Η διαμάχη μεταξύ του φρονήματος της “σάρκας” και του Πνεύματος στην ανθρώπινη ύπαρξη είναι ένα κεντρικό θέμα στις διδαχές του Χριστιανισμού. “Σάρκα” συχνά χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις χαμηλότερες, αμαρτωλές κλίσεις της ανθρώπινης φύσης, ενώ το Πνεύμα αντιπροσωπεύει τη θεία καθοδήγηση και την υψηλότερη πνευματική προσπάθεια. Η ζωή σύμφωνα με τη “σάρκα” οδηγεί στην αυτοκαταστροφή, την ηθική φθορά και τελικά στον θάνατο, τόσο φυσικό όσο και πνευματικό, ενώ η ζωή στο Πνεύμα προσφέρει αγιασμό, ειρήνη και την υπόσχεση της αιώνιας ζωής.
Οι επιθυμίες της “σάρκας” περιγράφονται ως ισχυρές και προκλητικές, με την ικανότητα να παρασύρουν τον άνθρωπο μακριά από τη θέληση του Θεού και να τον οδηγούν σε μια πορεία αυτοκαταστροφής και πνευματικής θανάτωσης. Η “σάρκα” χαρακτηρίζεται από μια σειρά αμαρτωλών πράξεων και στάσεων που προκαλούν την οργή του Θεού και απομακρύνουν τον άνθρωπο από την πνευματική του κληρονομιά. Αντίθετα, το Πνεύμα προσφέρει μια πορεία που συνάδει με την αληθινή ελευθερία, την ηθική καθαρότητα, και την αιώνια ζωή, προσκαλώντας τους πιστούς να ακολουθήσουν μια ζωή αφιερωμένη στο Θεό και στις αρετές Του.
Η επιλογή ανάμεσα στο φρόνημα της “σάρκας” και το φρόνημα του Πνεύματος αποτελεί ένα κρίσιμο σημείο στην πνευματική ανάπτυξη κάθε ανθρώπου. Η “σάρκα” προσφέρει προσωρινή ικανοποίηση και ψευδαίσθηση ευτυχίας, ενώ το Πνεύμα καλεί σε μια βαθύτερη και πιο ουσιαστική σχέση με τον Θεό, όπου η αληθινή ειρήνη και ευτυχία μπορούν να βρεθούν. Η ακολουθία των επιθυμιών της “σάρκας” οδηγεί στην απομόνωση και στην πνευματική στέρηση, ενώ η ζωή σύμφωνα με το Πνεύμα προσφέρει κοινωνία με τον Θεό και με την αδελφότητα των πιστών, καθώς και την υπόσχεση της αιώνιας κληρονομιάς.
Η αντίθεση ανάμεσα στη “σάρκα” και το Πνεύμα αποτυπώνεται επίσης στις συνέπειες των επιλογών μας. Το να ζει κανείς σύμφωνα με τις επιθυμίες της “σάρκας” σημαίνει να υποβάλλεται σε μια σειρά από πνευματικές, ηθικές και τελικά αιώνιες συνέπειες, ενώ η επιλογή να ακολουθήσει κανείς το Πνεύμα ανοίγει τον δρόμο για ανανέωση, θεραπεία και απόλυτη σωτηρία. Η ζωή πνευματικά στο Πνεύμα απαιτεί αυτοσυγκράτηση, απομάκρυνση από τις προσωρινές ηδονές και τις αμαρτωλές επιθυμίες που προσφέρει η “σάρκα”, και μια βαθιά δέσμευση στην ακολουθία των θείων εντολών.
Η πρακτική εφαρμογή αυτής της επιλογής περιλαμβάνει την τακτική προσευχή, τη μελέτη των Γραφών, τη συμμετοχή στην κοινότητα των πιστών, και την ενεργό υπηρεσία στο όνομα του Χριστού. Μέσα από αυτές τις πρακτικές, οι πιστοί ενδυναμώνονται να αντιστέκονται στις πειρασμούς της “σάρκας” και να προχωρούν προς την πνευματική ωριμότητα και την αγιοσύνη.
Η συνειδητοποίηση της επικίνδυνης φύσης της “σάρκας” και της απελευθερωτικής δύναμης του Πνεύματος είναι θεμελιώδης για την πνευματική ανάπτυξη. Αυτό περιλαμβάνει την αναγνώριση των αμαρτωλών πράξεων και επιθυμιών ως εχθρικών προς τη θέληση του Θεού και την αποδοχή της προσφοράς της χάρης και της σωτηρίας μέσω της πίστης στον Χριστό.
