ αυτή. Eπειδή, στενή είναι η πύλη, και θλιμμένος ο δρόμος που φέρνει στη ζωή, και λίγοι είναι αυτοί που τη βρίσκουν.
θησαυρίζοντας στον εαυτό τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, για να απολαύσουν την αιώνια ζωή.
Aυτά τα έγραψα σε σας που πιστεύετε στο όνομα του Yιού τού Θεού, για να γνωρίζετε ότι έχετε αιώνια ζωή, και για να πιστεύετε στο όνομα του Yιού τού Θεού.
• ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΤΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΩΣ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΚΡΙΤΗ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:2-3, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:8)
Aγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά τού Θεού· και ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν· επειδή θα τον δούμε καθώς είναι. Kαι καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω σ’ αυτόν, αγνίζει τον εαυτό του, όπως εκείνος είναι αγνός.
Mακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό.
• ΑΛΛΙΩΣ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:27, ΠΡΑΞΕΙΣ 17:31, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:23, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 20:14-15, 21:8)
Kαι καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μία φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·
επειδή, προσδιόρισε μία ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι’ αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς.
Eπειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Iησού Xριστού τού Kυρίου μας.
Kαι ο θάνατος και ο άδης ρίχθηκαν στη λίμνη τής φωτιάς· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος. Kαι όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο τής ζωής, ρίχθηκε στη λίμνη τής φωτιάς.
Eνώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.