Ο διάβολος, ως μία από τις πιο πολυσυζητημένες και συνάμα αμφιλεγόμενες φιγούρες στη θεολογική και πνευματική ιστορία του χριστιανισμού, αντιπροσωπεύει την ενσάρκωση του κακού και της αποστασίας από τον Θεό. Η δράση του διαβόλου, σύμφωνα με τις διδασκαλίες της Βίβλου και της χριστιανικής παράδοσης, επικεντρώνεται στην εξαπάτηση του ανθρώπου και στην προσπάθεια να τον απομακρύνει από την αλήθεια και τη σωτηρία που προσφέρει ο Θεός.

Η Φύση του Διαβόλου

Ο διάβολος, που αρχικά ήταν ένας άγγελος του Θεού, έγινε σύμβολο της απόλυτης αποστασίας και της αντίθεσης στο θεϊκό θέλημα. Η πτώση του από την χάρη του Θεού είναι αποτέλεσμα της υπερηφάνειας και της επιθυμίας του να ισοτιμηθεί με τον Δημιουργό. Αυτή η επαναστατική συμπεριφορά οδήγησε στην αιώνια του καταδίκη και στη συνεχή του προσπάθεια να διαστρεβλώνει και να καταστρέφει ό,τι είναι καλό και ιερό.

Η Δράση του Διαβόλου στον Κόσμο

Ο διάβολος δρα ως ο μεγάλος πειραστής και απατεώνας. Μεθοδεύει την παραπλάνηση των ανθρώπων μέσω διαφόρων τεχνασμάτων, συχνά εκμεταλλευόμενος τις αδυναμίες, τις επιθυμίες και τα πάθη τους. Προωθεί την αποδοχή της αμαρτίας ως φυσιολογικού τρόπου ζωής, καθιστώντας την αποδεκτή και επιθυμητή στα μάτια των ανθρώπων. Σπρώχνει τα άτομα σε επιλογές και συμπεριφορές που τους απομακρύνουν από τον Θεό και τη σωτηρία, ενώ ταυτόχρονα τους κάνει να αισθάνονται πληρότητα και αυτάρκεια στις υλικές απολαύσεις και τις επίγειες ικανοποιήσεις.

Ο Αγώνας κατά της Εξαπάτησης του Διαβόλου

Ο αγώνας κατά της εξαπάτησης του διαβόλου απαιτεί αυξημένη πνευματική εγρήγορση και αντίσταση στις προσβολές του κακού. Οι πιστοί καλούνται να ενδυθούν την πανοπλία του Θεού, να διατηρούν σταθερή την πίστη τους και να χρησιμοποιούν την Βίβλο και την προσευχή ως εργαλεία για να αντιμετωπίσουν τις πλάνες και τις προκλήσεις που προκύπτουν. Η κατανόηση της Αγίας Γραφής και η συνεχής επικοινωνία με το Θεό μέσω της προσευχής ενισχύουν την ανθεκτικότητα των πιστών και τους προσφέρουν τα απαραίτητα εφόδια για να αντισταθούν στις προσπάθειες του διαβόλου να τους αποπροσανατολίσει.

Η Τελική Νίκη Ενάντια στον Διάβολο

Τελικά, η Βίβλος διαβεβαιώνει τους πιστούς ότι ο διάβολος θα ηττηθεί. Η αναμέτρηση μεταξύ του καλού και του κακού δεν είναι ένας ατελείωτος αγώνας αλλά έχει έναν προκαθορισμένο τέλος, όπου ο διάβολος και οι δυνάμεις του θα υποστούν την οριστική ήττα (Αποκάλυψη 20:10).

 Αυτή η διαβεβαίωση προσφέρει στους πιστούς μια ακλόνητη ελπίδα και τους καλεί να παραμείνουν πιστοί και ακλόνητοι στην πίστη τους, γνωρίζοντας ότι η τελική νίκη είναι εξασφαλισμένη.

Η συνειδητοποίηση της δράσης του διαβόλου και η αντίδραση σε αυτήν με πίστη και προσευχή αποτελούν κεντρικά στοιχεία της χριστιανικής ζωής, θέτοντας τους πιστούς σε μια συνεχή εγρήγορση και διαρκή αγωνία για την πνευματική τους ασφάλεια και την αιώνια τους σωτηρία.

• ΤΟΥΣ ΠΕΙΘΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΜΑΤΑΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:26, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:20-23)

Aν κάποιος ανάμεσά σας νομίζει ότι είναι θρήσκος, και δεν χαλινώνει τη γλώσσα του, αλλά εξαπατάει την καρδιά του, η θρησκεία του είναι μάταιη. 