Στην πορεία αυτή, η νίκη επί της “σάρκας” και η ζωή κατά Πνεύμα αποτελεί μια διαρκή διαδικασία, όπου η καθημερινή επιλογή της αγάπης, της συγχώρεσης, και της αυτοθυσίας προσφέρει στον πιστό την ευκαιρία να ζήσει μια πλούσια και ενάρετη ζωή, δείχνοντας τον δρόμο προς την αι ώνια σωτηρία και την πραγματική ευτυχία. Η αντίθεση μεταξύ της “σάρκας” και του Πνεύματος δεν είναι μόνο ένας αγώνας εσωτερικός αλλά και μια καθημερινή επιλογή που επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής μας – τις σχέσεις μας, τις πράξεις μας, τις σκέψεις και τις επιθυμίες μας.
Η έννοια του να ζει κανείς κατά Πνεύμα απαιτεί μια βαθιά δέσμευση στην ακολούθηση του Χριστού και στην εμπιστοσύνη στην οδηγία του Αγίου Πνεύματος. Η εσωτερική αυτή μεταμόρφωση φέρνει στο φως τα φρούτα του Πνεύματος, όπως η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η χρηστότητα, η αγαθοσύνη, η πίστη, η πραότητα και η εγκράτεια, αντανακλώντας την πνευματική ομορφιά και την αρμονία που προσφέρει η ζωή σε σχέση με τον Θεό.
Ο δρόμος προς την αληθινή σωτηρία διέρχεται μέσα από την απόρριψη των προσωρινών και εφήμερων ικανοποιήσεων που προσφέρει η “σάρκα” και την αποδοχή ενός βαθύτερου, πιο ικανοποιητικού τρόπου ζωής που υπόσχεται το Πνεύμα. Η προσήλωση στις αρχές και τις αξίες που θέτει ο Θεός δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά η ανταμοιβή της πίστης και της πνευματικής αφοσίωσης είναι η αιώνια ευτυχία και η ζωή σε πλήρη κοινωνία με τον Δημιουργό μας.
Σε αυτό το πνευματικό ταξίδι, ο κάθε πιστός καλείται να αναγνωρίσει την υπερβολική εμπιστοσύνη στις αμαρτωλές επιθυμίες και τις προκλήσεις που παρουσιάζει η “σάρκα” ως ένα μονοπάτι που οδηγεί μακριά από την αλήθεια και την αγάπη του Θεού. Μέσα από την αυτοέλεγχο, την προσευχή, και την πνευματική ανανέωση, οι πιστοί ενθαρρύνονται να ακολουθούν έναν τρόπο ζωής που αντανακλά τις αρχές του Ευαγγελίου, ζώντας με δικαιοσύνη, αγάπη και αλήθεια.
Η αντιμετώπιση των πειρασμών της “σάρκας” απαιτεί μια σταθερή δέσμευση στην αναζήτηση της θείας βούλησης και την εφαρμογή της στην καθημερινή ζωή. Η πρόκληση αυτή μετατρέπεται σε μια ευκαιρία για βαθιά πνευματική ανάπτυξη και αυτογνωσία, καθώς οι πιστοί μαθαίνουν να αναγνωρίζουν και να ξεπερνούν τις αδυναμίες τους με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος.
Η επιλογή να ζούμε κατά Πνεύμα και όχι κατά “σάρκα” μάς φέρνει πιο κοντά στην κατανόηση του πώς ο Θεός θέλει να ζούμε τις ζωές μας, ανακαλύπτοντας το πλήρες δυναμικό μας ως παιδιά Του. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, αναπτύσσουμε μια βαθύτερη σχέση με τον Θεό, ενισχύοντας την πίστη μας και βιώνοντας μια πιο ικανοποιητική και ευλογημένη ζωή.
Στο τέλος, η επιλογή αυτή δεν είναι μόνο μια ατομική δέσμευση αλλά και μια κοινοτική πρόκληση. Ως μέλη της Εκκλησίας και της κοινότητας των πιστών, καλούμαστε να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον στην πνευματική μας πορεία, να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες και τα διδάγματα που έχουμε αποκτήσει, και να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον να παραμείνουμε πιστοί στην κλήση του Θεού. Η κοινωνία μας προσφέρει δύναμη, καθοδήγηση και έμπνευση, καθώς προχωράμε μαζί σε αυτό το ταξίδι πίστης, αντλώντας δύναμη από την αλληλεγγύη και την αγάπη που μας ενώνει.
