Το να είσαι παιδί του Θεού και να μην αισθάνεσαι πλέον ξένος με Εκείνον αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές πνευματικές επιτεύξεις στη χριστιανική πίστη. Η αναγνώριση ότι δεν είμαστε απλώς δημιουργήματα, αλλά παιδιά του Θεού, αλλάζει ριζικά την αντίληψή μας για τον εαυτό μας και τη σχέση μας με τον κόσμο γύρω μας.
Αυτή η θεμελιώδης αλλαγή στην ταυτότητα και στη σχέση μας με το Θεό διαμορφώνεται μέσω πολλών βιβλικών διδασκαλιών και εκφράζεται μέσα από διάφορα στοιχεία της πίστης. Η ενσωμάτωση της ιδέας ότι δεν είμαστε πλέον ξένοι με τον Θεό αλλά οικείοι, έρχεται με μεγάλες ευθύνες αλλά και προνόμια.
Η Πίστη στην Πραγματικότητα της Θεϊκής Σχέσης
Η πίστη παίζει κεντρικό ρόλο στην αντίληψη και εμπειρία αυτής της σχέσης. Παρόλο που ο Θεός δεν είναι ορατός στα σωματικά μάτια, η πνευματική μας εμπειρία και η γνώση των ιερών κειμένων μας διδάσκουν να θεωρούμε αυτή τη σχέση ως πραγματικότητα. Ο Θεός, σύμφωνα με τις ιερές γραφές, δεν λέει ψέματα και τα υποσχεθέντα από Εκείνον είναι αληθινά και βέβαια.
Συμφιλίωση με τον Θεό
Η συμφιλίωση με τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού είναι ένα θεμελιώδες βήμα στην πίστη. Όταν οι άνθρωποι αποδέχονται τη θυσία του Χριστού, επιστρέφουν σε μια σχέση ειρήνης με τον Θεό, καταλύοντας τα εμπόδια που η αμαρτία είχε δημιουργήσει.
Κληρονομιά και Συνεργασία
Ως παιδιά του Θεού, είμαστε και κληρονόμοι της βασιλείας Του, καλούμενοι να συνεργαστούμε στο έργο Του εδώ στη γη. Αυτή η συνεργασία εκδηλώνεται μέσω της ενσωμάτωσης των διδασκαλιών του στην καθημερινή μας ζωή, όπως η διάδοση του ευαγγελίου, η προσφορά αγάπης και στήριξης στους ανάγκεις και η υλοποίηση των έργων του Θεού.
Η Θέση του Πρέσβη
Ως πρέσβεις του Θεού, έχουμε την ευθύνη να εκπροσωπούμε τα θεϊκά ιδανικά και να διαδίδουμε το μήνυμα της σωτηρίας σε όλο τον κόσμο. Αυτό περιλαμβάνει την προώθηση της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της αγάπης, όπως αυτά έχουν διδαχθεί από τον Χριστό.
Η Ζωή σύμφωνα με το Θέλημα του Θεού
Ζώντας σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, όπως αυτό αποκαλύπτεται στις ιερές γραφές, αποκτάμε μια νέα ταυτότητα που μεταμορφώνει την ύπαρξή μας. Εφαρμόζοντας το λόγο του Θεού και ακολουθώντας τις διδασκαλίες του, γινόμαστε “υιοί του φωτός”, εκδηλώνοντας στον κόσμο την αλήθεια και την αγάπη που λαμβάνουμε από Εκείνον.
Αυτή η νέα πραγματικότητα δεν είναι μόνο μια αφηρημένη ιδέα αλλά μια ζωντανή εμπειρία που διαμορφώνεται μέσα από την καθημερινή προσέγγιση και διαχείριση της πίστης μας. Όλα αυτά είναι ενδεικτικά της βαθιάς μεταμόρφωσης που προκαλεί η πίστη στην ύπαρξη και στη ζωή των πιστών, καθιστώντας τους όχι μόνο θεατές της θεϊκής δράσης αλλά ενεργούς συμμετέχοντες στο σχέδιο του Θεού για τον κόσμο.
• ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΞΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:19)
Eπομένως, λοιπόν, δεν είστε πλέον ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίτες των αγίων και οικείοι τού Θεού,
• ΔΙΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:10-11)
Eπειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου τού θανάτου τού Yιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του. Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.
• ΔΙΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 1:12-13, 1 ΙΩΑΝΝΗ 3:1, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 1:5)
Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο όνομά του· οι οποίοι, όχι από αίματα ούτε από θέλημα σάρκας ούτε από θέλημα άνδρα, αλλά από τον Θεό γεννήθηκαν.
Δέστε τι είδους αγάπη έδωσε σε μας ο Πατέρας, ώστε να ονομαστούμε παιδιά τού Θεού. Γι’ αυτό ο κόσμος δεν μας γνωρίζει, επειδή δεν γνώρισε αυτόν.
αφού μας προόρισε σε υιοθεσία διαμέσου τού Iησού Xριστού στον εαυτό του, σύμφωνα με την ευδοκία τού θελήματός του,
• ΔΙΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:9, 2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 6:1)
Eπειδή, είμαστε συνεργοί τού Θεού· εσείς είστε χωράφι τού Θεού, οικοδομή τού Θεού.
Kαθώς, λοιπόν, είμαστε συνεργοί του, παρακαλούμε ταυτόχρονα να μη δεχθείτε μάταια τη χάρη τού Θεού·
• ΔΙΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΠΛΕΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:19-22)
εκείνο που είδαμε και ακούσαμε, εξαγγέλλουμε και σε σας, για να έχετε και εσείς κοινωνία μαζί μας· και η δική μας, μάλιστα, κοινωνία είναι μαζί με τον Πατέρα και μαζί με τον Yιό του, τον Iησού Xριστό.
• ΔΙΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΠΡΕΣΒΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:20)
Eίμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές υπέρ τού Xριστού, ωσάν ο Θεός να σας παρακαλούσε μεταχειριζόμενος εμάς· δεόμαστε, λοιπόν, υπέρ τού Xριστού, συμφιλιωθείτε με τον Θεό.
• ΔΙΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:15-16)
αλλά, καθώς εκείνος, που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε άγιοι σε κάθε διαγωγή· επειδή, είναι γραμμένο: «Άγιοι να είστε, επειδή εγώ είμαι άγιος».
• ΔΙΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΓΑΠΗΤΑ ΣΤΟ ΘΕΟ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:1)
Nα γίνεστε, λοιπόν, μιμητές τού Θεού, ως παιδιά αγαπητά·
• ΔΙΟΤΙ ΤΩΡΑ ΖΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
• ΔΙΟΤΙ ΤΩΡΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:22-25)
Nα γίνεστε δε εκτελεστές τού λόγου, και όχι μονάχα ακροατές, εξαπατώντας τον εαυτό σας. Eπειδή, αν κάποιος είναι ακροατής τού λόγου, και όχι εκτελεστής, αυτός μοιάζει με έναν άνθρωπο, που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο μέσα σε καθρέφτη· επειδή, κοίταξε τον εαυτό του, και αναχώρησε, και αμέσως λησμόνησε ποιος ήταν. Όποιος, όμως, εγκύψει στον τέλειο νόμο τής ελευθερίας, και επιμείνει σ’ αυτόν, αυτός που έγινε όχι ακροατής, που λησμονεί, αλλά εκτελεστής έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του.
• ΔΙΟΤΙ ΤΩΡΑ ΕΙΣΤΕ ΥΙΟΙ ΦΩΤΟΣ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 5:5)
Όλοι εσείς είστε γιοι τού φωτός και γιοι τής ημέρας· δεν είμαστε της νύχτας ούτε του σκότους.
• ΔΙΟΤΙ ΤΩΡΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΥΠΑΚΟΗΣ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:14)
ως παιδιά υπακοής, χωρίς να συμμορφώνεστε με τις προηγούμενες επιθυμίες, που είχατε εν αγνοία σας·
• ΔΙΟΤΙ ΤΩΡΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΜΕΜΠΤΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΜΩΜΟ. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:15)
για να γίνεστε άμεμπτοι και ακέραιοι, παιδιά τού Θεού, χωρίς ψεγάδι, μέσα σε μια γενεά στρεβλή και διεστραμμένη· ανάμεσα στους οποίους λάμπετε σαν φωστήρες μέσα στον κόσμο,
• ΔΙΟΤΙ ΤΩΡΑ ΕΙΣΤΕ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:17)
‘Kαι αν είμαστε παιδιά, είμαστε και κληρονόμοι· κληρονόμοι μεν του Θεού, συγκληρονόμοι δε του Xριστού· αν συμπάσχουμε, για να γίνουμε και συμμέτοχοι της δόξας του.