Aν, λοιπόν, πεθάνατε μαζί με τον Xριστό από τα στοιχεία τού κόσμου, γιατί, ενώ ζείτε μέσα στον κόσμο, υποβάλλετε τον εαυτό σας σε διατάγματα: (Mη πιάσεις, μη γευτείς, μη αγγίξεις· τα οποία όλα φθείρονται με τη χρήση)· σύμφωνα με τα εντάλματα και τις διδασκαλίες των ανθρώπων; Tα οποία έχουν μία φαινομενική μονάχα πλευρά σοφίας, σε εθελοθρησκεία και ταπεινοφροσύνη και σκληραγώγηση του σώματος, χωρίς να έχουν σε καμιά τιμή την ευχαρίστηση της σάρκας.

• ΤΟΥΣ ΠΕΙΘΕΙ ΟΤΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-20)

Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του.

• ΤΟΥΣ ΠΕΙΘΕΙ ΟΤΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΣΩΤΙΑ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 4:1-4, ΛΟΥΚΑΣ 15:13)

Eπειδή, λοιπόν, ο Xριστός έπαθε κατά σάρκα για χάρη μας, οπλιστείτε κι εσείς με το ίδιο φρόνημα· δεδομένου ότι, αυτός που έπαθε κατά σάρκα έπαυσε από την αμαρτία· για να ζήσετε τον υπόλοιπο χρόνο μέσα στη σάρκα,6 όχι πλέον στις επιθυμίες των ανθρώπων, αλλά στο θέλημα του Θεού. Eπειδή, αρκετός είναι σε μας ο περασμένος καιρός τού βίου, όταν πράξαμε το θέλημα των εθνών, καθώς περπατήσαμε σε ασέλγειες, επιθυμίες, οινοποσίες, γλεντοκόπια, συμπόσια και αθέμιτες ειδωλολατρείες· και γι’ αυτό παραξενεύονται, ότι εσείς δεν συντρέχετε μαζί τους στο ίδιο ξεχείλισμα της ασωτίας, και σας βλασφημούν·

Kαι ύστερα από λίγες ημέρες, ο νεότερος γιος, αφού τα μάζεψε όλα, αποδήμησε σε μία μακρινή χώρα· και εκεί διασκόρπισε την περιουσία του, ζώντας άσωτα. 

• ΤΟΥΣ ΠΕΙΘΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ “ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ” ΕΝΩ ΖΟΥΝ ΜΕ ΣΑΡΚΙΚΟ ΦΡΟΝΙΜΑ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:5-9)
Eπειδή, εκείνοι που ζουν σύμφωνα με τη σάρκα, φρονούν αυτά που ζητάει η σάρκα· ενώ, εκείνοι που ζουν σύμφωνα με το Πνεύμα, αυτά που ζητάει το Πνεύμα. Για τον λόγο ότι, το φρόνημα της σάρκας είναι θάνατος· ενώ, το φρόνημα του Πνεύματος, ζωή και ειρήνη. Eπειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· για τον λόγο ότι, στον νόμο τού Θεού δεν υποτάσσεται, αλλ’ ούτε μπορεί. 8Όσοι, όμως, είναι τής σάρκας δεν μπορούν να αρέσουν στον Θεό.
Eσείς, όμως, δεν είστε τής σάρκας, αλλά του Πνεύματος, αν το Πνεύμα τού Θεού κατοικεί μέσα σας. Aλλά, αν κάποιος δεν έχει το Πνεύμα τού Xριστού, αυτός δεν είναι δικός του.
• ΤΟΥΣ ΠΕΙΘΕΙ ΟΤΙ ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟ “ΚΕΡΔΟΣ” ΘΑ ΕΥΤΥΧΗΣΟΥΝ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:13)

Eλάτε, τώρα, εσείς που λέτε: Σήμερα ή αύριο θα πάμε σ’ αυτή την πόλη, και θα κάνουμε εκεί έναν χρόνο, και θα εμπορευτούμε και θα κερδίσουμε· 

• ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ ΤΗΝ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 4:16)

Tώρα, όμως, καυχάστε στις αλαζονείες σας· κάθε τέτοια καύχηση είναι κακή. 

• ΤΟΥΣ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΣΤΗΝ “ΥΠΕΡΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ” ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΤΟ ΘΕΟ. (ΈΞΟΔΟΣ 5:9)

ας επιβαρυνθούν οι εργασίες αυτών των ανθρώπων, για να είναι απασχολημένοι σ’ αυτές και να μη προσέχουν σε μάταια λόγια.

• ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΑ “ΥΛΙΚΑ” ΑΓΑΘΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ. (ΛΟΥΚΑΣ 12:13-21)
Kάποιος δε από το πλήθος είπε σ’ αυτόν: Δάσκαλε, πες στον αδελφό μου να μοιραστεί μαζί μου την κληρονομιά.
Kαι εκείνος είπε προς αυτόν: Άνθρωπε, ποιος με έβαλε δικαστή ή διανεμητή επάνω σας; Kαι τους είπε: Προσέχετε και φυλάγεστε από την πλεονεξία· επειδή, αν κάποιος έχει περίσσεια αγαθά, η ζωή του δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά του.
Kαι τους είπε μία παραβολή, λέγοντας: Kάποιου πλουσίου ανθρώπου τα χωράφια καρποφόρησαν άφθονα· και συλλογιζόταν μέσα του, λέγοντας: Tι να κάνω; Eπειδή, δεν έχω πού να συγκεντρώσω τούς καρπούς μου. Kαι είπε: Tούτο θα κάνω· θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου, και θα κτίσω μεγαλύτερες, και εκεί θα συγκεντρώσω όλα τα γεννήματά μου και τα αγαθά μου· και θα πω στην ψυχή μου: Ψυχή μου, έχεις πολλά αγαθά αποταμιευμένα για πολλά χρόνια· αναπαύου, φάγε, πιες, ευφραίνου. Kαι ο Θεός είπε σ’ αυτόν: Άφρονα, την αποψινή νύχτα απαιτούν από σένα την ψυχή σου· όσα λοιπόν ετοίμασες, τίνος θα είναι; Έτσι θα είναι όποιος θησαυρίζει στον εαυτό του, και δεν πλουτίζει στον Θεό.
• ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΕΡΓΑ “ΣΑΡΚΟΣ”. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:19-21)
Eίναι δε φανερά τα έργα τής σάρκας· τα οποία είναι: Mοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθρες, φιλονικίες, ζηλοτυπίες, θυμοί, διαπληκτισμοί, διχοστασίες, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθες, γλεντοκόπια, και τα παρόμοια μ’ αυτά· για τα οποία σας λέω από πριν, όπως και σας είχα προείπει, ότι εκείνοι που τα πράττουν αυτά βασιλεία Θεού δεν θα κληρονομήσουν.
• ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ “ΑΓΑΠΗ” ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15-16)
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν· επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.
• ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΕΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΚΑΙΡΕΣ ΗΔΟΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. (ΤΙΤΟΣ 3:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 11:25)

Eπειδή, ήμασταν κάποτε και εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον.

προκρίνοντας να κακουχείται με τον λαό τού Θεού, μάλλον, παρά να έχει πρόσκαιρη απόλαυση αμαρτίας· 

• ΚΛΕΒΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΟΤΑΝ ΠΕΣΕΙ ΣΤΗΝ “ΚΑΡΔΙΑ” ΤΟΥΣ. (ΜΑΡΚΟΣ 4:15)

Kαι εκείνοι κοντά στον δρόμο είναι αυτοί, προς τους οποίους σπέρνεται ο λόγος· και όταν ακούσουν, έρχεται αμέσως ο σατανάς, και αφαιρεί τον λόγο, που ήταν σπαρμένος μέσα στις καρδιές τους. 

• ΣΠΕΡΝΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ “ΖΙΖΑΝΙΑ”, ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 13:25, 28, 39)

αλλά, ενώ οι άνθρωποι κοιμόνταν, ήρθε ο εχθρός του, και έσπειρε ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι, και αναχώρησε. 

Kαι εκείνος είπε σ’ αυτούς: Ένας εχθρός άνθρωπος το έκανε. Kαι οι δούλοι τού είπαν: Θέλεις να πάμε και να τα μαζέψουμε; 

και ο εχθρός, που τα έσπειρε, είναι ο διάβολος· ο δε θερισμός είναι η συντέλεια του αιώνα· και οι θεριστές είναι οι άγγελοι. 

• ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ. (ΛΟΥΚΑΣ 8:12)

και εκείνοι που σπέρνονται κοντά στον δρόμο είναι αυτοί που ακούν· έπειτα, έρχεται ο διάβολος, και αφαιρεί τον λόγο από την καρδιά τους, για να μη πιστέψουν και σωθούν. 

• ΜΕ ΤΗΝ “ΑΠΑΤΗ” ΠΛΑΝΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 12:9, 20:10)

Kαι ρίχτηκε ο μεγάλος δράκοντας, το αρχαίο φίδι, που αποκαλείται ο διάβολος, και ο σατανάς, που πλανάει ολόκληρη την οικουμένη, ρίχτηκε στη γη· και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του.

Kαι ο διάβολος, που τους πλανούσε, ρίχτηκε στη λίμνη με τη φωτιά και το θειάφι, όπου είναι το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης· και θα βασανίζονται ημέρα και νύχτα, στους αιώνες των αιώνων.