Η ζωή κατά Πνεύμα αποτελεί την ανώτατη έκφραση της χριστιανικής κλήσης και μια μαρτυρία της αγάπης του Θεού προς τον κόσμο. Μέσω της προσωπικής μεταμόρφωσης και της ενεργού συμμετοχής στην κοινότητα της πίστης, αποδεικνύουμε ότι η οδός που έχει χαράξει ο Θεός για εμάς είναι γεμάτη από αληθινή ευτυχία, βαθιά ειρήνη, και αιώνια ελπίδα. Και καθώς απορρίπτουμε τις επιθυμίες της “σάρκας” και αγκαλιάζουμε το Πνεύμα, προχωράμε πιο κοντά προς την υλοποίηση του θείου σχεδίου για τη ζωή μας, προσφέροντας τον εαυτό μας ως ζωντανά παραδείγματα της αλλαγής που ο Θεός μπορεί να φέρει στον κόσμο.
Η επιλογή να ζούμε μια ζωή κατά Πνεύμα δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά είναι η πιο εμπλουτιστική, και η πιο ικανοποιητική πορεία που μπορεί κανείς να επιλέξει. Στην καρδιά αυτής της διαδικασίας βρίσκεται η ανανέωση του νου και η ενδυνάμωση της καρδιάς, μέσω της οποίας μπορούμε να αντικρίσουμε τον κόσμο και τις προκλήσεις του με νέα μάτια, αποκτώντας μια βαθύτερη κατανόηση για το τι σημαίνει να ζεις μια ζωή γεμάτη προσφορά, αγάπη και πνευματική αφοσίωση.
Η πνευματική αυτή αναγέννηση μας καλεί να ξεπεράσουμε τις εγωιστικές μας τάσεις και να εμβαθύνουμε στην αλληλεγγύη, τη συμπόνια και την κατανόηση προς τους άλλους. Μέσα από την ενσάρκωση των αξιών που πρεσβεύει το Πνεύμα, καλούμαστε να γίνουμε φωτεινά παραδείγματα της χριστιανικής αγάπης, φέρνοντας την ελπίδα και την θεραπεία σε έναν κόσμο που συχνά φαίνεται να βυθίζεται στην απελπισία και την σύγχυση.
Κάθε πράξη αγάπης, κάθε στιγμή συγχώρεσης, και κάθε κίνηση αυθεντικής ταπεινοφροσύνης είναι ένα βήμα προς την υλοποίηση του θείου σχεδίου στη ζωή μας. Μέσα από την πνευματική αυτή διαδρομή, ανακαλύπτουμε ότι η αληθινή ευτυχία και η εσωτερική ειρήνη δεν είναι αποτελέσματα της επιδίωξης εξωτερικών στόχων ή της ικανοποίησης προσωρινών επιθυμιών, αλλά το αποτέλεσμα μιας ζωής που ζειται με πλήρη συνειδητοποίηση της παρουσίας και της αγάπης του Θεού.
Έτσι, η διαρκής προσπάθεια να ζούμε κατά Πνεύμα, αποτελεί την καρδιά της χριστιανικής πίστης και τη βάση για μια ζωή γεμάτη με βαθιά νόημα και σκοπό. Μέσα από αυτή την πορεία, ανακαλύπτουμε τη δύναμη της αγάπης του Θεού, μια αγάπη που μας ενδυναμώνει να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις, να ξεπερνάμε τα εμπόδια και να μοιραζόμαστε το φως μας με τον κόσμο.
Ο δρόμος προς τη σωτηρία και την αγιοσύνη δεν είναι πάντα εύκολος ή άνευ εμποδίων. Αντίθετα, απαιτεί συνεχή προσπάθεια, αυτοθυσία και την αφοσιωμένη διάθεση να προτάσσουμε τη θέληση του Θεού έναντι των δικών μας επιθυμιών. Ωστόσο, η πίστη στον Χριστό και η καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος μας παρέχουν τη δύναμη και την παρηγοριά που χρειαζόμαστε για να πορευτούμε με εμπιστοσύνη σε αυτό το μονοπάτι.
Καθώς συνεχίζουμε να προσπαθούμε να ζήσουμε κατά Πνεύμα, ενθαρρύνουμε και υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον στην κοινότητα της πίστης, μοιραζόμενοι τις χαρές και τις προκλήσεις της πνευματικής μας διαδρομής. Μαζί, ως σώμα του Χριστού, εργαζόμαστε για να φέρουμε την ελπίδα και την αγάπη του Ευαγγελίου στον κόσμο, γίνοντας φωτεινά παραδείγματα της μεταμορφωτικής δύναμης της πίστης.
