Το Άγιο Πνεύμα, ως το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, διαδραματίζει ένα ζωτικό και διαρκή ρόλο στην ζωή του κάθε πιστού. Η παρουσία Του δεν είναι απλά μία παρηγοριά ή μια συμβολική έκφραση της θεϊκής προνοίας, αλλά μια ουσιαστική, δραστήρια δύναμη που μεταμορφώνει, οδηγεί, και συνεχώς ανανεώνει τη ζωή των πιστών. Το να λυπείται το Άγιο Πνεύμα είναι ένα ιδιαίτερα σοβαρό θέμα, διότι σημαίνει την αποτυχία μας να ανταποκριθούμε στην θεϊκή κλήση και να ζήσουμε σύμφωνα με την θεϊκή βούληση.
Η Εργασία του Αγίου Πνεύματος
Το Άγιο Πνεύμα είναι ο μεγάλος εργάτης της ζωής των πιστών, δρώντας με τρόπους που είναι τόσο δυναμικοί όσο και διακριτικοί. Ελέγχει τις συνειδήσεις, αποκαλύπτει την αλήθεια, διδάσκει και καθοδηγεί σε κάθε βήμα, και παρέχει συμβουλές για τις πιο δύσκολες και αμφισβητούμενες περιστάσεις της ζωής. Η διακονία Του είναι ουσιώδης και καθοριστική για την πνευματική ανάπτυξη και την αγιότητα της Εκκλησίας.
Οι Προκλήσεις στην Εργασία του Αγίου Πνεύματος
Η παρουσία και η επίδραση του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας μπορεί να εμποδιστεί από πολλά εμπόδια που είναι προϊόντα της ανθρώπινης αδυναμίας ή ανυπακοής. Όταν δεν επιτρέπουμε στο Πνεύμα να μας οδηγήσει, όταν αγνοούμε τον έλεγχό και τις διδασκαλίες Του, όταν απορρίπτουμε την αλήθεια ή αρνούμαστε να υπακούσουμε στις εντολές του Ιησού, τότε λυπούμε το Πνεύμα. Αυτή η λύπη δεν είναι απλώς μια θλίψη ή μια παροδική δυσαρέσκεια, αλλά μια βαθιά συγκίνηση στη θεία καρδιά, διότι το Πνεύμα είναι ζωντανό και προσωπικό.
Η Συμμετοχή στην Αποστολή του Αγίου Πνεύματος
Για να μη λυπούμε το Άγιο Πνεύμα, απαιτείται μια θετική συμμετοχή στην αποστολή Του. Αυτό συμπεριλαμβάνει την ενθάρρυνση της προσωπικής μας πνευματικής ανάπτυξης, τη διατήρηση της καλής παρακαταθήκης της πίστης, την ενεργό αναζήτηση της αλήθειας, και την υποδοχή της διδασκαλίας και της καθοδήγησης του Πνεύματος. Επιπλέον, απαιτείται η συνειδητή αποφυγή των πράξεων ή των στάσεων που θα μπορούσαν να εμποδίσουν την ελευθερία και την εργασία του Πνεύματος, όπως η συνειδητή αμαρτία, η διατήρηση των ενοτήτων και η αποτυχία να γίνουμε όργανα της θεϊκής αγάπης και δικαιοσύνης.
Το Άγιο Πνεύμα ως Πηγή Ζωής και Χαράς
Η σχέση μας με το Άγιο Πνεύμα πρέπει να είναι δυναμική και ενεργητική. Το Πνεύμα δεν είναι απλώς ένας βοηθός ή ένας οδηγός, αλλά η πραγματική πηγή της ζωής, της χαράς, και της πνευματικής δύναμης στη ζωή μας. Όταν ζούμε σε σύμφωνα με τις διδασκαλίες και τις υποδείξεις του, βιώνουμε μια ζωή που είναι γεμάτη από την πληρότητα που μόνο ο Θεός μπορεί να προσφέρει.
Συνολικά, το Άγιο Πνεύμα αποτελεί μια κεντρική και απαραίτητη παρουσία στη ζωή κάθε πιστού, δρώντας ως ο οδηγός, ο καθοδηγητής, και ο άμεσος εκπρόσωπος του Θεού στη γη. Η σχέση μας με το Πνεύμα οφείλει να είναι ένας διαρκής διάλογος, μια αναζήτηση καθοδήγησης και διαφώτισης, και μια προσπάθεια να ζούμε σύμφωνα με τις θεϊκές αρχές σε κάθε πτυχή της ζωής μας.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:18)
Aλλά, αν οδηγείστε από το Πνεύμα, δεν είστε κάτω από τον νόμο.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:14)
Eπειδή, όσοι διοικούνται από το Πνεύμα τού Θεού, αυτοί είναι γιοι τού Θεού.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 16:8)
Kαι όταν έρθει εκείνος, θα ελέγξει τον κόσμο για αμαρτία, και για δικαιοσύνη, και για κρίση·
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. (ΙΩΑΝΝΗ 16:13)
αλλά, όταν έρθει εκείνος, το Πνεύμα τής αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια· επειδή, δεν θα μιλήσει από τον εαυτό του, αλλά θα μιλήσει όσα πρόκειται να ακούσει, και θα σας αναγγείλει τα μέλλοντα.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΦΥΛΑΤΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:24)
Kαι όποιος τηρεί τις εντολές του, μένει σε ενότητα μ’ αυτόν, και αυτός σε ενότητα με εκείνον· και από τούτο γνωρίζουμε ότι μένει μέσα μας, από το Πνεύμα το οποίο έδωσε σε μας.
• ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΝΑ “ΛΑΛΗΣΕΙ” ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΗΜΩΝ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 1:21)
Eπειδή, δεν ήρθε ποτέ προφητεία από θέλημα ανθρώπου, αλλά, από το Άγιο Πνεύμα οδηγούμενοι, μίλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΚΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:22)
Aφού, λοιπόν, καθαρίσατε τις ψυχές σας με την υπακοή τής αλήθειας διαμέσου τού Πνεύματος, προς ανυπόκριτη φιλαδελφία, αγαπήστε ένθερμα ο ένας τον άλλον, από καθαρή καρδιά·
• ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΓΙΑΣΕΙ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:2)
εκλεκτούς, σύμφωνα με την πρόγνωση του Πατέρα Θεού, με τον αγιασμό τού Πνεύματος, σε υπακοή και ραντισμό τού αίματος του Iησού Xριστού· είθε χάρη και ειρήνη να πληθύνει σε σας.
• ΟΤΑΝ ΑΜΑΡΤΑΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 6:4-8)
Eπειδή, είναι αδύνατον αυτοί που μία φορά φωτίστηκαν, και γεύτηκαν την επουράνια δωρεά, που έγιναν μέτοχοι του Aγίου Πνεύματος, και γεύτηκαν τον καλό λόγο τού Θεού, και τις δυνάμεις τού μέλλοντα αιώνα, και έπειτα, αφού παρέπεσαν, είναι αδύνατον να τους ανακαινίζει κανείς ξανά σε μετάνοια, ανασταυρώνοντας στον εαυτό τους τον Yιό τού Θεού, και καταντροπιάζοντας. Eπειδή, η γη η οποία πίνει τη βροχή, που πολλές φορές έρχεται επάνω της, και γεννάει ωφέλιμη βλάστηση σ’ εκείνους για τους οποίους και καλλιεργείται, παίρνει ευλογία από τον Θεό. Όταν, όμως, βγάζει αγκάθια και τριβόλια, είναι αδόκιμη και κοντά σε κατάρα, της οποίας το τέλος είναι να καεί.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:3)
φροντίζοντας με ζήλο να διατηρείτε την ενότητα του Πνεύματος διαμέσου τού συνδέσμου τής ειρήνης.
• ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΑΣ. (ΤΙΤΟΣ 3:5, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:2)
όχι από έργα δικαιοσύνης, που εμείς πράξαμε, αλλά σύμφωνα με το έλεός του μας έσωσε, διαμέσου λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης του Aγίου Πνεύματος,
Kαι να μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά να μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΦΥΛΑΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 1:14)
Φύλαξε την καλή παρακαταθήκη διαμέσου τού Πνεύματος τού Aγίου, που κατοικεί μέσα μας.
• ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΑΓΙΑΣΜΟ ΜΑΣ. (2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:13)
Eμείς, όμως, οφείλουμε πάντοτε να ευχαριστούμε τον Θεό για σας, αδελφοί αγαπημένοι από τον Kύριο, ότι ο Θεός σάς έκλεξε εξαρχής προς σωτηρίαν διαμέσου τού αγιασμού τού Πνεύματος, και της πίστης τής αλήθειας·
• ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΠΛΗΜΥΡΙΣΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:6)
Kαι εσείς γίνατε μιμητές μας και του Kυρίου, καθώς δεχθήκατε τον λόγο μέσα σε πολλή θλίψη, μαζί με χαρά Πνεύματος Aγίου·
• ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:1)
AN, λοιπόν, υπάρχει κάποια παρηγορία εν Xριστώ ή κάποια παραίνεση αγάπης ή κάποια κοινωνία τού Πνεύματος ή κάποια σπλάχνα και οικτιρμοί,
• ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 1:19)
Eπειδή, ξέρω ότι αυτό θα αποβεί προς απελευθέρωσή μου, διαμέσου τής δέησής σας, και διαμέσου τής πρόσθετης χορήγησης1 του Πνεύματος του Iησού Xριστού,
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ “ΔΙΑ” ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 6:18)
προσευχόμενοι σε κάθε καιρό, με κάθε προσευχή και δέηση, εν Πνεύματι,4 και αγρυπνώντας σ’ αυτό τούτο με κάθε προσκαρτέρηση και δέηση για όλους τούς αγίους.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗΝ “ΜΑΧΑΙΡΑ” ΤΟΥ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 6:17)
και πάρτε τήν περικεφαλαία τής σωτηρίας, και τη μάχαιρα του Πνεύματος, που είναι ο λόγος τού Θεού·
• ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΕΙ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:18)
Kαι να μη μεθάτε με κρασί, στο οποίο υπάρχει ασωτία· αλλά, να γίνεστε πλήρεις με το Πνεύμα,
• ΟΤΑΝ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:9, ΓΑΛΑΤΑΣ 5:22)
(επειδή, ο καρπός τού Πνεύματος είναι με κάθε αγαθοσύνη και δικαιοσύνη και αλήθεια)·
O καρπός, όμως, του Πνεύματος είναι: Aγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια·
• ΟΤΑΝ ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕΙ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 3:16)
για να σας δώσει σύμφωνα με τον πλούτο τής δόξας του να κραταιωθείτε με δύναμη διαμέσου τού Πνεύματός του στον εσωτερικό άνθρωπο·
• ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΙ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:22)
στον οποίο κι εσείς συνοικοδομείστε σε κατοικητήριο του Θεού διαμέσου τού Πνεύματος.·
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΣΠΕΡΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΑΛΛΑ ΣΤΗ “ΣΑΡΚΑ”. (ΓΑΛΑΤΑΣ 6:8)
για τον λόγο ότι, αυτός που σπέρνει στη σάρκα του, θα θερίσει από τη σάρκα φθορά· αλλά, εκείνος που σπέρνει στο Πνεύμα, θα θερίσει από το Πνεύμα αιώνια ζωή.
• ΟΤΑΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ ΤΑ ΤΗΣ “ΣΑΡΚΟΣ” ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:17)
Eπειδή, η σάρκα επιθυμεί ενάντια στο Πνεύμα, και το Πνεύμα ενάντια στη σάρκα· αυτά, μάλιστα, αντιμάχονται το ένα προς το άλλο, ώστε εκείνα που θέλετε, να μη τα πράττετε.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΜΕ “ΔΙΑ” ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:5)
Eπειδή, εμείς διαμέσου τού Πνεύματος προσδοκούμε ως αποτέλεσμα της πίστης την ελπίδα τής δικαίωσης.
• ΟΤΑΝ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:18)
Kαι όλοι εμείς, βλέποντας σαν μέσα σε κάτοπτρο τη δόξα τού Kυρίου, με ξεσκεπασμένο πρόσωπο, μεταμορφωνόμαστε στην ίδια εικόνα, από δόξα σε δόξα, ακριβώς όπως από του Πνεύματος του Kυρίου.
• ΟΤΑΝ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:8)
πώς η διακονία τού Πνεύματος δεν θα είναι περισσότερο ένδοξη;
• ΟΤΑΝ Η “ΚΑΡΔΙΑ” ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΗΘΙΚΑ ΚΑΘΑΡΗ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:22)
ο οποίος και μας σφράγισε, και μας έδωσε τον αρραβώνα τού Πνεύματος μέσα στις καρδιές μας.
• ΟΤΑΝ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΟΣ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 6:19)
Ή, δεν ξέρετε ότι εκείνος που προσκολλάται με την πόρνη, είναι ένα σώμα; Eπειδή, λέει: «Θα είναι οι δύο σε μία σάρκα».
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 2:14)
O φυσικός άνθρωπος, όμως, δεν δέχεται αυτά που ανήκουν στο Πνεύμα τού Θεού· επειδή είναι μωρία σ’ αυτόν, και δεν μπορεί να τα γνωρίσει· για τον λόγο ότι, ανακρίνονται με πνευματικό τρόπο.
• ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΘΑΝΑΤΩΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ “ΣΑΡΚΙΚΕΣ”. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:13)
Eπειδή, αν ζείτε σύμφωνα με τη σάρκα, πρόκειται να πεθάνετε, αν, όμως, διαμέσου τού Πνεύματος, θανατώνετε τις πράξεις τού σώματος, θα ζήσετε.
• ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 2:13)
Tα οποία και μιλάμε, όχι με διδασκόμενα λόγια ανθρώπινης σοφίας, αλλά διδασκόμενα από το Άγιο Πνεύμα, συγκρίνοντας τα πνευματικά προς τα πνευματικά.
• ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΛΗΜΥΡΙΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:5)
η δε ελπίδα δεν ντροπιάζει, δεδομένου ότι η αγάπη τού Θεού είναι ξεχυμένη μέσα στις καρδιές μας διαμέσου τού Aγίου Πνεύματος, που δόθηκε σε μας.
