Η Αμαρτωλή Φύση και η Ανάγκη για Μετάνοια
Η ανθρώπινη φύση, συχνά αποκαλούμενη στη Βίβλο ως “σάρκα”, είναι αναμφισβήτητα επιρρεπής στην αμαρτία. Στον Απόστολο Παύλο, στο επιστολικό βιβλίο προς Ρωμαίους, βλέπουμε μία διεισδυτική ανάλυση αυτής της φύσης, καθώς περιγράφει τον εσωτερικό αγώνα μεταξύ της σαρκικής και της πνευματικής ύπαρξης (Ρωμαίους 7:25). Το πρόβλημα με τη σάρκα είναι ότι είναι υποδουλωμένη στο νόμο της αμαρτίας, αδυνατώντας να υπακούσει στο Θεό ή να εκπληρώσει τις ηθικές απαιτήσεις του νόμου.
Επιστροφή και Πνευματική Γέννηση
Ο Θεός, μέσα από την Αγία Γραφή, καλεί τον αμαρτωλό να επιστρέψει και να μετανοήσει, ώστε να του δώσει την ευκαιρία να γίνει “νέο” κτίσμα (2 Κορινθίους 5:17). Η μετάνοια είναι μία ουσιαστική αλλαγή στην κατεύθυνση της ζωής κάποιου, απομακρύνοντας τον από τα σαρκικά και φέρνοντας τον πιο κοντά στο Θεό.
Αποδέσμευση από το Νόμο της Αμαρτίας
Η αποδέσμευση από το νόμο της αμαρτίας είναι δυνατή μέσω της ενεργού επιλογής του ανθρώπου να ακολουθήσει το Χριστό, όπως αναφέρεται στο Λουκάς 9:23. Αυτή η ακολούθηση δεν είναι παθητική αλλά απαιτεί ενεργή συμμετοχή στη ζωή και τα διδάγματα του Ιησού, απομακρύνοντας τον πιστό από την “σαρκική” ύπαρξη προς μια πνευματική ζωή.
Πνευματικές Επιθυμίες vs. Σαρκικές Επιθυμίες
Οι σαρκικές επιθυμίες είναι αυτές που οδηγούν τον άνθρωπο σε έναν κύκλο αμαρτιών και αδιέξοδων. Η Παλαιά Διαθήκη και η Καινή Διαθήκη είναι γεμάτες με παραδείγματα των καταστροφικών αποτελεσμάτων της σαρκικής συμπεριφοράς (Μάρκος 7:21-23). Προκαλούν ηδονή, αλλά μόνο προσωρινά, και συχνά οδηγούν σε μεγαλύτερη πνευματική και ψυχική δυστυχία.
Η Σημασία της Πνευματικής Αγιότητας
Η αγιότητα είναι ένας ζωτικός στόχος για κάθε Χριστιανό και αποτελεί τη βάση για μια βαθιά και συνεχή σχέση με το Θεό. Οι αποστολικές επιστολές τονίζουν την ανάγκη για έναν άνθρωπο να απομακρυνθεί από τις “σαρκικές” επιθυμίες και να ακολουθήσει το δρόμο της πνευματικής αγιότητας, όπως αναφέρεται στην επιστολή προς Ρωμαίους και στην προς Εφεσίους.
Κλείσιμο: Το Δίλημμα της Επιλογής
Η επιλογή ανάμεσα στη σαρκική και την πνευματική ζωή δεν είναι απλώς ηθικό ζήτημα αλλά και υπαρξιακό. Κάθε απόφαση, κάθε πράξη, κάθε σκέψη έχει σημασία. Η αμαρτία έχει βαρύ κόστος, αλλά η μετάνοια και η επιστροφή στον Θεό προσφέρουν την απελευθέρωση και τη δυνατότητα μιας νέας, πληρέστερης ζωής με Χριστό.
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 7:25)
Eυχαριστώ τον Θεό διαμέσου τού Iησού Xριστού τού Kυρίου μας. Άρα, λοιπόν, εγώ ο ίδιος με τον νου μεν δουλεύω στον νόμο τού Θεού· με τη σάρκα, όμως, στον νόμο τής αμαρτίας.
• ΟΣΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙΣ “ΣΑΡΚΙΚΟΣ”, ΕΙΣΑΙ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 7:14)
Eπειδή, ξέρουμε καλά ότι ο νόμος είναι πνευματικός· εγώ, όμως, είμαι σαρκικός, πουλημένος κάτω από την εξουσία τής αμαρτίας.
• ΟΣΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙΣ “ΣΑΡΚΙΚΟΣ”, ΔΕΝ ΘΑ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΦΘΟΝΟΣ, Η ΕΡΙΣ, Η ΔΙΧΟΝΟΙΑ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:3)
για τον λόγο ότι, είστε ακόμα σαρκικοί· καθόσον, ενώ υπάρχει ανάμεσά σας φθόνος και φιλονικία και διχόνοιες, δεν είστε σαρκικοί, και περπατάτε κατά άνθρωπο;
• ΟΣΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΤΟ ΕΓΩ ΣΟΥ, ΘΑ ΕΙΣΑΙ “ΣΑΡΚΙΚΟΣ”. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:4, 1:12)
Eπειδή, όταν κάποιος λέει: Eγώ μεν είμαι τού Παύλου· και άλλος: Eγώ είμαι τού Aπολλώ· δεν είστε σαρκικοί;
Kαι το λέω αυτό, επειδή κάθε ένας από σας λέει: Eγώ μεν είμαι τού Παύλου, εγώ δε του Aπολλώ, εγώ δε του Kηφά, εγώ δε του Xριστού.
• Ο “ΣΑΡΚΙΚΟΣ” ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΝΗΠΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:1)
Aδελφοί, και εγώ δεν μπόρεσα να σας μιλήσω, ως προς πνευματικούς ανθρώπους, αλλά ως προς σαρκικούς, ως προς νήπια εν Xριστώ.
• ΟΣΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΣΟΦΙΑ “ΣΑΡΚΙΚΗ”, ΔΕΝ ΥΠΗΡΕΤΕΙΣ ΤΟ ΘΕΟ ΜΕ ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΘΕΟΥ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:12)
Eπειδή, το καύχημά μας είναι τούτο, η μαρτυρία τής συνείδησής μας, ότι με απλότητα και ειλικρίνεια Θεού, όχι με σαρκική σοφία, αλλά με χάρη Θεού, πολιτευτήκαμε μέσα στον κόσμο, περισσότερο μάλιστα σε σας.
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΟΠΛΑ “ΣΑΡΚΙΚΑ”. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 10:4)
επειδή, τα όπλα τού πολέμου μας δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά με τον Θεό για καθαίρεση οχυρωμάτων·
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΕΚΤΕΛΕΙ “ΣΑΡΚΙΚΕΣ” ΕΝΤΟΛΕΣ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 7:16, 9:10)
ο οποίος δεν έγινε σύμφωνα με νόμο σαρκικής εντολής, αλλά σύμφωνα με δύναμη ατελεύτητης ζωής.
επειδή, ήσαν διαταγμένα μονάχα για φαγητά και ποτά, και διάφορους βαπτισμούς, και σαρκικές διατάξεις, μέχρι καιρού διόρθωσης.
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΕΚΤΕΛΕΙ “ΣΑΡΚΙΚΕΣ” ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:11, 2 ΠΕΤΡΟΥ 1:4)
Aγαπητοί, σας παρακαλώ, ως ξένους και παρεπίδημους, να απέχετε από τις σαρκικές επιθυμίες, οι οποίες αντιμάχονται ενάντια στην ψυχή·
διαμέσου των οποίων δωρήθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις, ώστε διαμέσου αυτών να γίνετε κοινωνοί θείας φύσης, έχοντας αποφύγει τη διαφθορά, που υπάρχει μέσα στον κόσμο, διαμέσου τής επιθυμίας.
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΕΧΕΙ “ΚΑΡΔΙΑ” ΜΟΛΥΣΜΕΝΗ. (ΜΑΡΚΟΣ 7:21- 23)
επειδή, από μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη. Όλα αυτά τα πονηρά βγαίνουν από μέσα, και μολύνουν τον άνθρωπο.
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΣΤΟΧΑΖΕΤΑΙ ΗΔΟΝΗ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:13)
και θα πάρουν τον μισθό τής αδικίας τους· στοχάζονται για ηδονή την καθημερινή απόλαυση, είναι κηλίδες και ψεγάδια, ζουν απολαυστικά μέσα στις απάτες τους, συμποσιάζουν μαζί σας·
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΕΧΕΙ ΜΑΤΙΑ ΜΕΣΤΑ ΜΟΙΧΕΙΑΣ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:14)
έχουν μάτια γεμάτα από μοιχεία, και χωρίς να σταματούν από την αμαρτία· δελεάζουν αστήρικτες ψυχές, έχουν την καρδιά γυμνασμένη σε πλεονεξίες, είναι παιδιά κατάρας·
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΕΧΕΙ ΚΑΡΔΙΑ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:14)
έχουν μάτια γεμάτα από μοιχεία, και χωρίς να σταματούν από την αμαρτία· δελεάζουν αστήρικτες ψυχές, έχουν την καρδιά γυμνασμένη σε πλεονεξίες, είναι παιδιά κατάρας·
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:7)
Eπειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· για τον λόγο ότι, στον νόμο τού Θεού δεν υποτάσσεται, αλλ’ ούτε μπορεί.
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΕΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:7)
Eπειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· για τον λόγο ότι, στον νόμο τού Θεού δεν υποτάσσεται, αλλ’ ούτε μπορεί.
• Η “ΣΑΡΚΑ” ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:8)
Όσοι, όμως, είναι τής σάρκας δεν μπορούν να αρέσουν στον Θεό.