Σε αυτό το πνευματικό ταξίδι, η κάθε στιγμή και η κάθε πράξη γίνεται μια ευκαιρία για να ανακαλύψουμε περισσότερο την αγάπη του Θεού και να ανταποκριθούμε σε αυτήν με τον τρόπο ζωής μας. Είναι μια πρόσκληση να ζήσουμε με ακεραιότητα, να ενδυναμώσουμε την πίστη μας, και να είμαστε ζωντανοί μάρτυρες της αλήθειας σε έναν κόσμο που αναζητά ελπίδα και νόημα.
Κάθε βήμα σε αυτό το ταξίδι μας φέρνει πιο κοντά στην εμπειρία της πληρότητας της ζωής που ο Θεός έχει προορίσει για εμάς. Μέσα από τις δυσκολίες και τις προκλήσεις, ανακαλύπτουμε τη δύναμη της ανθεκτικότητας και της αυτοπραγμάτωσης. Η αγάπη του Θεού μας καθοδηγεί, μας παρηγορεί και μας εμπνέει να ζούμε με έναν τρόπο που αντανακλά την αγιότητα, την αγάπη και τη σοφία Του.
Αυτό το πνευματικό ταξίδι δεν είναι μόνο για τον προσωπικό μας μετασχηματισμό αλλά και για την αλλαγή του κόσμου γύρω μας. Μέσα από την καθημερινή μας ζωή και τις πράξεις μας, καλούμαστε να είμαστε φως στο σκοτάδι, φέρνοντας ελπίδα και αγάπη σε εκείνους που τα χρειάζονται περισσότερο. Μέσω της αγάπης και της υπηρεσίας μας, αποδεικνύουμε ότι η ζωή κατά Πνεύμα είναι μια πραγματική πηγή ευλογίας, τόσο για εμάς όσο και για τον κόσμο.
Σε αυτό το ιερό ταξίδι, κάθε πιστός καλείται να συμμετέχει ενεργά στο έργο του Θεού, να αναπτύσσει τα δώρα που έχει λάβει από το Πνεύμα, και να συνεισφέρει με μοναδικό τρόπο στην αποστολή της Εκκλησίας στον κόσμο. Μέσα από την αμοιβαία υποστήριξη, την κοινή λατρεία, και την κοινή διακονία, οι πιστοί ανακαλύπτουν ότι η ζωή στην κοινότητα της πίστης προσφέρει μια βαθιά αίσθηση ανήκειν και σκοπού.
Καθώς προχωράμε σε αυτό το ταξίδι, αναγνωρίζουμε ότι κάθε στιγμή είναι ένα δώρο και μια ευκαιρία να ζήσουμε πιο πλήρως την αγάπη και την χάρη του Θεού. Αντλώντας δύναμη από την κοινότητα της πίστης και από την προσωπική μας σχέση με τον Θεό, βρίσκουμε τη δύναμη να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις και να ζήσουμε με γνήσια ελευθερία και χαρά.
Τελικά, η πρόκληση και η πρόσκληση του να ζει κανείς κατά Πνεύμα είναι μια διαρκής περιπέτεια που μας οδηγεί πιο κοντά στην καρδιά του Θεού και μας αποκαλύπτει την αληθινή ομορφιά της ζωής. Μέσα στην προσπάθεια αυτή, ανακαλύπτουμε ότι η μεγαλύτερη ευλογία δεν είναι μόνο η τελική μας κληρονομιά στην αιωνιότητα, αλλά και η δυνατότητα να ζούμε κάθε μέρα με νόημα, αγάπη και προσφορά, αντανακλώντας το φως και την αγάπη του Θεού στον κόσμο γύρω μας.
• ΑΠΟ ΤΗ “ΣΑΡΚΑ” ΘΕΡΙΖΕΙΣ ΜΟΝΟ ΦΘΟΡΑ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 6:8)
για τον λόγο ότι, αυτός που σπέρνει στη σάρκα του, θα θερίσει από τη σάρκα φθορά· αλλά, εκείνος που σπέρνει στο Πνεύμα, θα θερίσει από το Πνεύμα αιώνια ζωή.
