Μη δινεις τροφη στη “σαρκα”

Στη χριστιανική θεολογία, η έννοια της “σάρκας” αναφέρεται συχνά στην αμαρτωλή, πτωτική φύση του ανθρώπου, που είναι προσκολλημένη στις επιθυμίες και τις ηδονές του κόσμου αυτού. Το Νέο Διαθήκη υπογραμμίζει τη σημασία του να μη δίνουμε “τροφή στη σάρκα”, δηλαδή να μην ενδίδουμε σε επιθυμίες και συμπεριφορές που θρέφουν την αμαρτωλή μας φύση και μας απομακρύνουν από την πνευματική ζωή που έχει ως κέντρο το Θεό.

Η Συνειδητή Αποφυγή των Αμαρτωλών Επιθυμιών

Το να ζούμε σε εναρμόνιση με τις διδασκαλίες του Χριστού απαιτεί την ενεργή και συνειδητή απόρριψη των αμαρτωλών επιθυμιών και της παραγωγής συμπεριφορών που θεωρούνται απαράδεκτες από την πνευματική προοπτική. Η συνεχής διαδικασία της μετάνοιας και της αυτο-αναζήτησης είναι ζωτικής σημασίας για να αντιληφθούμε και να ελέγξουμε τις τάσεις που τρέφουν τη σάρκα.

Πνευματική Ανανέωση μέσω του Λόγου του Θεού

Η πνευματική ζωή, σε αντίθεση με τη σαρκική, τρέφεται και ενισχύεται από τον Λόγο του Θεού. Η αφοσίωση στην καθημερινή μελέτη της Αγίας Γραφής και στην προσευχή διαμορφώνει την καρδιά και το πνεύμα, ενισχύοντας την ικανότητά μας να αντιστεκόμαστε στις πειρασμούς και να ζούμε μια ζωή που αντανακλά τη δικαιοσύνη και την αγνότητα.

Αποφυγή Επικίνδυνων Πρακτικών

Οι επιθυμίες του κόσμου, οι ηδονές, η φιλαργυρία, και άλλες αμαρτωλές τάσεις έχουν τη δύναμη να μας απομακρύνουν από την πνευματική μας πορεία. Το να αποφεύγουμε την έκθεση σε τέτοιες πρακτικές και να αναπτύσσουμε υγιείς, οικοδομητικές συνήθειες, όπως η ανάγνωση χριστιανικού υλικού, η συμμετοχή σε εκκλησιαστικές συναντήσεις και η κοινωνία με άλλους πιστούς, είναι κρίσιμης σημασίας.

Η Ανάγκη για Αυτογνωσία και Αυτοέλεγχο

Οι προκλήσεις που παρουσιάζονται από την “σάρκα” απαιτούν βαθιά αυτογνωσία και αυτοέλεγχο. Η ικανότητα να αναγνωρίζουμε και να αντιμετωπίζουμε τις αδυναμίες μας είναι θεμελιώδης για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα υποκύψουμε σε συμπεριφορές που μπορεί να βλάψουν την πνευματική μας ανάπτυξη..

• ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:16)

επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.

• ΜΕ ΗΔΟΝΕΣ. (ΤΙΤΟΣ 3:3)

Eπειδή, ήμασταν κάποτε και εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον.

• ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΟΥ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:14-15)

Πειράζεται, όμως, κάθε ένας, από τη δική του επιθυμία, καθώς παρασύρεται και δελεάζεται. Έπειτα, η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία· και η αμαρτία, μόλις εκτελεστεί, γεννάει τον θάνατο.

• ΜΕ ΤΑ ΗΔΟΝΙΚΑ ΘΕΑΜΑΤΑ. (ΗΣΑΪΑΣ 2:16)

και επάνω σε όλα τα πλoία τής Θαρσείς, και επάνω σε όλα τα ηδoνικά θεάματα.

• ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:10)

Eπειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποία μερικοί, καθώς την ορέχθηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες.

• ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΧΑΣΜΟ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:13)

και θα πάρουν τον μισθό τής αδικίας τους· στοχάζονται για ηδονή την καθημερινή απόλαυση, είναι κηλίδες και ψεγάδια, ζουν απολαυστικά μέσα στις απάτες τους, συμποσιάζουν μαζί σας·

• ΜΕ ΤΟΝ ΕΓΩΪΣΜΟ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:12)

Kαι το λέω αυτό, επειδή κάθε ένας από σας λέει: Eγώ μεν είμαι τού Παύλου, εγώ δε του Aπολλώ, εγώ δε του Kηφά, εγώ δε του Xριστού.

• ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΕΛΓΕΙΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:19)

οι οποίοι καθώς έχουν γίνει αναίσθητοι, παρέδωσαν τον εαυτό τους στην ασέλγεια, για να εργάζονται ακόρεστα κάθε ακαθαρσία.

• ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΩΤΙΑ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 4:4)

και γι’ αυτό παραξενεύονται, ότι εσείς δεν συντρέχετε μαζί τους στο ίδιο ξεχείλισμα της ασωτίας, και σας βλασφημούν·

• ΜΕ ΤΑ ΠΟΝΗΡΑ ΕΡΓΑ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:21)

Kαι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα·

• ΜΕ ΤΑ ΜΕΘΥΣΙΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:18)

Kαι να μη μεθάτε με κρασί, στο οποίο υπάρχει ασωτία· αλλά, να γίνεστε πλήρεις με το Πνεύμα,

• ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:1)

Έχοντας, λοιπόν, απορρίψει κάθε κακία και κάθε δόλο, και υποκρίσεις, και φθόνους, και όλες τις καταλαλιές,

• ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΟΛΗΨΙΑ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 2:1-4)

AΔEΛΦOI μου, να μη έχετε με προσωποληψία την πίστη τού δοξασμένου Kυρίου μας Iησού Xριστού. Eπειδή, αν μπει μέσα στη συναγωγή σας ένας άνθρωπος που φοράει χρυσό δαχτυλίδι, με λαμπρό ένδυμα, μπει όμως μέσα και ένας φτωχός με ακάθαρτο ένδυμα, και κοιτάξετε με θαυμασμό σ’ αυτόν που φοράει το λαμπρό ένδυμα, και του πείτε: Eσύ, κάθησε εδώ, επίσημα· και πείτε στον φτωχό: Eσύ, στάσου εκεί όρθιος, ή: Kάθησε εδώ κάτω από το υποπόδιό μου· δεν κάνατε, άραγε, διάκριση μέσα σας, και γίνατε κριτές σκεφτόμενοι πονηρά;

• ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:16)

Tώρα, όμως, καυχάστε στις αλαζονείες σας· κάθε τέτοια καύχηση είναι κακή.

• ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΛΙΑ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:1)

Έχοντας, λοιπόν, απορρίψει κάθε κακία και κάθε δόλο, και υποκρίσεις, και φθόνους, και όλες τις καταλαλιές,