• ΑΠΟ ΤΗ “ΣΑΡΚΑ” ΘΕΡΙΖΕΙΣ ΜΟΝΟ ΕΧΘΡΑ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:7)
Eπειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· για τον λόγο ότι, στον νόμο τού Θεού δεν υποτάσσεται, αλλ’ ούτε μπορεί.
• ΑΠΟ ΤΗ “ΣΑΡΚΑ” ΘΕΡΙΖΕΙΣ ΜΟΝΟ ΗΘΙΚΗ ΜΟΛΥΝΣΗ. (ΙΟΥΔΑ 1:23)
άλλους, δε, να διασώζετε με φόβο, αρπάζοντάς τους από τη φωτιά, μισώντας και τον μολυσμένο από τη σάρκα χιτώνα.
• ΑΠΟ ΤΗ “ΣΑΡΚΑ” ΘΕΡΙΖΕΙΣ ΤΙΜΩΡΙΑ. (ΙΟΥΔΑ 1:7)
άλλους, δε, να διασώζετε με φόβο, αρπάζοντάς τους από τη φωτιά, μισώντας και τον μολυσμένο από τη σάρκα χιτώνα.
• Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΗΣ “ΣΑΡΚΑΣ” ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:16)
επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.
• ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΗΣ “ΣΑΡΚΑΣ” ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΟΛΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:18)
Eπειδή, μιλώντας υπερήφανα λόγια ματαιότητας, με τις επιθυμίες τής σάρκας, με τις ασέλγειες, δελεάζουν εκείνους οι οποίοι πραγματικά απέφυγαν αυτούς που ζουν μέσα σε πλάνη·
• ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΗΣ “ΣΑΡΚΑΣ” ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΘΑΡΤΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΗΘΙΚΑ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:10)
μάλιστα, και αυτούς που ακολουθούν πίσω από τη σάρκα με επιθυμία ακαθαρσίας, και καταφρονούν την εξουσία· είναι τολμητές, αυθάδεις, δεν τρέμουν βλασφημώντας τα αξιώματα·
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΠΡΟΣΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:18)
Kανένας ας μη σας στερήσει το βραβείο, με προσποίηση ταπεινοφροσύνης, και με θρησκεία των αγγέλων, ασχολούμενος με πράγματα που δεν είδε, φουσκώνοντας μάταια από τον νου τής σάρκας του,
• ΤΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ “ΣΑΡΚΑΣ” ΝΕΚΡΩΝΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:13)
Kαι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα αμαρτήματα και στην ακροβυστία τής σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί του, καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα,
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΕΙΝΑΙ ΝΤΥΜΕΝΗ ΜΕ ΑΜΑΡΤΙΕΣ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:11)
στον οποίο περιτμηθήκατε, με αχειροποίητη περιτομή, όταν ξεντυθήκατε το σώμα των αμαρτιών τής σάρκας διαμέσου τής περιτομής τού Xριστού,
• ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΗΣ “ΣΑΡΚΑΣ” ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:3)
ανάμεσα στους οποίους και όλοι εμείς συναναστραφήκαμε κάποτε, σύμφωνα με τις επιθυμίες τής σάρκας μας, κάνοντας τα θελήματα της σάρκας και των συλλογισμών· και ήμασταν από τη φύση μας τέκνα οργής, όπως και οι υπόλοιποι.
• ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ “ΣΑΡΚΑΣ” ΕΙΝΑΙ: ΜΟΙΧΕΙΑ, ΠΟΡΝΕΙΑ, ΑΚΑΘΑΡΣΙΑ, ΑΣΕΛΓΕΙΑ, ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ, ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ, ΕΧΘΡΑ, ΕΡΙΔΕΣ, ΖΗΛΟΤΥΠΙΕΣ, ΘΥΜΟΙ, ΜΑΧΕΣ, ΔΙΧΟΣΤΑΣΙΕΣ, ΑΙΡΕΣΕΙΣ, ΦΘΟΝΟΙ, ΦΟΝΟΙ, ΜΕΘΥΣΙΑ, ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:19-21)
• ΟΣΟΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΤΗΝ “ΣΑΡΚΑ”, ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΡΙΧΤΟΥΝ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:21. ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 21:8)
φθόνοι, φόνοι, μέθες, γλεντοκόπια, και τα παρόμοια μ’ αυτά· για τα οποία σας λέω από πριν, όπως και σας είχα προείπει, ότι εκείνοι που τα πράττουν αυτά βασιλεία Θεού δεν θα κληρονομήσουν.
Eνώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.